Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Έχω ξανάρθει εδώ! [Crosby, Stills, Nash & Young]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1057825516" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Κρόσμπυ, Στιλς, Νας και Γιανγκ</h3><p><strong>Crosby, Stills, Nash & Young - Déjà Vu</strong> (Μάρτιος 1970, Atlantic)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]136621[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 Carry On (Stephen Stills) - 4:25, A2 Teach Your Children (Graham Nash) - 2:53, A3 Almost Cut My Hair (David Crosby) - 4:25, A4 Helpless (Neil Young) - 3:30, A5 Woodstock (Joni Mitchell) - 3:52, B1 Déjà Vu (David Crosby) - 4:10, B2 Our House (Graham Nash) - 2:59, B3 4 + 20 (Stephen Stills) - 1:55, B4 Country Girl (Neil Young) - (5:05) [a. Whiskey Boot Hill, b. Down, Down, Down, c. "Country Girl" (I Think You're Pretty)], B5 Everybody I Love You (Stephen Stills, Neil Young) - 2:20</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: David Crosby (φωνητικά: εκτός B3, ρυθμική κιθάρα: A3, A5, B1, B4, B5), Stephen Stills (φωνητικά: εκτός A3, κιθάρες: εκτός B2, πλήκτρα: A1, A4, A5, B1, μπάσο: A1, A2, B1 και κρουστά: A1), Graham Nash (φωνητικά: εκτός A3, B3, πλήκτρα: A3, A5, B2, B5, ρυθμική κιθάρα: A2, B4, κρουστά: A1, A2), Neil Young (φωνητικά: A4, B4, κιθάρες: A3, A4, A5, B4, B5, πλήκτρα & φυσαρμόνικα: B4), Dallas Taylor (τύμπανα: εκτός B3, ντέφι: A2, κρουστά), Greg Reeves (μπάσο: A3, A4, A5, B2, B4, B5), Jerry Garcia (πεντάλ στιλ κιθάρα: A2), John Sebastian (φυσαρμόνικα: B1)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή / Μηχανικός</span>: David Crosby, Stephen Stills, Graham Nash, Neil Young / Bill Halverson</p><p><span style="color: Indianred"> Καλλιτεχνική Διεύθυνση και Σχεδίαση / Φωτογραφία</span>: Gary Burden / Henry Diltz, Tom Gundelfinger</p><p></p><p>Ηχογραφήθηκε από τον Ιούλιο μέχρι τον Δεκέμβριο του 1969 στο <em>Wally Heider's Studio C</em> του Σαν Φρανσίσκο και στο <em>Wally Heider's Studio III</em> του Λος Άντζελες</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]136622[/ATTACH]</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>Ένα πρωί ξύπνησα και ήξερα ότι είχες φύγει / Μια νέα μέρα, ένας νέος δρόμος, ήξερα ότι πρέπει να δω παραπέρα / Πήγαινε τον δρόμο σου, θα πάρω τον δικό μου και συνεχίζω... Πού θα πας τώρα αγάπη μου; Πού θα 'σαι αύριο; / Θα μου φέρεις ευτυχία; Θα μου φέρεις θλίψη; / Ω, οι ερωτήσεις χιλιάδων ονείρων...</em></p><p></p><p>Όπως και το ντεμπούτο τους, το <strong>Déjà Vu</strong> που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1970, ξεκινά με το καλύτερο τραγούδι του, το "<strong>Carry On</strong>" του <em>Stills</em>, που είναι σοβαρό υποψήφιο για το καλύτερο τραγούδι που έκαναν ποτέ μαζί αυτοί οι τύποι. Εκτός από τις τυπικές πιασάρικες μελωδίες τους και τις άριστες αρμονίες, διαθέτει ένα ωραίο μείγμα ακουστικών και ηλεκτρικών οργάνων με επιπρόσθετα ατμοσφαιρικά πλήκτρα, ενώ έχει μια χαλαρή, τζαμαριστή ψυχεδελική αύρα που είναι συναρπαστική, με τους <em>Stills</em> και <em>Young</em> ειδικά να μάχονται για τις εντυπώσεις.