Σε ό,τι αφορά το nominal impedance, θα δανειστώ ένα παράδειγμα που χρησιμοποιώ κάθε μέρα.
Επί της ουσίας το nominal impedance είναι η ονομαστική εμπέδηση. Θεωρητικά ο κάθε κατασκευαστής το χρησιμοποιεί για να δηλώσει το μέσο όρο της αντίστασης του ηχείου, καθώς ως γνωστό δεν είναι σταθερό μέγεθος, αλλά μεταβάλλεται με τη συχνότητα.
Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι ένα ηχείο με nominal impedance 6Ω είναι πιο εύκολο φορτίο από ένα άλλο με nominal impedance 8Ω αν το πρώτο δεν έχει διακυμάνσεις σε όλο το εύρος συχνοτήτων και η αντίστασή του παραμένει 6Ω στο περισσότερο εύρος συχνοτήτων και ειδικά στις χαμηλές συχνότητες. Άρα η μέση τιμή της αντίστασης του είναι 6Ω, άρα είναι 6ωμο.
Το δεύτερο ηχείο που έχει ονομαστική αντίσταση 8Ω, που όπως είπαμε θεωρητικά βγαίνει από το μέσο όρο, μπορεί και είναι πιο δύσκολο φορτίο αν στο διάγραμμα δούμε βυθίσεις που φτάνουν στα 3Ω. Επειδή οι βυθίσεις αυτές κάνουν ένα ηχείο πιο απαιτητικό σε ρεύμα, αν σκεφτούμε σε ποιες συχνότητες υπάρχει η απαίτηση για περισσότερο ρεύμα και εκεί συνήθως είναι και οι βουτιές στην αντίσταση, τότε εύκολα καταλαβαίνουμε ότι παρά τη μικρότερη ονομαστική αντίσταση του πρώτου ηχείου, το δεύτερο είναι πιο δύσκολο φορτίο.
Ρωτήστε κατόχους ενισχυτών που δεν συμπαθούν τις μεγάλες διακυμάνσεις στην αντίσταση - χάνουν τον έλεγχο και ακούγεται πλαδαρό μπάσο κλπ. Είναι χαρακτηριστική περίπτωση στους λαμπάτους ενισχυτές αυτή. Και σε αυτούς πολλές φορές θα δείτε μια επιπλέον μπόρνα στην οποία συνδέεις από διαφορετικό τύλιγμα του μ/σ (τροφοδοτικό) ακριβώς με την ίδια λογική που λειτουργεί η επιλογή 8 ή 4 Ω στην περίπτωση που συζητάμε.
Στην παρακάτω φωτο φαίνονται οι μπόρνες σε ένα λαμπάτο για παράδειγμα. Τον θετικό πόλο επιλέγεις να το συνδέσεις στην έξοδο 8 ή 4Ω αναλόγως ηχείου.