Ο Κιθαρίστας David Torn είχε 21 χρόνια να ηχογραφήσει προσωπικό δίσκο,´χαμένος´σέ διάφορες συνεργασίες(David Bowie, kd lang, John Legend, Tori Amos, Bill Bruford, Tony Levin, Mick Karn, David Sylvian,Don Cherry), καί σέ δημιουργίες soundtracks σημαντικών ταινιών όπως το The Big Lebowsky κ.α.
Το 1992 χειρουργήθηκε γιά αφαίρεση Ακουστικού Νυερινώματος γεγονός πού οδήγησε στην μεγάλη μείωση τής ακουστικής οξύτητας τού δεξιού του αυτιού.
Παρά ταύτα ουδέποτε έχασε τήν Ικανότητά του στην Συνθεση αλλά και στη Κιθάρα.
Το 2005 μαζί μέ τούς Τom Rainey(drums),Τime Berne (alto σαξόφωνο)και Graig Taborn (μιά μεγάλη μορφή στά Πληκτροφόρα,πού στήν συγκεκριμένη περίπτωση έπαιζε Hammond B3,Mellotron,Bend Circuits και Fender Rhodes)´κλείστηκαν´σε ένα στούντιο τής Ν.Υόρκης(Hudson River Valley)και αυτοσχεδίασαν γύρο στίς 12 ώρες.
Αυτό το ηχογραφημένο υλικό ο Torn το ´πείραξε´τό ´αναποδογύρισε´και τελικά τό αποτύπωσε στίς αρχές τού 2007 σέ δίσκο μέ την μορφή ενός ξαναδιαβάσματος τών όσων συνέβησαν στο Στούντιο εκείνο τό μαγευτικό δωδεκάωρο.
Το αποτέλεσμα το ονόμασε Prezens...
Toν δίσκο τόν έχω εδώ και τρείς μήνες περίπου,αλλά μού ήταν αδύνατον να γράψω γι´αυτόν έστω και δυό γραμμές.
Το μόνον πού μπορούσα να καταλάβω ήταν πώς το Prezens μέ τραβούσε ανεξήγητα και όλο και περισσότερο ´έπαιζε´στό αυτοκίνητο και στό σπίτι.
Οι 4 Μουσικοί,απο τούς πιό τολμηρούς τού Σημερινού Ηχου,εξαιρετικοί στον αυτοσχεδιασμό αλλά και μέ μιάν αίσθηση εκλεκτικής συγγένειας μεταξύ τους,προσφέρουν έναν δίσκο πού δέν κατατάσσεται εύκολα...
Post-Metal,αυτοσχεδιαστική Jazz(κάπου στο βάθος χαμογελάει ο Miles απο το Bitches Brew),ambient,electronica και μέσα σέ ολα, αυτά τά ιδιοφυή ´πειράγματα´και οι λούπες τού Torn ,πού σέ βυθίζουν όλο και πιό πολύ σε αυτό το απολαυστικό Μουσικό Χαρμάνι.Η κιθάρα του απολύτως ιδιοσυγκρασιακή και αναγνωρίσιμη,ατμοσφαιρική και μυστηριώδης...
Τα drums τού Rainey καθορίζουν τήν επιθετικότητα ή τήν γαλήνη τών Ηχων,ο Berne αυτοσχεδιάζει στά όρια και ο Ευφυής Taborn κάνει το δικό του παιχνίδι ,χωρίς ούτε στιγμή να χάνει τούς άλλους απο τήν Θέα του.
Δίσκος απο τούς καλύτερους τού 21ου Αιώνα,πού απευθύνεται σέ ακροατές πού έχουν καλοχωνέψει διαφορετικά Μουσικά είδη.
Αρκεί να αφεθούν στούς Ηχους καί νά μήν σκέφτονται τήν Ωρα τής Ακρόασης.......................................................
Το 1992 χειρουργήθηκε γιά αφαίρεση Ακουστικού Νυερινώματος γεγονός πού οδήγησε στην μεγάλη μείωση τής ακουστικής οξύτητας τού δεξιού του αυτιού.
Παρά ταύτα ουδέποτε έχασε τήν Ικανότητά του στην Συνθεση αλλά και στη Κιθάρα.
Το 2005 μαζί μέ τούς Τom Rainey(drums),Τime Berne (alto σαξόφωνο)και Graig Taborn (μιά μεγάλη μορφή στά Πληκτροφόρα,πού στήν συγκεκριμένη περίπτωση έπαιζε Hammond B3,Mellotron,Bend Circuits και Fender Rhodes)´κλείστηκαν´σε ένα στούντιο τής Ν.Υόρκης(Hudson River Valley)και αυτοσχεδίασαν γύρο στίς 12 ώρες.
Αυτό το ηχογραφημένο υλικό ο Torn το ´πείραξε´τό ´αναποδογύρισε´και τελικά τό αποτύπωσε στίς αρχές τού 2007 σέ δίσκο μέ την μορφή ενός ξαναδιαβάσματος τών όσων συνέβησαν στο Στούντιο εκείνο τό μαγευτικό δωδεκάωρο.
Το αποτέλεσμα το ονόμασε Prezens...
Toν δίσκο τόν έχω εδώ και τρείς μήνες περίπου,αλλά μού ήταν αδύνατον να γράψω γι´αυτόν έστω και δυό γραμμές.
Το μόνον πού μπορούσα να καταλάβω ήταν πώς το Prezens μέ τραβούσε ανεξήγητα και όλο και περισσότερο ´έπαιζε´στό αυτοκίνητο και στό σπίτι.
Οι 4 Μουσικοί,απο τούς πιό τολμηρούς τού Σημερινού Ηχου,εξαιρετικοί στον αυτοσχεδιασμό αλλά και μέ μιάν αίσθηση εκλεκτικής συγγένειας μεταξύ τους,προσφέρουν έναν δίσκο πού δέν κατατάσσεται εύκολα...
Post-Metal,αυτοσχεδιαστική Jazz(κάπου στο βάθος χαμογελάει ο Miles απο το Bitches Brew),ambient,electronica και μέσα σέ ολα, αυτά τά ιδιοφυή ´πειράγματα´και οι λούπες τού Torn ,πού σέ βυθίζουν όλο και πιό πολύ σε αυτό το απολαυστικό Μουσικό Χαρμάνι.Η κιθάρα του απολύτως ιδιοσυγκρασιακή και αναγνωρίσιμη,ατμοσφαιρική και μυστηριώδης...
Τα drums τού Rainey καθορίζουν τήν επιθετικότητα ή τήν γαλήνη τών Ηχων,ο Berne αυτοσχεδιάζει στά όρια και ο Ευφυής Taborn κάνει το δικό του παιχνίδι ,χωρίς ούτε στιγμή να χάνει τούς άλλους απο τήν Θέα του.
Δίσκος απο τούς καλύτερους τού 21ου Αιώνα,πού απευθύνεται σέ ακροατές πού έχουν καλοχωνέψει διαφορετικά Μουσικά είδη.
Αρκεί να αφεθούν στούς Ηχους καί νά μήν σκέφτονται τήν Ωρα τής Ακρόασης.......................................................