</p><p></p><p>Το "<strong>Teach Your Children</strong>" είναι το πρώτο από τις δύο εξαιρετικές μελωδικές εισφορές του <em>Nash</em>, με τους συμπονετικούς στίχους και τη συμμετοχή του <em>Jerry Garcia</em> στην πεντάλ στιλ κιθάρα, που δίνει μια κάντρι ατμόσφαιρα. Ο Γκαρσία είχε κάνει συμφωνία ότι σε αντάλλαγμα για το παίξιμο της στιλ κιθάρας του στο κομμάτι, οι <em>CSNY</em> θα δίδασκαν στα μέλη των <em>Grateful Dead</em> πως να τραγουδούν αρμονίες για τα επερχόμενα άλμπουμ τους, <em>Workingman's Dead</em> και <em>American Beauty</em>. «<em><span style="color: Darkorange">Παρακολουθώντας αυτούς τους τύπους να τραγουδούν και πόσο ωραία ακούγονταν μαζί, σκεφτήκαμε, 'Μπορούμε να το προσπαθήσουμε, ας το δουλέψουμε λιγάκι'</span></em>», σχολίασε ο Γκαρσία.</p><p></p><table style='width: 100%'><tr><td>Ο <em>Nash</em>, που είναι επίσης φωτογράφος και συλλέκτης φωτογραφιών, έχει δηλώσει σε συνέντευξή του, ότι η άμεση έμπνευση για το τραγούδι προήλθε από μια διάσημη φωτογραφία, το "<em>Child with Toy Hand Grenade in Central Park</em>", της Ντιάν Άρμπους*. Η εικόνα, που απεικονίζει ένα παιδί με οργισμένη έκφραση κρατώντας μια χειροβομβίδα παιχνίδι, οδήγησε τον <em>Nash</em> να προβληματιστεί σχετικά με τις κοινωνικές επιπτώσεις των μηνυμάτων που δίνονται στα παιδιά για τον πόλεμο και άλλα θέματα.</td><td>[ATTACH]136623[/ATTACH]</td></tr></table><p>___________</p><p>* (1923-1971), Αμερικανίδα φωτογράφος και δημοσιογράφος, φημισμένη για τα ρεπορτάζ της σε αμερικάνικα περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας με θέμα τον κόσμο του περιθωρίου και της νύχτας.</p><p></p><table style='width: 100%'><tr><td><em>Εσύ, που είσαι στο δρόμο πρέπει να έχεις έναν κώδικα για να μπορείς να ζήσεις<br /> Γίνε ο εαυτός σου, επομένως, γιατί το παρελθόν είναι απλά ένας αποχαιρετισμός<br /> Δίδαξε σωστά τα παιδιά σου, η κόλαση του πατέρα τους αργά ακολουθεί,<br /> Και τροφοδότησέ τα στα όνειρά σου, αυτό που εκείνα διαλέγουν, αυτό που εσύ ξεχωρίζεις<br /> Ποτέ δεν τα ρώτησες γιατί, αν σου πούνε θα κλάψεις,<br /> Έτσι, απλά κοίταξέ τα, αναστέναξε και μάθε ότι σ' αγαπούν<br /> <br /> Και εσύ, τα χρόνια της τρυφερότητάς σου, δεν μπορούσες να γνωρίζεις τους φόβους με τους οποίους μεγάλωσαν οι γέροι σου,<br /> Και γι' αυτό παρακαλώ βοήθησέ τους με τα νιάτα σου, αναζητούν την αλήθεια πριν πεθάνουν<br /> Δίδαξε καλά τους γονείς σου, η κόλαση των παιδιών τους, αργά ακολουθεί...</em></td><td><p style="text-align: center">- <strong>Teach Your Children</strong> -<br /> [MEDIA=youtube]r72QF7JOQvw[/MEDIA]</p> </td></tr></table><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]136624[/ATTACH]</p><p></p><p>Και έρχεται η σειρά του <em>Crosby</em> να προσφέρει το έντονο, ωμό θεατρικό ρόκερ "<strong>Almost Cut My Hair</strong>", ενός κομματιού που μ' αρέσει όλο και περισσότερο καθώς μεγαλώνω, ειδικά σήμερα που όλοι οι συμβολισμοί έχουν ισοπεδωθεί, ακολουθώντας στιλιστικές μοδάτες επιταγές και όχι υποδηλώνοντας κάποια στάση ζωής...