Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Φωτογραφία - Video
Φωτογραφικός Εξοπλισμός - Παρουσιάσεις
Διάθεση ρετρό
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="chris73" data-source="post: 1057256916" data-attributes="member: 46474"><p>Εδώ αξίζει να σημειωθεί επίσης, πως ο Richard κατασκεύασε μόλις το 1913 την "Homeos", τη πρώτη φωτογραφική μηχανή παραγωγής για φιλμ 35mm παγκοσμίως, όταν ο Barnack που είδαμε σε προηγούμενο έφτιαχνε ακόμη το πρωτότυπό του, την πρώτη Leica στα εργαστήρια της Leitz. </p><p></p><p>[ATTACH]110073[/ATTACH]</p><p></p><p>Η μόδα που πυροδότησε ο Richard, έχει αφήσει έως και τις μέρες μας πάρα πολλές στερεοφωτογραφίες-ντοκουμέντα από τον πρώτο παγκόσμιο, με gore περιεχόμενο ή όχι, διαφόρων φωτογράφων-εταιριών, καθώς ήταν ένα πολύ καλό πεδίο εμπορικής εκμετάλλευσης.</p><p></p><p>[ATTACH]110074[/ATTACH]</p><p></p><p>Πριν όμως φθάσουν τα χρόνια με τα αιματοβαμμένα χαρακώματα, ο κύριος Jules είχε επεκταθεί και σε κάτι πολύ πιο ευχάριστο.</p><p></p><p><strong><em>Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορρα….</em></strong></p><p>Και στον Jules όμως (το μήλο κάτω από τη μηλιά) άρεσε η όμορφη ζωή. Μην έχοντας οικογένεια ήταν ακόμη ευκολότερο να ζει την belle epoque ως γνήσιο παιδί της, και δεν φαινόταν να θεωρεί πως ζωή είναι μόνο τα εργαστήρια και οι εφευρέσεις. </p><p></p><p>Σε αυτό το πνεύμα, κάπου στο 1900 δημιούργησε το “Atrium”. Ένα χώρο πολύ κοντά στο σπίτι και την εταιρία του, που ίσως και να χρησίμευε ως χώρος συνάντησης με τις ερωμένες του, αλλά είναι γνωστότερο για τις φωτογραφίσεις γυμνού που μας άφησε κληρονομιά.</p><p></p><p>Το αρχαιοελληνικίζον σκηνικό, ίσως και να έδινε την απαιτούμενη διάσταση-δικαιολογία για φωτογραφίσεις γυμνού, πολλές από τις οποίες θα πρέπει να θεωρούνταν πορνό εκείνη την εποχή. (ντιπ για ντιπ τσιτσίδια να το πω απλά)</p><p></p><p>[ATTACH]110075[/ATTACH]</p><p></p><p>Το τερπνόν με τα του ωφελίμου, δουλειά και διασκέδαση, οι στερεοφωτογραφίες για «κυρίους», πρέπει να ήταν ένας πολύ αποδοτικός εμπορικά τομέας, Και ο γείτονας - ανταγωνιστής αλλά πολύ χαμηλότερων τόνων και σκληρά εργαζόμενος Gaumont (καθώς και άλλοι) δεν έχασε την ευκαιρία για κάποιο έξτρα κέρδος σκαλίζοντας τις τσέπες των κυρίων με το γαργαλιστικό περιεχόμενο των φωτογραφιών δικής του παραγωγής.</p><p></p><p>Με το πέρασμα των χρόνων και την ανάπτυξη της εταιρίας, ο Richard δυσκολευόταν όλο και περισσότερο να βρει εξειδικευμένους τεχνικούς για να στελεχώσουν τις επιχειρήσεις του. Για αυτό το λόγο το 1917 ξεκίνησε τις προσπάθειες για την δημιουργία μια ιδιωτικής σχολής εξειδικευμένης κατάρτισης η οποία πρωτο-λειτούργησε τελικά το 1923 και συνεχίζει μέχρι τις μέρες μας ως «Lycee Jules Richard».</p><p></p><p>Επίσης, μπορεί ο Richard το 1930 να εγκατέλειψε τα εγκόσμια, όμως και η εταιρία του συνεχίζει να υφίσταται σήμερα ως «Jules Richard Instruments». </p><p></p><p>[ATTACH]110076[/ATTACH]</p><p></p><p>Το Γλυφοσκόπιο κατασκευαζόταν αρχικά σε 3 τύπους που ήταν όμοιοι επί της ουσίας. Φωτογραφική για snapshots, ήταν σταθερής εστίασης, με κλείστρο τύπου «γκιλοτίνας» μίας ταχύτητας (1/50 ?) + T και 3 ρυθμίσεις διαφράγματος που σημειώνονται ως 0-1-2. </p><p></p><p>Τώρα δεν έχω και παχύμετρο αλλά θα πρέπει να είναι ανάλογα περίπου με f13-18-26. Αργότερα εμφανίσθηκαν και συσκευές με περισσότερες ταχύτητες καθώς και σε φορμά 6x13.</p><p></p><p>Οι απλοί αχρωματικοί φακοί είναι αγνώστου πατρός. Θα μπορούσαν να είναι της Boyer ή και της Rousell. Αυτό το υποθέτω γιατί πολλές φορές όταν οι πιο εξελιγμένες κατασκευές του Richard δεν εξοπλίζονταν με οπτικά της Zeiss ή της Goerz, έφεραν φακούς των παραπάνω δύο εταιριών.</p><p></p><p>Παρακάτω ένα γρήγορο δείγμα από το φακό της, απλά ακουμπώντας την ψηφιακή στο πίσω μέρος του Γλυφοσκοπίου.</p><p></p><p>[ATTACH]110077[/ATTACH]</p><p></p><p>Τα Γλυφοσκόπεια δεν ξέρουμε πότε ακριβώς σταμάτησαν να παράγονται όμως υπάρχει καταχώρηση σε γαλλικό περιοδικό του 1940 και μάλλον τότε θα πρέπει να ήταν και η τελευταία χρονιά κυκλοφορίας τους.</p><p></p><p>Αριθμοί σειράς υπάρχουν στο περίπου μόνο οι παρακάτω:</p><p>60500 - 65000 : 1924/1927</p><p>65000 - 67000 : 1927/1930</p><p>67000 - 67500 : 1930/1934</p><p>68000 - : 1935</p><p></p><p>Είναι φανερό και πολύ λογικό, πως η παραγωγή μειωνόταν με τον χρόνο καθώς έφευγε και η μόδα ή οι ενδιαφερόμενοι είχαν ήδη αγοράσει από μια τέτοια φωτογραφική.</p><p></p><p>Με βάση τα παραπάνω η συγκεκριμένη φωτογραφική με αριθμό 28584 θα πρέπει να είναι κατασκευής πριν το 1914 και πιστεύω πως το πιθανότερο είναι να κατασκευάστηκε κάπου το 1910.</p><p></p><p>[ATTACH]110078[/ATTACH]</p><p><em>Photo-Plait 1940, να και ο Gaumont από κάτω.</em></p><p></p><p>Επίσης κάπου στη δεκαετία του 20 κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία ένα αντίγραφο του Γλυφοσκοπίου ονόματι Tokioscope.</p><p></p><p>Στο σύνολό της η συγκεκριμένη φωτογραφική είναι ουσιαστικά αχρησιμοποίητη και ειδικά ο μηχανισμός είναι πρακτικά καινούργιος. Τι να συνέβη? Ο πρώτος ιδιοκτήτης ίσως παράτησε το χόμπι γρήγορα, ή αγόρασε σύντομα καλύτερο εξοπλισμό ή μπορεί και να χάθηκε στον πόλεμο και να μην πρόλαβε να παίξει…</p><p></p><p>Για αδιευκρίνιστους λόγους το λογότυπό της εταιρίας συνέχησε να είναι το παλιό «Αφοί Richard»</p><p></p><p>[ATTACH]110079[/ATTACH]</p><p></p><p>Η θήκη έχει τη χαρακτηριστική εσωτερική επένδυση της εποχής χρώματος γραφείου τελετών. Ένα άλλο χρώμα εσωτερικών επενδύσεων σε θήκες της περιόδου που θα συναντήσουμε πολύ σπανιότερα γενικά, αλλά όχι και τόσο σπάνια στις θήκες του Richard είναι το πράσινο.</p><p></p><p>[ATTACH]110080[/ATTACH]</p><p></p><p>Δυστυχώς από τη συγκεκριμένη λείπει η ειδική πλάτη με τον διαχυτή, στην οποία φορτωνόταν οι γυάλινες πλάκες όταν η συσκευή χρησιμοποιούταν ως στερεοσκόπιο. Στην ανάγκη όμως δεν είναι δύσκολο να κατασκευάσουμε μια.</p><p></p><p>Φορτωμένη και έτοιμη για λήψη έχει διαστάσεις περίπου 13x6x7.5cm και βάρος περί τα 500gr.</p><p></p><p>[ATTACH]110081[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="chris73, post: 1057256916, member: 46474"] Εδώ αξίζει να σημειωθεί επίσης, πως ο Richard κατασκεύασε μόλις το 1913 την "Homeos", τη πρώτη φωτογραφική μηχανή παραγωγής για φιλμ 35mm παγκοσμίως, όταν ο Barnack που είδαμε σε προηγούμενο έφτιαχνε ακόμη το πρωτότυπό του, την πρώτη Leica στα εργαστήρια της Leitz. [ATTACH=CONFIG]110073._xfImport[/ATTACH] Η μόδα που πυροδότησε ο Richard, έχει αφήσει έως και τις μέρες μας πάρα πολλές στερεοφωτογραφίες-ντοκουμέντα από τον πρώτο παγκόσμιο, με gore περιεχόμενο ή όχι, διαφόρων φωτογράφων-εταιριών, καθώς ήταν ένα πολύ καλό πεδίο εμπορικής εκμετάλλευσης. [ATTACH=CONFIG]110074._xfImport[/ATTACH] Πριν όμως φθάσουν τα χρόνια με τα αιματοβαμμένα χαρακώματα, ο κύριος Jules είχε επεκταθεί και σε κάτι πολύ πιο ευχάριστο. [B][I]Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορρα….[/I][/B] Και στον Jules όμως (το μήλο κάτω από τη μηλιά) άρεσε η όμορφη ζωή. Μην έχοντας οικογένεια ήταν ακόμη ευκολότερο να ζει την belle epoque ως γνήσιο παιδί της, και δεν φαινόταν να θεωρεί πως ζωή είναι μόνο τα εργαστήρια και οι εφευρέσεις. Σε αυτό το πνεύμα, κάπου στο 1900 δημιούργησε το “Atrium”. Ένα χώρο πολύ κοντά στο σπίτι και την εταιρία του, που ίσως και να χρησίμευε ως χώρος συνάντησης με τις ερωμένες του, αλλά είναι γνωστότερο για τις φωτογραφίσεις γυμνού που μας άφησε κληρονομιά. Το αρχαιοελληνικίζον σκηνικό, ίσως και να έδινε την απαιτούμενη διάσταση-δικαιολογία για φωτογραφίσεις γυμνού, πολλές από τις οποίες θα πρέπει να θεωρούνταν πορνό εκείνη την εποχή. (ντιπ για ντιπ τσιτσίδια να το πω απλά) [ATTACH=CONFIG]110075._xfImport[/ATTACH] Το τερπνόν με τα του ωφελίμου, δουλειά και διασκέδαση, οι στερεοφωτογραφίες για «κυρίους», πρέπει να ήταν ένας πολύ αποδοτικός εμπορικά τομέας, Και ο γείτονας - ανταγωνιστής αλλά πολύ χαμηλότερων τόνων και σκληρά εργαζόμενος Gaumont (καθώς και άλλοι) δεν έχασε την ευκαιρία για κάποιο έξτρα κέρδος σκαλίζοντας τις τσέπες των κυρίων με το γαργαλιστικό περιεχόμενο των φωτογραφιών δικής του παραγωγής. Με το πέρασμα των χρόνων και την ανάπτυξη της εταιρίας, ο Richard δυσκολευόταν όλο και περισσότερο να βρει εξειδικευμένους τεχνικούς για να στελεχώσουν τις επιχειρήσεις του. Για αυτό το λόγο το 1917 ξεκίνησε τις προσπάθειες για την δημιουργία μια ιδιωτικής σχολής εξειδικευμένης κατάρτισης η οποία πρωτο-λειτούργησε τελικά το 1923 και συνεχίζει μέχρι τις μέρες μας ως «Lycee Jules Richard». Επίσης, μπορεί ο Richard το 1930 να εγκατέλειψε τα εγκόσμια, όμως και η εταιρία του συνεχίζει να υφίσταται σήμερα ως «Jules Richard Instruments». [ATTACH=CONFIG]110076._xfImport[/ATTACH] Το Γλυφοσκόπιο κατασκευαζόταν αρχικά σε 3 τύπους που ήταν όμοιοι επί της ουσίας. Φωτογραφική για snapshots, ήταν σταθερής