Το αναλογικό στάδιο στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εξίσου σημαντικό και αυτό που κρίνει το τελικό αποτέλεσμα.
Anyway μια σύγκριση θα μας διαφωτίσει για τις δικές σου προτιμήσεις που στο κάτω της γραφής αυτές είναι που μετράνε!
Εμείς απλά θα πληροφορηθούμε την άποψη σου.
Πράγματι μια σύγκριση θα μας διαφωτίσει· άλλωστε προσπαθώ να το κανονίσω εδώ και καιρό, απλά έπεσα πάνω στην συνάντηση του Μαΐου (την οποία δεν πήρα χαμπάρι) και τώρα είναι λίγο σύντομα για να το ξανακανονίσουμε. Σε κάθε περίπτωση, εγώ είμαι πρόθυμος. Εξάλλου ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα να δω και πώς το ακούνε και οι άλλοι, μόνο με την δική μου γνώμη δεν έχει ενδιαφέρον!
Προσωπικά έχω δηλώσει ότι ο συνδυασμός Elise με Sylvania 6sn7w και GEC 6080, με τα HD600 έχει φτάσει να είναι ό,τι κοντινότερο έχω ακούσει με τα ATC, δηλαδή αμεσότητα, ανελέητη αλήθεια, και αποκάλυψη των συνοδών—φυσικά λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν έχω μεγάλη
συγκριτική εμπειρία στα ακουστικά. Και σε αυτό το πλαίσιο, η πρώτη μου εντύπωση μεταξύ του Mimby και του Meridian ήταν αυτή που σας μετέφερα. Βεβίως έχω ακόμα πολύ μέχρι να καταλαγιάσουν οι εντυπώσεις μου σε μια τελική προτίμηση.
Εχει τυχει να ακουσω τα scm 19 με το ταπεινο ifi micro. Και μου αρεσε. Δεν μπορω να πω με χαλουσε κατι.
Απο την αλλη δε δεν ετυχε να τα ακουσω με αλλο dac.... Παρα μονο cd player. Οποτε δεν ξερω τι καλυτερο θα βγαλει το ηχειο.
Για τα bechmark εχω διαβάσει και εχω ακουσει καλα λογια. Αλλα λενε οτι δεν σε ξεσηκωνει...!και επειδη σε λιγο καιρο θα μαι κατοχος atc εαν μπορουσες να αφερεις εαν υπαρχει κατι που σε χαλαει κ τι μουσικη ακους.
Εαν σου ελεγαν να κρατησεις ενα dac απο αυτα που εχεις για το συστημα σου.... Ποιο θα ηταν κ γτ;
Φίλε nickvas19, τα φοβερό πρόβλημα με τα ATC είναι και το μεγαλύτερο πλεονέκτημά τους: δηλαδή ότι κάνουν τρομερό scaling ανάλογα με το πώς έχεις χτίσει την αλυσίδα πίσω τους! Ποια ATC θα πάρεις εσύ; Και με ποιον ενισχυτή θα τα παίξεις; Εγώ κάποτε είχα ξεκινήσει με τα 12άρια, και όταν συνειδητοποίησα το πόσο διαφορετικά έπαιζαν ανάλογα με τα συνοδά κατέληξα να πάρω τον δικό τους ολοκληρωμένο ενισχυτή ξοδεύοντας τρεις και βάλε φορές περισσότερα από όσα είχα ξοδέψει για τα 12άρια. Και μετά το σύστημά μου κλιμακώθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε στο τέλος κατέληξα... να αντικαταστήσω τα 12άρια με τα 20sl! Τουλάχιστον εκεί ακριβώς έκατσε ένα πολύ καλό sweet spot για τα γούστα μου, και το σύστημά μου έμεινε σταθερό μέχρι σήμερα (10+ χρόνια μετά).