</p><p></p><p>Το τραγούδι περιγράφει ένα πραγματικό δίλημμα που αντιμετώπιζαν πολλοί χίπηδες, αν έπρεπε να κόψουν τα μαλλιά τους, ή να τ' αφήσουν, ως σύμβολο της εξέγερσης, διαθέτοντας σόλο φωνητικά από τον <em>Crosby</em> και με την υπόλοιπη μπάντα να συμμετέχει στα όργανα παρά στις φωνητικές αρμονίες.</p><p></p><p>Αν και η έννοια των μακριών μαλλιών ως "<em>φρικο-σημαία</em>" εμφανίστηκε νωρίτερα, κυρίως το 1967 στο τραγούδι του <em>Jimi Hendrix</em>, "<a href="http://avclub.gr/forum/showthread.php/140655-Κάστρα-από-άμμο?p=1057301870&viewfull=1#post1057301870" target="_blank"><em>If 6 Was 9</em></a>", το τραγούδι του <em>Crosby</em> έχει συνυφαστεί με την εκλαΐκευση της ιδέας των μακριών μαλλιών, ως συνειδητό και ορατό σύμβολο της σχέσης με την αντικουλτούρα και την αντίθεση στις κατεστημένες αξίες. Ο ακαδημαϊκός <em>James Perone</em> γράφει ότι, «<em><span style="color: Darkorange">περισσότερο από κάθε άλλο τραγούδι της περιόδου, συλλαμβάνει την έκταση στην οποία η διχαστικότητα στην αμερικάνικη κοινωνία... φούντωνε τη βία και τον τρόμο</span></em>». Μια από τις "<em>υπογραφές</em>" του <em>Crosby</em> και "<em>ίσως το πιο σημαντικό πολιτικό τραγούδι του</em>". Ο ίδιος, δήλωσε: «<em><span style="color: Darkorange">Ήταν οι πιο νεανικοί στίχοι που έχω γράψει ποτέ... με μια βέβαιη συναισθηματική επίδραση, χωρίς αμφιβολία</span></em>».</p><p></p><table style='width: 100%'><tr><td><p style="text-align: center">- <strong>Almost Cut My Hair</strong> -<br /> [MEDIA=youtube]as5lE64J1hQ[/MEDIA]</p> </td><td><em>Παραλίγο να κόψω τα μαλλιά μου<br /> Για λίγο θα συνέβαινε τις προάλλες<br /> Πήρε κάπως πολύ καιρό<br /> Θα μπορούσα να πω, ότι μου έτυχε<br /> Αλλά δεν το έκανα και αναρωτιέμαι γιατί<br /> Νιώθω σαν ν' άφησα τη φρικο-σημαία μου να ανεμίζει<br /> Και νιώθω σαν να το οφείλω σε κάποιον<br /> <br /> Είναι πολύ πιθανόν, γιατί είχα γρίπη τα Χριστούγεννα<br /> Και δεν αισθάνομαι τόσο καλά<br /> Με κάνει παρανοϊκό<br /> Είναι σαν να κοιτάζω τον καθρέφτη μου και να βλέπω ένα περιπολικό<br /> Αλλά δεν με φοβίζει το παραμικρό<br /> Επειδή υποσχέθηκα στον εαυτό μου αυτό τον χρόνο<br /> Νιώθω σαν να το οφείλω σε κάποιον<br /> <br /> Όταν τελικά συνέλθω<br /> Θα πάω κάτω σ' αυτό τον ηλιόλουστο νότιο καιρό<br /> Και θα βρω ένα μέρος για να γελάσω<br /> Θα διαχωρίσω την ήρα από το στάρι<br /> Νιώθω σαν να το οφείλω σε κάποιον</em></td></tr></table><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]136625[/ATTACH]</p><p></p><p>Το αργό, απίστευτα λυπημένο "<strong>Helpless</strong>" είναι μια κλασική μπαλάντα του <em>Neil</em>, που εδώ βρίσκεται στο προσκήνιο τραγουδώντας, με τους συναδέλφους του να αναλαμβάνουν τα ρεφρέν, ενώ οργανικά υποστηρίζεται από ακουστική κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα (με πεντάλ έντασης και τρέμολο), πιάνο, μπάσο και τύμπανα. Ένα κομμάτι από τα πιο σεβαστά του άλμπουμ (ο δημοσιογράφος Πίτερ Ντόγκετ το θεωρεί "<em>μια από τις ατραξιόν</em>"), που φωνάζει Γιανγκ από μακριά, έχει παραμείνει ένα προσφιλές λάιβ του, για πάνω από σαράντα χρόνια.</p><p></p><table style='width: 100%'><tr><td><em>Υπάρχει μια πόλη στο βόρειο Οντάριο,<br /> Που περισσεύουν όνειρο, ανακούφιση, ανάμνηση,<br /> Και στο μυαλό μου<br /> Εξακολουθώ να χρειάζομαι ένα μέρος για να πάω,<br /> Όλες οι αλλαγές μου έγιναν εκεί<br /> <br /> Μπλε, μπλε παράθυρα πίσω από τα αστέρια,<br /> Κίτρινο φεγγάρι στην ανατολή,<br /> Μεγάλα πουλιά πετούν στον ουρανό,<br /> Ρίχνοντας σκιές στα μάτια μας<br /> Αφήστε μας<br /> <br /> Αβοήθητος, ανήμπορος, αβοήθητος<br /> Μωρό μου μπορείς να με ακούσεις τώρα;<br /> Οι αλυσίδες είναι κλειδωμένες<br /> και δεμένες στην πόρτα,<br /> Μωρό μου, τραγούδησε κάπως μαζί μου<br /> <br /> Αβοήθητος, ανήμπορος, αβοήθητος</em></td><td><p style="text-align: center">- <strong>Helpless</strong> -<br /> [MEDIA=youtube]C8LYOyqJE7k[/MEDIA]</p> </td></tr></table><p></p><p>Σχετικά με την πόλη του Βόρειου Οντάριο, ο <em>Young</em> ξεκαθάρισε σε μια συνέντευξή του, το 1995 στο <em>Mojo</em>, «<em><span style="color: Darkorange">Λοιπόν, δεν αφορά τόσο πολύ μια συγκεκριμένη πόλη όσο ένα συναίσθημα. Στην πραγματικότητα, είναι δυο πόλεις. Το Omemee* του Οντάριο, είναι μια από αυτές. Είναι το μέρος όπου πρωτοπήγα στο σχολείο και πέρασα τα 'διαπλαστικά' μου χρόνια ενώ η πόλη που γεννήθηκα ήταν ασφαλώς, το Τορόντο...</span></em>».</p><p>___________</p><p>* Το <em>Omemee</em> είναι μια κοινότητα μέσα στην πόλη <em>Kawartha Lakes</em> στο σημερινό Κεντρικό Οντάριο, ακριβώς δυτικά του Πήτερμπορο και απέχει οδικώς 130 χλμ. από το Τορόντο.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]136626[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1057825516, member: 30418"] [HEADING=2]Κρόσμπυ, Στιλς, Νας και Γιανγκ[/HEADING] [B]Crosby, Stills, Nash & Young - Déjà Vu[/B] (Μάρτιος 1970, Atlantic) [CENTER][ATTACH=CONFIG]136621._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 Carry On (Stephen Stills) - 4:25, A2 Teach Your Children (Graham Nash) - 2:53, A3 Almost Cut My Hair (David Crosby) - 4:25, A4 Helpless (Neil Young) - 3:30, A5 Woodstock (Joni Mitchell) - 3:52, B1 Déjà Vu (David Crosby) - 4:10, B2 Our House (Graham Nash) - 2:59, B3 4 + 20 (Stephen Stills) - 1:55, B4 Country Girl (Neil Young) - (5:05) [a. Whiskey Boot Hill, b. Down, Down, Down, c. "Country Girl" (I Think You're Pretty)], B5 Everybody I Love You (Stephen Stills, Neil Young) - 2:20 [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: David Crosby (φωνητικά: εκτός B3, ρυθμική κιθάρα: A3, A5, B1, B4, B5), Stephen Stills (φωνητικά: εκτός A3, κιθάρες: εκτός B2, πλήκτρα: A1, A4, A5, B1, μπάσο: A1, A2, B1 και κρουστά: A1), Graham Nash (φωνητικά: εκτός A3, B3, πλήκτρα: A3, A5, B2, B5, ρυθμική κιθάρα: A2, B4, κρουστά: A1, A2), Neil Young (φωνητικά: A4, B4, κιθάρες: A3, A4, A5, B4, B5, πλήκτρα & φυσαρμόνικα: B4), Dallas Taylor (τύμπανα: εκτός B3, ντέφι: A2, κρουστά), Greg Reeves (μπάσο: A3, A4, A5, B2, B4, B5), Jerry Garcia (πεντάλ στιλ κιθάρα: A2), John Sebastian (φυσαρμόνικα: B1) [COLOR=Indianred]Παραγωγή / Μηχανικός[/COLOR]: David Crosby, Stephen Stills, Graham Nash, Neil Young / Bill Halverson [COLOR=Indianred] Καλλιτεχνική Διεύθυνση και Σχεδίαση / Φωτογραφία[/COLOR]: Gary Burden / Henry Diltz, Tom Gundelfinger Ηχογραφήθηκε από τον Ιούλιο μέχρι τον Δεκέμβριο του 1969 στο [I]Wally Heider's Studio C[/I] του Σαν Φρανσίσκο και στο [I]Wally Heider's Studio III[/I] του Λος Άντζελες [CENTER][ATTACH=CONFIG]136622._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [INDENT][I]Ένα πρωί ξύπνησα και ήξερα ότι είχες φύγει / Μια νέα μέρα, ένας νέος δρόμος, ήξερα ότι πρέπει να δω παραπέρα / Πήγαινε τον δρόμο σου, θα πάρω τον δικό μου και συνεχίζω... Πού θα πας τώρα αγάπη μου; Πού θα 'σαι αύριο; / Θα μου φέρεις ευτυχία; Θα μου φέρεις θλίψη; / Ω, οι ερωτήσεις χιλιάδων ονείρων...[/I][/INDENT] Όπως και το ντεμπούτο τους, το [B]Déjà Vu[/B] που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1970, ξεκινά με το καλύτερο τραγούδι του, το "[B]Carry On[/B]" του [I]Stills[/I], που είναι σοβαρό υποψήφιο για το καλύτερο τραγούδι που έκαναν ποτέ μαζί αυτοί οι τύποι. Εκτός από τις τυπικές πιασάρικες μελωδίες τους και τις άριστες αρμονίες, διαθέτει ένα ωραίο μείγμα ακουστικών και ηλεκτρικών οργάνων με επιπρόσθετα ατμοσφαιρικά πλήκτρα, ενώ έχει μια χαλαρή, τζαμαριστή ψυχεδελική αύρα που είναι συναρπαστική, με τους [I]Stills[/I] και [I]Young[/I] ειδικά να μάχονται για τις εντυπώσεις. Το "[B]Teach Your Children[/B]" είναι το πρώτο από τις δύο εξαιρετικές μελωδικές εισφορές του [I]Nash[/I], με τους συμπονετικούς στίχους και τη συμμετοχή του [I]Jerry Garcia[/I] στην πεντάλ στιλ κιθάρα, που δίνει μια κάντρι ατμόσφαιρα. Ο Γκαρσία είχε κάνει συμφωνία ότι σε αντάλλαγμα για το παίξιμο της στιλ κιθάρας του στο κομμάτι, οι [I]CSNY[/I] θα δίδασκαν στα μέλη των [I]Grateful Dead[/I] πως να τραγουδούν αρμονίες για τα επερχόμενα άλμπουμ τους, [I]Workingman's Dead[/I] και [I]American Beauty[/I]. «[I][COLOR=Darkorange]Παρακολουθώντας αυτούς τους τύπους να τραγουδούν και πόσο ωραία ακούγονταν μαζί, σκεφτήκαμε, 'Μπορούμε να το προσπαθήσουμε, ας το δουλέψουμε λιγάκι'[/COLOR][/I]», σχολίασε ο Γκαρσία. [TABLE] [TR] [TD]Ο [I]Nash[/I], που είναι επίσης φωτογράφος και συλλέκτης φωτογραφιών, έχει δηλώσει σε συνέντευξή του, ότι η άμεση έμπνευση για το τραγούδι προήλθε από μια διάσημη φωτογραφία, το "[I]Child with Toy Hand Grenade in Central Park[/I]", της Ντιάν Άρμπους*. Η εικόνα, που απεικονίζει ένα παιδί με οργισμένη έκφραση κρατώντας μια χειροβομβίδα παιχνίδι, οδήγησε τον [I]Nash[/I] να προβληματιστεί σχετικά με τις κοινωνικές επιπτώσεις των μηνυμάτων που δίνονται στα παιδιά για τον πόλεμο και άλλα θέματα.