εστίασης, με κλείστρο τύπου «γκιλοτίνας» μίας ταχύτητας (1/50 ?) + T και 3 ρυθμίσεις διαφράγματος που σημειώνονται ως 0-1-2. Τώρα δεν έχω και παχύμετρο αλλά θα πρέπει να είναι ανάλογα περίπου με f13-18-26. Αργότερα εμφανίσθηκαν και συσκευές με περισσότερες ταχύτητες καθώς και σε φορμά 6x13. Οι απλοί αχρωματικοί φακοί είναι αγνώστου πατρός. Θα μπορούσαν να είναι της Boyer ή και της Rousell. Αυτό το υποθέτω γιατί πολλές φορές όταν οι πιο εξελιγμένες κατασκευές του Richard δεν εξοπλίζονταν με οπτικά της Zeiss ή της Goerz, έφεραν φακούς των παραπάνω δύο εταιριών. Παρακάτω ένα γρήγορο δείγμα από το φακό της, απλά ακουμπώντας την ψηφιακή στο πίσω μέρος του Γλυφοσκοπίου. [ATTACH=CONFIG]110077._xfImport[/ATTACH] Τα Γλυφοσκόπεια δεν ξέρουμε πότε ακριβώς σταμάτησαν να παράγονται όμως υπάρχει καταχώρηση σε γαλλικό περιοδικό του 1940 και μάλλον τότε θα πρέπει να ήταν και η τελευταία χρονιά κυκλοφορίας τους. Αριθμοί σειράς υπάρχουν στο περίπου μόνο οι παρακάτω: 60500 - 65000 : 1924/1927 65000 - 67000 : 1927/1930 67000 - 67500 : 1930/1934 68000 - : 1935 Είναι φανερό και πολύ λογικό, πως η παραγωγή μειωνόταν με τον χρόνο καθώς έφευγε και η μόδα ή οι ενδιαφερόμενοι είχαν ήδη αγοράσει από μια τέτοια φωτογραφική. Με βάση τα παραπάνω η συγκεκριμένη φωτογραφική με αριθμό 28584 θα πρέπει να είναι κατασκευής πριν το 1914 και πιστεύω πως το πιθανότερο είναι να κατασκευάστηκε κάπου το 1910. [ATTACH=CONFIG]110078._xfImport[/ATTACH] [I]Photo-Plait 1940, να και ο Gaumont από κάτω.[/I] Επίσης κάπου στη δεκαετία του 20 κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία ένα αντίγραφο του Γλυφοσκοπίου ονόματι Tokioscope. Στο σύνολό της η συγκεκριμένη φωτογραφική είναι ουσιαστικά αχρησιμοποίητη και ειδικά ο μηχανισμός είναι πρακτικά καινούργιος. Τι να συνέβη? Ο πρώτος ιδιοκτήτης ίσως παράτησε το χόμπι γρήγορα, ή αγόρασε σύντομα καλύτερο εξοπλισμό ή μπορεί και να χάθηκε στον πόλεμο και να μην πρόλαβε να παίξει… Για αδιευκρίνιστους λόγους το λογότυπό της εταιρίας συνέχησε να είναι το παλιό «Αφοί Richard» [ATTACH=CONFIG]110079._xfImport[/ATTACH] Η θήκη έχει τη χαρακτηριστική εσωτερική επένδυση της εποχής χρώματος γραφείου τελετών. Ένα άλλο χρώμα εσωτερικών επενδύσεων σε θήκες της περιόδου που θα συναντήσουμε πολύ σπανιότερα γενικά, αλλά όχι και τόσο σπάνια στις θήκες του Richard είναι το πράσινο. [ATTACH=CONFIG]110080._xfImport[/ATTACH] Δυστυχώς από τη συγκεκριμένη λείπει η ειδική πλάτη με τον διαχυτή, στην οποία φορτωνόταν οι γυάλινες πλάκες όταν η συσκευή χρησιμοποιούταν ως στερεοσκόπιο. Στην ανάγκη όμως δεν είναι δύσκολο να κατασκευάσουμε μια. Φορτωμένη και έτοιμη για λήψη έχει διαστάσεις περίπου 13x6x7.5cm και βάρος περί τα 500gr. [ATTACH=CONFIG]110081._xfImport[/ATTACH] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Φωτογραφία - Video
Φωτογραφικός Εξοπλισμός - Παρουσιάσεις
Διάθεση ρετρό
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…