βελτίωση είναι και αυτή Τζίμη μου....Δεν ειχα αυτο στο μυαλό μου, αλλα μπραβο πολυ καλη ιδέα.
και μάλιστα πιο ουσιαστική από διάφορες άλλες.
βελτίωση είναι και αυτή Τζίμη μου....Δεν ειχα αυτο στο μυαλό μου, αλλα μπραβο πολυ καλη ιδέα.
Για πες μου να το δοκιμασω κι εγω το σκληρο πλαστικό τι υλικό είναι και αυτη η λευκη ρητινη σαν ατλακολ τι είναι?βελτίωση είναι και αυτή Τζίμη μου....
και μάλιστα πιο ουσιαστική από διάφορες άλλες.
θα στα πω από κοντά....Για πες μου να το δοκιμασω κι εγω το σκληρο πλαστικό τι υλικό είναι και αυτη η λευκη ρητινη σαν ατλακολ τι είναι?
Τρία σημεία:Αυτο που αναφέρει ο vlad ισως οχι εκφρασμένο τελεια, μονο χονδροειδές δεν είναι, οταν μιλάμε για απόσταση απο τη σκήνή στο live αν παρακολουθούμε δηλαδη απο την πρωτη σειρά ή την τελευταία στην περιπτωση του στερεοφωνικού μιλαμε για την αντιληψη απο τον καναπέ μας του βάθους και του πλάτους της σκηνής δεν γνωριζω καποια ηχειακια pc η ακουστικά των 10 ευρω ικανά να αποδοσουν κατι τετοιο.
Τρία σημεία:
Το πρώτο έχει να κάνει, με το ότι με βάζεις να λέω πως αυτό που ανέφερε ο Βλαδίμηρος είναι χονδροειδές. Αν ξαναδιαβάσεις αυτό που έγραψα, θα διαπιστώσεις πως μίλησα για "χονδροειδείς χροιές". Καμμία σχέση λοιπόν. Εξηγώ παρακάτω.
Το δεύτερο σημείο. Το κομμάτι των Dire Straits που έβαλα στο βιντεάκι το λατρεύω πρώτα απ΄ολα ως μουσική, αλλά παράλληλα το αξιολογώ και πολύ ψηλά όσον αφορά το "άλλο χόμπυ" που συζητάμε, καθώς η εγγραφή-παραγωγή-αποτύπωση της κιθάρας, έχει καταφέρει να συλλάβει όλο το φάσμα της εκπληκτικής τεχνικής του δεξιού χεριού του Knopfler. Πότε και πώς θα ακουστεί η νότα πιο στρογγυλή ή πιο οξεία, το πως στην άλλη περίπτωση δίνει έμφαση στο στακάτο και άλλοτε η νότα του ξεχειλίζει απο αρμονικές κλπ . Ενα σύστημα λοιπόν που εντάσσει τον εαυτό του στην υψηλή πιστότητα, όλες αυτές τις λεπτοϋφείς αποχρώσεις (τις λέμε και nuances στο χωριό καμμιά φορά ), οφείλει να προσπαθήσει τουλάχιστον να τις αποδώσει. Απο το πόσο καλά θα τα καταφέρει, θα καταταγεί και στην ανάλογη κλίμακα ποιότητας. Αν συζητάμε λοιπόν για υψηλή πιστότητα και "χροιές", αυτονόητα εστιάζουμε στα "ψιλά γράμματα" της υπόθεσης, όχι στο αν η κιθάρα αναγνωρίζεται ως του Knopfler, αυτό έχει κατακτηθεί εκ προοιμίου (εδώ πάει το "χονδροειδείς χροιές" σε σύγκριση με τις "λεπτοϋφείς") ακόμη και σε υλικό εισαγωγικό (ηχειάκια Pc, ακουστικά). Ελπίζω να έγινα κατανοητός.
