Καλή αρχή και από εμένα.
Εύχομαι το νέο μας forum να μας ανοίξει νέα μονοπάτια εξερεύνησης και να συνεχίσει επάξια να μας επιμορφώνει όπως άλλωστε έκανε τόσα χρόνια το AVFORUM!
Ξεκινώντας το πρώτο μου post ανεβάζω ένα θέμα που θεωρώ ότι είναι πολύ ενδιαφέρον και δυστυχώς δεν κατάφερα παλαιότερα να το συνεχίσω.
Αφορά τη Θεωρία του χρώματος και παρακάτω σας παραθέτω το πρώτο μέρος :
19/06/06
Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΩΜΑΤΟΣ ΜΕΡΟΣ Α´
Η θεωρία του χρώματος αποτελεί ένα μεγάλο & σύνθετο κεφάλαιο και η ιστορία του είναι τεράστια και απαντάται από πολύ παλιά. Ανοίγοντας αυτό το post θέλω να ξεκινήσω ένα μεγάλο θέμα γύρω από την ιστορία του χρώματος & τις διάφορες μεταλλαγές της θεωρίας του από την αρχή της γένεσης του ως και σήμερα. Μέσω αυτού θα κατανοήσουμε καλύτερα την εφαρμογή του, θα μάθουμε την επίδρασή του στη ζωή μας αλλά και τις διαφορές μεταξύ του άυλου χρώματος (από την εκπομπή φωτός), και αυτού που μπορούμε να αγγίξουμε (το οποίο στηρίζεται σε χρωστικές ουσίες). Πολλά από τα θέματα που θα αναπτυχθούν θα είναι γνωστά σε πολλούς αλλά σίγουρα θα υπάρχουν για όλους νέα στοιχεία και απόψεις που θα εμπλουτίσουν τις γνώσεις μας.
A) ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΧΡΩΜΑ & Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΧΡΩΜΑΤΟΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΜΑΤΙ
Υπάρχουν δύο οικογένειες χρωμάτων που συναντάμε στην καθημερινή μας ζωή. Η μία είναι αυτή που δεν μπορούμε να αγγίξουμε (φως), και η άλλη είναι αυτή που έχει υλική υπόσταση και μπορούμε να αγγίξουμε.
Στα computer καθώς και στις τηλεοράσεις χρησιμοποιείται η καθοδική λυχνία η οποία μετακινείται εμπρός και πίσω από την οθόνη για να ενεργοποιήσει ή όχι τις κουκίδες του φωσφόρου που υπάρχουν μέσα στην λυχνία. Οι έγχρωμες οθόνες χρησιμοποιούν 3 διαφορετικούς τύπους φωσφόρου οι οποίοι εμφανίζονται σαν Red, Green & Blue όταν ενεργοποιούνται. Οι προβολείς CRT χρησιμοποιούν 3 καθοδικές λυχνίες μία για το κάθε χρώμα ξεχωριστά, για αυτό και έχουν τόσο καλό κορεσμό και μετρήσεις αναφοράς στην χρωματική ακρίβεια. Οι προβολείς LCD χρησιμοποιούν την αντανάκλαση του φωτός, (από μία λάμπα), μέσω πρισμάτων σε τρία διχρωικά πάνελ που επιτρέπουν να περάσει μόνο ένα χρώμα τη φορά αναλόγως την τάση που εφαρμόζεται, ενώ οι προβολείς DLP χρησιμοποιούν ένα πάνελ DMD και μεταξύ αυτού και της λάμπας παρεμβάλλεται ένας χρωματικός τροχός ο οποίος αποτελείται από διπλά φίλτρα R, G, B συν κάποια βοηθητικά και στέλνει στο πάνελ χρωματισμένο φως με ταχύτητα αναζωογόνησης 1/50 του δευτερολέπτου PAL ή 1/60/sec του δευτερολέπτου NTSC που είναι αρκετά γρήγορος ώστε ο εγκέφαλος του ανθρώπου να αντιληφθεί μια ενιαία και συμπαγή εικόνα .
Ανεξάρτητα με την τεχνολογία προβολής ή απεικόνισης, η βάση της δημιουργίας χρωμάτων από την εκπομπή φωτός ακολουθεί τα πρότυπα R, G, B. Tα βασικά χρώματα R, G, B καλούνται πρωτογενή διότι δεν μπορούν να δημιουργηθούν από την μίξη άλλων χρωμάτων και ακολουθούν τα δευτερογενή που παράγονται από τον ποσοστιαίο συνδυασμό της πυκνότητας των πρωτογενών, τα τριτογενή που παράγονται από τον ποσοστιαίο συνδυασμό των δευτερογενών κ.ο.κ.
