Με Στοιχεία Και Ντοκουμέντα: Η Ελλάδα Είναι Μια Μπανανία
Χειρότερη από την Μποτσουάνα, πιο διεφθαρμένη από τη Μαυριτανία! Η έκθεση του WEF ξεκαθαρίζει μερικά πράγματα, για να συνειδητοποιήσουμε σε τι χώρα ζούμε.
Αν υπάρχει ένα πράγμα που έχουμε σε αφθονία στην Ελλάδα είναι οι παραμύθες. Γιατί μπορεί να γκρινιάζουμε για τα πάντα, αλλά στην πραγματικότητα είμαστε πεπεισμένοι ότι είμαστε κάτι το σπουδαίο και ξεχωριστό, μια χώρα πολύ ανώτερη από όλες σε όλα, συμπεριλαμβάνομένου του μπάσκετ. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα μ' αυτή την αντίληψη, κι αυτό το πρόβλημα λέγεται "πραγματικότητα". Σε μια ανεξάρτητη, αντικειμενική και καθόλου ανθελληνική έκθεση (νούμερα μετράνε, χέστηκαν) το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ κατέταξε τις χώρες με βάσει οικονομικά μεγέθη και προοπτικές ανάπτυξης. Η Ελλάδα, για να το πω κομψά, δεν τα πήγε και πολύ καλά.
Η πανέμορφη και γεμάτη ιστορία χώρα μας, λοιπόν, είναι στο #71 της παγκόσμιας κατάταξης όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα, πράγμα που σημαίνει ότι αν οι χώρες του κόσμου χωρίζονταν σε δυο ομάδες κάνοντας "ποδαράκι", δεν θα μας διάλεγαν και πρώτους πρώτους. Συγκεκριμένα θα μας διάλεγαν μετά την Αίγυπτο, τη Μποτσουάνα, το Αζερμπαιτζάν, τη Σλοβακία και άλλες εξελιγμένες και ανταγωνιστικές χώρες.
Κι αυτά ήταν τα καλά νέα.
Στην κατηγορία "κρατική διαφάνεια" είμαστε κάτω από χώρες όπως η Τανζανία, η Μαυριτανία, η Τουρκία και η Αλβανία. Στη "μακροοικονομική σταθερότητα" βγαίνουμε 103οι ανάμεσα σε 133 χώρες, πράγμα που σημαίνει ότι η μισή Αφρική έχει πιο ρόδινο μέλλον. Στην "αποτελεσματικότητα της αγοράς εργασίας" βγαίνουμε 116οι. Στη "γραφειοκρατία" 125οι. Άλλη έρευνα, δε, της Παγκόσμιας Τράπεζας, βαθμολογεί τις χώρες ανάλογα το πόσο φιλικές είναι προς το επιχειρείν. Σε σύνολο 183 βγαίνουμε 109οι!
Μ' άλλα λόγια δεν είμαστε απλά μια μέτρια ευρωπαϊκή χώρα που παλεύει να επιβιώσει και να αναπτυχθεί μέσα σε ένα δύσκολο παγκόσμιο οικονομικό κλίμα. Είμαστε μια μπανανία. Ένα ανοργάνωτο χάος όπου δεν παράγεται τίποτα και ελάχιστα πράγματα λειτουργούν σωστά (παίζουμε καλό μπάσκετ!). Είμαστε πίσω από την Αλβανία και τη Μαυριτανία (για τη Μποτσουάνα δεν λέω, είναι μια χαρά χώρα, επειδή δεν την ξέρεις δε σημαίνει ότι δεν είναι αναπτυγμένη, διάβασε αυτό). Είμαστε ένα μπουρδέλο. Φτηνό. Με AIDS.
Το τι φταίει δεν είναι άγνωστο ή μυστήριο, για τις αιτίες μπορείς να ρίξεις μια ματιά τριγύρω στις άλλες χώρες για να δεις πού πάσχουμε, τους δε υπαίτιους τους βλέπεις τριγύρω σου όπου κι αν βρίσκεσαι και στον καθρέφτη. Η παιδεία μας είναι για τα πανηγύρια, οι τεχνολογικές μας προοπτικές μηδαμινές. Ενώ οι υπόλοιπες χώρες επενδύουν, αναπτύσσονται, το ψάχνουν, εμείς κάνουμε πορείες κατά του άρθρου 16, βλέπουμε μπάσκετ και κάνουμε εκλογές.
http://www.yupi.gr/gkrinia/c12338/Me_Stoixeia_Kai_Ntokoymenta:_H_Ellada_Ei.html
Χειρότερη από την Μποτσουάνα, πιο διεφθαρμένη από τη Μαυριτανία! Η έκθεση του WEF ξεκαθαρίζει μερικά πράγματα, για να συνειδητοποιήσουμε σε τι χώρα ζούμε.