Το τρίτο σημείο. Αυτό με τις σειρές καθημένων. Δεν είμαι οπαδός αυτής της θεωρίας. Αν ένα σύστημα δεν καταφέρνει να αποδώσει (και) τα παραπάνω (μεταξύ άλλων) επαρκώς, δεν έχει απολύτως καμμία σημασία με το σε ποια σειρά "κάθεσαι". Και το αυτί σου να κολλήσεις στο ηχείο, αν δεν μπορεί να στο "πεί", χάθηκε, τέλος. Αν δεν μπορεί να σου "δώσει" πχ τα δυναμικά του σετ των τυμπάνων , όχι πρώτη σειρά, αλλά και αγκαλιά να το πάρεις, δεν...! Δεν έχει σχέση (μόνο) με την απόσταση.
Αρχικά να απαντήσω ότι παρανόησα τη φράση και ουδεμία πρόθεση έχω να βάζω λόγια στον οποιοδήποτε.Τρία σημεία:
Το πρώτο έχει να κάνει, με το ότι με βάζεις να λέω πως αυτό που ανέφερε ο Βλαδίμηρος είναι χονδροειδές. Αν ξαναδιαβάσεις αυτό που έγραψα, θα διαπιστώσεις πως μίλησα για "χονδροειδείς χροιές". Καμμία σχέση λοιπόν. Εξηγώ παρακάτω.
Το δεύτερο σημείο. Το κομμάτι των Dire Straits που έβαλα στο βιντεάκι το λατρεύω πρώτα απ΄ολα ως μουσική, αλλά παράλληλα το αξιολογώ και πολύ ψηλά όσον αφορά το "άλλο χόμπυ" που συζητάμε, καθώς η εγγραφή-παραγωγή-αποτύπωση της κιθάρας, έχει καταφέρει να συλλάβει όλο το φάσμα της εκπληκτικής τεχνικής του δεξιού χεριού του Knopfler. Πότε και πώς θα ακουστεί η νότα πιο στρογγυλή ή πιο οξεία, το πως στην άλλη περίπτωση δίνει έμφαση στο στακάτο και άλλοτε η νότα του ξεχειλίζει απο αρμονικές κλπ . Ενα σύστημα λοιπόν που εντάσσει τον εαυτό του στην υψηλή πιστότητα, όλες αυτές τις λεπτοϋφείς αποχρώσεις (τις λέμε και nuances στο χωριό καμμιά φορά ), οφείλει να προσπαθήσει τουλάχιστον να τις αποδώσει. Απο το πόσο καλά θα τα καταφέρει, θα καταταγεί και στην ανάλογη κλίμακα ποιότητας. Αν συζητάμε λοιπόν για υψηλή πιστότητα και "χροιές", αυτονόητα εστιάζουμε στα "ψιλά γράμματα" της υπόθεσης, όχι στο αν η κιθάρα αναγνωρίζεται ως του Knopfler, αυτό έχει κατακτηθεί εκ προοιμίου (εδώ πάει το "χονδροειδείς χροιές" σε σύγκριση με τις "λεπτοϋφείς") ακόμη και σε υλικό εισαγωγικό (ηχειάκια Pc, ακουστικά). Ελπίζω να έγινα κατανοητός.
Το τρίτο σημείο. Αυτό με τις σειρές καθημένων. Δεν είμαι οπαδός αυτής της θεωρίας. Αν ένα σύστημα δεν καταφέρνει να αποδώσει (και) τα παραπάνω (μεταξύ άλλων) επαρκώς, δεν έχει απολύτως καμμία σημασία με το σε ποια σειρά "κάθεσαι". Και το αυτί σου να κολλήσεις στο ηχείο, αν δεν μπορεί να στο "πεί", χάθηκε, τέλος. Αν δεν μπορεί να σου "δώσει" πχ τα δυναμικά του σετ των τυμπάνων , όχι πρώτη σειρά, αλλά και αγκαλιά να το πάρεις, δεν...! Δεν έχει σχέση (μόνο) με την απόσταση.
