Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ασκορβικό οξύ [Can]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1057965668" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Κονσέρβα μπάμιες Αιγαίου</h3><p><strong>Can - Ege Bamyasi</strong> (Νοέμβριος 1972, United Artists Records)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]143994[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 Pinch - 9:28, A2 Sing Swan Song - 4:18, A3 One More Night - 5:35, B1 Vitamin C - 3:34, B2 Soup - 10:25, B3 I'm So Green - 3:03, B4 Spoon - 3:03</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Holger Czukay (ηλεκτρικό μπάσο, μηχανικός), Michael Karoli (κιθάρα, ακουστική κιθάρα, δωδεκάχορδη κιθάρα, σενάι), Jaki Liebezeit (κρουστά, φλέξατον), Irmin Schmidt (όργανο, ηλεκτρικό πιάνο, βιολί, στιλ κιθάρα), Kenji "Damo" Suzuki (φωνητικά)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή</span>: Can</p><p></p><p>Ηχογραφήθηκε στα <em>Inner Space Studios</em> στο <em>Weilerswist</em>, 1971-72</p><hr /> <p style="margin-left: 20px"><em>Ο άνθρωπος που δεν έχει μουσική μέσα του,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ούτε συγκινείται με τη συμφωνία των γλυκών ήχων,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Είναι ικανός για προδοσίες, τεχνάσματα και χαλάσματα,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Οι κινήσεις του πνεύματός του είναι βαρετές σαν νύχτα,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Και οι επιδράσεις του σκοτεινές όπως ο Έρεβος.</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ας μην εμπιστευόμαστε αυτόν τον άνθρωπο.</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Προσέξτε τη μουσική!</em> (Σαίξπηρ)</p><p></p><p>Αντλώντας από την αβάν-γκαρντ και την τζαζ, οι <strong>Can</strong> ενσωμάτωσαν μινιμαλιστικά και ηλεκτρονικά στοιχεία καθώς και μουσική του κόσμου στη συχνά ψυχεδελική και με φανκ κλίση, μουσική τους. Έχουν αναγνωριστεί ευρέως ως πρωτοπόροι της γερμανικής κράουτ-ροκ σκηνής. Το ακρωνύμιο <strong>CAN</strong>, "<strong>Communism, Anarchism, Nihilism</strong>", προτάθηκε από τον <strong>Jaki Liebezeit</strong>, σαν όνομα του γκρουπ.</p><p></p><p>Τον Δεκέμβριο του 1971, οι <em>Can</em> άφησαν το <strong>Schloss Norvenich</strong>, το κάστρο που είχαν ηχογραφήσει το διπλό άλμπουμ <strong><span style="color: Dodgerblue">Tago Mago</span></strong> και το εκπληκτικό ντεμπούτο τους <strong><span style="color: Dodgerblue">Monster Movie</span></strong> και μετέφεραν το στούντιο τους σε ένα παλιό κινηματογράφο στο <strong>Weilerswist</strong>, περίπου 20 χιλιόμετρα από την Κολωνία, κρεμώντας στους τοίχους 1500 πλεονάζοντα στρατιωτικά στρώματα ως ηχομόνωση και μετονομάζοντας τον χώρο σε <strong>Inner Space</strong>, στη μνήμη του αρχικού ονόματος της μπάντας.