Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Δεν είμαι σαν όλους τους άλλους! [The Kinks]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058902620" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Το ηλιοβασίλεμα του Γουότερλου</h3> <table style='width: 100%'><tr><td><em>Βρώμικο παλιό ποτάμι, πρέπει να συνεχίσεις να κυλάς<br /> Να ρέεις μέσα στη νύχτα<br /> Οι άνθρωποι τόσο απασχολημένοι, με κάνουν να αισθάνομαι ζάλη<br /> Το φως των ταξί λάμπει τόσο φωτεινά<br /> Αλλά δεν χρειάζομαι φίλους<br /> Εφόσον χαζεύω το ηλιοβασίλεμα του Γουότερλου<br /> Είμαι στον παράδεισο<br /> <br /> Κάθε μέρα κοιτάζω τον κόσμο από το παράθυρό μου<br /> Αλλά ψυχρό, ψυχρό είναι το βράδυ<br /> Το ηλιοβασίλεμα του Γουότερλου είναι ωραίο<br /> <br /> Ο Τέρι συναντά την Τζούλι, στον σταθμό Γουότερλου<br /> Κάθε Παρασκευή βράδυ<br /> Αλλά είμαι τόσο τεμπέλης, δεν θέλω να περιπλανηθώ<br /> Μένω στο σπίτι τη νύχτα<br /> Αλλά δεν αισθάνομαι φοβισμένος<br /> Εφόσον κοιτάζω το ηλιοβασίλεμα του Γουότερλου<br /> Είμαι στον παράδεισο<br /> <br /> Κάθε μέρα κοιτάζω τον κόσμο από το παράθυρό μου<br /> Αλλά ψυχρό, ψυχρό είναι το βράδυ<br /> Το ηλιοβασίλεμα του Γουότερλου είναι ωραίο</em><br /> <br /> <br /> <br /> -></td><td><em>Εκατομμύρια άνθρωποι στροβιλίζονται σαν μύγες γύρω από τον υπόγειο του Γουότερλου<br /> Αλλά ο Τέρι και η Τζούλι διασχίζουν το ποτάμι<br /> Όπου αισθάνονται ασφαλείς και γεροί<br /> Και δεν χρειάζονται φίλους<br /> Εφόσον κοιτάζουν το ηλιοβασίλεμα του Γουότερλου<br /> Είναι στον παράδεισο<br /> <br /> Το ηλιοβασίλεμα του Γουότερλου είναι ωραίο</em><br /> – Waterloo Sunset (Ray Davies)<br /> <br /> <p style="text-align: center">- <strong>Waterloo Sunset</strong> (Beat-Club) -<br /> [MEDIA=youtube]1FhNfXEG1Hk[/MEDIA]</p> </td></tr></table><p></p><p>Καλώς ήλθατε στην <em>Ντέιβισλαντ</em>, όπου όλοι οι μικροί <em>κίνκλινγκς</em> στο μαγικό <em>Κίνκντομ</em> φορούν μικροσκοπικά μαύρα μπόουλερ καπέλα, μπότες ράγκμπι, στολές στρατιωτών, πίνουν μισή πίντα πικρή μπύρα, κουβαλούν ρόπαλα κρίκετ και κινούνται με μικρά τρένα του Υπογείου. Εδώ όλες οι μικρές κυρίες <em>κίνκλινγκς</em> φορούν ρόλεϊ στα μαλλιά τους, διαθέτουν ψυγεία και πλυντήρια, τηγανίζουν μπέικον και αυγά και πίνουν απογευματινό τσάι.</p><p></p><p>Ο Ρέι Ντέιβις που μοιάζει με Γκιούλιβερ σκύβει για να βγάλει έναν μικρό θνητό από τον μουσικό του Κόσμο - τον γυρίζει ανάποδα για να δει πού τον έφτιαξαν - και τον αντικαθιστά απαλά αλλά σταθερά σε αυτή τη μεγάλη ταξική κοινωνία όπου όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, αλλά κάποιοι είναι πιο ίσοι από άλλους.