Νομίζω ότι η έννοια του αυθεντικού αν και είναι πολύ γοητευτική, συχνά καταλήγει παρεξηγημένη!
Οι μεγάλοι δάσκαλοι της φωτογραφίας είχαν συχνά περισσότερες επιλογές απ' όσες φανταζόμαστε, αρκετά μετά την λήψη. Στην εκτύπωση γίνονται εύκολα πολλές επιλογές σε ποιότητες χαρτιών και διορθώσεις σε χρόνους έκθεσης σε διάφορα σημεία της φωτογραφίας.
Ίσως η μόνη αυθεντική λήψη είναι των Polaroid στιγμής.
Δυστυχώς δεν μας είναι πάντα εφικτό να πάμε πιο κοντά ή να διορθώσουμε στο επόμενο κλικ ότι ξέφυγε στο προηγούμενο, αν και αυτές οι κλασσικές συμβουλές παραμένουν σωστές! Ευτυχώς η επεξεργασία στο computer απλοποιεί πράγματα που πριν λίγα χρόνια ήταν αδιανόητα.
Η φωτογραφική μηχανή είναι ένα εργαλείο, το computer ένα ακόμα, ο εκτυπωτής ένα τρίτο! Δεν βρίσκω λόγο γιατί να μην κάνουμε την καλύτερη χρήση όλων, και απλά να δεχτούμε την μοίρα μας σε όποιο κλικ δεν μπόρεσε να γίνει καλύτερο στην κρίσιμη στιγμή.
Γιατί για παράδειγμα δεν θα πρέπει να σβήσω μετά τα καλώδια της ΔΕΗ που δεν μπορώ να αποφύγω στο καδράρισμα? Γιατί να μην φωτίσω κάποια υποφωτισμένα σημεία αφήνοντάς τα στην αφάνεια την στιγμή που η δυναμική περιοχή του ccd δεν με καλύπτει για να τα δω διαφορετικά? Γιατί να μην διορθώσω μετά την ισορροπία λευκού αν δεν τα καταφέρνει η μηχανή?
Νομίζω άλλο η τεχνική επεξεργασίας και άλλο η τέχνη στο καδράρισμα...
Τουλάχιστον μέχρι εκεί καταλαβαίνω εγώ...