Το Benchmark όταν είχε έρθει για δοκιμή στον χώρο μου, απλώς δεν άντεξα να το γυρίσω πίσω. Ήταν απλό, δεν θέλησα να ακούσω κάτι άλλο και στα λεφτά του ήταν no-brainer! Σήμερα οι επιλογές στον χώρο των DAC φαίνονται να είναι πολύ περισσότερες και σε μια πολύ μεγάλη γκάμα τιμών, επομένως η επιλογή γίνεται αυτομάτως πολύ δύσκολη. Όπως έγραψα και νωρίτερα, θα προσπαθήσω να ακούσω το Mimby στο στέρεο σύστημά μου και θα σας μεταφέρω την άποψή μου όσο καλύτερα μπορώ. Η προτίμησή μου στην ηχητική υπογραφή κλίνει οπωσδήποτε προς το clean and balanced, παρά προς το exagerated σε οποιαδήποτε από τα δύο άκρα του φάσματος. Νομίζω ότι τόσο στα ATC όσο και στα HD600 αυτός ο χαρακτήρας εκφράζεται μαζί με ένα σχετικά προβεβλημένο μεσαίο—κάθε άλλο παρά "κλινικό" άκουσμα, όπως πολύ συχνά αναφέρεται. Από ακουστικά έχω μόνο ακόμα ένα ζευγάρι Etymotic Hf2, ενώ από τα ηχεία που έχω ακούσει θυμάμαι να έχω γοητευτεί από τα Peak Consult στον Θέμη τον Ζαφειρόπουλο και έναν συνδυασμό Verity Audio (Parsifal
που έπαιζαν με ενισχυτικά λυχνίας της Lamm (άρα ultra $$$$ σύστημα).
Από μουσική ακούω τα περισσότερα είδη, ωστόσο έχω μια προτίμηση στην τζαζ και την κλασσική (χμμ, πρωτότυπο). Ωστόσο ακούω επίσης συχνά και με ευχαρίστηση indie, indie rock, funk, jazz fusion, όπως και ηλεκτρονική. Γενικά θα ακούσω οτιδήποτε έχει έναν καλό ρυθμό, με μια προτίμηση μακριά από τις ακραίες εκδοχές: π.χ δεν θα ακούσω ευκολα thrash metal, όπως και βαριέμαι αφόρητα πια την new age σκηνή. Επίσης βαριέμαι λίγο τα blues αν και μου αρέσει η jazz, ενώ προτιμώ λίγο περισσότερο την ορχηστρική κλασσική από την όπερα. Αν θες την γνώμη μου, κανένα ATC δεν θα είχε πρόβλημα να παίξει οτιδήποτε από αυτά τα είδη, ακόμα και αυτά που δεν ακούω! Αρκεί να είσαι οκ με ένα ισορροπημένο άκουσμα αντί για "σούπερ μπάσο" ή "υπέρλαμπρα πρίμα", που πολύ συχνά περνιώνται για καταπληκτικές επιδόσεις στην μουσική απόδοση ενός συστήματος.
Παραθέτω ενδεικτικά μερικά από τα άλπμουμ που ακούω τελευταία για να συγκρίνω τα κομμάτια του συστήματός μου:
- Gene Ammons, "Boss Tenor"
- Beastie Boys, "Paul's Boutique"
- Kidkanevil & Daisuke Tanabe, "Kidsuke"
- Blondie, "Blondie"
- Gonzalo Rubalcaba, Charlie Haden, John DeJonnete, "The Blessing"
- Rameau, "une symphonie imaginaire", Les Musiciens du Louvre / Mark Minkowski
- Talking Heads, "Speaking in Tongues"
- Dua Lipa, "Dua Lipa" (pop music)
- Lianne La Havas, "Is your Love Big Enough" & "Blood"
- Beethoven, "Symphony No. 9", Chicago Symphony Orchestra / Sir Georg Solti
- The Rolling Stones, "Between the Buttons"
- Stravinsky, "Le Sacre du Printemps", MusicAeterna / Theodor Currentzis
- όλα της Hiromi
- Alicia Keys, "Here"
- GoGo Penguin, "v2.0"
- Yeah Yeah Yeahs, "It's Blitz!"
- Romain Collin, "Press Enter"