</p><p></p><p>Πολλά από τα τραγούδια αυτού του άλμπουμ είναι οι ιστορίες εκείνων των μικρών-ανθρώπων που συνεχίζουν να τρέχουν στο χθεσινό μυαλό του και έτσι βρίσκουμε τον <em>Terry</em> και την <em>Julie</em> στο "<em>Waterloo Sunset</em>" και τον "<em>David Watts</em>", που δεν έχει γνωρίσει αυτό το απεχθές χρυσό σχολιαρόπαιδο;</p><p></p><p>Για τα μουσικά του μαγικά κόλπα, ο Ρέι μπαίνει στο ρεύμα της ζωής του και βγάζει μια σκουριασμένη ιρλανδική ζίγκα (ΣτΜ. γοργός χορός) - έλειπαν μερικές ακτίνες (ΣτΜ. στη ρόδα) και η σέλα σκισμένη - αλλά με μερικές νταμπς (ΣτΜ. χορευτικές κινήσεις) του "<em>Κίνκο</em>", το θαυματουργό συστατικό του τραγουδιού, το τιμόνι (ΣτΜ. ποδηλάτου) είναι αντίστροφα και έχετε «<em>μουσική με φεγγαρόφωτο</em>» τόσο καλή όσο θα μπορούσε να ζητήσει ο ίδιος.</p><p></p><p>Πιο κάτω στα νερά, και μια μουσκεμένη μπόσα νόβα, πολυφορεμένη αλλά ακόμα χρήσιμη, σύρεται από την κοίτη του ποταμού, αλλά ξαναεπενδύεται και αναθερμαινόμενη με μια Αχτίδα (<em>Ray</em>) ευγένειας, γίνεται το όμορφο "<em>No Return</em>". Κάπου στα βαθύτερα νερά, στη φορά του ρεύματος, βρίσκει μια πλημμυρισμένη μουσική-παράσταση, που τραγουδιέται κατά τη διάρκεια της μάχης του '<em>Desert Song</em>', αλλά ανακαινισμένο και επανεξοπλισμένο γίνεται το κομψό μικρό καΐκι "<em>Tin Soldier Man</em>". Και τέλος, ένα άλλο φθαρμένο σαπιοκάραβο από την εποχή των Βοντβίλ επανδρώνεται και ωθείται να γίνει το πιο θλιβερό κωμικό τραγούδι όλων - το "<em>End Of The Season</em>".</p><p></p><p>Αυτό το άλμπουμ είναι σημαντικό για άλλο έναν λόγο - παρουσιάζει την εξέλιξη της συγγραφής τραγουδιών του μικρότερου αδερφού <em>Dave</em> του οποίου το "<em>Death Of A Clown</em>" αποδείχθηκε τόσο επιτυχημένο, και περιλαμβάνει δύο άλλες συνθέσεις εδώ - "<em>Love Me Till The Sun Shines</em>" και "<em>Funny Face</em>" στο οποίο ακούγεται σαν απίθανος χορωδός.</p><p></p><p>Ούτε πρέπει να ξεχνάμε τη σταθερή συνεισφορά του μπάσου-Κινκ <em>Pete Quaife</em> ή του ντραμς-Κινκ <em>Mick Avory</em> που συνδυάζονται για να παράγουν τους συμπαγείς ριζικούς ήχους που χαρακτηρίζουν το γκρουπ.</p><p></p><p>Μια ακόμη συμβουλή για την ακρόαση αυτών των κομματιών - ποτέ, ποτέ μη λαμβάνετε τοις μετρητοίς μια σύνθεση του <em>Davies</em> γιατί τόσα πολλά συμβαίνουν πίσω από τις λέξεις στον <em>Θαυμαστό Κόσμο των Αδελφών 'D'</em> όπου μια γωνιά του <em>Κίνκντομ</em> είναι για πάντα η Αγγλία!