Αργύρης Ζήλος (συνέντευξη 15/7/21)

grio said:

Ο Αργύρης καλά τα λέει και σε γενικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο.

Κατ' αρχάς για το γενικό, υπάρχουν κάποια πράγματα που εάν δε τα βιώσεις δεν μπορείς να κατανοήσεις, από τίποτα έως καθόλου, τις στάσεις των ανθρώπων. Μετά την μεταπολίτευση, με την έντονη πολιτικοποίηση, έπρεπε κυριολεκτικά ν' «αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις». Και δεν εννοώ το κομματικό στερεότυπο, το οποίο ορθώς ο Αργύρης γενικώς θεωρεί συντηρητικό, και ότι αυτό συνεπάγεται σε τρόπο ζωής, διασκέδασης, μουσικής κλπ., αλλά την νεανική ακηδεμόνευτη, αυτόνομη και ρηξικέλευθη πρόταση που είχε το ροκ σαν κοινή συνισταμένη και μαγιά για μια "συλλογικότητα" με κοινά οράματα και επιδιώξεις. Φυσικά αυτό ανήκε σε μια νέα ουτοπία, που σαν τέτοια έτρεφε τα όνειρά μας και τη κοσμοθεωρία μας. Δεν είναι λοιπόν αυτά που είπε για όλους, γιατί απλούστατα δεν τους αφορούν είτε γιατί δεν τα βίωσαν, είτε γιατί επέλεξαν άλλους δρόμους.

Για το προσωπικό επίπεδο, τα παραπάνω που περιέγραψα σε συνδυασμό με το βαθμό που επηρέασαν και διαμόρφωσαν την προσωπικότητα του καθενός μας, αντανακλούν και τις εξατομικευμένες μας δράσεις και αντιδράσεις. Κάποιες επιλογές του με βρίσκουν σύμφωνο, άλλες όχι. Δεν έχει βέβαια καμιά σημασία να τον δικαιώσουμε ή όχι, γιατί δεν σημαίνουν τίποτα πέρα από αυτόν που τα βιώνει και ορθώνει τις γραμμές και τις στάσεις του. Ναι, τον διαβάζαμε, αλλά ο κύκλος του, η συλλογικότητα που αναφέρει και συγκεκριμένη ήταν και γνωστή, και όλα αυτά κυκλοφορούσαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, απλά ήταν αυτός που είχε το ταλέντο και η συγκυρία τον βοήθησε να εκφραστεί επαγγελματικά μέσα από το νέο τότε χώρο της δισκοκριτικής. Τα ρετάλια (με τη καλή έννοια) της δεκαετίας του '50, ακόμη οι γονείς και οι συγγενείς μας είχαν διαμορφώσει άποψη, για το νέο χώρο με την αντιπρόταση, και βρίσκονταν ανάμεσά μας για γνώμη και (παρα)πληροφόρηση επί παντός επιστητού.

Να είναι καλά, και επειδή κάποια στιγμή λοιδορήθηκε από έναν άλλο του χώρου για το θάψιμο σε κάποιο τοτέμ, με το επιχείρημα ότι ο αποβιώσας πια καλλιτέχνης τιμάται και μνημονεύεται ενώ αυτός ξεχάστηκε στη λήθη της αγνόησης, να συνεχίσει να απολαμβάνει την μουσική του, που γνωρίζω ότι τον τρέφει πνευματικά, και χαίρομαι που για άλλη μια φορά διαπιστώνω ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν πασχίζουν να αποδείξουν κάτι, θεωρώντας ματαιοδοξία πολλά από τα πρέπει της εποχής μας και όχι μόνο...

Click to expand...

SPYROS A. said:

Δεν νομίζω να έχουν αλλάξει και πολλά στη βαθιά νοοτροπία του Έλληνα από τις δεκαετίες του '50 και του '60..Το ότι μπήκαν στη ζωή μας οι τεχνολογικές "ανέσεις" είναι ένα γεγονός που δεν λέει τίποτα από μόνο του.
Ας μην ξεχνάμε τον σημαντικό αριθμό αναλφαβητισμού που έχουμε σαν χώρα ,κάτι που το βιώνουμε σε καθημερινή βάση στα social για όποιους είχαν ή έχουν κάποιο από αυτά.
Ένα άρθρο που είχα διαβάσει παλαιότερα , έλεγε πως τα social γενικά είναι το γκέτο των τεχνολογικά αναλφάβητων..Και όχι μόνο θα προσέθετα εγώ.
Τώρα για το πώς "εισέβαλε" η Ποπ και η Ροκ μουσική στη χώρα μας ,μπορεί ο καθένας να ανατρέξει στα κιτάπια του Φώντα Τρούσα (μιας και αναφέρθηκε) για να δει τον ρόλο που έπαιξαν οι Μοντέρνοι Ρυθμοί σε όλο αυτό .
Όλοι ξέρουμε το μένος που είχαν οι "λεγάμενοι" για το ρεμπέτικο.
Στην ουσία επιχείρησαν να το εξαφανίσουν επειδή πρέσβευε έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής.
Ας μην ξεχνάμε ότι την ίδια εποχή καθιερώθηκε το ελαφρολαϊκό τραγούδι και άλλα απολιτίκ κατασκευάσματα.
Πιστεύω ότι η σημερινή κρίση που βιώνουμε είναι μεγαλύτερη , γιατί είναι κυρίως κρίση αξιών..
Δεν υπάρχει εχθρός απέναντι ,όλοι είναι εν δυνάμει εχθροί και όλοι αντιμετωπίζονται με καχυποψία.
Σίγουρα από ένα σημείο και μετά όλοι θα πρέπει να διαλέξουμε στρατόπεδα..Το ιδανικό στρατόπεδο για μένα είναι αυτό που οδηγεί στην απόλυτη ελευθερία όσον αφορά τα ακούσματα..Έχουμε βάλει οικειοθελώς τόσα οδοφράγματα στη ζωή μας,στον περίγυρο,στις σχέσεις μας κλπ..
Ας μην βάζουμε οδοφράγματα στο ακουστικό μας νεύρο.
Είναι κρίμα να αυτοπεριοριζόμαστε δημιουργώντας κάθε φορά στεγανά που το μόνο που μας προσθέτουν είναι η στρυφνότητα.
Με τον Α. Ζηλο συμφωνώ στα περισσότερα..
Προχθές διάβασα μια συνέντευξη του Πούλικα...Εκεί μπορώ να πω ότι προσυπογράφω.
Δεν ξέρω αν ήταν από τότε τόσο κατασταλαγμένοι στις απόψεις τους,αλλά αυτό που διαβάζω μου αρέσει..Όπως και ο τρόπος ζωής τους.
Επιφανειακά μπορεί να εκπέμπει μια κακομοιριά αλλά δεν είναι καθόλου έτσι..Μίζερος είναι ο κόσμος της υπερκατανάλωσης.
Σε όλα τα επίπεδα.

Click to expand...

SPYROS A. said:

Vlad ο Bowie δεν αγγίζεται..Το θέλουμε δεν το θέλουμε..
Δεύτερον..Η δεκαετία του ΄90 έβγαλε μουσικάρες..Και δεν εννοώ αυτές που ανέδειξε το MTV...Τα περισσότερα από αυτά δεν βγήκαν σε βινύλιο.
Τρίτον..Το cd είναι πιο βολικό για κάποιους.. Δέξου το σαν επιχείρημα..Πολλοί από εμάς δεν είμαστε φετιχιστές με το μέσον...Ακούμε και από καφετέρια που λέει ο λόγος.
Τέταρτον. Ο Αντύπας είχε έναν χώρο (μαγαζί) που καλλιεργούσε φούντες δεν γράφει μουσική...Αυτούς τους πήγαινε κ@λοφεράντζα και είναι κάτι που το ξέρει όποιος τον έχει διαβάσει κατά καιρούς.

Click to expand...

SPYROS A. said:

Λινκ με τη συνέντευξη του Πούλικα δεν βάζω γιατί θα πέσει μπαν. O ''Μεταφοραί-εκδρομαί'' βγάζει κ@λοδάχτυλα.

Click to expand...

SPYROS A. said:

Αν εχεις Bowie κάτσε και σκέψου το εξής: Πόσα χρόνια έχουν περάσει από το Low μέχρι το Let's Dance;
Ή και το άλλο..Πόσους μπορεί να επηρεάσει το πρώτο μισό του Low και πόσους το άλλο μισό;

Click to expand...

SPYROS A. said:

Μετακόμισες κιόλας; Αυτό είναι χαρωπό.
Άντε με το καλό στο νέο σπιτικό.
Λογικά θα έχουν περισσότερο χώρο και τα κατσούλια.

Click to expand...

SPYROS A. said:

Πεμπτον...Αν άκουγα μόνο τη μουσική που άκουγα στα 20 δεν θα άκουγα μουσική...Θα προτιμούσα να βλέπω την πορεία του ζωδιακού μου κύκλου στα πρωιναδικα.

Click to expand...