Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Δεν είμαι σαν όλους τους άλλους! [The Kinks]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058901223" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Ηλιόλουστο απόγευμα</h3> <table style='width: 100%'><tr><td><em>Ο φοροεισπράκτορας μου πήρε όλα τα χρήματα<br /> Και με άφησε στην έπαυλή μου<br /> Να χαζεύω ένα ηλιόλουστο απόγευμα<br /> Και δεν μπορώ να πλεύσω το γιοτ μου<br /> Μου πήρε ό,τι είχα<br /> Το μόνο που έχω είναι αυτό το ηλιόλουστο απόγευμα<br /> <br /> Σώσε με, σώσε με, σώσε με από αυτή τη στενότητα<br /> Έχω μια τεράστια χοντρή μαμά που προσπαθεί να με απορροφήσει<br /> Και μου αρέσει να ζω τόσο ευχάριστα<br /> Να ζω αυτή τη ζωή της πολυτέλειας<br /> Χαζεύοντας ένα ηλιόλουστο απόγευμα<br /> <br /> Το καλοκαίρι<br /> Το καλοκαίρι<br /> Το καλοκαίρι<br /> <br /> Η κοπέλα μου τρέχει με το αυτοκίνητό μου<br /> Και γύρισε στη μαμά και τον μπαμπά της<br /> Λέγοντας ιστορίες μέθης και σκληρότητας<br /> Τώρα κάθομαι εδώ<br /> Σιγοπίνοντας την παγωμένη μπύρα μου<br /> Χαλαρώνοντας ένα ηλιόλουστο απόγευμα<br /> <br /> Βοήθησέ με, βοήθησέ με, βοήθησέ με να φύγω<br /> Λοιπόν, δώσε μου δύο καλούς λόγους για τους οποίους πρέπει να μείνω<br /> Γιατί μου αρέσει να ζω τόσο ευχάριστα<br /> Να ζω αυτή τη ζωή της πολυτέλειας<br /> Τεμπελιάζοντας ένα ηλιόλουστο απόγευμα<br /> <br /> Το καλοκαίρι<br /> Το καλοκαίρι<br /> Το καλοκαίρι<br /> <br /> Σώσε με, σώσε με, σώσε με από αυτό το στρίμωγμα<br /> Έχω μια τεράστια χοντρή μαμά που προσπαθεί να με καταστρέψει<br /> Και μου αρέσει να ζω τόσο ευχάριστα<br /> Να ζω αυτή τη ζωή της πολυτέλειας<br /> Χαζεύοντας ένα ηλιόλουστο απόγευμα<br /> <br /> Το καλοκαίρι<br /> Το καλοκαίρι<br /> Το καλοκαίρι<br /> Το καλοκαίρι<br /> Το καλοκαίρι</em><br /> - Sunny Afternoon (Ray Davies, 1966)<br /> <br /> <p style="text-align: center">- <strong>The Kinks · Sunny Afternoon</strong> -<br /> [MEDIA=youtube]g-cLaPUOtzU[/MEDIA]</p> </td><td><em>Μια ομιχλώδης σκιά άνοιξε τα φτερά της<br /> Και κάλυψε όλο το έδαφος<br /> Και παρόλο που ο ήλιος ήταν έξω<br /> Η βροχή έπεσε καταρρακτωδώς<br /> <br /> Και όλο το φως είχε εξαφανιστεί<br /> Και έσβησε στη σκοτεινιά<br /> Δεν υπήρχε ελπίδα, κανένας λόγος<br /> Μια βροχερή μέρα του Ιουνίου<br /> <br /> Ο αετός άνοιξε τα δυνατά του φτερά<br /> Και όρμησε στη λεία του<br /> Και οι τόσο λαμπροί μπλε ουρανοί<br /> Έγιναν ξαφνικά γκρι<br /> <br /> Τα αγαπημένα πράγματα χάνονται<br /> Και θάβονται στον τάφο τους<br /> Δεν υπάρχει ελπίδα, δεν υπάρχει λογική<br /> Μια βροχερή μέρα του Ιουνίου<br /> <br /> Και όλοι ένιωσαν τη βροχή<br /> Όλοι ένιωσαν τη βροχή<br /> Όλοι ένιωσαν τη βροχή<br /> Όλοι ένιωσαν τη βροχή<br /> <br /> Ο δαίμονας άπλωσε το ζαρωμένο χέρι του<br /> Και άρπαξε μια πεταλούδα<br /> Τα ξωτικά και οι νάνοι έσκυψαν από φόβο<br /> Πολύ τρομοκρατημένοι για να κλάψουν<br /> <br /> Εκτιμήθηκε ότι ήταν κάλεσμα<br /> Ζουν μέχρι τον χαμό τους<br /> Δεν υπήρχε ελπίδα, καμιά αιτία<br /> Μια βροχερή μέρα