Αν υπάρχει ένα πράγμα που έχουμε σε αφθονία στην Ελλάδα είναι οι παραμύθες. Γιατί μπορεί να γκρινιάζουμε για τα πάντα, αλλά στην πραγματικότητα είμαστε πεπεισμένοι ότι είμαστε κάτι το σπουδαίο και ξεχωριστό, μια χώρα πολύ ανώτερη από όλες σε όλα, συμπεριλαμβάνομένου του μπάσκετ. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα μ' αυτή την αντίληψη, κι αυτό το πρόβλημα λέγεται "πραγματικότητα". Σε μια ανεξάρτητη, αντικειμενική και καθόλου ανθελληνική έκθεση (νούμερα μετράνε, χέστηκαν) το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ κατέταξε τις χώρες με βάσει οικονομικά μεγέθη και προοπτικές ανάπτυξης. Η Ελλάδα, για να το πω κομψά, δεν τα πήγε και πολύ καλά.
Η πανέμορφη και γεμάτη ιστορία χώρα μας, λοιπόν, είναι στο #71 της παγκόσμιας κατάταξης όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα, πράγμα που σημαίνει ότι αν οι χώρες του κόσμου χωρίζονταν σε δυο ομάδες κάνοντας "ποδαράκι", δεν θα μας διάλεγαν και πρώτους πρώτους. Συγκεκριμένα θα μας διάλεγαν μετά την Αίγυπτο, τη Μποτσουάνα, το Αζερμπαιτζάν, τη Σλοβακία και άλλες εξελιγμένες και ανταγωνιστικές χώρες.
Κι αυτά ήταν τα καλά νέα.
Στην κατηγορία "κρατική διαφάνεια" είμαστε κάτω από χώρες όπως η Τανζανία, η Μαυριτανία, η Τουρκία και η Αλβανία. Στη "μακροοικονομική σταθερότητα" βγαίνουμε 103οι ανάμεσα σε 133 χώρες, πράγμα που σημαίνει ότι η μισή Αφρική έχει πιο ρόδινο μέλλον. Στην "αποτελεσματικότητα της αγοράς εργασίας" βγαίνουμε 116οι. Στη "γραφειοκρατία" 125οι. Άλλη έρευνα, δε, της Παγκόσμιας Τράπεζας, βαθμολογεί τις χώρες ανάλογα το πόσο φιλικές είναι προς το επιχειρείν. Σε σύνολο 183 βγαίνουμε 109οι!
Μ' άλλα λόγια δεν είμαστε απλά μια μέτρια ευρωπαϊκή χώρα που παλεύει να επιβιώσει και να αναπτυχθεί μέσα σε ένα δύσκολο παγκόσμιο οικονομικό κλίμα. Είμαστε μια μπανανία. Ένα ανοργάνωτο χάος όπου δεν παράγεται τίποτα και ελάχιστα πράγματα λειτουργούν σωστά (παίζουμε καλό μπάσκετ!). Είμαστε πίσω από την Αλβανία και τη Μαυριτανία (για τη Μποτσουάνα δεν λέω, είναι μια χαρά χώρα, επειδή δεν την ξέρεις δε σημαίνει ότι δεν είναι αναπτυγμένη, διάβασε αυτό). Είμαστε ένα μπουρδέλο. Φτηνό. Με AIDS.
Το τι φταίει δεν είναι άγνωστο ή μυστήριο, για τις αιτίες μπορείς να ρίξεις μια ματιά τριγύρω στις άλλες χώρες για να δεις πού πάσχουμε, τους δε υπαίτιους τους βλέπεις τριγύρω σου όπου κι αν βρίσκεσαι και στον καθρέφτη. Η παιδεία μας είναι για τα πανηγύρια, οι τεχνολογικές μας προοπτικές μηδαμινές. Ενώ οι υπόλοιπες χώρες επενδύουν, αναπτύσσονται, το ψάχνουν, εμείς κάνουμε πορείες κατά του άρθρου 16, βλέπουμε μπάσκετ και κάνουμε εκλογές.
http://www.yupi.gr/gkrinia/c12338/Me_Stoixeia_Kai_Ntokoymenta:_H_Ellada_Ei.html
