Εμπνευσμένες καταστάσεις
Shuggie Otis – Inspiration Information (Οκτώβριος 1974, Epic)
: A1 Inspiration / Information - 4:07, A2 Island Letter - 4:40, A3 Sparkle City - 5:55, A4 Aht Uh Mi Hed - 4:14, B1 Happy House - 1:08, B2 Rainy Day - 2:39, B3 XL-30 - 2:05, B4 Pling! - 4:24, B5 Not Available - 2:26
Μουσικοί: Shuggie Otis (κύρια και δεύτερα φωνητικά, κιθάρα, μπάσο, όργανο, πιάνο, βιμπράφωνο, ντραμς, κρουστά, αναλογικά ηλεκτρονικά ντραμς, σύνθεση, ενορχήστρωση), Jack Kelso (σαξόφωνα, φλάουτο), Jeff Martinez (γαλλικό κόρνο), Carol Robbins (άρπα), Doug Wintz, Jim Prindle (τρομπόνι), Curt Sletten, Ron Robbins (τρομπέτα), Barbara Porter, Brian Asher, D. Jones, J. Parker, Louis Rosen, Marcia Zeavin, N. Roth, Steve Boone, T. Ziegler (έγχορδα)
Παραγωγή / Μηχανικοί: Shuggie Otis, Johnny Otis (υπεύθυνος) / Bobby Bloom, Johnny Otis, Nicky Otis, Robb DiStefano, Shuggie Otis (μίξη)
Ηχογραφήθηκε το 1971 έως το 1974 στα στούντιο
Hawk Sound και
Columbia, Λος Άντζελες, Καλιφόρνια
Παρά τις
CD επανεκδόσεις, αυτό το διαχρονικό μουσικό διαμάντι παραμένει ελάχιστα γνωστό, αλλά συνεχίζει να μαγεύει και αξίζει σίγουρα ευρύτερη φήμη ως ένα ντελικάτο, ονειρικό, όμορφο και απαραίτητο φανκ άλμπουμ.
Το 1965 ο δωδεκάχρονος (!)
Shuggie Otis, έκανε το ντεμπούτο του στο Νο. 29 των αμερικάνικων
R&B τσαρτ, ένας αναγεννημένος
B. B. King στο ωραίο αλλά 'βρώμικο', "
Country Girl". Το κομμάτι ήταν ένα κλασικό φάνκι μπλουζ από τον πατέρα του, τον θρυλικό ρυθμ εντ μπλουζ σταρ
Johnny Otis, συνθέτη κλασικών κομματιών όπως το "
Hound Dog" και το "
Willy And The Hand Jive". Σε αυτό το βαθιά γόνιμο μουσικό έδαφος, ο
Shuggie άνθισε σε ένα απόλυτο μουσικό θαύμα: κιθαρίστας, τραγουδοποιός, τραγουδιστής, ενορχηστρωτής, πολυοργανίστας. Μέχρι τα 19 του, είχε παίξει με τον
Frank Zappa και τον
Al Kooper, είχε απορρίψει τους
Rolling Stones (που του ζήτησαν να είναι ο αντικαταστάτης του
Mick Taylor) και δημιούργησε τέσσερα μοναδικά άλμπουμ, το τελευταίο από τα οποία ήταν το
Inspiration Information, όπου ο
Otis παίζει όλα τα όργανα μόνος του, αντανακλώντας τον εσωτερικό του ψυχισμό, και συνεπικουρούμενος από τμήματα πνευστών και εγχόρδων.
Το όργανο ξεφυσά στο φάνκι ομότιτλο σινγκλ, "
Inspiration Information", με τη ρυθμική κιθάρα, το ουά-ουα, το επιδέξιο μπάσο και τα ντραμς να μονομαχούν, ολοκληρώνοντας τα χαλαρά και θρηνητικά φωνητικά του
Otis. Το "
Island Letter" είναι γεμάτο με μια γλυκιά, αναβράζουσα τζαζ ατμόσφαιρα και μια εξωτική ρυθμική γεύση, με τον
Shuggie να απλώνεται με μερικές εξαιρετικά δροσερές, καθαρές και γλυκές γραμμές κιθάρας και γεμίσματα. Ένας μεγάλος, κυλιόμενος φανκ ρυθμός, είναι η βάση για τη λαμπρή και χαμηλών τόνων μπαλάντα, "
Sparkle City", η οποία ξεκινά ως οργανική και δίνει μια απτή αίσθηση, ηχητικά και στιχουργικά, του αστικού περιβάλλοντος του Λος Άντζελες. Διαθέτοντας μία από τις πρώτες χρήσεις μιας ηλεκτρικής ντραμ μασίν, το "
Aht Uh Mi Hed" ακούγεται σαν να γράφτηκε γύρω από ένα απλοϊκό ρυθμικό μοτίβο στο οποίο συγκολλώνται φανκ και γκόσπελ μαζί με μια υπέροχη ενορχήστρωση εγχόρδων, χτίζοντας τη μελωδία με μια ήρεμη ένταση που είναι σαγηνευτική.
Το λίγο περισσότερο από ένα λεπτό σε διάρκεια, εναρκτήριο της δεύτερης πλευράς, "
Happy House", διαθέτει τρεις σύντομες κινήσεις, με το κεντρικό κομμάτι να καθοδηγείται από μια απλή αλλά έξυπνη ενορχήστρωση, βασισμένη σε ένα καρναβαλικό κλίμα με ντραμς, κουδουνίσματα και όργανο σε ένα στροβιλιζόμενο μοτίβο που είναι απολαυστικό, ενώ ενδιάμεσα υπάρχει κάποια ποπ-φανκ περιπλάνηση με υπέροχη χρήση πρώιμου κρουστικού/
slap μπάσου. Ένα από τα πιο υποβλητικά οργανικά της εποχής του, το "
Rainy Day" είναι μια απλά υπέροχη σειρά γραμμών τζαζ κιθάρας, ελεύθερης φόρμας, που συνθέτουν τη μελωδία και τη συνολική χαλαρότητα και ψυχή της ερμηνείας σε στιλ
Wes Montgomery, απηχώντας με ακρίβεια τον τίτλο.
Ένα υπέροχο, πειραματικό κομμάτι, το "
XL-30" καθορίζεται και προωθείται από έναν πρωτόγονο αλλά αποτελεσματικό ρυθμό ντραμ μασίν και μια σειρά από προσθήκες ηχογραφήσεων οργάνου που είναι κυρίως μοτίβα συγχορδίας και μπάσου, αλλά κατά κάποιο τρόπο όλα αυτά συνδυάζονται για να δημιουργήσουν κάτι όμορφα περίπλοκο και συναρπαστικό. Το εξωφρενικά φουτουριστικό τριπ χοπ, "
Pling!" επιπλέει, εκπέμποντας μια υπνωτική ατμόσφαιρα που ενθαρρύνεται από το σιγανό ηλεκτρικό πιάνο, τα στροβιλιζόμενα γκλισάντο άρπας, το κόρνο που δυναμώνει ακριβώς κάτω από την επιφάνεια, τις υποτονικές γραμμές του σαξόφωνου, τα συνθ που ακούγονται μετά βίας και τα ήσυχα απόκοσμα "αχ", ενώ μπροστά και στο κέντρο ένα ρυθμοκούτι παρέχει ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο βαλς.
Μια εικονική μίνι σουίτα εξερευνητικής σόουλ μουσικής, το "
Not Available" ξεχειλώνει τα όρια του είδους, και όλα αυτά σε λιγότερο από τρία λεπτά. Ξεκινώντας με ένα φάνκι μοτίβο μπάσου και ντραμς, ο
Shuggie Otis απογειώνεται με μερικές γλυκές και δηκτικές γραμμές κιθάρας, εμπνευσμένες από τον
Curtis Mayfield. Μετά από μια σύντομη, τζάζι αποδόμηση, το τραγούδι εκρήγνυται με έναν ακόμα πιο αιχμηρό ήχο κιθάρας, που υποστηρίζεται από ένα εκλεπτυσμένο τμήμα εγχόρδων και φλάουτου.
Το
Inspiration Information είναι στην πραγματικότητα στο ίδιο επίπεδο με τις σπουδαίες καταθέσεις της δεκαετίας του '70 από τον
Stevie Wonder ή τον
Sly Stone (
There's A Riot Goin' On). Χρησιμοποιώντας την εκκολαπτόμενη τότε τεχνολογία των ηλεκτρονικών ντραμς και ακολουθώντας μια ονειρική προσέγγιση σε τραγούδια και ενορχηστρώσεις, ο
Shuggie Otis κατάφερε να φτιάξει ένα άλμπουμ που δεν ήταν μόνο μπροστά από την εποχή του, αλλά μπροστά από κάθε εποχή.
Ο συνδυασμός των ελάχιστων πωλήσεων, με τα σχεδόν τρία χρόνια στο στούντιο και του γεγονότος ότι ο
Sly Stone ήταν ο μεγάλος σε πωλήσεις φανκ σταρ της ετικέτας, οδήγησε την
Epic να εγκαταλείψει τον
Shuggie το 1974. Και τότε ο κόσμος τον ξέχασε, μέχρι που ξημέρωσε ένας νέος αιώνας, και το 2001 η
Luaka Bop, μια ετικέτα που εδρεύει στη Νέα Υόρκη και ίδρυσε ο
David Byrne, επανέκδωσε το άλμπουμ, προσθέτοντας μάλιστα και τέσσερα κομμάτια από το
Freedom Flight (1971), δίνοντας την ευκαιρία σε ένα νέο, ψαγμένο κοινό να τον ανακαλύψει.
«
Ο Shuggie Otis θα έπρεπε να ήταν ένας σούπερ σταρ της Δυτικής Ακτής, μια ιδιοφυΐα, ένας μουσικός μάγος ανώτατης κλάσης...» – Patrick Forge
Κουν, για σένα!
(*****, πηγές: εξώφυλλο, Max Reinhardt, Matthew Greenwald, Ed Hogan)