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]143995[/ATTACH]</p><p></p><p>Η πρώτη μουσική που ηχογραφήθηκε εκεί ήταν το "<strong>Spoon</strong>", το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως θεματική μουσική για ένα δημοφιλές τηλεοπτικό θρίλερ, το <em>Das Messer</em>. Κυκλοφόρησε σαν σινγκλ και έγινε το μοναδικό χιτ του γκρουπ στη Γερμανία. Θα περνούσε κάποιο διάστημα όμως μέχρι το συνοδευτικό άλμπουμ να μπορέσει να εκμεταλλευτεί την επιτυχία, αφού κυκλοφόρησε πολύ αργότερα εκείνο τον χρόνο.</p><p></p><p>Ηχογραφημένο από τον Δεκέμβριο του 1971 μέχρι τον επόμενο Ιούνιο, ο σκοτεινός, μάλλον θλιμμένος τόνος του <strong><span style="color: Dodgerblue">Ege Bamyasi</span></strong> αντικατοπτρίζει τον βροχερό καιρό, καθώς οι <em>Can</em> υπήρξαν μια μπάντα ιδιαιτέρως ευαίσθητη στις περιβαλλοντικές συνθήκες, αλλά και την εμφάνιση της ασθένειας του <strong>Michael Karoli</strong>, αφού λίγο μετά την ολοκλήρωσή του, νοσηλεύτηκε με διάτρητο έλκος. Για όλα αυτά, παραμένει ένα από τα πιο ικανοποιητικά άλμπουμ τους, ένα καθηλωτικό, εντυπωσιακό μείγμα δομών, αυτοσχεδιασμού και ευαισθησίας που κυμαίνεται από την ενθουσιώδη αφαίρεση του "<strong>I'm So Green</strong>" μέχρι το αργό, αισθησιακό βαλς του "<strong>Sing Swan Song</strong>", ένα κομμάτι του <strong>Damo Suzuki</strong> στο οποίο ο <strong>Holger Czukay</strong> πρόσθεσε μια εισαγωγή ενός φλύαρου ρυακιού.</p><p></p><p>Το χαρακτηριστικό κυκλικό ντράμιν του <em>Liebezeit</em> και τα παθιασμένα φωνητικά του <em>Suzuki</em> έδωσαν ιδιαίτερη επιτυχία στο "<strong>Vitamin C</strong>", που χρησιμοποιήθηκε και ως θεματική μουσική, για το θρίλερ του <em>Sam Fuller</em>, <em>Tote Taube in der Beethovenstrasse/Dead Pigeon on Beethoven Street</em>. Το ικετευτικό ρεφρέν, «<em><span style="color: Darkorange">Ε, εσύ, στερείσαι, στερείσαι, στερείσαι, στερείσαι τη βιταμίνη C σου</span></em>», είναι αφοπλίστικο, καθώς το απότομο μπάσο του <em>Holger</em> διασκορπίζει σκληρά χαμηλά "σκασίματα". </p><p></p><p>«<em><span style="color: Darkorange">Δεν μπορώ να τραγουδήσω, γι' αυτό χρησιμοποιώ τη φωνή ως όργανο</span></em>», εξηγεί ο Γιαπωνέζος. «<em><span style="color: Darkorange">Δεν ενδιαφέρομαι πολύ για τίποτα συγκεκριμένα, γι' αυτό δεν έχω τίποτα να τραγουδήσω. Αυτοσχεδιάζω τη μελωδία και την υφή επίσης... Μερικές φορές ακούγεται σαν αγγλικά, γαλλικά ή γερμανικά, αλλά πραγματικά είναι η γλώσσα της Λίθινης Εποχής</span></em>».</p><p></p><p>Το άλμπουμ ολοκληρώθηκε από τον εμπνευσμένο αυτοσχεδιασμό του "<strong>Soup</strong>", που ο <strong>Irmin Schmidt</strong> περιγράφει ως «<em><span style="color: Darkorange">ένα από τα πιο αυθόρμητα κομμάτια που έχουμε κάνει ποτέ</span></em>». Ο τίτλος προήλθε από μια κονσέρβα μπάμιες που είδαν σε ένα τούρκικο εστιατόριο, «<em><span style="color: Darkorange">ήταν το όνομα του παρασκευαστή στην Κωνσταντινούπολη!