</p><p>-- <em><strong>Σημείωση από το αρχικό εξώφυλλο του άλμπουμ</strong></em></p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]220665[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058902620, member: 30418"] [HEADING=2]Το ηλιοβασίλεμα του Γουότερλου[/HEADING] [TABLE] [TR] [TD][I]Βρώμικο παλιό ποτάμι, πρέπει να συνεχίσεις να κυλάς Να ρέεις μέσα στη νύχτα Οι άνθρωποι τόσο απασχολημένοι, με κάνουν να αισθάνομαι ζάλη Το φως των ταξί λάμπει τόσο φωτεινά Αλλά δεν χρειάζομαι φίλους Εφόσον χαζεύω το ηλιοβασίλεμα του Γουότερλου Είμαι στον παράδεισο Κάθε μέρα κοιτάζω τον κόσμο από το παράθυρό μου Αλλά ψυχρό, ψυχρό είναι το βράδυ Το ηλιοβασίλεμα του Γουότερλου είναι ωραίο Ο Τέρι συναντά την Τζούλι, στον σταθμό Γουότερλου Κάθε Παρασκευή βράδυ Αλλά είμαι τόσο τεμπέλης, δεν θέλω να περιπλανηθώ Μένω στο σπίτι τη νύχτα Αλλά δεν αισθάνομαι φοβισμένος Εφόσον κοιτάζω το ηλιοβασίλεμα του Γουότερλου Είμαι στον παράδεισο Κάθε μέρα κοιτάζω τον κόσμο από το παράθυρό μου Αλλά ψυχρό, ψυχρό είναι το βράδυ Το ηλιοβασίλεμα του Γουότερλου είναι ωραίο[/I] ->[/TD] [TD][I]Εκατομμύρια άνθρωποι στροβιλίζονται σαν μύγες γύρω από τον υπόγειο του Γουότερλου Αλλά ο Τέρι και η Τζούλι διασχίζουν το ποτάμι Όπου αισθάνονται ασφαλείς και γεροί Και δεν χρειάζονται φίλους Εφόσον κοιτάζουν το ηλιοβασίλεμα του Γουότερλου Είναι στον παράδεισο Το ηλιοβασίλεμα του Γουότερλου είναι ωραίο[/I] – Waterloo Sunset (Ray Davies) [CENTER]- [B]Waterloo Sunset[/B] (Beat-Club) - [MEDIA=youtube]1FhNfXEG1Hk[/MEDIA][/CENTER][/TD] [/TR] [/TABLE] Καλώς ήλθατε στην [I]Ντέιβισλαντ[/I], όπου όλοι οι μικροί [I]κίνκλινγκς[/I] στο μαγικό [I]Κίνκντομ[/I] φορούν μικροσκοπικά μαύρα μπόουλερ καπέλα, μπότες ράγκμπι, στολές στρατιωτών, πίνουν μισή πίντα πικρή μπύρα, κουβαλούν ρόπαλα κρίκετ και κινούνται με μικρά τρένα του Υπογείου. Εδώ όλες οι μικρές κυρίες [I]κίνκλινγκς[/I] φορούν ρόλεϊ στα μαλλιά τους, διαθέτουν ψυγεία και πλυντήρια, τηγανίζουν μπέικον και αυγά και πίνουν απογευματινό τσάι. Ο Ρέι Ντέιβις που μοιάζει με Γκιούλιβερ σκύβει για να βγάλει έναν μικρό θνητό από τον μουσικό του Κόσμο - τον γυρίζει ανάποδα για να δει πού τον έφτιαξαν - και τον αντικαθιστά απαλά αλλά σταθερά σε αυτή τη μεγάλη ταξική κοινωνία όπου όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, αλλά κάποιοι είναι πιο ίσοι από άλλους. Πολλά από τα τραγούδια αυτού του άλμπουμ είναι οι ιστορίες εκείνων