του Ιουνίου<br /> <br /> Και όλοι ένιωσαν τη βροχή<br /> Όλοι ένιωσαν τη βροχή<br /> Όλοι ένιωσαν τη βροχή<br /> Όλοι ένιωσαν τη βροχή</em><br /> - Rainy Day in June (Ray Davies, 1966)<br /> <br /> <p style="text-align: center">[ATTACH=full]220418[/ATTACH]<br /> ο Ρέι τον Ιούλιο του 1966</p> </td></tr></table><p></p><p>Στο κορυφαίο του βρετανικού τσαρτ "<strong>Sunny Afternoon</strong>" επιπλέει το βαριεστημένο αίσθημα του κόσμου σε μια όμορφα φθίνουσα μπασογραμμή. Η λεπτομερής απεικόνιση των κατώτερων τάξεων από τον <em>Ray</em> ήταν ένα ηχηρό αντίθετο σημείο στην επόμενη τσαρτ επιτυχία των <em>Kinks</em>, "<strong>Dead End Street</strong>". Και ενώ εκεί εξιστόρησε το αδιέξοδο μιας οικογένειας που αγωνίζεται δίχως έσοδα και ούτε ένα κομμάτι ψωμί με μέλι, το "<em>Sunny Afternoon</em>" επικεντρώνει την αφήγηση σε έναν προνομιούχο αριστοκράτη. Δύο τραγούδια τοποθετημένα στα άκρα της βρετανικής κοινωνίας, και καθώς το Γουέμπλεϊ γλεντούσε το καλοκαίρι με το ρεφρέν του κομματιού, ο αφηγητής έλεγε μια πικρή ιστορία μέθης και σκληρότητας μέσα από έναν καταρρέοντα πρωταγωνιστή που καταστράφηκε από την τεράστια χοντρή μαμά. Εξισορροπώντας την έντονη πραγματικότητα με τη μουσική ελαφρότητα, το τραγούδι αντανακλούσε την υποτίμηση της λίρας στη Βρετανία, τη φορολόγηση των υψηλών εισοδημάτων και τοποθέτησε την εστίασή του σε μια κυβέρνηση που σε απομυζά πλήρως. Ο Ρέι υιοθετεί μια γλυκιά, νωχελική μελωδία που ταιριάζει απόλυτα στους στίχους και σίγουρα μεταμορφώνει το τραγούδι σε έναν υπέροχο ύμνο με την ζωτική του δύναμη να βρίσκεται στην μουσική της παμπ, με μια αίσθηση μιούζικ χολ. Ο δημιουργός θυμάται ότι έγραψε το τρίτο του νούμερο ένα, «<em><span style="color: Darkorange">Δεν είχα γράψει για πολύ καιρό. Ήμουν αρκετά άρρωστος. Ζούσα σε ένα πολύ διακοσμημένο σπίτι της δεκαετίας του '60. Είχε πορτοκαλί τοίχους και πράσινα έπιπλα. Αγόρασα ένα μικρό λευκό όρθιο πιάνο από δεύτερο χέρι. Η κόρη μου ενός έτους σέρνονταν στο πάτωμα και έγραψα το εναρκτήριο ριφ. Η χρωματικές του ... κλίμακες γραφής (ήταν) σχεδόν στο πιάνο. Το θυμάμαι έντονα. Φορούσα ακόμη και πουλόβερ με λαιμό πόλο</span></em>.»</p><p></p><p>Το <em>Face To Face</em> δεν ήταν μεγάλη επιτυχία —No. 139 στο αμερικανικό τσαρτ, Νο. 13 στο Ηνωμένο Βασίλειο— αλλά προανήγγειλε την έναρξη της κλασικής περιόδου των <em>Kinks</em>. Τα φλογερά αστέρια των τσαρτ ήταν πλέον μια πολύπλευρη μπάντα παραγωγής άλμπουμ.</p><p></p><p>Ο δίσκος έπαιξε επαναληπτικά όλο το καλοκαίρι και συνεχίζει να παίζει, γιατί παρά τα εκατοντάδες ακούσματά του, η συγκυρία των γεγονότων, προσωπικών αλλά και κοινωνικών, έδωσε νέα διάσταση στις ακροάσεις μου. Νοσταλγικός, ευαίσθητος, προφητικός, επίκαιρος, σαγηνευτικός και πάνω από όλα αγαπημένος για την ουσία του, την κυριολεκτική και την υπαινικτική. Συνάμα και ανακλαστικός σε κάθε ερέθισμα, διαφοροποιεί την κάθε προσωπική, ακουστική μου εμπειρία. Οι μεταφράσεις των στίχων, δίνουν το στίγμα της θεματικής του Ρέι και πείθουν για τη διαχρονική αξία τους. Οι <strong>Kinks</strong> βρήκαν το δικό τους ώριμο στυλ με το <strong>Face To Face</strong>, ένα από τα σπουδαία άλμπουμ της δεκαετίας του '60.