Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η γιορτή της σαύρας... [The Doors]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1057307658" data-attributes="member: 30418"><p><strong>The Doors - Waiting For The Sun</strong> (Ιούλιος 1968, Elektra)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]112513[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 Hello, I Love You (γραμμένο κυρίως από τον Morrison) - 2:22, A2 Love Street (γραμμένο κυρίως από τον Morrison) - 3:06, A3 Not To Touch The Earth (γραμμένο κυρίως από τον Morrison) - 3:54, A4 Summer's Almost Gone (γραμμένο κυρίως από τον Morrison) - 3:20, A5 Wintertime Love - 1:52, A6 The Unknown Soldier - 3:10, B1 Spanish Caravan - 2:58, B2 My Wild Love - 2:50, B3 We Could Be So Good Together - 2:20, B4 Yes, The River Knows (γραμμένο κυρίως από τον Krieger) - 2:35, B5 Five To One (γραμμένο κυρίως από τον Morrison) - 4:22</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Jim Morrison (φωνητικά), Ray Manzarek (πλήκτρα), Robby Krieger (κιθάρα), John Densmore (τύμπανα), Douglas Lubahn (περιστασιακά μπάσο, ηλεκτρικό μπάσο: B1), Kerry Magness (μπάσο: A6), Leroy Vinnegar (ακουστικό μπάσο: B1)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή / Μηχανικοί</span>: Paul A. Rothchild / Bruce Botnick</p><p><span style="color: Indianred">Φωτογραφίες εξωφύλλου</span>: Paul Ferrara / Guy Webster</p><p></p><p>Ηχογραφήθηκε στα τέλη του 1967 μέχρι τον Μάιο του 1968 στα <em>Sunset Sound & TTG Studios</em>, Χόλιγουντ, Καλιφόρνια</p><p></p><hr /><p>O τραγουδιστής και στιχουργός <strong>Jim Morrison</strong>, παραδέχθηκε ότι δεν ήταν στα καλύτερά του το 1968. Ωστόσο, αυτό το άλμπουμ εξακολουθεί να περιέχει κάποιες λαμπρές στιγμές, παρά τη σύντομη τριαντατριάλεπτη διάρκειά του. Κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1968, όταν το γκρουπ ήταν στην αιχμή της δημοτικότητάς του.</p><p></p><p>Αντίθετα με τα δύο πρώτα άλμπουμ τους, που ήταν παρόμοια σε δομή και περιείχαν μεγάλα κομμάτια που έκλειναν τα άλμπουμ, το <strong>Waiting For the Sun</strong> έχει μια διαφορετική προσέγγιση. Το ειρωνικό είναι ότι τα αρχικά σχέδια γι' αυτό το άλμπουμ περιελάμβαναν το επικό κομμάτι, μιας-πλευράς, "<strong>Celebration of the Lizard</strong>", το οποίο αποτελείτο από μια σειρά από ποιήματα του <em>Morrison</em> πάνω σε αυτοσχεδιαστική μουσική σε τμήματα, μαζί με άλλα πιο δομημένα "τραγούδια". Ο παραγωγός <strong>Paul Rothchild</strong>, όμως, όπως είδαμε και πιο πάνω είχε άλλη γνώμη. Βέβαια οι στίχοι του κομματιού περιελήφθησαν στο εσωτερικό του εξώφυλλου του αρχικού βινυλίου. Η μπάντα εκτελούσε ζωντανά το "<em>Celebration of the Lizard</em>" στην ολότητά του, και μια έκδοση του κομματιού εμφανίστηκε στο άλμπουμ <strong>Absolutely Live</strong> του 1970.</p><p></p><p>Επίσης, έλειπε από το άλμπουμ, το ομότιτλο τραγούδι "<strong>Waiting for the Sun</strong>", καθώς το συγκρότημα θεωρούσε ότι ήταν ημιτελές. Το κομμάτι αυτό αργότερα συμπεριλήφθηκε το 1970 στο άλμπουμ <strong>Morrison Hotel</strong>. Σ' αυτό το τραγούδι, ήταν που ο κιμπορντίστας <strong>Ray Manzarek</strong> εμφανίζει το παραμορφωμένο ήχο του νέου του οργάνου, <em>Gibson G-101</em>, αλλάζοντας το προηγούμενο <em>Vox Continental</em>.</p><p></p><p>Για αυτά τα δύο κομμάτια αλλά και για ένα ακόμη εκπληκτικό ινστρουμένταλ, ο μηχανικός τους <strong>Bruce Botnick</strong>, στις σημειώσεις του στο βιβλιαράκι της επανέκδοση του 2006 της <em>Electra/Rhino</em>, αναφέρει "<em><span style="color: Darkorange">To Waiting For the Sun είναι αξιοσημείωτο για το γεγονός ότι δύο τραγούδια λείπουν από το άλμπουμ, αν και είναι παρόντα στους τίτλους και τους στίχους. Το "Waiting For the Sun" εμφανίστηκε στο Morrison Hotel και το "Celebration of the Lizard" στο δίσκο της επανέκδοσης. Είναι ένα ντέμο που ηχογραφήσαμε, απόντος του Paul Rothchild. Το "Albinoni's Adagio In G Minor" ηχογραφήθηκε αλλά δεν ολοκληρώθηκε μέχρι το 1999, όταν προσθέσαμε την κιθάρα, τα πλήκτρα και τα κρουστά. Μας πήρε 31 χρόνια να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε μ' αυτό...</span></em>"</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]112544[/ATTACH]</p><p></p><p>Με την παράλειψη, λοιπόν, ορισμένων προγραμματισμένων κομματιών, οι <em>Doors</em> έπρεπε να βουτήξουν πίσω στα αρχεία τους για υλικό. Το "<strong>Hello, I Love You</strong>" ήταν ένα από τα πρώτα τραγούδια του Μόρισον, που χρονολογείται από το 1965. Το βούισμα της κιθάρας του <strong>Robbie Krieger</strong> και ο γκρούβι ήχος, έφερε την μπάντα από την άκρη του σκοταδιού στο κέντρο της ποπ.</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>...</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Περπατάει στον δρόμο</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Αόρατη σε κάθε μάτι που συναντά</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Πιστεύεις ότι είσαι ο τύπος</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>που θα κάνει τη βασίλισσα των αγγέλων να στενάξει;</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Γεια σου, σ' αγαπώ</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Δεν θα μου πεις το όνομά σου;</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Γεια σου, σ' αγαπώ</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Επίτρεψε μου να μπω στο παιχνίδι σου</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Γεια σου, σ' αγαπώ</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>...</em></p><p></p><p>Στο υπόλοιπο άλμπουμ, τα τραγούδια ποικίλουν αρκετά. Το "<strong>Love Street</strong>" είναι μια έξυπνη μπαλάντα, η οποία ξεκινά σαν μια αέρινη μελωδία, αλλά από κάτω περιέχει κάποια χαρντκορ ροκ στοιχεία. Αυτό το μπαρόκ ποπ τραγούδι με εξαιρετικό πιάνο και όργανο γεννήθηκε σαν ποίημα του <em>Morrison</em> για το δρόμο, που ζούσε στο <em>Laurel Canyon</em> με τη φίλη του <strong>Pamela Courson</strong>. Ο πιο χαρακτηριστικός στίχος προήλθε από την παρακολούθηση των τοπικών χίπις να επισκέπτονται το γωνιακό κατάστημα, απέναντι από το σπίτι τους...</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>Βλέπω ζείτε στο Δρόμο της Αγάπης</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Υπάρχει το κατάστημα όπου συναντώνται τα πλάσματα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Αναρωτιέμαι τι κάνουν εκεί μέσα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Καλοκαίρι την Κυριακή και ένα χρόνο</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Υποθέτω ότι μου αρέσει, μια χαρά, μέχρι τώρα!</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>...</em></p><p></p><p>Το μόνο τμήμα του "<strong>Celebration of the Lizard</strong>" που μπήκε στο άλμπουμ, το "<strong>Not to Touch the Earth</strong>" είναι σχεδόν μια δραματική σκηνή ταινίας. Ο συγγραφέας <em>Chuck Crisafulli</em> (<em>Moonlight Drive, The Stories Behind Every Doors Song</em>) εξηγεί, "<em><span style="color: Darkorange">Ολόκληρο το ποίημα περιγράφει ένα είδος μαζικής εξόδου από το σύγχρονο πολιτισμό και μια επιστροφή σε ένα πιο φυλετικό τρόπο ύπαρξης</span></em>". Η γραμμή του μπάσου και ο συνολικός ρυθμός γίνονται ολοένα και πιο έντονα, παρακολουθώντας τα φωνητικά του <em>Morrison</em> ενώ ο <strong>John Densmore</strong> προσφέρει έγκαιρα, γεμίσματα και σφιχτό ρυθμό στα τύμπανά του.</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>Να μην αγγίζεις τη γη,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Να μη βλέπεις τον ήλιο.</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Τίποτα δεν έμεινε να κάνεις, εκτός από το</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>να τρέξουμε, τρέξουμε, τρέξουμε</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ας τρέξουμε</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ας τρέξουμε</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Το σπίτι πάνω στο λόφο</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Το φεγγάρι αναπαύεται στάσιμο</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Οι σκιές των δέντρων</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>μαρτυρούν το άγριο αεράκι</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Έλα μωρό μου, τρέξε μαζί μου</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ας τρέξουμε</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>...</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em><strong>Είμαι ο Βασιλιάς Σαύρα</strong></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em><strong>Μπορώ να κάνω τα πάντα</strong></em></p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]112545[/ATTACH]</p><p></p><p>Το "<strong>Summer’s Almost Gone</strong>", είναι μια άλλη ξαναγεννημένη μελωδία από τις πρώτες μέρες του γκρουπ. Το ριφ μπάσου/πλήκτρων, θυμίζει κάτι από <strong>Strange Days</strong>, με κάποιο υποκρυπτόμενο χόνκι-τονκ πιάνο από τον <em>Manzarek</em> και μπότλνεκ σλάιντ κιθάρα από τον <em>Krieger</em>, για ποικιλία.</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>...</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Το καλοκαίρι έχει σχεδόν φύγει</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Το καλοκαίρι έχει σχεδόν φύγει</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Είχαμε κάποιες καλές στιγμές</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Αλλά πέρασαν</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ο χειμώνας έρχεται</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Το καλοκαίρι έχει σχεδόν φύγει</em></p><p></p><p>Το "<strong>Wintertime Love</strong>", πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση, τόσο μουσικά όσο και εποχιακά! Αυτό το σύντομο και χαρούμενο ευρωπαϊκό βαλς, είναι μια ωραία σύνθεση με μελωδικά φωνητικά από τον <em>Morrison</em> και φοβερό μπάσο από τον σέσιον μουσικό <strong>Douglas Lubahn</strong>.</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>...</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Έλα να χορέψουμε μαζί, αγαπητή μου</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ο χειμώνας είναι τόσο κρύος φέτος</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Είσαι τόσο ζεστή</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Θα γίνεις η χειμερινή αγάπη μου</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>...</em></p><p></p><p>Το "<strong>The Unknown Soldier</strong>" είναι ένα σκόπιμα επίμαχο τραγούδι, που εξετάζει τον πόλεμο του Βιετνάμ και πως τον είδαν στην τηλεόραση, πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ολοκληρωμένο, με μυστηριώδεις και απόκοσμους ήχους οργάνου και με μια γλαφυρή αναπαράσταση εκτέλεσης στη μέση του τραγουδιού, οι <em>Doors</em> έφτιαξαν ένα από τα πιο ασυνήθιστα και πολύπλοκα κομμάτια τους. Το τραγούδι ξεσπάει στη συνέχεια σε ένα κλιμακούμενο και εορταστικό κλείσιμο, το οποίο οραματίζεται ένα νικηφόρο τέλος του πολέμου. Ενώ το σινγκλ και το διαφημιστικό βίντεό του, είχαν απαγορευτεί από πολλά μέσα μαζικής ενημέρωσης, το τραγούδι κατάφερε να βρει το δρόμο του στο Top 40.</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>...</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Κάντε ένα τάφο για τον άγνωστο στρατιώτη</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>που κούρνιαζε στον κενό ώμο σας</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ο άγνωστος στρατιώτης</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Στο πρωινό διαβάζονται τα νέα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Με τηλεόραση τρέφονται τα παιδιά</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Η σφαίρα διαπερνά το κράνος</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Και όλα τελείωσαν</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ο πόλεμος τελείωσε</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Όλα τελείωσαν</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ο πόλεμος τελείωσε</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Όλα τελείωσαν, μωρό μου</em></p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]112546[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1057307658, member: 30418"] [B]The Doors - Waiting For The Sun[/B] (Ιούλιος 1968, Elektra) [CENTER][ATTACH=CONFIG]112513._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 Hello, I Love You (γραμμένο κυρίως από τον Morrison) - 2:22, A2 Love Street (γραμμένο κυρίως από τον Morrison) - 3:06, A3 Not To Touch The Earth (γραμμένο κυρίως από τον Morrison) - 3:54, A4 Summer's Almost Gone (γραμμένο κυρίως από τον Morrison) - 3:20, A5 Wintertime Love - 1:52, A6 The Unknown Soldier - 3:10, B1 Spanish Caravan - 2:58, B2 My Wild Love - 2:50, B3 We Could Be So Good Together - 2:20, B4 Yes, The River Knows (γραμμένο κυρίως από τον Krieger) - 2:35, B5 Five To One (γραμμένο κυρίως από τον Morrison) - 4:22 [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Jim Morrison (φωνητικά), Ray Manzarek (πλήκτρα), Robby Krieger (κιθάρα), John Densmore (τύμπανα), Douglas Lubahn (περιστασιακά μπάσο, ηλεκτρικό μπάσο: B1), Kerry Magness (μπάσο: A6), Leroy Vinnegar (ακουστικό μπάσο: B1) [COLOR=Indianred]Παραγωγή / Μηχανικοί[/COLOR]: Paul A. Rothchild / Bruce Botnick [COLOR=Indianred]Φωτογραφίες εξωφύλλου[/COLOR]: Paul Ferrara / Guy Webster Ηχογραφήθηκε στα τέλη του 1967 μέχρι τον Μάιο του 1968 στα [I]Sunset Sound & TTG Studios[/I], Χόλιγουντ, Καλιφόρνια [HR][/HR]O τραγουδιστής και στιχουργός [B]Jim Morrison[/B], παραδέχθηκε ότι δεν ήταν στα καλύτερά του το 1968. Ωστόσο, αυτό το άλμπουμ εξακολουθεί να περιέχει κάποιες λαμπρές στιγμές, παρά τη σύντομη τριαντατριάλεπτη διάρκειά του. Κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1968, όταν το γκρουπ ήταν στην αιχμή της δημοτικότητάς του. Αντίθετα με τα δύο πρώτα άλμπουμ τους, που ήταν παρόμοια σε δομή και περιείχαν μεγάλα κομμάτια που έκλειναν τα άλμπουμ, το [B]Waiting For the Sun[/B] έχει μια διαφορετική προσέγγιση. Το ειρωνικό είναι ότι τα αρχικά σχέδια γι' αυτό το άλμπουμ περιελάμβαναν το επικό κομμάτι, μιας-πλευράς, "[B]Celebration of the Lizard[/B]", το οποίο αποτελείτο από μια σειρά από ποιήματα του [I]Morrison[/I] πάνω σε αυτοσχεδιαστική μουσική σε τμήματα, μαζί με άλλα πιο δομημένα "τραγούδια". Ο παραγωγός [B]Paul Rothchild[/B], όμως, όπως είδαμε και πιο πάνω είχε άλλη γνώμη. Βέβαια οι στίχοι του κομματιού περιελήφθησαν στο εσωτερικό του εξώφυλλου του αρχικού βινυλίου. Η μπάντα εκτελούσε ζωντανά το "[I]Celebration of the Lizard[/I]" στην ολότητά του, και μια έκδοση του κομματιού εμφανίστηκε στο άλμπουμ [B]Absolutely Live[/B] του 1970. Επίσης, έλειπε από το άλμπουμ, το ομότιτλο τραγούδι "[B]Waiting for the Sun[/B]", καθώς το συγκρότημα θεωρούσε ότι ήταν ημιτελές. Το κομμάτι αυτό αργότερα συμπεριλήφθηκε το 1970 στο άλμπουμ [B]Morrison Hotel[/B]. Σ' αυτό το τραγούδι, ήταν που ο κιμπορντίστας [B]Ray Manzarek[/B] εμφανίζει το παραμορφωμένο ήχο του νέου του οργάνου, [I]Gibson G-101[/I], αλλάζοντας το προηγούμενο [I]Vox Continental[/I]. Για αυτά τα δύο κομμάτια αλλά και για ένα ακόμη εκπληκτικό ινστρουμένταλ, ο μηχανικός τους [B]Bruce Botnick[/B], στις σημειώσεις του στο βιβλιαράκι της επανέκδοση του 2006 της [I]Electra/Rhino[/I], αναφέρει "[I][COLOR=Darkorange]To Waiting For the Sun είναι αξιοσημείωτο για το γεγονός ότι δύο τραγούδια λείπουν από το άλμπουμ, αν και είναι παρόντα στους τίτλους και τους στίχους. Το "Waiting For the Sun" εμφανίστηκε στο Morrison Hotel και το "Celebration of the Lizard" στο δίσκο της επανέκδοσης. Είναι ένα ντέμο που ηχογραφήσαμε, απόντος του Paul Rothchild. Το "Albinoni's Adagio In G Minor" ηχογραφήθηκε αλλά δεν ολοκληρώθηκε μέχρι το 1999, όταν προσθέσαμε την κιθάρα, τα πλήκτρα και τα κρουστά. Μας πήρε 31 χρόνια να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε μ' αυτό...[/COLOR][/I]" [CENTER][ATTACH=CONFIG]112544._xfImport[/ATTACH][/CENTER] Με την παράλειψη, λοιπόν, ορισμένων προγραμματισμένων κομματιών, οι [I]Doors[/I] έπρεπε να βουτήξουν πίσω στα αρχεία τους για υλικό. Το "[B]Hello, I Love You[/B]" ήταν ένα από τα πρώτα τραγούδια του Μόρισον, που χρονολογείται από το 1965. Το βούισμα της κιθάρας του [B]Robbie Krieger[/B] και ο γκρούβι ήχος, έφερε την μπάντα από την άκρη του σκοταδιού στο κέντρο της ποπ. [INDENT][I]... Περπατάει στον δρόμο Αόρατη σε κάθε μάτι που συναντά Πιστεύεις ότι είσαι ο τύπος που θα κάνει τη βασίλισσα των αγγέλων να στενάξει; Γεια σου, σ' αγαπώ Δεν θα μου πεις το όνομά σου; Γεια σου, σ' αγαπώ Επίτρεψε μου να μπω στο παιχνίδι σου Γεια σου, σ' αγαπώ ...[/I][/INDENT] Στο υπόλοιπο άλμπουμ, τα τραγούδια ποικίλουν αρκετά. Το "[B]Love Street[/B]" είναι μια έξυπνη μπαλάντα, η οποία ξεκινά σαν μια αέρινη μελωδία, αλλά από κάτω περιέχει κάποια χαρντκορ ροκ στοιχεία. Αυτό το μπαρόκ ποπ τραγούδι με εξαιρετικό πιάνο και όργανο γεννήθηκε σαν ποίημα του [I]Morrison[/I] για το δρόμο, που ζούσε στο [I]Laurel Canyon[/I] με τη φίλη του [B]Pamela Courson[/B]. Ο πιο χαρακτηριστικός στίχος προήλθε από την παρακολούθηση των τοπικών χίπις να επισκέπτονται το γωνιακό κατάστημα, απέναντι από το σπίτι τους... [INDENT][I]Βλέπω ζείτε στο Δρόμο της Αγάπης Υπάρχει το κατάστημα όπου συναντώνται τα πλάσματα Αναρωτιέμαι τι κάνουν εκεί μέσα Καλοκαίρι την Κυριακή και ένα χρόνο Υποθέτω ότι μου αρέσει, μια χαρά, μέχρι τώρα! ...[/I][/INDENT] Το μόνο τμήμα του "[B]Celebration of the Lizard[/B]" που μπήκε στο άλμπουμ, το "[B]Not to Touch the Earth[/B]" είναι σχεδόν μια δραματική σκηνή ταινίας. Ο συγγραφέας [I]Chuck Crisafulli[/I] ([I]Moonlight Drive, The Stories Behind Every Doors Song[/I]) εξηγεί, "[I][COLOR=Darkorange]Ολόκληρο το ποίημα περιγράφει ένα είδος μαζικής εξόδου από το σύγχρονο πολιτισμό και μια επιστροφή σε ένα πιο φυλετικό τρόπο ύπαρξης[/COLOR][/I]". Η γραμμή του μπάσου και ο συνολικός ρυθμός γίνονται ολοένα και πιο έντονα, παρακολουθώντας τα φωνητικά του [I]Morrison[/I] ενώ ο [B]John Densmore[/B] προσφέρει έγκαιρα, γεμίσματα και σφιχτό ρυθμό στα τύμπανά του. [INDENT][I]Να μην αγγίζεις τη γη, Να μη βλέπεις τον ήλιο. Τίποτα δεν έμεινε να κάνεις, εκτός από το να τρέξουμε, τρέξουμε, τρέξουμε Ας τρέξουμε Ας τρέξουμε Το σπίτι πάνω στο λόφο Το φεγγάρι αναπαύεται στάσιμο Οι σκιές των δέντρων μαρτυρούν το άγριο αεράκι Έλα μωρό μου, τρέξε μαζί μου Ας τρέξουμε ... [B]Είμαι ο Βασιλιάς Σαύρα Μπορώ να κάνω τα πάντα[/B][/I][/INDENT] [CENTER][ATTACH=CONFIG]112545._xfImport[/ATTACH][/CENTER] Το "[B]Summer’s Almost Gone[/B]", είναι μια άλλη ξαναγεννημένη μελωδία από τις πρώτες μέρες του γκρουπ. Το ριφ μπάσου/πλήκτρων, θυμίζει κάτι από [B]Strange Days[/B], με κάποιο υποκρυπτόμενο χόνκι-τονκ πιάνο από τον [I]Manzarek[/I] και μπότλνεκ σλάιντ κιθάρα από τον [I]Krieger[/I], για ποικιλία. [INDENT][I]... Το καλοκαίρι έχει σχεδόν φύγει Το καλοκαίρι έχει σχεδόν φύγει Είχαμε κάποιες καλές στιγμές Αλλά πέρασαν Ο χειμώνας έρχεται Το καλοκαίρι έχει σχεδόν φύγει[/I][/INDENT] Το "[B]Wintertime Love[/B]", πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση, τόσο μουσικά όσο και εποχιακά! Αυτό το σύντομο και χαρούμενο ευρωπαϊκό βαλς, είναι μια ωραία σύνθεση με μελωδικά φωνητικά από τον [I]Morrison[/I] και φοβερό μπάσο από τον σέσιον μουσικό [B]Douglas Lubahn[/B]. [INDENT][I]... Έλα να χορέψουμε μαζί, αγαπητή μου Ο χειμώνας είναι τόσο κρύος φέτος Είσαι τόσο ζεστή Θα γίνεις η χειμερινή αγάπη μου ...[/I][/INDENT] Το "[B]The Unknown Soldier[/B]" είναι ένα σκόπιμα επίμαχο τραγούδι, που εξετάζει τον πόλεμο του Βιετνάμ και πως τον είδαν στην τηλεόραση, πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ολοκληρωμένο, με μυστηριώδεις και απόκοσμους ήχους οργάνου και με μια γλαφυρή αναπαράσταση εκτέλεσης στη μέση του τραγουδιού, οι [I]Doors[/I] έφτιαξαν ένα από τα πιο ασυνήθιστα και πολύπλοκα κομμάτια τους. Το τραγούδι ξεσπάει στη συνέχεια σε ένα κλιμακούμενο και εορταστικό κλείσιμο, το οποίο οραματίζεται ένα νικηφόρο τέλος του πολέμου. Ενώ το σινγκλ και το διαφημιστικό βίντεό του, είχαν απαγορευτεί από πολλά μέσα μαζικής ενημέρωσης, το τραγούδι κατάφερε να βρει το δρόμο του στο Top 40. [INDENT][I]... Κάντε ένα τάφο για τον άγνωστο στρατιώτη που κούρνιαζε στον κενό ώμο σας Ο άγνωστος στρατιώτης Στο πρωινό διαβάζονται τα νέα Με τηλεόραση τρέφονται τα παιδιά Η σφαίρα διαπερνά το κράνος Και όλα τελείωσαν Ο πόλεμος τελείωσε Όλα τελείωσαν Ο πόλεμος τελείωσε Όλα τελείωσαν, μωρό μου[/I][/INDENT] [CENTER][ATTACH=CONFIG]112546._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η γιορτή της σαύρας... [The Doors]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…