των μικρών-ανθρώπων που συνεχίζουν να τρέχουν στο χθεσινό μυαλό του και έτσι βρίσκουμε τον [I]Terry[/I] και την [I]Julie[/I] στο "[I]Waterloo Sunset[/I]" και τον "[I]David Watts[/I]", που δεν έχει γνωρίσει αυτό το απεχθές χρυσό σχολιαρόπαιδο; Για τα μουσικά του μαγικά κόλπα, ο Ρέι μπαίνει στο ρεύμα της ζωής του και βγάζει μια σκουριασμένη ιρλανδική ζίγκα (ΣτΜ. γοργός χορός) - έλειπαν μερικές ακτίνες (ΣτΜ. στη ρόδα) και η σέλα σκισμένη - αλλά με μερικές νταμπς (ΣτΜ. χορευτικές κινήσεις) του "[I]Κίνκο[/I]", το θαυματουργό συστατικό του τραγουδιού, το τιμόνι (ΣτΜ. ποδηλάτου) είναι αντίστροφα και έχετε «[I]μουσική με φεγγαρόφωτο[/I]» τόσο καλή όσο θα μπορούσε να ζητήσει ο ίδιος. Πιο κάτω στα νερά, και μια μουσκεμένη μπόσα νόβα, πολυφορεμένη αλλά ακόμα χρήσιμη, σύρεται από την κοίτη του ποταμού, αλλά ξαναεπενδύεται και αναθερμαινόμενη με μια Αχτίδα ([I]Ray[/I]) ευγένειας, γίνεται το όμορφο "[I]No Return[/I]". Κάπου στα βαθύτερα νερά, στη φορά του ρεύματος, βρίσκει μια πλημμυρισμένη μουσική-παράσταση, που τραγουδιέται κατά τη διάρκεια της μάχης του '[I]Desert Song[/I]', αλλά ανακαινισμένο και επανεξοπλισμένο γίνεται το κομψό μικρό καΐκι "[I]Tin Soldier Man[/I]". Και τέλος, ένα άλλο φθαρμένο σαπιοκάραβο από την εποχή των Βοντβίλ επανδρώνεται και ωθείται να γίνει το πιο θλιβερό κωμικό τραγούδι όλων - το "[I]End Of The Season[/I]". Αυτό το άλμπουμ είναι σημαντικό για άλλο έναν λόγο - παρουσιάζει την εξέλιξη της συγγραφής τραγουδιών του μικρότερου αδερφού [I]Dave[/I] του οποίου το "[I]Death Of A Clown[/I]" αποδείχθηκε τόσο επιτυχημένο, και περιλαμβάνει δύο άλλες συνθέσεις εδώ - "[I]Love Me Till The Sun Shines[/I]" και "[I]Funny Face[/I]" στο οποίο ακούγεται σαν απίθανος χορωδός. Ούτε πρέπει να ξεχνάμε τη σταθερή συνεισφορά του μπάσου-Κινκ [I]Pete Quaife[/I] ή του ντραμς-Κινκ [I]Mick Avory[/I] που συνδυάζονται για να παράγουν τους συμπαγείς ριζικούς ήχους που χαρακτηρίζουν το γκρουπ. Μια ακόμη συμβουλή για την ακρόαση αυτών των κομματιών - ποτέ, ποτέ μη λαμβάνετε τοις μετρητοίς μια σύνθεση του [I]Davies[/I] γιατί τόσα πολλά συμβαίνουν πίσω από τις λέξεις στον [I]Θαυμαστό Κόσμο των Αδελφών 'D'[/I] όπου μια γωνιά του [I]Κίνκντομ[/I] είναι για πάντα η Αγγλία! -- [I][B]Σημείωση από το αρχικό εξώφυλλο του άλμπουμ[/B][/I] [CENTER][ATTACH type="full"]220665[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Δεν είμαι σαν όλους τους άλλους! [The Kinks]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…