</p><p></p><p>(*****, πηγές: εξώφυλλο, σημειώσεις επανέκδοσης, wikipedia.org, kindakinks.net, Manish Agarwal, Daniel Rachel, Peter Doggett)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]220419[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058901223, member: 30418"] [HEADING=2]Ηλιόλουστο απόγευμα[/HEADING] [TABLE] [TR] [TD][I]Ο φοροεισπράκτορας μου πήρε όλα τα χρήματα Και με άφησε στην έπαυλή μου Να χαζεύω ένα ηλιόλουστο απόγευμα Και δεν μπορώ να πλεύσω το γιοτ μου Μου πήρε ό,τι είχα Το μόνο που έχω είναι αυτό το ηλιόλουστο απόγευμα Σώσε με, σώσε με, σώσε με από αυτή τη στενότητα Έχω μια τεράστια χοντρή μαμά που προσπαθεί να με απορροφήσει Και μου αρέσει να ζω τόσο ευχάριστα Να ζω αυτή τη ζωή της πολυτέλειας Χαζεύοντας ένα ηλιόλουστο απόγευμα Το καλοκαίρι Το καλοκαίρι Το καλοκαίρι Η κοπέλα μου τρέχει με το αυτοκίνητό μου Και γύρισε στη μαμά και τον μπαμπά της Λέγοντας ιστορίες μέθης και σκληρότητας Τώρα κάθομαι εδώ Σιγοπίνοντας την παγωμένη μπύρα μου Χαλαρώνοντας ένα ηλιόλουστο απόγευμα Βοήθησέ με, βοήθησέ με, βοήθησέ με να φύγω Λοιπόν, δώσε μου δύο καλούς λόγους για τους οποίους πρέπει να μείνω Γιατί μου αρέσει να ζω τόσο ευχάριστα Να ζω αυτή τη ζωή της πολυτέλειας Τεμπελιάζοντας ένα ηλιόλουστο απόγευμα Το καλοκαίρι Το καλοκαίρι Το καλοκαίρι Σώσε με, σώσε με, σώσε με από αυτό το στρίμωγμα Έχω μια τεράστια χοντρή μαμά που προσπαθεί να με καταστρέψει Και μου αρέσει να ζω τόσο ευχάριστα Να ζω αυτή τη ζωή της πολυτέλειας Χαζεύοντας ένα ηλιόλουστο απόγευμα Το καλοκαίρι Το καλοκαίρι Το καλοκαίρι Το καλοκαίρι Το καλοκαίρι[/I] - Sunny Afternoon (Ray Davies, 1966) [CENTER]- [B]The Kinks · Sunny Afternoon[/B] - [MEDIA=youtube]g-cLaPUOtzU[/MEDIA][/CENTER][/TD] [TD][I]Μια ομιχλώδης σκιά άνοιξε τα φτερά της Και κάλυψε όλο το έδαφος Και παρόλο που ο ήλιος ήταν έξω Η βροχή έπεσε καταρρακτωδώς Και όλο το φως είχε εξαφανιστεί Και έσβησε στη σκοτεινιά Δεν υπήρχε ελπίδα, κανένας λόγος Μια βροχερή μέρα του Ιουνίου Ο αετός άνοιξε τα δυνατά του φτερά Και όρμησε στη λεία του Και οι τόσο λαμπροί μπλε ουρανοί Έγιναν ξαφνικά γκρι Τα αγαπημένα πράγματα χάνονται Και θάβονται στον τάφο τους Δεν υπάρχει ελπίδα, δεν υπάρχει λογική Μια βροχερή μέρα του Ιουνίου Και όλοι ένιωσαν τη βροχή Όλοι ένιωσαν τη βροχή Όλοι ένιωσαν τη βροχή Όλοι ένιωσαν τη βροχή Ο δαίμονας άπλωσε το ζαρωμένο χέρι του Και άρπαξε μια πεταλούδα Τα ξωτικά και οι νάνοι έσκυψαν από φόβο Πολύ τρομοκρατημένοι για να κλάψουν Εκτιμήθηκε ότι ήταν κάλεσμα Ζουν μέχρι τον χαμό τους Δεν υπήρχε ελπίδα, καμιά αιτία Μια βροχερή μέρα του Ιουνίου Και όλοι ένιωσαν τη βροχή Όλοι ένιωσαν τη βροχή Όλοι ένιωσαν τη βροχή Όλοι ένιωσαν τη βροχή[/I] - Rainy Day in June (Ray Davies, 1966) [CENTER][ATTACH type="full" alt="RayDavies1966.jpg"]220418[/ATTACH] ο Ρέι τον Ιούλιο του 1966[/CENTER][/TD] [/TR] [/TABLE] Στο κορυφαίο του βρετανικού τσαρτ "[B]Sunny Afternoon[/B]" επιπλέει το βαριεστημένο αίσθημα του κόσμου σε μια όμορφα φθίνουσα μπασογραμμή. Η λεπτομερής απεικόνιση των κατώτερων τάξεων από τον [I]Ray[/I] ήταν ένα ηχηρό αντίθετο σημείο στην επόμενη τσαρτ επιτυχία των [I]Kinks[/I], "[B]Dead End Street[/B]". Και ενώ εκεί εξιστόρησε το αδιέξοδο μιας οικογένειας που αγωνίζεται δίχως έσοδα και ούτε ένα κομμάτι ψωμί με μέλι, το "[I]Sunny Afternoon[/I]" επικεντρώνει την αφήγηση σε έναν προνομιούχο αριστοκράτη. Δύο τραγούδια τοποθετημένα στα άκρα της βρετανικής κοινωνίας, και καθώς το Γουέμπλεϊ γλεντούσε το καλοκαίρι με το ρεφρέν του κομματιού, ο αφηγητής έλεγε μια πικρή ιστορία μέθης και σκληρότητας μέσα από έναν καταρρέοντα πρωταγωνιστή που καταστράφηκε από την τεράστια χοντρή μαμά. Εξισορροπώντας την έντονη πραγματικότητα με τη μουσική ελαφρότητα, το τραγούδι αντανακλούσε την υποτίμηση της λίρας στη Βρετανία, τη φορολόγηση των υψηλών εισοδημάτων και τοποθέτησε την εστίασή του σε μια κυβέρνηση που σε απομυζά πλήρως. Ο Ρέι υιοθετεί μια γλυκιά, νωχελική μελωδία που ταιριάζει απόλυτα στους στίχους και σίγουρα μεταμορφώνει το τραγούδι σε έναν υπέροχο ύμνο με την ζωτική του δύναμη να βρίσκεται στην μουσική της παμπ, με μια αίσθηση μιούζικ χολ. Ο δημιουργός θυμάται ότι έγραψε το τρίτο του νούμερο ένα, «[I][COLOR=Darkorange]Δεν είχα γράψει για πολύ καιρό. Ήμουν αρκετά άρρωστος. Ζούσα σε ένα πολύ διακοσμημένο σπίτι της δεκαετίας του '60. Είχε πορτοκαλί τοίχους και πράσινα έπιπλα. Αγόρασα ένα μικρό λευκό όρθιο πιάνο από δεύτερο χέρι. Η κόρη μου ενός έτους σέρνονταν στο πάτωμα και έγραψα το εναρκτήριο ριφ. Η χρωματικές του ... κλίμακες γραφής (ήταν) σχεδόν στο πιάνο. Το θυμάμαι έντονα. Φορούσα ακόμη και πουλόβερ με λαιμό πόλο[/COLOR][/I].» Το [I]Face To Face[/I] δεν ήταν μεγάλη επιτυχία —No. 139 στο αμερικανικό τσαρτ, Νο. 13 στο Ηνωμένο Βασίλειο— αλλά προανήγγειλε την έναρξη της κλασικής περιόδου των [I]Kinks[/I]. Τα φλογερά αστέρια των τσαρτ ήταν πλέον μια πολύπλευρη μπάντα παραγωγής άλμπουμ. Ο δίσκος έπαιξε επαναληπτικά όλο το καλοκαίρι και συνεχίζει να παίζει, γιατί παρά τα εκατοντάδες ακούσματά του, η συγκυρία των γεγονότων, προσωπικών αλλά και κοινωνικών, έδωσε νέα διάσταση στις ακροάσεις μου. Νοσταλγικός, ευαίσθητος, προφητικός, επίκαιρος, σαγηνευτικός και πάνω από όλα αγαπημένος για την ουσία του, την κυριολεκτική και την υπαινικτική. Συνάμα και ανακλαστικός σε κάθε ερέθισμα, διαφοροποιεί την κάθε προσωπική, ακουστική μου εμπειρία. Οι μεταφράσεις των στίχων, δίνουν το στίγμα της θεματικής του Ρέι και πείθουν για τη διαχρονική αξία τους. Οι [B]Kinks[/B] βρήκαν το δικό τους ώριμο στυλ με το [B]Face To Face[/B], ένα από τα σπουδαία άλμπουμ της δεκαετίας του '60. (*****, πηγές: εξώφυλλο, σημειώσεις επανέκδοσης, wikipedia.org, kindakinks.net, Manish Agarwal, Daniel Rachel, Peter Doggett) [CENTER][ATTACH type="full" alt="RDaviesAvoryDDaviesQuaife.jpg"]220419[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Δεν είμαι σαν όλους τους άλλους! [The Kinks]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…