Blue Hour - Stanley Turrentine with The 3 Sounds (LP, Blue Note, 1st iss. 1960, re. 1975)
Stanley Turrentine - Τενόρο Σαξόφωνο
The 3 Sounds : Gene Harris - Πιάνο, Andrew Simpkins - Μπάσο, Bill Dowdy- Ντράμς
Πάνε 10 χρόνια που ο φίλος Νότης είχε γράψει μεταξύ άλλων εδώ:
Θα ήθελα να προσθέσω δυό λόγια για το δίσκο, με την ευκαιρία της απόκτησής του.
Ο Turrentine με θητεία στη rhythm and blues σκηνή στην νεότητά του, είναι πλέον στα 26 χρόνια ένας μουσικός που έχει διαμορφώσει το προσωπικό του στυλ, όταν συναντάει το piano trio συγκρότημα των The Three ( ή 3) Sounds, μεταξύ των πρώτων του sessions για την εταιρία Blue Note, συνεργασία της οποίας καρπός είναι το άλμπουμ Blue Hour.
To παίξιμο του Turrentine στο τενόρο σαξόφωνο εδώ, κουβαλάει τις καταβολές του που είναι εμφανείς, με μια διάθεση σίγουρα χαλαρή και χαμηλόφωνη, ιδανική για τις «μικρές ώρες», πλήν όμως γεμάτο υποβόσκον πάθος, συναίσθημα, λυρισμό και ηχοχρώματα.
Οι συμμετοχή των 3 Sounds βέβαια καθόλου δεν υπολείπεται σε αξία και συμβολή στο αποτέλεσμα, προεξάρχοντος ενός Gene Harris στο πιάνο που κυριολεκτικά κεντάει στον καμβά που της rhythm section και όταν δεν στήνει ένα μελωδικό υπόβαθρο, ή μικρές απαντήσεις στο τενόρο, λάμπει κυριολεκτικά ως leader ισοϋψής του Turrentine.
Δίσκος εκπληκτικής ομορφιάς, βάλσαμο αποφόρτισης, ενδοσκόπησης και τελικά πλήρωσης, με τα ομορφότερα των συναισθημάτων. Δίσκος για μουσικόφιλους και όχι μόνο για λάτρεις της jazz.
Πόσo μάλλον, όταν όλα τα παραπάνω συνδυάζονται και ενισχύονται απο την καταπληκτική ηχογράφηση, που οφείλεται στον γνωστό «υπεύθυνο» Rudy Van Gelder.
Ικανοποίηση που γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, εφόσον η κόπια που επέλεξες (ή στοιχημάτισες να πούμε καλύτερα, αν μιλάμε για discogs; ) είναι πράγματι Νear Mint, αμερικάνικη, έστω και επανέκδοση mid-70’s.
Stanley Turrentine - Τενόρο Σαξόφωνο
The 3 Sounds : Gene Harris - Πιάνο, Andrew Simpkins - Μπάσο, Bill Dowdy- Ντράμς
Πάνε 10 χρόνια που ο φίλος Νότης είχε γράψει μεταξύ άλλων εδώ:
Θα ήθελα να προσθέσω δυό λόγια για το δίσκο, με την ευκαιρία της απόκτησής του.
Ο Turrentine με θητεία στη rhythm and blues σκηνή στην νεότητά του, είναι πλέον στα 26 χρόνια ένας μουσικός που έχει διαμορφώσει το προσωπικό του στυλ, όταν συναντάει το piano trio συγκρότημα των The Three ( ή 3) Sounds, μεταξύ των πρώτων του sessions για την εταιρία Blue Note, συνεργασία της οποίας καρπός είναι το άλμπουμ Blue Hour.
To παίξιμο του Turrentine στο τενόρο σαξόφωνο εδώ, κουβαλάει τις καταβολές του που είναι εμφανείς, με μια διάθεση σίγουρα χαλαρή και χαμηλόφωνη, ιδανική για τις «μικρές ώρες», πλήν όμως γεμάτο υποβόσκον πάθος, συναίσθημα, λυρισμό και ηχοχρώματα.
Οι συμμετοχή των 3 Sounds βέβαια καθόλου δεν υπολείπεται σε αξία και συμβολή στο αποτέλεσμα, προεξάρχοντος ενός Gene Harris στο πιάνο που κυριολεκτικά κεντάει στον καμβά που της rhythm section και όταν δεν στήνει ένα μελωδικό υπόβαθρο, ή μικρές απαντήσεις στο τενόρο, λάμπει κυριολεκτικά ως leader ισοϋψής του Turrentine.
Δίσκος εκπληκτικής ομορφιάς, βάλσαμο αποφόρτισης, ενδοσκόπησης και τελικά πλήρωσης, με τα ομορφότερα των συναισθημάτων. Δίσκος για μουσικόφιλους και όχι μόνο για λάτρεις της jazz.
Πόσo μάλλον, όταν όλα τα παραπάνω συνδυάζονται και ενισχύονται απο την καταπληκτική ηχογράφηση, που οφείλεται στον γνωστό «υπεύθυνο» Rudy Van Gelder.
Ικανοποίηση που γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, εφόσον η κόπια που επέλεξες (ή στοιχημάτισες να πούμε καλύτερα, αν μιλάμε για discogs; ) είναι πράγματι Νear Mint, αμερικάνικη, έστω και επανέκδοση mid-70’s.
και έτσι πάει το πράγμα (ευτυχώς).
