Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Αν μπορείς να πιστέψεις τα μάτια και τα αυτιά σου! [Mama's And The Papa's, Byrds, Lovin' Spoonful]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1057955934" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Πέμπτη διάσταση</h3><p><strong>The Byrds - Fifth Dimension</strong> (Ιούλιος 1966, Columbia)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]143595[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 5 D (Fifth Dimension), A2 Wild Mountain Thyme, A3 Mr. Spaceman, A4 I See You, A5 What's Happening?!?!, A6 I Come And Stand At Every Door, B1 Eight Miles High, B2 Hey Joe (Where You Gonna Go), B3 Captain Soul, B4 John Riley, B5 2-4-2 Fox Trot (The Lear Jet Song)</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Jim McGuinn (ληντ κιθάρα, φωνητικά), David Crosby (ρυθμική κιθάρα, φωνητικά), Chris Hillman (μπάσο), Michael Clarke (τύμπανα), Gene Clark (φωνητικά, φυσαρμόνικα, κρουστά), Van Dyke Parks (πλήκτρα)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή</span>: Allen Stanton</p><p></p><p>Ηχογραφήθηκε στα <em>CBS</em> του Χόλιγουντ, 25 Ιανουαρίου, 29 Απριλίου-25 Μαΐου 1966</p><hr /><p>Οι <strong>Byrds</strong> αντιμετώπισαν μερικά δύσκολα εμπόδια κατά την ηχογράφηση του τρίτου άλμπουμ τους. Το πρόσφατο πρωτοποριακό σινγκλ "<em>Eight Miles High</em>" είχε απαγορευτεί λόγω υποτιθέμενων αναφορών για ουσίες στον τίτλο και, ακόμα χειρότερα, ο συνθέτης του <strong>Gene Clark</strong>, είχε πετάξει από τη "φωλιά". Ο <em>Clark</em> παρείχε τα βασικά τραγούδια στα δύο πρώτα άλμπουμ, προκαλώντας τους κριτικούς να αναρωτηθούν αν οι <em>Byrds</em> θα μπορούσαν να επιβιώσουν με την απώλειά του.</p><p></p><p>Μια απόφαση πολιτικής να αποφευχθεί η εξάρτηση από τον <em>Bob Dylan</em> ως πηγή τραγουδιών σήμαινε ότι τα προβλήματά τους διπλασιάστηκαν. Η προφανής απάντηση ήταν η αξιοποίηση των <strong>Jim McGuinn</strong> και <strong>David Crosby</strong>, που αναγκάστηκαν να ωριμάσουν ως τραγουδιστές και συνθέτες για να γεμίσουν το κενό. Ο <em>McGuinn</em> κοίταξε πίσω στις φολκ ρίζες του, διασκευάζοντας τα παραδοσιακά "<strong>Wild Mountain Thyme</strong>" και "<strong>John Riley</strong>". </p><p></p><p>Μια άλλη διασκευή, το "<strong>I Come and Stand at Every Door</strong>" είναι ίσως το πιο μακάβριο τραγούδι στο έργο των <em>Byrds</em>. Οι στίχοι του τραγουδιού, που προσαρμόστηκαν από ένα ποίημα του <em>Nazim Hikmet</em>, αφηγούνται την ιστορία ενός επτάχρονου παιδιού που σκοτώθηκε στον ατομικό βομβαρδισμό της Χιροσίμα και πώς το πνεύμα του πια, περιφέρεται στη γη αναζητώντας ειρήνη. Οι διασκευές περιλαμβάνουν και το τραγούδι, "<strong>Hey Joe (Where You Gonna Go)</strong>" του <em>Billy Roberts</em>, για το οποίο το γκρουπ συμφώνησε τελικά και επέτρεψε στον <em>Crosby</em> να το ηχογραφήσει, μετά την επιμονή του και την επιτυχία του από άλλες μπάντες στο Ελ Έι.