</span></em>».</p><p></p><p>(*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, spoonrecords.com, The Can Book: Pascal Bussy and Andy Hall, 1989)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]143996[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1057965668, member: 30418"] [HEADING=2]Κονσέρβα μπάμιες Αιγαίου[/HEADING] [B]Can - Ege Bamyasi[/B] (Νοέμβριος 1972, United Artists Records) [CENTER][ATTACH=CONFIG]143994._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 Pinch - 9:28, A2 Sing Swan Song - 4:18, A3 One More Night - 5:35, B1 Vitamin C - 3:34, B2 Soup - 10:25, B3 I'm So Green - 3:03, B4 Spoon - 3:03 [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Holger Czukay (ηλεκτρικό μπάσο, μηχανικός), Michael Karoli (κιθάρα, ακουστική κιθάρα, δωδεκάχορδη κιθάρα, σενάι), Jaki Liebezeit (κρουστά, φλέξατον), Irmin Schmidt (όργανο, ηλεκτρικό πιάνο, βιολί, στιλ κιθάρα), Kenji "Damo" Suzuki (φωνητικά) [COLOR=Indianred]Παραγωγή[/COLOR]: Can Ηχογραφήθηκε στα [I]Inner Space Studios[/I] στο [I]Weilerswist[/I], 1971-72 [HR][/HR][INDENT][I]Ο άνθρωπος που δεν έχει μουσική μέσα του, Ούτε συγκινείται με τη συμφωνία των γλυκών ήχων, Είναι ικανός για προδοσίες, τεχνάσματα και χαλάσματα, Οι κινήσεις του πνεύματός του είναι βαρετές σαν νύχτα, Και οι επιδράσεις του σκοτεινές όπως ο Έρεβος. Ας μην εμπιστευόμαστε αυτόν τον άνθρωπο. Προσέξτε τη μουσική![/I] (Σαίξπηρ)[/INDENT] Αντλώντας από την αβάν-γκαρντ και την τζαζ, οι [B]Can[/B] ενσωμάτωσαν μινιμαλιστικά και ηλεκτρονικά στοιχεία καθώς και μουσική του κόσμου στη συχνά ψυχεδελική και με φανκ κλίση, μουσική τους. Έχουν αναγνωριστεί ευρέως ως πρωτοπόροι της γερμανικής κράουτ-ροκ σκηνής. Το ακρωνύμιο [B]CAN[/B], "[B]Communism, Anarchism, Nihilism[/B]", προτάθηκε από τον [B]Jaki Liebezeit[/B], σαν όνομα του γκρουπ. Τον Δεκέμβριο του 1971, οι [I]Can[/I] άφησαν το [B]Schloss Norvenich[/B], το κάστρο που είχαν ηχογραφήσει το διπλό άλμπουμ [B][COLOR=Dodgerblue]Tago Mago[/COLOR][/B] και το εκπληκτικό ντεμπούτο τους [B][COLOR=Dodgerblue]Monster Movie[/COLOR][/B] και μετέφεραν το στούντιο τους σε ένα παλιό κινηματογράφο στο [B]Weilerswist[/B], περίπου 20 χιλιόμετρα από την Κολωνία, κρεμώντας στους τοίχους 1500 πλεονάζοντα στρατιωτικά στρώματα ως ηχομόνωση και μετονομάζοντας τον χώρο σε [B]Inner Space[/B], στη μνήμη του αρχικού ονόματος της μπάντας. [CENTER][ATTACH=CONFIG]143995._xfImport[/ATTACH][/CENTER] Η πρώτη μουσική που ηχογραφήθηκε εκεί ήταν το "[B]Spoon[/B]", το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως θεματική μουσική για ένα δημοφιλές τηλεοπτικό θρίλερ, το [I]Das Messer[/I]. Κυκλοφόρησε σαν σινγκλ και έγινε το μοναδικό χιτ του γκρουπ στη Γερμανία. Θα περνούσε κάποιο διάστημα όμως μέχρι το συνοδευτικό άλμπουμ να μπορέσει να εκμεταλλευτεί την επιτυχία, αφού κυκλοφόρησε πολύ αργότερα εκείνο τον χρόνο. Ηχογραφημένο από τον Δεκέμβριο του 1971 μέχρι τον επόμενο Ιούνιο, ο σκοτεινός, μάλλον θλιμμένος τόνος του [B][COLOR=Dodgerblue]Ege Bamyasi[/COLOR][/B] αντικατοπτρίζει τον βροχερό καιρό, καθώς οι [I]Can[/I] υπήρξαν μια μπάντα ιδιαιτέρως ευαίσθητη στις περιβαλλοντικές συνθήκες, αλλά και την εμφάνιση της ασθένειας του [B]Michael Karoli[/B], αφού λίγο μετά την ολοκλήρωσή του, νοσηλεύτηκε με διάτρητο έλκος. Για όλα αυτά, παραμένει ένα από τα πιο ικανοποιητικά άλμπουμ τους, ένα καθηλωτικό, εντυπωσιακό μείγμα δομών, αυτοσχεδιασμού και ευαισθησίας που κυμαίνεται από την ενθουσιώδη αφαίρεση του "[B]I'm So Green[/B]" μέχρι το αργό, αισθησιακό βαλς του "[B]Sing Swan Song[/B]", ένα κομμάτι του [B]Damo Suzuki[/B] στο οποίο ο [B]Holger Czukay[/B] πρόσθεσε μια εισαγωγή ενός φλύαρου ρυακιού. Το χαρακτηριστικό κυκλικό ντράμιν του [I]Liebezeit[/I] και τα παθιασμένα φωνητικά του [I]Suzuki[/I] έδωσαν ιδιαίτερη επιτυχία στο "[B]Vitamin C[/B]", που χρησιμοποιήθηκε και ως θεματική μουσική, για το θρίλερ του [I]Sam Fuller[/I], [I]Tote Taube in der Beethovenstrasse/Dead Pigeon on Beethoven Street[/I]. Το ικετευτικό ρεφρέν, «[I][COLOR=Darkorange]Ε, εσύ, στερείσαι, στερείσαι, στερείσαι, στερείσαι τη βιταμίνη C σου[/COLOR][/I]», είναι αφοπλίστικο, καθώς το απότομο μπάσο του [I]Holger[/I] διασκορπίζει σκληρά χαμηλά "σκασίματα". «[I][COLOR=Darkorange]Δεν μπορώ να τραγουδήσω, γι' αυτό χρησιμοποιώ τη φωνή ως όργανο[/COLOR][/I]», εξηγεί ο Γιαπωνέζος. «[I][COLOR=Darkorange]Δεν ενδιαφέρομαι πολύ για τίποτα συγκεκριμένα, γι' αυτό δεν έχω τίποτα να τραγουδήσω. Αυτοσχεδιάζω τη μελωδία και την υφή επίσης... Μερικές φορές ακούγεται σαν αγγλικά, γαλλικά ή γερμανικά, αλλά πραγματικά είναι η γλώσσα της Λίθινης Εποχής[/COLOR][/I]». Το άλμπουμ ολοκληρώθηκε από τον εμπνευσμένο αυτοσχεδιασμό του "[B]Soup[/B]", που ο [B]Irmin Schmidt[/B] περιγράφει ως «[I][COLOR=Darkorange]ένα από τα πιο αυθόρμητα κομμάτια που έχουμε κάνει ποτέ[/COLOR][/I]». Ο τίτλος προήλθε από μια κονσέρβα μπάμιες που είδαν σε ένα τούρκικο εστιατόριο, «[I][COLOR=Darkorange]ήταν το όνομα του παρασκευαστή στην Κωνσταντινούπολη![/COLOR][/I]». (*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, spoonrecords.com, The Can Book: Pascal Bussy and Andy Hall, 1989) [CENTER][ATTACH=CONFIG]143996._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ασκορβικό οξύ [Can]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…