Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Πολιτισμός
Μνήμη Γιώργου Σεφέρη 1900-1971
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Ανδρεας Σχιζας" data-source="post: 952804" data-attributes="member: 5404"><p>Ἄνοιξη μ.Χ.</p><p></p><p>Πάλι μὲ τὴν ἄνοιξη</p><p>φόρεσε χρώματα ἀνοιχτὰ</p><p>καὶ μὲ περπάτημα ἀλαφρὺ</p><p>πάλι μὲ τὴν ἄνοιξη</p><p>πάλι τὸ καλοκαίρι</p><p>χαμογελοῦσε.</p><p></p><p>Μέσα στοὺς φρέσκους ροδαμούς</p><p>στῆθος γυμνὸ ὡς τὶς φλέβες</p><p>πέρα ἀπ᾿ τὴ νύχτα τὴ στεγνὴ</p><p>πέρα ἀπ᾿ τοὺς ἄσπρους γέροντες</p><p>ποὺ συζητοῦσαν σιγανὰ</p><p>τί θά ῾τανε καλύτερο</p><p>νὰ παραδώσουν τὰ κλειδιὰ</p><p>ἢ νὰ τραβήξουν τὸ σκοινὶ</p><p>νὰ κρεμαστοῦνε στὴ θηλιὰ</p><p>ν᾿ ἀφήσουν ἄδεια σώματα</p><p>κεῖ ποὺ οἱ ψυχὲς δὲν ἄντεχαν</p><p>ἐκεῖ ποὺ ὁ νοῦς δὲν πρόφταινε</p><p>καὶ λύγιζαν τὰ γόνατα.</p><p></p><p>Μὲ τοὺς καινούργιους ροδαμούς</p><p>οἱ γέροντες ἀστόχησαν</p><p>κι ὅλα τὰ παραδώσανε</p><p>ἀγγόνια καὶ δισέγγονα</p><p>καὶ τὰ χωράφια τὰ βαθιὰ</p><p>καὶ τὰ βουνὰ τὰ πράσινα</p><p>καὶ τὴν ἀγάπη καὶ τὸ βιός</p><p>τὴ σπλάχνιση καὶ τὴ σκεπὴ</p><p>καὶ ποταμοὺς καὶ θάλασσα</p><p>καὶ φύγαν σὰν ἀγάλματα</p><p>κι ἄφησαν πίσω τους σιγὴ</p><p>ποὺ δὲν τὴν ἔκοψε σπαθὶ</p><p>ποὺ δὲν τὴν πῆρε καλπασμός</p><p>μήτε ἡ φωνὴ τῶν ἄγουρων</p><p>κι ἦρθε ἡ μεγάλη μοναξιὰ</p><p>κι ἦρθε ἡ μεγάλη στέρηση</p><p>μαζὶ μ᾿ αὐτὴ τὴν ἄνοιξη</p><p>καὶ κάθισε κι ἀπλώθηκε</p><p>ὡσὰν τὴν πάχνη τῆς αὐγῆς</p><p>καὶ πιάστη ἀπ᾿ τ᾿ ἀψηλὰ κλαδιὰ</p><p>μέσ᾿ ἀπ᾿ τὰ δέντρα γλίστρησε</p><p>καὶ τὴν ψυχή μας τύλιξε.</p><p></p><p>Μὰ ἐκείνη χαμογέλασε</p><p>φορώντας χρώματα ἀνοιχτὰ</p><p>σὰν ἀνθισμένη ἀμυγδαλιὰ</p><p>μέσα σε φλόγες κίτρινες</p><p>καὶ περπατοῦσε ἀνάλαφρα</p><p>ἀνοίγοντας παράθυρα</p><p>στὸν οὐρανὸ ποὺ χαίρονταν</p><p>χωρὶς ἐμᾶς τοὺς ἄμοιρους.</p><p>Κι εἶδα τὸ στῆθος της γυμνὸ</p><p>τὴ μέση καὶ τὸ γόνατο</p><p>πῶς βγαίνει ἀπὸ τὴν παιδωμὴ</p><p>νὰ πάει στὰ ἐπουράνια</p><p>ὁ μάρτυρας ἀνέγγιχτος</p><p>ἀνέγγιχτος καὶ καθαρός,</p><p>ἔξω ἀπ᾿ τὰ ψιθυρίσματα</p><p>τοῦ λαοῦ τ᾿ ἀξεδιάλυτα</p><p>στὸν τσίρκο τὸν ἀπέραντο</p><p>ἔξω ἀπ᾿ τὸ μαῦρο μορφασμὸ</p><p>τὸν ἱδρωμένο τράχηλο</p><p>τοῦ δήμιου π᾿ ἀγανάχτησε</p><p>χτυπώντας ἀνωφέλευτα.