Η πυκνότητα του κάθε χρώματος μετριέται σε μία βαθμίδα που ξεκινάει από το 0-255. Αν συμπτύξουμε τώρα τα τρία βασικά χρώματα με την μέγιστη πυκνότητά τους 255R + 255B + 255G θα έχουμε σαν αποτέλεσμα το λευκό χρώμα. Αντίθετα όταν έχουμε 0R + 0G + 0B θα έχουμε σαν αποτέλεσμα το μαύρο χρώμα.
Το χρώμα που δημιουργείται από χρωστικές ουσίες έχει ακριβώς αντίθετη συμπεριφορά από αυτή του ηλεκτρονικού. Οι χρωστικές ουσίες χειρίζονται τα μήκη κύματος του φωτός που δέχονται τα μάτια μας, και το χρώμα που παράγεται εξαρτάται αποκλειστικά από τα χαρακτηριστικά αυτών. Ας υποθέσουμε ότι ένας καλλιτέχνης έχει δημιουργήσει έναν πίνακα ζωγραφικής και έχει επιτύχει κάποια απόχρωση του πράσινου από την μίξη δύο ή τριών διαφορετικών χρωμάτων. Αν προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε το ίδιο χρώμα, ακόμη και αν ξέρουμε τη βάση των χρωμάτων που χρησιμοποίησε είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αποτύχουμε και αυτό θα οφείλεται σε πολλούς και διαφορετικούς παράγοντες.
Το ηλεκτρονικό χρώμα λειτουργεί προσθετικά ενώ το χρώμα που βασίζεται σε χρωστικές ουσίες λειτουργεί αφαιρετικά. Όταν βάζουμε σε λειτουργία ένα display ή έναν προβολέα η οθόνη μας είναι μαύρη και φως προστίθεται σε διαφορετικές ποσότητες για να δημιουργηθεί χρώμα. Αντίθετα με αυτό, το χρώμα που βασίζεται σε χρωστικές ουσίες απορροφά όλες τις έγχρωμες ακτίνες του φωτός και αντανακλά στα μάτια μας, (τα οποία περνούν το μήνυμα στον εγκέφαλό μας), το χρώμα του αντικειμένου.
Το φως του ηλίου το αντιλαμβανόμαστε σαν άχρωμο, όμως η ύπαρξη του rainbow αποδεικνύει ότι όλα τα χρώματα του φάσματος είναι παρόντα στο ‛λευκό’ φως.
Αν θέλαμε να δώσουμε έναν τεχνικά ακριβή καθορισμό του χρώματος αυτός θα είναι :
"Το χρώμα είναι η οπτική επίδραση που προκαλείται από τη φασματική σύνθεση του φωτός εκπεμπόμενου, διαβιβασθέντος, ή που απεικονίζεται από τα αντικείμενα."
Το ανθρώπινο μάτι αναγνωρίζει 7.000.000 χρώματα και μερικά από αυτά διεγείρουν την ευαισθησία του ματιού. Κάποια βασικά χρώματα και συγγενή μπορεί να δημιουργήσουν ερεθισμό των ματιών, να προκαλέσουν πονοκεφάλους αλλά και να προκαλέσουν σοβαρό πρόβλημα στην όρασή μας, ενώ κάποια άλλα μπορεί να λειτουργήσουν κατευναστικά προς το άτομό μας. Η κατάλληλη χρήση του χρώματος στη ζωή μας μπορεί να αυξήσει την αποδοτικότητά μας, να ξεκουράζει την όρασή μας και να ηρεμεί όλο μας το σώμα!
Στην συνέχεια και στο Δεύτερο μέρος θα ασχοληθούμε με τα μοντέλα των χρωμάτων, την αρχή της μελέτης, τις διαφορετικές θεωρίες που αναπτύχθηκαν και την αρνητική επίδραση κάποιων χρωμάτων στην ζωή μας.
ΥΓ. Όσοι γνωρίζουν, έχουν μελετήσει ή έχουν ακούσει κάποιες απόψεις σχετικά με την ανάπτυξη αυτού του θέματος στο Α’ Μέρος, θα ήθελα να εκφράσουν τις απόψεις τους ώστε να συλλέξουμε το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες και να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας. Σας υπόσχομαι ότι η συνέχεια θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα.