Δίπλα στο ρακ έχω το τενόρο μου σαξόφωνο. Όταν θέλω να επανέλθω στην πραγματικότητα, αλλά και όταν θέλω να ξενερώσω τα φιλαράκια μου που έρχονται κατά καιρούς σπίτι και ακούμε μουσικούλα, βάζω πρώτα να ακούσουμε από το ηχοσύστημα την καλύτερη audiophile εγγραφή σαξοφώνου που διαθέτω και καπάκι παίζω πάνω με το τενόρο. Λοιπόν δεν υπάρχει καμμία σχέση, καμμία επαφή με το πραγματικό σαξόφωνο. Και θεωρώ αδύνατον να υπάρξει ποτέ ηχοσύστημα που να μπορέσει έστω να πλησιάσει σε αυτό!Μπρε καλοι φιλοι ,ειστε ωριμα και εξυπνα παιδια.
Μην μπαινετε στο τριπακι που μας βαζουν αυτοι, που οταν δεν μπορουν να πουλησουν τεχνη ,πουλανε "αισθημα"
Οσοι ασχολουνται με την ζωντανη μουσικη , βαζουν τα γελια οταν μιλαμε για την αναπαραγωγη της.
!
Ούτε για πλάκα όσα €€€€ και αν υπάρχουν....Δίπλα στο ρακ έχω το τενόρο μου σαξόφωνο. Όταν θέλω να επανέλθω στην πραγματικότητα, αλλά και όταν θέλω να ξενερώσω τα φιλαράκια μου που έρχονται κατά καιρούς σπίτι και ακούμε μουσικούλα, βάζω πρώτα να ακούσουμε από το ηχοσύστημα την καλύτερη audiophile εγγραφή σαξοφώνου που διαθέτω και καπάκι παίζω πάνω με το τενόρο. Λοιπόν δεν υπάρχει καμμία σχέση, καμμία επαφή με το πραγματικό σαξόφωνο. Και θεωρώ αδύνατον να υπάρξει ποτέ ηχοσύστημα που να μπορέσει έστω να πλησιάσει σε αυτό!
View attachment 198757
Τι μου θυμησες τωωρα.... Σαν φοιτητης Χριστούγεννα Πάσχα και καλοκαίρι ολο το τοτε συστημα, ενισχυτης πικαπ ηχεία και δισκοι φορτωνοταν στο τραίνι σαν συνοδευομενη αποσκευή (οικονομικοι λογοι) απο Αθήνα για Δράμα μετ επιστροφής....λΕίμαι ένας απο αυτούς που έχουν "συλλογές". Και βινύλια και CD. Και βιβλία (αλλά δεν είναι το θέμα μας). Ξεκινώντας απο τη δεκαετία του '70.
Και αυτές δεν δημιουργήθηκαν ως αυτοσκοπός, αλλά απλά απο τη ανάγκη να ακούς τη μουσική που θέλεις, τη στιγμή που θέλεις. Πως αλλιώς θα γινόταν δηλαδή; Και όσο μεγάλωνε το ενδιαφέρον και πλάταιναν οι ορίζοντες, τόσο μεγάλωνε η "συλλογή", απλά πράγματα...
Απλά είπα;
Γράψτε λάθος!
Η αγορά αυτής της μουσικής τουλάχιστον για ένα μεγάλο αρχικό στάδιο ως πιτσιρής, γινόταν απο το υστέρημα, όχι απο το περίσσευμα, μετά απο ποδαρόδρομο και ψάξιμο σε όλο το κέντρο της Αθήνας για να βρείς (αν έβρισκες) αυτό που ήθελες . Και μετά, μία βδομάδα νηστεία, προσευχή και ακροάσεις γιατί για τσιγάρο και καφέ δεν είχε μείνει σάλιο!
