Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Νυχτερινές επισκέψεις
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ" data-source="post: 1057940595" data-attributes="member: 1876"><p>Ένα από τα πράγματα που θέλω να κάνω κάποια στιγμή όταν βρω χρόνο είναι να ψάξω μουσικά ρεύματα, προσωπικές μαρτυρίες,κοινωνικοπολιτικα γεγονότα της περιόδου Μάρτιος 1979 με Μάρτιο 1980!</p><p>Θέλω αν γίνεται να φτάσω σε όσο μεγαλύτερο βάθος μπορώ</p><p></p><p>Ξεκίνησα να ακούω μουσική στα 7 μου χρόνια. Κυρίως άκουγα τον σταθμό της Αμερικάνικης Βάσης και πειρατές στα ΑΜ. Το 79 ήμουν σίγουρος πλέον για τον λόγο της μοναχικότητας μου.Τα περισσότερα παιδιά έπαιζαν ποδόσφαιρο με πλαστικά μπουκαλάκια πορτοκαλάδας και εγώ ήξερα όλο το τοπ 40 του Billboard…</p><p>Καλώς η κακώς είχα πάρει έναν δρόμο από το όποιο δεν γύριζες εύκολα πίσω </p><p>Αυτό με έκανε να σκέφτομαι λίγο περισσότερο από όσο συνηθίζεται ίσως σε αυτές τις ηλικίες </p><p></p><p>Τον Μάρτιο του 1980 και ενώ οι ώρες ακρόασης είχαν αυξηθεί σημαντικά , αναρωτήθηκα του τι μπορεί να έχει συμβεί σε αυτόν τον κόσμο(?) τι μπορεί να είναι τόσο σημαντικό (?), ώστε από τον Μάρτιο του 79 που ήταν νούμερο ένα το I will survive ένα χρόνο μετά να είναι νούμερο ένα το Another Brick in the wall</p><p></p><p>Δεν μιλάμε απλά για διαφορετικά είδη μουσικής αλλά για άλλο ύφος άλλη αντίληψη, άλλο πιο σωστά ηχοτοπίο </p><p>Στο I will survive υπάρχει ακόμα η ελπίδα των 70ς, αυτός ό ύμνος στην ελπίδα, στο Another Brick in the wall, πίσω από τους κανόνες του χιτ κρύβεται η απόγνωση του τσιμέντου</p><p>Ήταν το πρώτο σοκ που δέχτηκα! Τι κόσμος είναι αυτός που μέσα σε ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα ενός έτους αποτυπώνεται σε κάτι μάλιστα τόσο μαζικό μία τεράστια αλλαγή Αν αυτό γίνεται σε κάτι τόσο μαζικό αυτό σημαίνει πως το πίσω φλέγεται…</p><p></p><p>Πολύ αργότερα κατάλαβα πως ήταν μια εφ όλης της ύλης ταραγμένη περίοδος, τόσο σαρωτική που ακόμα και τα ανέμελα 70ς νικήθηκαν πανηγυρικά από αυτήν</p><p>Είχα γράψει κάποτε πως το aids δολοφόνησε την disco και η Θάτσερ το punk, αλλά ίσως μια ακόμα καλύτερη αποτύπωση αυτών που συνέβησαν είναι εκείνη η χαρακτηριστική σκηνή στο Boogie Nights που μετά από ένα ξέφρενο πάρτυ μία πιστολιά μαυρίζει την οθόνη και μπαίνουμε στην δεκαετία του 80! </p><p></p><p>Αυτή η αλλαγή είτε το θέλουμε είτε όχι έμελε να είναι ριζική και αμετάκλητη</p><p>Οκ τα synths τελειοποιήθηκαν αλλά το πραγματικό ερώτημα είναι γιατί οι μουσικοί (όσοι ήταν) επέλεξαν να εκφραστούν μέσα από πιο ηλεκτρονικούς ήχους. Η απάντηση σήμερα μοιάζει απλή! Ο καλλιτέχνης εμπνέεται από την πραγματικότητα, συχνά προσπαθεί να την αποτυπώσει σωστά ή ακόμα και να την υπερβεί, σίγουρα δεν μπορεί να την αψηφήσει. Πριν λοιπόν γίνουν μόδα, τα Synths δίνουν την δυνατότητα ενός απόκοσμου παγερού και πιο αποστασιοποιημένου ήχου σαφώς πιο μαύρου πιο απελπισμένου, και πιο μη αναστρέψιμου…</p><p>Έτσι γεννήθηκε το cold wave , το synth pop κλπ…</p><p>Οι περισσότερες δημιουργίες αυτού του είδους στην συγκεκριμένη περίοδο σήμερα μοιάζουν και είναι πολύ δεμένες με την εποχή τους γιατί στην συνέχεια από τα μαύρα 80ς περάσαμε στην post αθωότητα των 90ς και σήμερα ζούμε τις δεκαετίες της απάθειας </p><p></p><p>Οι <strong>Fad </strong>είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που κατάφεραν να δημιουργήσουν άχρονους δίσκους .Έχουν δε μια βασική διάφορα με άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις</p><p></p><p>Τα περισσότερα συγκρότημα αυτού του ρεύματος μοιάζουν να μελοποιούν το τσιμέντο και την απόγνωση που μπορεί να κρύβει. Έχουν όμως μία περιττή αυταρέσκεια. Οι <strong>Fad </strong>δεν αρκούνται στην απλή αποτύπωση της αστικής θλίψης. Φτύνουν και πίσσα πάνω στο τσιμέντο δείχνοντας στον κόσμο πως είναι ακόμα πιο άσχημο και βλοσυρό από όσο δείχνει</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ, post: 1057940595, member: 1876"] Ένα από τα πράγματα που θέλω να κάνω κάποια στιγμή όταν βρω χρόνο είναι να ψάξω μουσικά ρεύματα, προσωπικές μαρτυρίες,κοινωνικοπολιτικα γεγονότα της περιόδου Μάρτιος 1979 με Μάρτιο 1980! Θέλω αν γίνεται να φτάσω σε όσο μεγαλύτερο βάθος μπορώ Ξεκίνησα να ακούω μουσική στα 7 μου χρόνια. Κυρίως άκουγα τον σταθμό της Αμερικάνικης Βάσης και πειρατές στα ΑΜ. Το 79 ήμουν σίγουρος πλέον για τον λόγο της μοναχικότητας μου.Τα περισσότερα παιδιά έπαιζαν ποδόσφαιρο με πλαστικά μπουκαλάκια πορτοκαλάδας και εγώ ήξερα όλο το τοπ 40 του Billboard… Καλώς η κακώς είχα πάρει έναν δρόμο από το όποιο δεν γύριζες εύκολα πίσω Αυτό με έκανε να σκέφτομαι λίγο περισσότερο από όσο συνηθίζεται ίσως σε αυτές τις ηλικίες Τον Μάρτιο του 1980 και ενώ οι ώρες ακρόασης είχαν αυξηθεί σημαντικά , αναρωτήθηκα του τι μπορεί να έχει συμβεί σε αυτόν τον κόσμο(?) τι μπορεί να είναι τόσο σημαντικό (?), ώστε από τον Μάρτιο του 79 που ήταν νούμερο ένα το I will survive ένα χρόνο μετά να είναι νούμερο ένα το Another Brick in the wall Δεν μιλάμε απλά για διαφορετικά είδη μουσικής αλλά για άλλο ύφος άλλη αντίληψη, άλλο πιο σωστά ηχοτοπίο Στο I will survive υπάρχει ακόμα η ελπίδα των 70ς, αυτός ό ύμνος στην ελπίδα, στο Another Brick in the wall, πίσω από τους κανόνες του χιτ κρύβεται η απόγνωση του τσιμέντου Ήταν το πρώτο σοκ που δέχτηκα! Τι κόσμος είναι αυτός που μέσα σε ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα ενός έτους αποτυπώνεται σε κάτι μάλιστα τόσο μαζικό μία τεράστια αλλαγή Αν αυτό γίνεται σε κάτι τόσο μαζικό αυτό σημαίνει πως το πίσω φλέγεται… Πολύ αργότερα κατάλαβα πως ήταν μια εφ όλης της ύλης ταραγμένη περίοδος, τόσο σαρωτική που ακόμα και τα ανέμελα 70ς νικήθηκαν πανηγυρικά από αυτήν Είχα γράψει κάποτε πως το aids δολοφόνησε την disco και η Θάτσερ το punk, αλλά ίσως μια ακόμα καλύτερη αποτύπωση αυτών που συνέβησαν είναι εκείνη η χαρακτηριστική σκηνή στο Boogie Nights που μετά από ένα ξέφρενο πάρτυ μία πιστολιά μαυρίζει την οθόνη και μπαίνουμε στην δεκαετία του 80! Αυτή η αλλαγή είτε το θέλουμε είτε όχι έμελε να είναι ριζική και αμετάκλητη Οκ τα synths τελειοποιήθηκαν αλλά το πραγματικό ερώτημα είναι γιατί οι μουσικοί (όσοι ήταν) επέλεξαν να εκφραστούν μέσα από πιο ηλεκτρονικούς ήχους. Η απάντηση σήμερα μοιάζει απλή! Ο καλλιτέχνης εμπνέεται από την πραγματικότητα, συχνά προσπαθεί να την αποτυπώσει σωστά ή ακόμα και να την υπερβεί, σίγουρα δεν μπορεί να την αψηφήσει. Πριν λοιπόν γίνουν μόδα, τα Synths δίνουν την δυνατότητα ενός απόκοσμου παγερού και πιο αποστασιοποιημένου ήχου σαφώς πιο μαύρου πιο απελπισμένου, και πιο μη αναστρέψιμου… Έτσι γεννήθηκε το cold wave , το synth pop κλπ… Οι περισσότερες δημιουργίες αυτού του είδους στην συγκεκριμένη περίοδο σήμερα μοιάζουν και είναι πολύ δεμένες με την εποχή τους γιατί στην συνέχεια από τα μαύρα 80ς περάσαμε στην post αθωότητα των 90ς και σήμερα ζούμε τις δεκαετίες της απάθειας Οι [B]Fad [/B]είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που κατάφεραν να δημιουργήσουν άχρονους δίσκους .Έχουν δε μια βασική διάφορα με άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις Τα περισσότερα συγκρότημα αυτού του ρεύματος μοιάζουν να μελοποιούν το τσιμέντο και την απόγνωση που μπορεί να κρύβει. Έχουν όμως μία περιττή αυταρέσκεια. Οι [B]Fad [/B]δεν αρκούνται στην απλή αποτύπωση της αστικής θλίψης. Φτύνουν και πίσσα πάνω στο τσιμέντο δείχνοντας στον κόσμο πως είναι ακόμα πιο άσχημο και βλοσυρό από όσο δείχνει [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Νυχτερινές επισκέψεις
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…