Εύχομαι το νέο μας forum να μας ανοίξει νέα μονοπάτια εξερεύνησης και να συνεχίσει επάξια να μας επιμορφώνει όπως άλλωστε έκανε τόσα χρόνια το AVFORUM!
Ξεκινώντας το πρώτο μου post ανεβάζω ένα θέμα που θεωρώ ότι είναι πολύ ενδιαφέρον και δυστυχώς δεν κατάφερα παλαιότερα να το συνεχίσω.
Αφορά τη Θεωρία του χρώματος και παρακάτω σας παραθέτω το πρώτο μέρος :
19/06/06
Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΩΜΑΤΟΣ ΜΕΡΟΣ Α´
Η θεωρία του χρώματος αποτελεί ένα μεγάλο & σύνθετο κεφάλαιο και η ιστορία του είναι τεράστια και απαντάται από πολύ παλιά. Ανοίγοντας αυτό το post θέλω να ξεκινήσω ένα μεγάλο θέμα γύρω από την ιστορία του χρώματος & τις διάφορες μεταλλαγές της θεωρίας του από την αρχή της γένεσης του ως και σήμερα. Μέσω αυτού θα κατανοήσουμε καλύτερα την εφαρμογή του, θα μάθουμε την επίδρασή του στη ζωή μας αλλά και τις διαφορές μεταξύ του άυλου χρώματος (από την εκπομπή φωτός), και αυτού που μπορούμε να αγγίξουμε (το οποίο στηρίζεται σε χρωστικές ουσίες). Πολλά από τα θέματα που θα αναπτυχθούν θα είναι γνωστά σε πολλούς αλλά σίγουρα θα υπάρχουν για όλους νέα στοιχεία και απόψεις που θα εμπλουτίσουν τις γνώσεις μας.
A) ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΧΡΩΜΑ & Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΧΡΩΜΑΤΟΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΜΑΤΙ
Υπάρχουν δύο οικογένειες χρωμάτων που συναντάμε στην καθημερινή μας ζωή. Η μία είναι αυτή που δεν μπορούμε να αγγίξουμε (φως), και η άλλη είναι αυτή που έχει υλική υπόσταση και μπορούμε να αγγίξουμε.
Στα computer καθώς και στις τηλεοράσεις χρησιμοποιείται η καθοδική λυχνία η οποία μετακινείται εμπρός και πίσω από την οθόνη για να ενεργοποιήσει ή όχι τις κουκίδες του φωσφόρου που υπάρχουν μέσα στην λυχνία. Οι έγχρωμες οθόνες χρησιμοποιούν 3 διαφορετικούς τύπους φωσφόρου οι οποίοι εμφανίζονται σαν Red, Green & Blue όταν ενεργοποιούνται. Οι προβολείς CRT χρησιμοποιούν 3 καθοδικές λυχνίες μία για το κάθε χρώμα ξεχωριστά, για αυτό και έχουν τόσο καλό κορεσμό και μετρήσεις αναφοράς στην χρωματική ακρίβεια. Οι προβολείς LCD χρησιμοποιούν την αντανάκλαση του φωτός, (από μία λάμπα), μέσω πρισμάτων σε τρία διχρωικά πάνελ που επιτρέπουν να περάσει μόνο ένα χρώμα τη φορά αναλόγως την τάση που εφαρμόζεται, ενώ οι προβολείς DLP χρησιμοποιούν ένα πάνελ DMD και μεταξύ αυτού και της λάμπας παρεμβάλλεται ένας χρωματικός τροχός ο οποίος αποτελείται από διπλά φίλτρα R, G, B συν κάποια βοηθητικά και στέλνει στο πάνελ χρωματισμένο φως με ταχύτητα αναζωογόνησης 1/50 του δευτερολέπτου PAL ή 1/60/sec του δευτερολέπτου NTSC που είναι αρκετά γρήγορος ώστε ο εγκέφαλος του ανθρώπου να αντιληφθεί μια ενιαία και συμπαγή εικόνα .
Ανεξάρτητα με την τεχνολογία προβολής ή απεικόνισης, η βάση της δημιουργίας χρωμάτων από την εκπομπή φωτός ακολουθεί τα πρότυπα R, G, B. Tα βασικά χρώματα R, G, B καλούνται πρωτογενή διότι δεν μπορούν να δημιουργηθούν από την μίξη άλλων χρωμάτων και ακολουθούν τα δευτερογενή που παράγονται από τον ποσοστιαίο συνδυασμό της πυκνότητας των πρωτογενών, τα τριτογενή που παράγονται από τον ποσοστιαίο συνδυασμό των δευτερογενών κ.ο.κ.