Και όσο για "φορητότητες" , "βολικότητες" και "ευκολίες" θα πω μόνο το εξής;
Δεκαοκτώ χρονών, αμετανόητος πλέον μουσικόφιλος, κουβάλησα μια κούτα που χώρεσε εξήντα βινύλια, το πικάπ με τα ηχεία, δυό βαλίτσες συν το μικρό μου αδερφάκι, τα φόρτωσα στο καράβι τρίτη θέση, έφτασα στο νησί, τα μεταφόρτωσα διαδοχικά σε τρία υπεραστικά λεωφορεία μέχρι τον τελικό προορισμό, για να έχω μουσική όλο το καλοκαίρι. Να ακούς και να κοιτάζεις τα εξώφυλλα, ξανά και ξανά, να πλάθεις ιστορίες όσο καταλάβαινες τους στίχους, να προσπαθείς να "ζωντανέψεις" με το νού σου το άκουσμα, πως να έμοιαζαν άραγε, πως να κινούνταν πάνω στη σκηνή, τέτοια...
Και όσο μάθαινα , τόσο μεγάλωνε και πλήθαινε η "συλλογή". Και έφτασε και ως στις μέρες μας, καλά νά'μαι ο "χομπίστας" να την χαίρομαι.
Απο μηχανήματα, λίγα πράγματα, πέρασαν καμμιά 25αριά χρόνια μέχρι που άλλαξα κάτι, αλλά αυτό αποδείχτηκε πολύ ενδιαφέρον και μου γέννησε όρεξη για νέες περιπέτειες και περισσότερες μουσικές. Αλλά μεγαλώνοντας. παραξενεύω. Υπάρχουν εγγραφές που με εξοργίζουν, ενώ παλιά έλεγα "δε βαριέσαι..."
Είναι ωραία περίπτωση να "προσεγγίζεις" αυτό που υπάρχει γραμμένο στο δίσκο και τόσα χρόνια αγνοούσες, γιατί δεν μπορούσες τεχνικά να το αναπαράξεις.
Καλά να είμαστε και είσαστε, να συνεχίσουμε να γουστάρουμε...
Το ιδιο επαθα, σχετικα τελευταια, με τα ντραμς του εγγονου: εριξε δυο τρεις "μποτιες" και παρατησα καθε φιλοδοξια ενταξης sub κλπ. Οχι πως δεν το ηξερα, μα οταν επανεπιβεβαιωνεται...Δίπλα στο ρακ έχω το τενόρο μου σαξόφωνο. Όταν θέλω να επανέλθω στην πραγματικότητα, αλλά και όταν θέλω να ξενερώσω τα φιλαράκια μου που έρχονται κατά καιρούς σπίτι και ακούμε μουσικούλα, βάζω πρώτα να ακούσουμε από το ηχοσύστημα την καλύτερη audiophile εγγραφή σαξοφώνου που διαθέτω και καπάκι παίζω πάνω με το τενόρο. Λοιπόν δεν υπάρχει καμμία σχέση, καμμία επαφή με το πραγματικό σαξόφωνο. Και θεωρώ αδύνατον να υπάρξει ποτέ ηχοσύστημα που να μπορέσει έστω να πλησιάσει σε αυτό!
View attachment 198757
Σίγουρα θα πλησιαζες περισσότερο όμως. Όχι πως δεν αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία αυτής της ένταξης βεβαίως βεβαίως...Το ιδιο επαθα, σχετικα τελευταια, με τα ντραμς του εγγονου: εριξε δυο τρεις "μποτιες" και παρατησα καθε φιλοδοξια ενταξης sub κλπ. Οχι πως δεν το ηξερα, μα οταν επανεπιβεβαιωνεται...
Δεν πλησιαζεις με τιποτα, ασε! Ξυπνησαν και οι 6 οροφοι της πολυκατοικιας, σεισμος εγινε, κι εμεις με 8ρακια μεγαφωνα ψαχνουμε την ...προσομοιωση!Σίγουρα θα πλησιαζες περισσότερο όμως. Όχι πως δεν αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία αυτής της ένταξης βεβαίως βεβαίως...
Δεν θεώρησα πως έκανες κάτι απο πρόθεση, εννοείται, απλά δεν διάβασες σωστά αυτό που έγραψαΑρχικά να απαντήσω ότι παρανόησα τη φράση και ουδεμία πρόθεση έχω να βάζω λόγια στον οποιοδήποτε.
Εδώ ο στόχος μας είναι να κουβεντιάζουμε και να μαθαίνουμε ο ένας από την εμπειρία του άλλου, για το λόγο αυτό θα σταθώ στο τρίτο σημείο και θα πω ότι δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω περισσότερο μαζί σου.
Η στερεοφωνική εικόνα που δημιουργεί το πλάτος και το βάθος της σκηνής (και τελικά δημιουργεί την ψευδαίσθηση της απόστασης από τη σκηνή ) έχει να κάνει με πολλές παραμέτρους όπως, απόσταση ανάμεσα στα ηχεία, απόσταση των ηχείων από τους τοίχους και τελικά από τη θέση ακρόασης. Τέλος το μέγεθος των ηχείων σε σχέση με τα τετραγωνικά του χώρου και η ικανή ενίσχυση συμπληρώνουν το χορό, σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να πετύχουμε κάτι παίρνοντας αγκαλιά το ηχείο η κολλώντας το αυτί μας πάνω του.
Έχω φάει ατελείωτες ώρες μετρώντας το χώρο μου για να πετύχω όχι απλά την απόσταση από τη σκηνή αλλά και το ύψος αυτής σε σχέση με τον ακροατή.
Εγώ λοιπόν δηλώνω μέγας οπαδός αυτής της θεωρίας.
Το γιατί απλό, οι χονδροειδείς και λεπτοϋφείς χροιές ακόμη και τα μικροδυναμικά είναι λίγα πολλές φορές για να κρίνουν ένα σωστά στημένο σύστημα και σε συνέχεια αυτού την ποιότητα μιας ηχογράφησης μιας και από μόνα τους δεν μπορούν να βάλουμε τον ακροατή σε κάποια θέση στο χώρο. Όλοι οι κατασκευαστές αυτό προσπαθούν με τα πολυκάναλα συστήματα και τις εξομοιώσεις χώρων (DSP) σε όλους τους ΑV. Απλά στο στέρεό είναι πολύ δύσκολο να το πετύχεις.
Αυτά τα ολίγα.
Καλά, δε μίλησα και για shellac 78 rpm. Για εκπληκτικής ποιότητας ηχογραφήσεις απο τεχνικής πλευράς είπα, τεράστιας μουσικής αξίας, που τους λείπει μόνο η ψευδαίσθηση του stereo. Ως μουσικόφιλος πρώτα απ'όλα δεν γίνεται να τις αγνοήσω. Εδώ δεν αγνοώ τόσους και τόσους "stereo" που μου κάνουν τη ζωή δύσκολη (απο εγγραφή)Αγαπητέ Γιωργο διαφωνω με οσα λές θα παλευω με πάθος για το δικαιωμα σου να τα λές, αλλα στο "ιστορικούς μονοφωνικούς δίσκους που σκοτωνουν" εγω σταματάω την κουβέντα.
Ακριβώς όπως το λες, όλα αυτά προστιθέμενα να δίνουν αυτό που θεωρεί "σωστό", "ουδέτερο", "μουσικό", "αληθοφανές" κλπ κλπ το προσωπικό μας γούστο!Για ποιες χροιες μιλαμε βρε παιδια?
Πχ το φυσικο σαξοφωνο εχει τις Χ χροιες, και εμεις το αναπαραγουμε, προσθετοντας σε αυτο, τις χροιες που εχει ο ενισχυτης μας, τα ηχεια μας, τα καλωδια μας...κλπ κλπ, και εμεις τελικα ακουμε τον "μεσο ορο" απο ολα αυτα.
Καλα χριστουγγενα δηλαδη.