</p><p></p><p></p><p></p><p>Αναμφισβήτητα το πιο διάσημο τραγούδι στο άλμπουμ ήταν το χιτ σινγκλ "<strong>Eight Miles High</strong>", μια πρώιμη απόκλιση ψυχεδελικού ροκ. Μουσικά, το τραγούδι ήταν μια σύντηξη κιθαριστικού παιξίματος από τη δωδεκάχορδη Ρικενμπάκερ του <em>Jim McGuinn</em>, επηρεασμένου από τον <em>John Coltrane</em> και μουσικής δομής και φωνητικών βασισμένων στη ράγκα, εμπνευσμένη από την ινδική κλασική μουσική του <em>Ravi Shankar</em>. «<em><span style="color: Darkorange">Το "Eight Miles High" είναι εκεί έξω</span></em>», προσθέτει ο <em>McGuinn</em>. «<em><span style="color: Darkorange">Επιχειρούσα να μιμηθώ το σαξόφωνο του Coltrane στο τραγούδι του "India" με τη Rickenbacker μου. Προσπαθούσε να ενσωματώσει την ινδική μουσική στην τζαζ και μεις θέλαμε να ενσωματώσουμε τις προσπάθειές του, κάνοντάς το σε ένα ροκ εντ ρολ τραγούδι. Έτσι συμβαίνουν πολλά πράγματα</span></em>». Ο <em>Crosby</em>, πρόθυμος να ακολουθήσει την κατεύθυνση που εγκαινιάστηκε στο "<em>Eight Miles High</em>", περιέλαβε το ατμοσφαιρικό "<strong>What's Happening?!?!</strong>" και το ευφορικό "<strong>I See You</strong>". Η παρουσία του "<em>Eight Miles High</em>" εξασφάλισε την τιμητική διάκριση του άλμπουμ στα τσαρτ, αλλά οι ελπίδες του <em>McGuinn</em> για ένα μεγάλο χιτ με το ομότιτλο κομμάτι <strong>5D (Fifth Dimension)</strong> καταβυθίστηκαν ως αποτέλεσμα περαιτέρω ισχυρισμών για ναρκωτικά.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]143596[/ATTACH]</p><p></p><p>Την εποχή της κυκλοφορίας του δίσκου η σόου μπιζ βίβλος <em>Variety</em> εμφάνισε τον απειλητικό τίτλο: «<em><span style="color: Darkorange">Η ηθική κρίση της Ποπ Μουσικής: Ντοπαρισμένα Κομμάτια Καλλιεργούν την Οργή των Ντιτζέι</span></em>». Όπως παρατήρησε ο <em>McGuinn</em>: «<em><span style="color: Darkorange">Μιλούσα για κάτι φιλοσοφικό, πολύ ελαφρύ και αιθέριο με αυτό το τραγούδι και όλοι το πήγαν αλλού... το πήγαν στα ναρκωτικά. Είπαν ότι ήταν ένα τραγούδι για ουσίες και ότι αφορούσε ένα Ελ Ες Ντι ταξίδι, στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτα από αυτά. Αναφερόμουν στη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, καθώς η τέταρτη διάσταση είναι ο χρόνος και η πέμπτη διάσταση δεν καθορίζεται, έτσι είναι ανοικτή, το κανάλι πέντε, το επόμενο βήμα. Το είδα να είναι μια διαχρονικότητα, ένα είδος κενού στο χώρο όπου ο χρόνος δεν έχει νόημα. Το μόνο που έκανα ήταν να αντιληφθώ κάτι που υπήρχε εκεί</span></em>».</p><p></p><p></p><p></p><p>Το άλλο τραγούδι με θέμα την επιστημονική φαντασία ήταν το "<strong>Mr. Spaceman</strong>". Γράφτηκε από τον <em>Jim McGuinn</em> αρχικά ως "μελοδραματικό σενάριο", αλλά σύντομα εξελίχθηκε σε ένα ευφάνταστο διαλογισμό για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Το κομμάτι έχει κάντρι ύφος, αν και με πινελιές ψυχεδέλειας και μπορεί σαφώς να θεωρηθεί πρόδρομος για τη μεταγενέστερη εξερεύνηση της κάντρι μουσικής της μπάντας στο <strong><span style="color: Dodgerblue">Sweetheart of the Rodeo</span></strong>.