Η κρυογέννεση αποτελεί μία διαδικασία που εφαρμόζεται στη βιομηχανία σε διάφορες μεταλλικές κατασκευές, ακόμη και στην κατασκευή αγωγών καλωδίων και λυχνιών. Σύμφωνα με τη διεργασία αυτή, τα μέταλλα και κυρίως τα κράματά τους ψύχονται σε θερμοκρασία μικρότερη των -196°C (77 Κ) για μεγάλο χρονικό διάστημα (από τρεις ημέρες μέρες μέχρι και μία εβδομάδα), αναλόγως της μάζας του μετάλλου. Τα μεγαλύτερα οφέλη προκύπτουν για τα κράματα των μετάλλων και κυρίως αυτών που περιέχουν άνθρακα (πχ χάλυβας). Στις χαμηλές αυτές θερμοκρασίες, από την ασταθή φάση του οστενίτη (austenite), τα κράματα μεταβαίνουν στην πιο ευσταθή φάση του μαρτενσίτη (martensite). Κατά τη διάρκεια αυτής της μετάβασης το μέταλλο γίνεται σκληρότερο και ανθεκτικότερο στη φθορά, ενώ η επιφάνειά του λιγότερο πορώδης. Η διαδικασία αυτή διεξάγεται μόνο μία φορά, με οφέλη την αύξηση της αντίστασης του μετάλλου στη φθορά, τη δημιουργία πυκνότερης μοριακής δομής και την αλλαγή της δομής του συνόλου της μάζας του μετάλλου. Επομένως, η κρυογέννεση δεν μεταβάλλει τα ηλεκτρικά, αλλά τα μηχανικά χαρακτηριστικά κυρίως των κραμάτων και όχι των καθαρών μετάλλων (πχ τύπου 6Ν - six nines).