Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Αν μπορείς να πιστέψεις τα μάτια και τα αυτιά σου! [Mama's And The Papa's, Byrds, Lovin' Spoonful]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1057955929" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Ονειρεύομαι την Καλιφόρνια...</h3><p><strong>The Mama's And The Papa's - If You Can Believe Your Eyes And Ears</strong> (Φεβρουάριος/Μάρτιος 1966, Dunhill/ABC-Paramount Records, Inc.)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]143590[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 Monday, Monday, A2 Straight Shooter, A3 Got A Feelin', A4 I Call Your Name, A5 Do You Wanna Dance, A6 Go Where You Wanna Go, B1 California Dreamin', B2 Spanish Harlem, B3 Somebody Groovy, B4 Hey Girl, B5 You Baby, B6 In Crowd</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: John Phillips (φωνητικά, κιθάρα), Denny Doherty (φωνητικά), Cass Elliot (φωνητικά), Michelle Phillips (φωνητικά)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή</span>: Lou Adler</p><p></p><p>Ηχογραφήθηκε στα <em>Western Recording Studios</em> του Χόλιγουντ, τέλη καλοκαιριού-φθινόπωρο του 1965</p><hr /><p>Στο βιβλίο του, <em>Papa John</em>, ο <strong>John Phillips</strong> περιγράφει πώς αυτός, η <strong>Cass (Elliot)</strong>, ο <strong>Denny (Doherty)</strong> και η <strong>Michelle (Phillips)</strong> πέρασαν από οντισιόν για τον παραγωγό <em>Lou Adler</em> στα <em>Western Recording Studios</em> στο Χόλιγουντ, ενώ έκαναν φωνητικά για το άλμπουμ, <strong><span style="color: Dodgerblue">This Precious Time</span></strong> του <em>Barry McGuire</em>. Ο <em>McGuire</em> ήταν ένας παλιός φίλος από το φολκ ξεκίνημα του γκρουπ στο <em>Greenwich Village</em>, που απολάμβανε τεράστια επιτυχία με το ποπ διαμαρτυρίας "<em>Eve Of Destruction</em>". Αυτό ήταν το καλοκαίρι του 1965 και το γκρουπ χρησιμοποιούσε ακόμα το όνομα <strong>The New Journeymen</strong>. Τραγούδησαν τα "<strong>California Dreamin'</strong>" και "<strong>Monday Monday</strong>" για τον <em>Adler</em>, που φημολογείται ότι εγκωμίασε: «<em><span style="color: Darkorange">Πω πω, δεν μπορώ να πιστέψω τα μάτια και τα αυτιά μου</span></em>».</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]143591[/ATTACH]</p><p></p><p>Μέσα σε ένα μήνα υπέγραψαν, έγιναν οι <strong>The Mamas And The Papas</strong> και επέστρεψαν στο ίδιο στούντιο. Δεν έδειχναν ούτε ακούγονταν σαν οτιδήποτε άλλο προηγούμενο ή επόμενο και μαζί με τους <em>Byrds</em> και τους <em>Lovin' Spoonful</em>, επίσης πρώην φόλκις, οι <em>The Mamas And The Papas</em> ήταν από τα πρώτα αμερικάνικα γκρουπ που παρουσίασαν μια απάντηση στην Αγγλική Εισβολή, ένα χρόνο πριν το ολοκληρωτικό ξαναζωντάνεμα της Καλιφόρνιας. Μέχρι τον Ιανουάριο του 1966, το "<em>California Dreamin'</em>" ήταν σε όλα τα ερτζιανά κύματα, προσδοκώντας το Καλοκαίρι της Αγάπης. Οι στίχοι εκφράζουν τη λαχτάρα του αφηγητή για τη ζεστασιά του Λος Άντζελες κατά τη διάρκεια ενός κρύου χειμώνα στη Νέα Υόρκη. Το τραγούδι έγινε το σύμβολο του Μύθου της Καλιφόρνιας και η άφιξη της εποχής της αναδυόμενης αντικουλτούρας. Ο <em>Phillips</em> έγραψε επίσης και τον άλλο Φλάουερ Πάουερ ύμνο, το "<strong>San Francisco</strong>" του <em>Scott McKenzie</em>.</p><p></p><table style='width: 100%'><tr><td><br /> <em>Όλα τα φύλλα κιτρίνισαν και ο ουρανός είναι γκρίζος<br /> Βγήκα μια βόλτα μια μέρα του χειμώνα<br /> Θα ήμουν ασφαλής και ζεστός, αν ήμουν στο Λος Άντζελες<br /> Ονειρεύομαι την Καλιφόρνια μια τέτοια μέρα του χειμώνα<br /> <br /> Μπήκα σε μια εκκλησία που βρήκα στο δρόμο μου<br /> Γονάτισα λοιπόν και προσποιήθηκα ότι προσεύχομαι<br /> Ξέρεις στον ιεροκήρυκα αρέσει το κρύο, ξέρει ότι θα μείνω<br /> Ονειρεύομαι την Καλιφόρνια μια τέτοια μέρα του χειμώνα<br /> <br /> Όλα τα φύλλα κιτρίνισαν (είναι καφετιά) και ο ουρανός είναι γκρίζος<br /> Βγήκα μια βόλτα μια μέρα του χειμώνα<br /> Αν δεν της το έλεγα, θα έφευγα σήμερα (θα μπορούσα να φύγω σήμερα)<br /> Ονειρεύομαι την Καλιφόρνια μια τέτοια μέρα του χειμώνα</em><br /> - California Dreamin' (John Phillips, Michelle Phillips)</td><td><p style="text-align: center">[ATTACH]218542[/ATTACH]</p> </td></tr></table><p></p><p>Οι <em>Mamas And The Papas</em> ήταν η πρώτη δημόσια εκδήλωση της χίπικης ζωής: η φυσική τους εμφάνιση, η φανταχτερή αίσθηση των ρούχων και η στάση τους αποτύπωσαν το κλίμα, ασφαλώς κάτι πέρα από εκκεντρικά παιδιά που ζούσαν στο Μπελ Έαρ. Όλα τα τέσσερα άλμπουμ τους είναι τόσο δυνατά όσο το ντεμπούτο τους, και το καθένα τους διατηρούσε το υψηλό επίπεδο σύνθεσης/τραγουδοποιΐας του <em>John Phillips</em>. Η <em>Mama Cass</em> ενέτασσε συνήθως και μια αγαπημένη διασκευή στο ρεπερτόριό της (το "<strong>Dedicated To The One I Love</strong>" από το <strong><span style="color: Dodgerblue">The Mamas & The Papas Deliver</span></strong> του 1967, είναι ίσως το πιο γνωστό), αλλά η σπουδαία φήμη τους οφείλεται στην καλύτερη παραγωγή που μπορούσε να προσφέρει το Λος Άντζελες, ένας καθαρός και ζεστός ήχος που έπαιζε η ίδια <a href="http://avclub.gr/forum/showthread.php/141022" target="_blank">ομάδα κορυφαίων σέσιον μουσικών</a> σε κάθε δίσκο τους.</p><p></p><p>Το ότι η ιστορία των <em>Mamas And The Papas</em> τελείωσε με αναταραχή, διαμάχες και τελικά με τον θάνατο της <em>Cass Elliot</em> (το 1974, σε ηλικία 32 χρόνων), μετά τον χωρισμό του γκρουπ το 1968, ήταν σχεδόν αναπόφευκτο δεδομένων των εντάσεων αγάπης/μίσους μεταξύ τους και της κατάχρησης ναρκωτικών. Όπως συμβαίνει συχνά, η πιο γλυκιά μουσική ξεπήδησε από τις πιο δύσκολες περιστάσεις.</p><p></p><p>(*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, John Phillips-Papa John: An Autobiography)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]143592[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1057955929, member: 30418"] [HEADING=2]Ονειρεύομαι την Καλιφόρνια...[/HEADING] [B]The Mama's And The Papa's - If You Can Believe Your Eyes And Ears[/B] (Φεβρουάριος/Μάρτιος 1966, Dunhill/ABC-Paramount Records, Inc.) [CENTER][ATTACH alt="IfYouCanBelieveYourEyesAndEars.jpg"]143590[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 Monday, Monday, A2 Straight Shooter, A3 Got A Feelin', A4 I Call Your Name, A5 Do You Wanna Dance, A6 Go Where You Wanna Go, B1 California Dreamin', B2 Spanish Harlem, B3 Somebody Groovy, B4 Hey Girl, B5 You Baby, B6 In Crowd [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: John Phillips (φωνητικά, κιθάρα), Denny Doherty (φωνητικά), Cass Elliot (φωνητικά), Michelle Phillips (φωνητικά) [COLOR=Indianred]Παραγωγή[/COLOR]: Lou Adler Ηχογραφήθηκε στα [I]Western Recording Studios[/I] του Χόλιγουντ, τέλη καλοκαιριού-φθινόπωρο του 1965 [HR][/HR] Στο βιβλίο του, [I]Papa John[/I], ο [B]John Phillips[/B] περιγράφει πώς αυτός, η [B]Cass (Elliot)[/B], ο [B]Denny (Doherty)[/B] και η [B]Michelle (Phillips)[/B] πέρασαν από οντισιόν για τον παραγωγό [I]Lou Adler[/I] στα [I]Western Recording Studios[/I] στο Χόλιγουντ, ενώ έκαναν φωνητικά για το άλμπουμ, [B][COLOR=Dodgerblue]This Precious Time[/COLOR][/B] του [I]Barry McGuire[/I]. Ο [I]McGuire[/I] ήταν ένας παλιός φίλος από το φολκ ξεκίνημα του γκρουπ στο [I]Greenwich Village[/I], που απολάμβανε τεράστια επιτυχία με το ποπ διαμαρτυρίας "[I]Eve Of Destruction[/I]". Αυτό ήταν το καλοκαίρι του 1965 και το γκρουπ χρησιμοποιούσε ακόμα το όνομα [B]The New Journeymen[/B]. Τραγούδησαν τα "[B]California Dreamin'[/B]" και "[B]Monday Monday[/B]" για τον [I]Adler[/I], που φημολογείται ότι εγκωμίασε: «[I][COLOR=Darkorange]Πω πω, δεν μπορώ να πιστέψω τα μάτια και τα αυτιά μου[/COLOR][/I]». [CENTER][ATTACH alt="TheMamasAndThePapas.jpg"]143591[/ATTACH][/CENTER] Μέσα σε ένα μήνα υπέγραψαν, έγιναν οι [B]The Mamas And The Papas[/B] και επέστρεψαν στο ίδιο στούντιο. Δεν έδειχναν ούτε ακούγονταν σαν οτιδήποτε άλλο προηγούμενο ή επόμενο και μαζί με τους [I]Byrds[/I] και τους [I]Lovin' Spoonful[/I], επίσης πρώην φόλκις, οι [I]The Mamas And The Papas[/I] ήταν από τα πρώτα αμερικάνικα γκρουπ που παρουσίασαν μια απάντηση στην Αγγλική Εισβολή, ένα χρόνο πριν το ολοκληρωτικό ξαναζωντάνεμα της Καλιφόρνιας. Μέχρι τον Ιανουάριο του 1966, το "[I]California Dreamin'[/I]" ήταν σε όλα τα ερτζιανά κύματα, προσδοκώντας το Καλοκαίρι της Αγάπης. Οι στίχοι εκφράζουν τη λαχτάρα του αφηγητή για τη ζεστασιά του Λος Άντζελες κατά τη διάρκεια ενός κρύου χειμώνα στη Νέα Υόρκη. Το τραγούδι έγινε το σύμβολο του Μύθου της Καλιφόρνιας και η άφιξη της εποχής της αναδυόμενης αντικουλτούρας. Ο [I]Phillips[/I] έγραψε επίσης και τον άλλο Φλάουερ Πάουερ ύμνο, το "[B]San Francisco[/B]" του [I]Scott McKenzie[/I]. [TABLE] [TR] [TD] [I]Όλα τα φύλλα κιτρίνισαν και ο ουρανός είναι γκρίζος Βγήκα μια βόλτα μια μέρα του χειμώνα Θα ήμουν ασφαλής και ζεστός, αν ήμουν στο Λος Άντζελες Ονειρεύομαι την Καλιφόρνια μια τέτοια μέρα του χειμώνα Μπήκα σε μια εκκλησία που βρήκα στο δρόμο μου Γονάτισα λοιπόν και προσποιήθηκα ότι προσεύχομαι Ξέρεις στον ιεροκήρυκα αρέσει το κρύο, ξέρει ότι θα μείνω Ονειρεύομαι την Καλιφόρνια μια τέτοια μέρα του χειμώνα Όλα τα φύλλα κιτρίνισαν (είναι καφετιά) και ο ουρανός είναι γκρίζος Βγήκα μια βόλτα μια μέρα του χειμώνα Αν δεν της το έλεγα, θα έφευγα σήμερα (θα μπορούσα να φύγω σήμερα) Ονειρεύομαι την Καλιφόρνια μια τέτοια μέρα του χειμώνα[/I] - California Dreamin' (John Phillips, Michelle Phillips)[/TD] [TD][CENTER][ATTACH alt="John&MichellePhillips.jpg"]218542[/ATTACH][/CENTER][/TD] [/TR] [/TABLE] Οι [I]Mamas And The Papas[/I] ήταν η πρώτη δημόσια εκδήλωση της χίπικης ζωής: η φυσική τους εμφάνιση, η φανταχτερή αίσθηση των ρούχων και η στάση τους αποτύπωσαν το κλίμα, ασφαλώς κάτι πέρα από εκκεντρικά παιδιά που ζούσαν στο Μπελ Έαρ. Όλα τα τέσσερα άλμπουμ τους είναι τόσο δυνατά όσο το ντεμπούτο τους, και το καθένα τους διατηρούσε το υψηλό επίπεδο σύνθεσης/τραγουδοποιΐας του [I]John Phillips[/I]. Η [I]Mama Cass[/I] ενέτασσε συνήθως και μια αγαπημένη διασκευή στο ρεπερτόριό της (το "[B]Dedicated To The One I Love[/B]" από το [B][COLOR=Dodgerblue]The Mamas & The Papas Deliver[/COLOR][/B] του 1967, είναι ίσως το πιο γνωστό), αλλά η σπουδαία φήμη τους οφείλεται στην καλύτερη παραγωγή που μπορούσε να προσφέρει το Λος Άντζελες, ένας καθαρός και ζεστός ήχος που έπαιζε η ίδια [URL='http://avclub.gr/forum/showthread.php/141022']ομάδα κορυφαίων σέσιον μουσικών[/URL] σε κάθε δίσκο τους. Το ότι η ιστορία των [I]Mamas And The Papas[/I] τελείωσε με αναταραχή, διαμάχες και τελικά με τον θάνατο της [I]Cass Elliot[/I] (το 1974, σε ηλικία 32 χρόνων), μετά τον χωρισμό του γκρουπ το 1968, ήταν σχεδόν αναπόφευκτο δεδομένων των εντάσεων αγάπης/μίσους μεταξύ τους και της κατάχρησης ναρκωτικών. Όπως συμβαίνει συχνά, η πιο γλυκιά μουσική ξεπήδησε από τις πιο δύσκολες περιστάσεις. (*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, John Phillips-Papa John: An Autobiography) [CENTER][ATTACH alt="DunhillLPAdShowerSession.jpg"]143592[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Αν μπορείς να πιστέψεις τα μάτια και τα αυτιά σου! [Mama's And The Papa's, Byrds, Lovin' Spoonful]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…