</p><p></p><p>Το άλμπουμ περιλαμβάνει επίσης το οργανικό "<strong>Captain Soul</strong>", ένα τραγούδι που πιστώνεται και στα τέσσερα μέλη της μπάντας, προερχόμενο από ένα τζαμάρισμα στο στούντιο του "<em>Get Out of My Life, Woman</em>" του <em>Lee Dorsey</em> και στο οποίο ο <em>Gene Clark</em>, σαν επισκέπτης πια, παίζει φυσαρμόνικα. Ο <em>McGuinn</em> έγραψε επίσης το κομμάτι κλεισίματος του άλμπουμ "<strong>2-4-2 Fox Trot (The Lear Jet Song)</strong>", που ήταν μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια ακουστική προσέγγιση μιας πτήσης μ' ένα <em>Lear Jet</em>. Το τραγούδι κάνει εκτεταμένη χρήση ηχητικών εφέ αεροπλοΐας, συμπεριλαμβανομένης της απαγγελίας της λίστας ελέγχου στο πιλοτήριο πριν από την απογείωση και του ήχου της εκκίνησης ενός κινητήρα τζετ. Ο <em>Crosby</em> και ο <em>McGuinn</em> πήραν πραγματικά το τραγούδι πολύ σοβαρά, υποστηρίζοντας ότι ήταν μια καινοτόμος προσπάθεια ενσωμάτωσης μηχανικών ήχων στη μορφή ενός τραγουδιού ποπ.</p><p></p><p>Ένα αριστουργηματικό άλμπουμ από τους <em>Byrds</em>, που δεν επρόκειτο όμως να επαναπαυτούν στις δάφνες τους, αφού στη συνέχεια ακολούθησε το μεγαλειώδες <strong><span style="color: Dodgerblue">Younger Than Yesterday</span></strong>, το αποκορύφωμα του <strong><span style="color: Dodgerblue">The Notorious Byrd Brothers</span></strong> και η επιδραστική κάντρι ροκ περίοδός τους.</p><p></p><p>(*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, Johnny Rogan-The Byrds: Timeless Flight Revisited)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]143602[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1057955934, member: 30418"] [HEADING=2]Πέμπτη διάσταση[/HEADING] [B]The Byrds - Fifth Dimension[/B] (Ιούλιος 1966, Columbia) [CENTER][ATTACH=CONFIG]143595._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 5 D (Fifth Dimension), A2 Wild Mountain Thyme, A3 Mr. Spaceman, A4 I See You, A5 What's Happening?!?!, A6 I Come And Stand At Every Door, B1 Eight Miles High, B2 Hey Joe (Where You Gonna Go), B3 Captain Soul, B4 John Riley, B5 2-4-2 Fox Trot (The Lear Jet Song) [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Jim McGuinn (ληντ κιθάρα, φωνητικά), David Crosby (ρυθμική κιθάρα, φωνητικά), Chris Hillman (μπάσο), Michael Clarke (τύμπανα), Gene Clark (φωνητικά, φυσαρμόνικα, κρουστά), Van Dyke Parks (πλήκτρα) [COLOR=Indianred]Παραγωγή[/COLOR]: Allen Stanton Ηχογραφήθηκε στα [I]CBS[/I] του Χόλιγουντ, 25 Ιανουαρίου, 29 Απριλίου-25 Μαΐου 1966 [HR][/HR]Οι [B]Byrds[/B] αντιμετώπισαν μερικά δύσκολα εμπόδια κατά την ηχογράφηση του τρίτου άλμπουμ τους. Το πρόσφατο πρωτοποριακό σινγκλ "[I]Eight Miles High[/I]" είχε απαγορευτεί λόγω υποτιθέμενων αναφορών για ουσίες στον τίτλο και, ακόμα