Η Λούσι στον ουρανό με τα διαμάντια
The Beatles - Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (Ιούνιος 1967, Parlophone)
Τραγούδια: A1 Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band 1:57, A2 With A Little Help From My Friends 2:34, A3 Lucy In The Sky With Diamonds 3:21, A4 Getting Better 2:42, A5 Fixing A Hole 2:29, A6 She's Leaving Home 3:19, A7 Being For The Benefit Of Mr. Kite! 2:35, B1 Within You Without You 4:57, B2 When I'm Sixty-Four 2:34, B3 Lovely Rita 2:39, B4 Good Morning Good Morning 2:30, B5 Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (Reprise) 1:17, B6 A Day In The Life 4:55
Μουσικοί: John Lennon (φωνητικά, κιθάρα), George Harrison (φωνητικά, κιθάρα), Paul McCartney (φωνητικά, μπάσο), Ringo Starr (φωνητικά, τύμπανα)
Παραγωγή / Μηχανικοί: George Martin / Geoff Emerick, George Martin
Ηχογραφήθηκε στα
Abbey Road Studios, Λονδίνο, σε περίοδο 129 ημερών που άρχισε στις 6 Δεκεμβρίου 1966
Οι
Beatles και η ακολουθία τους έτρεξαν στην Πέπερλαντ διαθέτοντας τα πάντα. Είχαν απεριόριστο χρόνο, χρήματα και επιτυχία. Το προκάτοχο
Revolver είχε πείσει μια γενιά ότι οι δημιουργοί του, περισσότερο από τον καθένα, εκτός από τον λαϊκό ποιητή
Bob Dylan, ήταν η πολιτιστική Στήλη της Ροζέττας της εποχής τους και από τον Δεκέμβριο του 1966 μέχρι τον Απρίλιο του 1967 τα αστέρια ευθυγραμμίστηκαν για να επιτρέψουν στην μπάντα και στον παραγωγό
George Martin να παραδώσουν αυτήν την υπόσχεση.
Όταν μπήκαν για πρώτη φορά στα
Abbey Road για να ξεκινήσουν το πρότζεκτ, το μόνο που θα μπορούσαν να κάνουν τελικά, ήταν το «
Μεγαλύτερο Άλμπουμ που Υπήρξε Ποτέ». Και αυτό έκαναν αβίαστα, επιδεικνύοντας μια πολυλειτουργικότητα που δίκαια πήρε την ανάσα όλων μακριά.
Το αγοράκι είναι ο
Adam, γιος του φωτογράφου του εξώφυλλου,
Michael Cooper
Τα τρία πρώτα τραγούδια που ηχογραφήθηκαν για το άλμπουμ, "
Strawberry Fields Forever", "
When I'm Sixty-Four" και "
Penny Lane", συνδέονται θεματικά με την παιδική τους ηλικία και αθωότητα. Ενώ το απαλό "
When I'm Sixty-Four" συμπεριελήφθη στο άλμπουμ, τα άλλα δύο κυκλοφόρησαν σαν διπλό σινγκλ Α-πλευρών τον Φεβρουάριο του 1967 και έμειναν εκτός του
Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band, ακολουθώντας τη συνηθισμένη φιλοσοφία των
Beatles ότι τα τραγούδια που κυκλοφόρησαν σε σινγκλ δεν θα έπρεπε να εμφανίζονται σε νέα άλμπουμ. Ο
Martin αργότερα δήλωσε ότι αυτό ήταν ένα «
τρομερό λάθος».
Έτσι επεκτάθηκαν από το χαριτωμένο "
With A Little Help From My Friends" στο σπινθήρισμα του "
Lucy In The Sky With Diamonds", από τον "οδηγικό ροκ ήχο" του "
Getting Better" στο κομψά σπαραχτικό "
She's Leaving Home" (χωρίς τον Τζωρτζ και Ρίνγκο, αντικαθιστάμενους από παίκτες εγχόρδων μαζί με άρπα) και από την "ηθικοπλαστική ψυχή του άλμπουμ", "
Within You Without You" σε ινδικό κλασσικό στυλ, στο πολυσύνθετο και πολυσυζητημένο "
A Day In The Life". Και τι κομμάτι κλεισίματος ήταν αυτό, τόσο ριζοσπαστικό και εντελώς αντίθετο με τον κανόνα - μια ορχήστρα παίζοντας αβάν-γκαρντ θόρυβο σε ένα ποπ δίσκο! - που ξαφνικά οποιαδήποτε έκφραση, και οποιαδήποτε μέθοδος για την επίτευξή της υπήρχε μέσα...