Η πυκνότητα του κάθε χρώματος μετριέται σε μία βαθμίδα που ξεκινάει από το 0-255. Αν συμπτύξουμε τώρα τα τρία βασικά χρώματα με την μέγιστη πυκνότητά τους 255R + 255B + 255G θα έχουμε σαν αποτέλεσμα το λευκό χρώμα. Αντίθετα όταν έχουμε 0R + 0G + 0B θα έχουμε σαν αποτέλεσμα το μαύρο χρώμα.
Το χρώμα που δημιουργείται από χρωστικές ουσίες έχει ακριβώς αντίθετη συμπεριφορά από αυτή του ηλεκτρονικού. Οι χρωστικές ουσίες χειρίζονται τα μήκη κύματος του φωτός που δέχονται τα μάτια μας, και το χρώμα που παράγεται εξαρτάται αποκλειστικά από τα χαρακτηριστικά αυτών. Ας υποθέσουμε ότι ένας καλλιτέχνης έχει δημιουργήσει έναν πίνακα ζωγραφικής και έχει επιτύχει κάποια απόχρωση του πράσινου από την μίξη δύο ή τριών διαφορετικών χρωμάτων. Αν προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε το ίδιο χρώμα, ακόμη και αν ξέρουμε τη βάση των χρωμάτων που χρησιμοποίησε είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αποτύχουμε και αυτό θα οφείλεται σε πολλούς και διαφορετικούς παράγοντες.
Το ηλεκτρονικό χρώμα λειτουργεί προσθετικά ενώ το χρώμα που βασίζεται σε χρωστικές ουσίες λειτουργεί αφαιρετικά. Όταν βάζουμε σε λειτουργία ένα display ή έναν προβολέα η οθόνη μας είναι μαύρη και φως προστίθεται σε διαφορετικές ποσότητες για να δημιουργηθεί χρώμα. Αντίθετα με αυτό, το χρώμα που βασίζεται σε χρωστικές ουσίες απορροφά όλες τις έγχρωμες ακτίνες του φωτός και αντανακλά στα μάτια μας, (τα οποία περνούν το μήνυμα στον εγκέφαλό μας), το χρώμα του αντικειμένου.
Το φως του ηλίου το αντιλαμβανόμαστε σαν άχρωμο, όμως η ύπαρξη του rainbow αποδεικνύει ότι όλα τα χρώματα του φάσματος είναι παρόντα στο ‛λευκό’ φως.
Αν θέλαμε να δώσουμε έναν τεχνικά ακριβή καθορισμό του χρώματος αυτός θα είναι :
"Το χρώμα είναι η οπτική επίδραση που προκαλείται από τη φασματική σύνθεση του φωτός εκπεμπόμενου, διαβιβασθέντος, ή που απεικονίζεται από τα αντικείμενα."
Το ανθρώπινο μάτι αναγνωρίζει 7.000.000 χρώματα και μερικά από αυτά διεγείρουν την ευαισθησία του ματιού. Κάποια βασικά χρώματα και συγγενή μπορεί να δημιουργήσουν ερεθισμό των ματιών, να προκαλέσουν πονοκεφάλους αλλά και να προκαλέσουν σοβαρό πρόβλημα στην όρασή μας, ενώ κάποια άλλα μπορεί να λειτουργήσουν κατευναστικά προς το άτομό μας. Η κατάλληλη χρήση του χρώματος στη ζωή μας μπορεί να αυξήσει την αποδοτικότητά μας, να ξεκουράζει την όρασή μας και να ηρεμεί όλο μας το σώμα!
Στην συνέχεια και στο Δεύτερο μέρος θα ασχοληθούμε με τα μοντέλα των χρωμάτων, την αρχή της μελέτης, τις διαφορετικές θεωρίες που αναπτύχθηκαν και την αρνητική επίδραση κάποιων χρωμάτων στην ζωή μας.
ΥΓ. Όσοι γνωρίζουν, έχουν μελετήσει ή έχουν ακούσει κάποιες απόψεις σχετικά με την ανάπτυξη αυτού του θέματος στο Α’ Μέρος, θα ήθελα να εκφράσουν τις απόψεις τους ώστε να συλλέξουμε το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες και να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας. Σας υπόσχομαι ότι η συνέχεια θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα.