Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Κινηματογράφος
Παρουσιάσεις Ταινιών - Αφιερώματα
Το Μικρό Ψάρι
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="superfly" data-source="post: 1057170764" data-attributes="member: 13768"><p><strong>Απάντηση: Το μικρό ψάρι</strong></p><p></p><p>Το νουαρ ειναι μια παγκοσμια γλωσσα.Ειτε προκειται για βιβλια,ειτε για κινηματογραφο το θεμα εδω δεν ειναι η πρωτοτυπια της ιστοριας αλλα το πως θα την πεις.</p><p>Ιστοριες σαν κι αυτη του Μικρου Ψαριου εχουμε δει σωρηδον απο την απαρχη του κινηματογραφου,αυτο ομως δεν κανει την συγκεκριμενη λιγοτερο γοητευτικη ή περισσοτερο συνηθισμενη.Αλλωστε το νουαρ ειναι ενας καμβας πανω στον οποιο μπορεις να πεις χιλια δυο πραγματα και ο Οικονομιδης λεει πολλα-παρα πολλα-χωρις να γινει στο ελαχιστο φλυαρος.</p><p>Οι σιωπες,οι εκφρασεις των προσωπων λενε πολυ περισσοτερα και μονη εξαιρεση ειναι η-σημα κατατεθεν πια-επιτεδευμενη "στιχομυθια" απο μπινελικια που δεν ειναι τοσο υπερβολικη οπως στις προηγουμενες ταινιες του,και δινει και μια συνεχεια στον "κοσμο" του σκηνοθετη.</p><p>Αυτο που πραγματικα σε καθηλωνει ειναι η απεικονηση της πολης.Η οποια εντασεται στην ταινια με τετοιο τροπο που την κανει τοσο ζωντανη σαν να προκειται για ενα χαρακτηρα του εργου-και οντως ειναι ετσι-θυμιζοντας Μαικλ Μαν.Στον τροπο,οχι στην απεικονηση βεβαια.Η απεικονηση θυμιζει οντως αμερικανικο Midwest (ή τη μεσογειακη Μασσαλια των βιβλιων του Ζαν Κλωντ Ιζζο θα προσθετα εγω) οπως πολυ ωραια αναφερθηκε στην αναρτηση του Δαμιανου,με μια μιζερια που σε κανει να αναρωτιεσαι αν αυτη ειναι η πολη που μενεις και θες να φυγεις τρεχοντας.</p><p>Ο Μελβιλ σιγουρα αποτελεσε τον μπουσουλα γι'αυτη την ταινια,ο Οικονομιδης την μπολιασε με αρχαιοελληνικη τραγωδια,η απιστευτη φατσα του Μουρικη ειναι "σημαδεμενη" απο την πρωτη στιγμη,ξερεις οτι θα "φυγει" το θεμα ειναι τι θα γινει μεχρι να συμβει αυτο.</p><p>Ο Μουρικης ειναι εξαιρετικος,βγαλμενος απο το αμερικανικο αντεργκραουντ (θα μπορουσε να ειναι μελος της Αγριας Συμμοριας του Πεκινπα) με </p><p>το ανεκφραστο,πετρινο προσωπο να θυμιζει στιγμες και λιγο απο Λινο Βεντουρα.</p><p>Μοναδικο ψεγαδι το χαλαρο μονταζ και το ραθυμο του ρυθμου της αλλα ενταξει δεν μπορουμε να τα εχουμε ολα.</p><p>Γενικα προκειται παντως για σπουδαια ταινια,λεει πολλα χωρις να πλατιαζει (ως προς τα νοηματα,οχι τη διαρκεια),να ηθικολογει ή να κανει κηρυγμα (τα γραφει υπεροχα ο Ξυδακης πιο πανω) και μας χαριζει ενα χαρακτηρα που με την ερμηνεια του Μουρικη σημαδευει την εποχη μας.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="superfly, post: 1057170764, member: 13768"] [b]Απάντηση: Το μικρό ψάρι[/b] Το νουαρ ειναι μια παγκοσμια γλωσσα.Ειτε προκειται για βιβλια,ειτε για κινηματογραφο το θεμα εδω δεν ειναι η πρωτοτυπια της ιστοριας αλλα το πως θα την πεις. Ιστοριες σαν κι αυτη του Μικρου Ψαριου εχουμε δει σωρηδον απο την απαρχη του κινηματογραφου,αυτο ομως δεν κανει την συγκεκριμενη λιγοτερο γοητευτικη ή περισσοτερο συνηθισμενη.Αλλωστε το νουαρ ειναι ενας καμβας πανω στον οποιο μπορεις να πεις χιλια δυο πραγματα και ο Οικονομιδης λεει πολλα-παρα πολλα-χωρις να γινει στο ελαχιστο φλυαρος. Οι σιωπες,οι εκφρασεις των προσωπων λενε πολυ περισσοτερα και μονη εξαιρεση ειναι η-σημα κατατεθεν πια-επιτεδευμενη "στιχομυθια" απο μπινελικια που δεν ειναι τοσο υπερβολικη οπως στις προηγουμενες ταινιες του,και δινει και μια συνεχεια στον "κοσμο" του σκηνοθετη. Αυτο που πραγματικα σε καθηλωνει ειναι η απεικονηση της πολης.Η οποια εντασεται στην ταινια με τετοιο τροπο που την κανει τοσο ζωντανη σαν να προκειται για ενα χαρακτηρα του εργου-και οντως ειναι ετσι-θυμιζοντας Μαικλ Μαν.Στον τροπο,οχι στην απεικονηση βεβαια.Η απεικονηση θυμιζει οντως αμερικανικο Midwest (ή τη μεσογειακη Μασσαλια των βιβλιων του Ζαν Κλωντ Ιζζο θα προσθετα εγω) οπως πολυ ωραια αναφερθηκε στην αναρτηση του Δαμιανου,με μια μιζερια που σε κανει να αναρωτιεσαι αν αυτη ειναι η πολη που μενεις και θες να φυγεις τρεχοντας. Ο Μελβιλ σιγουρα αποτελεσε τον μπουσουλα γι'αυτη την ταινια,ο Οικονομιδης την μπολιασε με αρχαιοελληνικη τραγωδια,η απιστευτη φατσα του Μουρικη ειναι "σημαδεμενη" απο την πρωτη στιγμη,ξερεις οτι θα "φυγει" το θεμα ειναι τι θα γινει μεχρι να συμβει αυτο. Ο Μουρικης ειναι εξαιρετικος,βγαλμενος απο το αμερικανικο αντεργκραουντ (θα μπορουσε να ειναι μελος της Αγριας Συμμοριας του Πεκινπα) με το ανεκφραστο,πετρινο προσωπο να θυμιζει στιγμες και λιγο απο Λινο Βεντουρα. Μοναδικο ψεγαδι το χαλαρο μονταζ και το ραθυμο του ρυθμου της αλλα ενταξει δεν μπορουμε να τα εχουμε ολα. Γενικα προκειται παντως για σπουδαια ταινια,λεει πολλα χωρις να πλατιαζει (ως προς τα νοηματα,οχι τη διαρκεια),να ηθικολογει ή να κανει κηρυγμα (τα γραφει υπεροχα ο Ξυδακης πιο πανω) και μας χαριζει ενα χαρακτηρα που με την ερμηνεια του Μουρικη σημαδευει την εποχη μας. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Κινηματογράφος
Παρουσιάσεις Ταινιών - Αφιερώματα
Το Μικρό Ψάρι
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…