[/TD] [TD][ATTACH=CONFIG]136623._xfImport[/ATTACH][/TD] [/TR] [/TABLE] ___________ * (1923-1971), Αμερικανίδα φωτογράφος και δημοσιογράφος, φημισμένη για τα ρεπορτάζ της σε αμερικάνικα περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας με θέμα τον κόσμο του περιθωρίου και της νύχτας. [TABLE] [TR] [TD][I]Εσύ, που είσαι στο δρόμο πρέπει να έχεις έναν κώδικα για να μπορείς να ζήσεις Γίνε ο εαυτός σου, επομένως, γιατί το παρελθόν είναι απλά ένας αποχαιρετισμός Δίδαξε σωστά τα παιδιά σου, η κόλαση του πατέρα τους αργά ακολουθεί, Και τροφοδότησέ τα στα όνειρά σου, αυτό που εκείνα διαλέγουν, αυτό που εσύ ξεχωρίζεις Ποτέ δεν τα ρώτησες γιατί, αν σου πούνε θα κλάψεις, Έτσι, απλά κοίταξέ τα, αναστέναξε και μάθε ότι σ' αγαπούν Και εσύ, τα χρόνια της τρυφερότητάς σου, δεν μπορούσες να γνωρίζεις τους φόβους με τους οποίους μεγάλωσαν οι γέροι σου, Και γι' αυτό παρακαλώ βοήθησέ τους με τα νιάτα σου, αναζητούν την αλήθεια πριν πεθάνουν Δίδαξε καλά τους γονείς σου, η κόλαση των παιδιών τους, αργά ακολουθεί...[/I][/TD] [TD][CENTER]- [B]Teach Your Children[/B] - [MEDIA=youtube]r72QF7JOQvw[/MEDIA][/CENTER][/TD] [/TR] [/TABLE] [CENTER][ATTACH=CONFIG]136624._xfImport[/ATTACH][/CENTER] Και έρχεται η σειρά του [I]Crosby[/I] να προσφέρει το έντονο, ωμό θεατρικό ρόκερ "[B]Almost Cut My Hair[/B]", ενός κομματιού που μ' αρέσει όλο και περισσότερο καθώς μεγαλώνω, ειδικά σήμερα που όλοι οι συμβολισμοί έχουν ισοπεδωθεί, ακολουθώντας στιλιστικές μοδάτες επιταγές και όχι υποδηλώνοντας κάποια στάση ζωής... Το τραγούδι περιγράφει ένα πραγματικό δίλημμα που αντιμετώπιζαν πολλοί χίπηδες, αν έπρεπε να κόψουν τα μαλλιά τους, ή να τ' αφήσουν, ως σύμβολο της εξέγερσης, διαθέτοντας σόλο φωνητικά από τον [I]Crosby[/I] και με την υπόλοιπη μπάντα να συμμετέχει στα όργανα παρά στις φωνητικές αρμονίες. Αν και η έννοια των μακριών μαλλιών ως "[I]φρικο-σημαία[/I]" εμφανίστηκε νωρίτερα, κυρίως το 1967 στο τραγούδι του [I]Jimi Hendrix[/I], "[URL="http://avclub.gr/forum/showthread.php/140655-Κάστρα-από-άμμο?p=1057301870&viewfull=1#post1057301870"][I]If 6 Was 9[/I][/URL]", το τραγούδι του [I]Crosby[/I] έχει συνυφαστεί με την εκλαΐκευση της ιδέας των μακριών μαλλιών, ως συνειδητό και ορατό σύμβολο της σχέσης με την αντικουλτούρα και την αντίθεση στις κατεστημένες αξίες. Ο ακαδημαϊκός [I]James Perone[/I] γράφει ότι, «[I][COLOR=Darkorange]περισσότερο από κάθε άλλο τραγούδι της περιόδου, συλλαμβάνει την έκταση στην οποία η διχαστικότητα στην αμερικάνικη κοινωνία... φούντωνε τη βία και τον τρόμο[/COLOR][/I]». Μια από τις "[I]υπογραφές[/I]" του [I]Crosby[/I] και "[I]ίσως το πιο σημαντικό πολιτικό τραγούδι του[/I]". Ο ίδιος, δήλωσε: «[I][COLOR=Darkorange]Ήταν οι πιο νεανικοί στίχοι που έχω γράψει ποτέ... με μια βέβαιη συναισθηματική επίδραση, χωρίς αμφιβολία[/COLOR][/I]». [TABLE] [TR] [TD][CENTER]- [B]Almost