Το άλμπουμ κατακλυζόταν από καινοτομίες, στη μουσική παραγωγή, τη σύνθεση τραγουδιών και τον γραφικό σχεδιασμό, για τη γεφύρωση ενός πολιτιστικού χάσματος ανάμεσα στη λαϊκή μουσική και την αποδεκτή τέχνη και για την παροχή μουσικής εκπροσώπησης της γενιάς του και της σύγχρονης αντικουλτούρας. Ένα μνημείο της βρετανικής ψυχεδέλειας, ενσωμάτωσε μια σειρά από στιλιστικές επιρροές, συμπεριλαμβανομένου του βαριετέ, του τσίρκου, της θεατρικής ψυχαγωγίας, της αβάν-γκαρντ και της δυτικής και ινδικής κλασικής μουσικής. Οι
Beatles αποδείχθηκαν οι πιο έξυπνοι τύποι στον πλανήτη με μόνο τον
Brian Wilson να τους "αμφισβητεί" και όλα τα άλλα ήταν αναρίθμητα λόγια ιστορίας.
Σέσιον ηχογράφησης για το άλμπουμ, με τον
George Martin
Γεγονός, όμως είναι ότι έγραψαν αυτήν την ιστορία με τεχνολογία που τα στούντιο επρόκειτο να αντικαταστήσουν. Το
Sgt Pepper γράφτηκε εξ ολοκλήρου σε τετρακάναλες μηχανές
Studer, χρησιμοποιώντας για εφέ κάτι περισσότερο από αντήχηση και συμπίεση, ηχογραφημένο σε τρία κανάλια και μιξαρισμένο στο τέταρτο, με τις εντάσεις χωρίς μεταβολή, χωρίς δυνατότητα επιστροφής για αλλαγές και απίστευτες μίξεις που έγιναν πρακτικά από ζωντανά φωνητικά, επιπλέον όργανα και συγχρονισμένες εγγραφές μαγνητοταινιών. Οι λούπες, οι αναμίξεις με καθυστέρηση (
flanging), η αλλαγή φάσης (
phasing), οι εγγραφές μεταβλητής ταχύτητας (
varispeeding), είναι τεχνικές που χρησιμοποιούνται συχνά σήμερα, αλλά για τότε, που τα στούντιο εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν τακτικά μονοφωνική τεχνολογία, ήταν επαναστατικές.
Ο αμερικάνος μάστερ μηχανικός
Tom Dowd - που ηχογράφησε τον
John Coltrane και τον
Ray Charles - και χρησιμοποιούσε ήδη στις ΗΠΑ για αρκετό καιρό οκτώ κανάλια, επισκέφθηκε το
Abbey Road κατά τη διάρκεια των σέσιον του
Pepper και συγκλονίστηκε με το αποτέλεσμα του χρησιμοποιούμενου εξοπλισμού. Η ιστορία υπενθυμίζει μια από αυτές τις συζητήσεις χωρίς κατάληξη, ως προς το αν το
Pepper θα ήταν ακόμα καλύτερο με την ελευθερία των οκτώ καναλιών, ή αν το στύψιμο και της τελευταίας σταγόνας από το στούντιο της
EMI έδωσε στους
Beatles τελικά το επιπλέον πλεονέκτημα που έλειπε τόσο ιδιαίτερα, όταν άλλοι επιχείρησαν τα δικά τους ψυχεδελικά αριστουργήματα.
Όπως και να 'χει, όσο κι αν βοήθησε ή όχι η τεχνολογία της εποχής, το Έργο ήταν ανεπανάληπτο γιατί η συγκυρία υπήρξε εξωπραγματική. Οι υπέροχοι τέσσερις, σε δημιουργικό οργασμό υποβοηθούμενοι από πολλούς παράγοντες, παρέδωσαν ένα υποδειγματικό μάγκνουμ όπους, τόσο πολυσυλλεκτικό και καταιγιστικό, αισθητικά και στιλιστικά, με παραγωγή συναισθηματικών και νοητικών καταστάσεων, που μόνο στα όνειρα μπορούσε κανείς να "αγγίξει". Μετά απ' αυτό η πραγματικότητα είχε άλλο μέτρο σύγκρισης, το δικό τους «
παράλληλο σύμπαν της καθημερινής ζωής»... Όντως τα λόγια είναι περιττά και ότι κι αν ειπωθεί, φαντάζει αδύναμο και ανεπαρκές μπροστά σ' αυτό που μπορούν τα ψυχεδελικά ηχοτοπία του να (μας) ταξιδέψουν!
Η
Μπάντα της Λέσχης των Μοναχικών Καρδιών του Λοχία Πιπέρη, ήταν τόσο μπροστά και έσπασε τόσους κανόνες που σήμερα δεν είναι απλά ένα άλμπουμ, αλλά παραμένει ένα πολιτιστικό γεγονός που η πολύχρωμη παρουσία του, θα ξεπερνά σε λάμψη για πάντα._
(*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, Tim Riley Tell Me Why: A Beatles Commentary (1988), Andy Fyfe, Mick Farren)