Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Μικρή Ενημέρωση γιά 6 Δίσκους.
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δημήτρης Ν." data-source="post: 1148395" data-attributes="member: 79"><p>Θα συμφωνήσω Σπύρο με τον χαρακτηρισμό meta-New Age που πολύ σωστά και εύστοχα απέδωσες στο “<strong>Last night the</strong>…” Πράγματι ο δίσκος είναι πολύ περισσότερο κοντά στο new Age από όσο ίσως επιτρέπεται αλλά όχι τόσο κοντά ώστε να αγγίζει τα συνήθη πιλάφια του είδους . </p><p></p><p>Το πρωτοποριακό , τόσο σε σύλληψη , όσο και σε εκτέλεση concept του τέταρτου κόσμου , που ξεκίνησε με το καινοτόμο “<strong>Possible Musics</strong>” και έφτασε στο απώγειο του με το αριστουργηματικό <a href="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=38379" target="_blank">"Power Spot"</a>και το φουτουριστικό χιπ χοπ του «<strong>City ; Works of Fiction</strong>» - όπου η έννοια του ηχητικού περιβάλλοντος ως πηγή εμπνεύσεως περνά από τον tribal ήχο της μεγάλης μαύρης μητέρας στον tribal ήχο της καθημερινότητας του χιπ χοπ , του αστικού φολκλόρ του σήμερα – έχει περάσει , καθώς ήδη το προ τετραετίας “<strong>Magic realism 2 ; Maarifa Street</strong>” σηματοδότησε την στροφή προς την Ανατολή και ανέδειξε την Αραβική επίδραση , ως νέα συνιστώσα στο έργο του . </p><p></p><p>Εκεί όμως που το «<strong>Maarifa Street</strong>» κατάφερνε με επιτυχία να τα συνδυάσει όλα αυτά και με πιο τζαζ επιρροές , το “<strong>Last night the </strong>…” χάνει σε βάθος και ουσία , κερδίζοντας σε προσβασιμότητα , μέσω της υιοθέτησης ενός ανοίγματος στην Νέα Εποχή. </p><p></p><p>Αυτή όμως η meta –New Age αισθητική του , είναι που αποτελεί και το πρόβλημα αξιολόγησης του συγκεκριμένου δίσκου , αφού μια τέτοια αξιολόγηση θα έπρεπε υποχρεωτικά να κινηθεί μεταξύ δύο πυλώνων , απόλυτα αλληλένδετων μεταξύ τους , σε τέτοιο βαθμό συνοχής που ο ένας να επηρεάζει και να εξαρτάται από τον άλλο , ώστε να μην μπορούν να υπάρξουν ξεχωριστά . Εξηγούμαι : Το “<strong>Last Night the </strong>….” αποτελεί από την μια , τον ιδανικό δίσκο- εισαγωγή για τον αμύητο ακροατή στο έργο του <strong>Hassell </strong>, μια και είναι εύκολα προσβάσιμος , ακριβώς λόγω της meta – new Age αισθητικής του που τον καθιστά ακροάσιμο και ως ηχητικό χαλί για άλλες δραστηριότητες , ενώ από την άλλη , ακριβώς γι αυτό είναι κι ο πιο αδύναμος δίσκος του , λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι εδώ <u>ο Hassell ακούγεται σαν τους επιγόνους τους </u>( μεταξύ των οποίων , <strong>Molvaer , Henriksen </strong>, που πολύ σωστά ανέφερες , εγώ θα τοποθετούσα και τον <strong>Erik Truffaz</strong>) με αποτέλεσμα το στοιχείο του «ευχάριστου» να κυριαρχεί στο «ωφέλιμο» ( με την έννοια της εισόδου σε νέους τόπους ) ( *** )</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δημήτρης Ν., post: 1148395, member: 79"] Θα συμφωνήσω Σπύρο με τον χαρακτηρισμό meta-New Age που πολύ σωστά και εύστοχα απέδωσες στο “[B]Last night the[/B]…” Πράγματι ο δίσκος είναι πολύ περισσότερο κοντά στο new Age από όσο ίσως επιτρέπεται αλλά όχι τόσο κοντά ώστε να αγγίζει τα συνήθη πιλάφια του είδους . Το πρωτοποριακό , τόσο σε σύλληψη , όσο και σε εκτέλεση concept του τέταρτου κόσμου , που ξεκίνησε με το καινοτόμο “[B]Possible Musics[/B]” και έφτασε στο απώγειο του με το αριστουργηματικό [URL="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=38379"]"Power Spot"[/URL]και το φουτουριστικό χιπ χοπ του «[B]City ; Works of Fiction[/B]» - όπου η έννοια του ηχητικού περιβάλλοντος ως πηγή εμπνεύσεως περνά από τον tribal ήχο της μεγάλης μαύρης μητέρας στον tribal ήχο της καθημερινότητας του χιπ χοπ , του αστικού φολκλόρ του σήμερα – έχει περάσει , καθώς ήδη το προ τετραετίας “[B]Magic realism 2 ; Maarifa Street[/B]” σηματοδότησε την στροφή προς την Ανατολή και ανέδειξε την Αραβική επίδραση , ως νέα συνιστώσα στο έργο του . Εκεί όμως που το «[B]Maarifa Street[/B]» κατάφερνε με επιτυχία να τα συνδυάσει όλα αυτά και με πιο τζαζ επιρροές , το “[B]Last night the [/B]…” χάνει σε βάθος και ουσία , κερδίζοντας σε προσβασιμότητα , μέσω της υιοθέτησης ενός ανοίγματος στην Νέα Εποχή. Αυτή όμως η meta –New Age αισθητική του , είναι που αποτελεί και το πρόβλημα αξιολόγησης του συγκεκριμένου δίσκου , αφού μια τέτοια αξιολόγηση θα έπρεπε υποχρεωτικά να κινηθεί μεταξύ δύο πυλώνων , απόλυτα αλληλένδετων μεταξύ τους , σε τέτοιο βαθμό συνοχής που ο ένας να επηρεάζει και να εξαρτάται από τον άλλο , ώστε να μην μπορούν να υπάρξουν ξεχωριστά . Εξηγούμαι : Το “[B]Last Night the [/B]….” αποτελεί από την μια , τον ιδανικό δίσκο- εισαγωγή για τον αμύητο ακροατή στο έργο του [B]Hassell [/B], μια και είναι εύκολα προσβάσιμος , ακριβώς λόγω της meta – new Age αισθητικής του που τον καθιστά ακροάσιμο και ως ηχητικό χαλί για άλλες δραστηριότητες , ενώ από την άλλη , ακριβώς γι αυτό είναι κι ο πιο αδύναμος δίσκος του , λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι εδώ [U]ο Hassell ακούγεται σαν τους επιγόνους τους [/U]( μεταξύ των οποίων , [B]Molvaer , Henriksen [/B], που πολύ σωστά ανέφερες , εγώ θα τοποθετούσα και τον [B]Erik Truffaz[/B]) με αποτέλεσμα το στοιχείο του «ευχάριστου» να κυριαρχεί στο «ωφέλιμο» ( με την έννοια της εισόδου σε νέους τόπους ) ( *** ) [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Μικρή Ενημέρωση γιά 6 Δίσκους.
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…