χειρότερα, ο συνθέτης του [B]Gene Clark[/B], είχε πετάξει από τη "φωλιά". Ο [I]Clark[/I] παρείχε τα βασικά τραγούδια στα δύο πρώτα άλμπουμ, προκαλώντας τους κριτικούς να αναρωτηθούν αν οι [I]Byrds[/I] θα μπορούσαν να επιβιώσουν με την απώλειά του. Μια απόφαση πολιτικής να αποφευχθεί η εξάρτηση από τον [I]Bob Dylan[/I] ως πηγή τραγουδιών σήμαινε ότι τα προβλήματά τους διπλασιάστηκαν. Η προφανής απάντηση ήταν η αξιοποίηση των [B]Jim McGuinn[/B] και [B]David Crosby[/B], που αναγκάστηκαν να ωριμάσουν ως τραγουδιστές και συνθέτες για να γεμίσουν το κενό. Ο [I]McGuinn[/I] κοίταξε πίσω στις φολκ ρίζες του, διασκευάζοντας τα παραδοσιακά "[B]Wild Mountain Thyme[/B]" και "[B]John Riley[/B]". Μια άλλη διασκευή, το "[B]I Come and Stand at Every Door[/B]" είναι ίσως το πιο μακάβριο τραγούδι στο έργο των [I]Byrds[/I]. Οι στίχοι του τραγουδιού, που προσαρμόστηκαν από ένα ποίημα του [I]Nazim Hikmet[/I], αφηγούνται την ιστορία ενός επτάχρονου παιδιού που σκοτώθηκε στον ατομικό βομβαρδισμό της Χιροσίμα και πώς το πνεύμα του πια, περιφέρεται στη γη αναζητώντας ειρήνη. Οι διασκευές περιλαμβάνουν και το τραγούδι, "[B]Hey Joe (Where You Gonna Go)[/B]" του [I]Billy Roberts[/I], για το οποίο το γκρουπ συμφώνησε τελικά και επέτρεψε στον [I]Crosby[/I] να το ηχογραφήσει, μετά την επιμονή του και την επιτυχία του από άλλες μπάντες στο Ελ Έι. Αναμφισβήτητα το πιο διάσημο τραγούδι στο άλμπουμ ήταν το χιτ σινγκλ "[B]Eight Miles High[/B]", μια πρώιμη απόκλιση ψυχεδελικού ροκ. Μουσικά, το τραγούδι ήταν μια σύντηξη κιθαριστικού παιξίματος από τη δωδεκάχορδη Ρικενμπάκερ του [I]Jim McGuinn[/I], επηρεασμένου από τον [I]John Coltrane[/I] και μουσικής δομής και φωνητικών βασισμένων στη ράγκα, εμπνευσμένη από την ινδική κλασική μουσική του [I]Ravi Shankar[/I]. «[I][COLOR=Darkorange]Το "Eight Miles High" είναι εκεί έξω[/COLOR][/I]», προσθέτει ο [I]McGuinn[/I]. «[I][COLOR=Darkorange]Επιχειρούσα να μιμηθώ το σαξόφωνο του Coltrane στο τραγούδι του "India" με τη Rickenbacker μου. Προσπαθούσε να ενσωματώσει την ινδική μουσική στην τζαζ και μεις θέλαμε να ενσωματώσουμε τις προσπάθειές του, κάνοντάς το σε ένα ροκ εντ ρολ τραγούδι. Έτσι συμβαίνουν πολλά πράγματα[/COLOR][/I]». Ο [I]Crosby[/I], πρόθυμος να ακολουθήσει την κατεύθυνση που εγκαινιάστηκε στο "[I]Eight Miles High[/I]", περιέλαβε το ατμοσφαιρικό "[B]What's Happening?!?![/B]" και το ευφορικό "[B]I See You[/B]". Η παρουσία του "[I]Eight Miles High[/I]" εξασφάλισε την τιμητική διάκριση του άλμπουμ στα τσαρτ, αλλά οι ελπίδες του [I]McGuinn[/I] για ένα μεγάλο χιτ με το ομότιτλο κομμάτι [B]5D (Fifth Dimension)[/B] καταβυθίστηκαν ως αποτέλεσμα περαιτέρω ισχυρισμών για ναρκωτικά. [CENTER][ATTACH=CONFIG]143596._xfImport[/ATTACH][/CENTER] Την εποχή της κυκλοφορίας του δίσκου η σόου μπιζ βίβλος [I]Variety[/I] εμφάνισε τον απειλητικό τίτλο: «[I][COLOR=Darkorange]Η ηθική κρίση της Ποπ Μουσικής: Ντοπαρισμένα Κομμάτια Καλλιεργούν την Οργή των Ντιτζέι[/COLOR][/I]». Όπως παρατήρησε ο [I]McGuinn[/I]: «[I][COLOR=Darkorange]Μιλούσα για κάτι φιλοσοφικό, πολύ ελαφρύ και αιθέριο με αυτό το τραγούδι και όλοι το πήγαν αλλού... το πήγαν στα ναρκωτικά. Είπαν ότι ήταν ένα τραγούδι για ουσίες και ότι αφορούσε ένα Ελ Ες Ντι ταξίδι, στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτα από αυτά. Αναφερόμουν στη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, καθώς η τέταρτη διάσταση είναι ο χρόνος και η πέμπτη διάσταση δεν καθορίζεται, έτσι είναι ανοικτή, το κανάλι πέντε, το επόμενο βήμα. Το είδα να είναι μια διαχρονικότητα, ένα είδος κενού στο χώρο όπου ο χρόνος δεν έχει νόημα. Το μόνο που έκανα ήταν να αντιληφθώ κάτι που υπήρχε εκεί[/COLOR][/I]». Το άλλο τραγούδι με θέμα την επιστημονική φαντασία ήταν το "[B]Mr. Spaceman[/B]". Γράφτηκε από τον [I]Jim McGuinn[/I] αρχικά ως "μελοδραματικό σενάριο", αλλά σύντομα εξελίχθηκε σε ένα ευφάνταστο διαλογισμό για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Το κομμάτι έχει κάντρι ύφος, αν και με πινελιές ψυχεδέλειας και μπορεί σαφώς να θεωρηθεί πρόδρομος για τη μεταγενέστερη εξερεύνηση της κάντρι μουσικής της μπάντας στο [B][COLOR=Dodgerblue]Sweetheart of the Rodeo[/COLOR][/B]. Το άλμπουμ περιλαμβάνει επίσης το οργανικό "[B]Captain Soul[/B]", ένα τραγούδι που πιστώνεται και στα τέσσερα μέλη της μπάντας, προερχόμενο από ένα τζαμάρισμα στο στούντιο του "[I]Get Out of My Life, Woman[/I]" του [I]Lee Dorsey[/I] και στο οποίο ο [I]Gene Clark[/I], σαν επισκέπτης πια, παίζει φυσαρμόνικα. Ο [I]McGuinn[/I] έγραψε επίσης το κομμάτι κλεισίματος του άλμπουμ "[B]2-4-2 Fox Trot (The Lear Jet Song)[/B]", που ήταν μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια ακουστική προσέγγιση μιας πτήσης μ' ένα [I]Lear Jet[/I]. Το τραγούδι κάνει εκτεταμένη χρήση ηχητικών εφέ αεροπλοΐας, συμπεριλαμβανομένης της απαγγελίας της λίστας ελέγχου στο πιλοτήριο πριν από την απογείωση και του ήχου της εκκίνησης ενός κινητήρα τζετ. Ο [I]Crosby[/I] και ο [I]McGuinn[/I] πήραν πραγματικά το τραγούδι πολύ σοβαρά, υποστηρίζοντας ότι ήταν μια καινοτόμος προσπάθεια ενσωμάτωσης μηχανικών ήχων στη μορφή ενός τραγουδιού ποπ. Ένα αριστουργηματικό άλμπουμ από τους [I]Byrds[/I], που δεν επρόκειτο όμως να επαναπαυτούν στις δάφνες τους, αφού στη συνέχεια ακολούθησε το μεγαλειώδες [B][COLOR=Dodgerblue]Younger Than Yesterday[/COLOR][/B], το αποκορύφωμα του [B][COLOR=Dodgerblue]The Notorious Byrd Brothers[/COLOR][/B] και η επιδραστική κάντρι ροκ περίοδός τους. (*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, Johnny Rogan-The Byrds: Timeless Flight Revisited) [CENTER][ATTACH=CONFIG]143602._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Αν μπορείς να πιστέψεις τα μάτια και τα αυτιά σου! [Mama's And The Papa's, Byrds, Lovin' Spoonful]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…