</p><p></p><p>Ἔγινε λίμνη ἡ μοναξιὰ</p><p>ἔγινε λίμνη ἡ στέρηση</p><p>ἀνέγγιχτη κι ἀχάραχτη.</p><p></p><p>16 Μαρτ. ῾39</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Ανδρεας Σχιζας, post: 952804, member: 5404"] Ἄνοιξη μ.Χ. Πάλι μὲ τὴν ἄνοιξη φόρεσε χρώματα ἀνοιχτὰ καὶ μὲ περπάτημα ἀλαφρὺ πάλι μὲ τὴν ἄνοιξη πάλι τὸ καλοκαίρι χαμογελοῦσε. Μέσα στοὺς φρέσκους ροδαμούς στῆθος γυμνὸ ὡς τὶς φλέβες πέρα ἀπ᾿ τὴ νύχτα τὴ στεγνὴ πέρα ἀπ᾿ τοὺς ἄσπρους γέροντες ποὺ συζητοῦσαν σιγανὰ τί θά ῾τανε καλύτερο νὰ παραδώσουν τὰ κλειδιὰ ἢ νὰ τραβήξουν τὸ σκοινὶ νὰ κρεμαστοῦνε στὴ θηλιὰ ν᾿ ἀφήσουν ἄδεια σώματα κεῖ ποὺ οἱ ψυχὲς δὲν ἄντεχαν ἐκεῖ ποὺ ὁ νοῦς δὲν πρόφταινε καὶ λύγιζαν τὰ γόνατα. Μὲ τοὺς καινούργιους ροδαμούς οἱ γέροντες ἀστόχησαν κι ὅλα τὰ παραδώσανε ἀγγόνια καὶ δισέγγονα καὶ τὰ χωράφια τὰ βαθιὰ καὶ τὰ βουνὰ τὰ πράσινα καὶ τὴν ἀγάπη καὶ τὸ βιός τὴ σπλάχνιση καὶ τὴ σκεπὴ καὶ ποταμοὺς καὶ θάλασσα καὶ φύγαν σὰν ἀγάλματα κι ἄφησαν πίσω τους σιγὴ ποὺ δὲν τὴν ἔκοψε σπαθὶ ποὺ δὲν τὴν πῆρε καλπασμός μήτε ἡ φωνὴ τῶν ἄγουρων κι ἦρθε ἡ μεγάλη μοναξιὰ κι ἦρθε ἡ μεγάλη στέρηση μαζὶ μ᾿ αὐτὴ τὴν ἄνοιξη καὶ κάθισε κι ἀπλώθηκε ὡσὰν τὴν πάχνη τῆς αὐγῆς καὶ πιάστη ἀπ᾿ τ᾿ ἀψηλὰ κλαδιὰ μέσ᾿ ἀπ᾿ τὰ δέντρα γλίστρησε καὶ τὴν ψυχή μας τύλιξε. Μὰ ἐκείνη χαμογέλασε φορώντας χρώματα ἀνοιχτὰ σὰν ἀνθισμένη ἀμυγδαλιὰ μέσα σε φλόγες κίτρινες καὶ περπατοῦσε ἀνάλαφρα ἀνοίγοντας παράθυρα στὸν οὐρανὸ ποὺ χαίρονταν χωρὶς ἐμᾶς τοὺς ἄμοιρους. Κι εἶδα τὸ στῆθος της γυμνὸ τὴ μέση καὶ τὸ γόνατο πῶς βγαίνει ἀπὸ τὴν παιδωμὴ νὰ πάει στὰ ἐπουράνια ὁ μάρτυρας ἀνέγγιχτος ἀνέγγιχτος καὶ καθαρός, ἔξω ἀπ᾿ τὰ ψιθυρίσματα τοῦ λαοῦ τ᾿ ἀξεδιάλυτα στὸν τσίρκο τὸν ἀπέραντο ἔξω ἀπ᾿ τὸ μαῦρο μορφασμὸ τὸν ἱδρωμένο τράχηλο τοῦ δήμιου π᾿ ἀγανάχτησε χτυπώντας ἀνωφέλευτα. Ἔγινε λίμνη ἡ μοναξιὰ ἔγινε λίμνη ἡ στέρηση ἀνέγγιχτη κι ἀχάραχτη. 16 Μαρτ. ῾39 [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Πολιτισμός
Μνήμη Γιώργου Σεφέρη 1900-1971
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…