Cut My Hair[/B] - [MEDIA=youtube]as5lE64J1hQ[/MEDIA][/CENTER][/TD] [TD][I]Παραλίγο να κόψω τα μαλλιά μου Για λίγο θα συνέβαινε τις προάλλες Πήρε κάπως πολύ καιρό Θα μπορούσα να πω, ότι μου έτυχε Αλλά δεν το έκανα και αναρωτιέμαι γιατί Νιώθω σαν ν' άφησα τη φρικο-σημαία μου να ανεμίζει Και νιώθω σαν να το οφείλω σε κάποιον Είναι πολύ πιθανόν, γιατί είχα γρίπη τα Χριστούγεννα Και δεν αισθάνομαι τόσο καλά Με κάνει παρανοϊκό Είναι σαν να κοιτάζω τον καθρέφτη μου και να βλέπω ένα περιπολικό Αλλά δεν με φοβίζει το παραμικρό Επειδή υποσχέθηκα στον εαυτό μου αυτό τον χρόνο Νιώθω σαν να το οφείλω σε κάποιον Όταν τελικά συνέλθω Θα πάω κάτω σ' αυτό τον ηλιόλουστο νότιο καιρό Και θα βρω ένα μέρος για να γελάσω Θα διαχωρίσω την ήρα από το στάρι Νιώθω σαν να το οφείλω σε κάποιον[/I][/TD] [/TR] [/TABLE] [CENTER][ATTACH=CONFIG]136625._xfImport[/ATTACH][/CENTER] Το αργό, απίστευτα λυπημένο "[B]Helpless[/B]" είναι μια κλασική μπαλάντα του [I]Neil[/I], που εδώ βρίσκεται στο προσκήνιο τραγουδώντας, με τους συναδέλφους του να αναλαμβάνουν τα ρεφρέν, ενώ οργανικά υποστηρίζεται από ακουστική κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα (με πεντάλ έντασης και τρέμολο), πιάνο, μπάσο και τύμπανα. Ένα κομμάτι από τα πιο σεβαστά του άλμπουμ (ο δημοσιογράφος Πίτερ Ντόγκετ το θεωρεί "[I]μια από τις ατραξιόν[/I]"), που φωνάζει Γιανγκ από μακριά, έχει παραμείνει ένα προσφιλές λάιβ του, για πάνω από σαράντα χρόνια. [TABLE] [TR] [TD][I]Υπάρχει μια πόλη στο βόρειο Οντάριο, Που περισσεύουν όνειρο, ανακούφιση, ανάμνηση, Και στο μυαλό μου Εξακολουθώ να χρειάζομαι ένα μέρος για να πάω, Όλες οι αλλαγές μου έγιναν εκεί Μπλε, μπλε παράθυρα πίσω από τα αστέρια, Κίτρινο φεγγάρι στην ανατολή, Μεγάλα πουλιά πετούν στον ουρανό, Ρίχνοντας σκιές στα μάτια μας Αφήστε μας Αβοήθητος, ανήμπορος, αβοήθητος Μωρό μου μπορείς να με ακούσεις τώρα; Οι αλυσίδες είναι κλειδωμένες και δεμένες στην πόρτα, Μωρό μου, τραγούδησε κάπως μαζί μου Αβοήθητος, ανήμπορος, αβοήθητος[/I][/TD] [TD][CENTER]- [B]Helpless[/B] - [MEDIA=youtube]C8LYOyqJE7k[/MEDIA][/CENTER] [/TD] [/TR] [/TABLE] Σχετικά με την πόλη του Βόρειου Οντάριο, ο [I]Young[/I] ξεκαθάρισε σε μια συνέντευξή του, το 1995 στο [I]Mojo[/I], «[I][COLOR=Darkorange]Λοιπόν, δεν αφορά τόσο πολύ μια συγκεκριμένη πόλη όσο ένα συναίσθημα. Στην πραγματικότητα, είναι δυο πόλεις. Το Omemee* του Οντάριο, είναι μια από αυτές. Είναι το μέρος όπου πρωτοπήγα στο σχολείο και πέρασα τα 'διαπλαστικά' μου χρόνια ενώ η πόλη που γεννήθηκα ήταν ασφαλώς, το Τορόντο...[/COLOR][/I]». ___________ * Το [I]Omemee[/I] είναι μια κοινότητα μέσα στην πόλη [I]Kawartha Lakes[/I] στο σημερινό Κεντρικό Οντάριο, ακριβώς δυτικά του Πήτερμπορο και απέχει οδικώς 130 χλμ. από το Τορόντο. [CENTER][ATTACH=CONFIG]136626._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Έχω ξανάρθει εδώ! [Crosby, Stills, Nash & Young]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…