- 14 June 2010
- 4,435
Πάρτε μια τζούρα από το τσίρκο των Tiger Lillies, μικροποσότητες από τις εξτραβαγκάντσες του Peter Greenaway, όσο πατά η γάτα από την αισθητική του Jeunet, ολίγον από αλμοδοβαρικό μελόδραμα, μια γερή ρουφηξιά από μπουνιουελικό σουρεαλισμό, την πάλαι ποτέ μεγαλοπρέπεια μιας παρακμασμένης Όπερας και μια γερή δόση από όλη την trash φιλμογραφία για να έρθετε αντιμέτωποι με ένα από τους πιο πρωτότυπους και ευφάνταστους κινηματογραφικούς μύλους των τελευταίων ετών.
Balada Triste de Trompeta (Η Τελευταία Ακροβάτισσα της Μαδρίτης - 2010) του σαρανταπεντάχρονου αλλοπαρμένου Ισπανού Alex de la Iglesia.
Την εποχή του Φράνκο, ο θλιμμένος κλόουν ενός περιφερόμενου τσίρκου διεκδικεί την ακροβάτισσα Natalia από τον κτηνώδη φίλο της που υποδύεται τον χαρούμενο κλόουν στο ίδιο τσίρκο.
Βία, αίμα, splatter, σαδομαζοχισμός, πολιτική, Ιστορία, έρωτας, εκδίκηση, χιούμορ, τραγέλαφος, χαρμολύπη, σουρεαλισμός, και φυσικά θάνατος, όλα αλέθονται στην κινηματογραφική μηχανή του Iglesia σε ένα αλησμόνητο φαντασμαγορικό τουρλουμπούκι.
Τι θέλει να πει ο Ισπανός; Παρωδία; Σάτιρα; Αλληγορία; Φόρος τιμής στις επιρροές του; Χάος από το πολύ μυαλό; Απλά μας δουλεύει; Όλα αυτά μαζί και τίποτα; Αδιαφορώ!
Πόσο μάλιστα όταν από τα πιο ετερόκλητα και αλλόκοτα υλικά καταφέρνει και φτιάχνει μια συμπαγή κινηματογραφική όπερα του σκουπιδοτενεκέ, ένα γκροτέσκο, αναρχικό ανοσιούργημα υψηλής αισθητικής και θυελλώδους κινηματογράφησης που εκρήγνυται με πάταγο στα μούτρα μας!
Ο Bunuel θα το ευλογούσε.
Ρισκάρω την πρόβλεψη ότι η ταινία, συν τω χρόνω, θα αποκτήσει μυθικές διαστάσεις και θα πάρει τη θέση που της αξίζει ανάμεσα στα cult φιλμικά αξιοπερίεργα όλων των εποχών.
Τα στοιχεία της ταινίας:
http://www.imdb.com/title/tt1572491/
Το trailer:
http://www.youtube.com/watch?v=fXm5zmAqBFw&feature=related
Η ταινία έφυγε από το φεστιβάλ της Βενετίας το 2010 με τον Αργυρό Λέοντα σκηνοθεσίας και το βραβείο σεναρίου.
Balada Triste de Trompeta (Η Τελευταία Ακροβάτισσα της Μαδρίτης - 2010) του σαρανταπεντάχρονου αλλοπαρμένου Ισπανού Alex de la Iglesia.
Την εποχή του Φράνκο, ο θλιμμένος κλόουν ενός περιφερόμενου τσίρκου διεκδικεί την ακροβάτισσα Natalia από τον κτηνώδη φίλο της που υποδύεται τον χαρούμενο κλόουν στο ίδιο τσίρκο.
Βία, αίμα, splatter, σαδομαζοχισμός, πολιτική, Ιστορία, έρωτας, εκδίκηση, χιούμορ, τραγέλαφος, χαρμολύπη, σουρεαλισμός, και φυσικά θάνατος, όλα αλέθονται στην κινηματογραφική μηχανή του Iglesia σε ένα αλησμόνητο φαντασμαγορικό τουρλουμπούκι.
Τι θέλει να πει ο Ισπανός; Παρωδία; Σάτιρα; Αλληγορία; Φόρος τιμής στις επιρροές του; Χάος από το πολύ μυαλό; Απλά μας δουλεύει; Όλα αυτά μαζί και τίποτα; Αδιαφορώ!
Πόσο μάλιστα όταν από τα πιο ετερόκλητα και αλλόκοτα υλικά καταφέρνει και φτιάχνει μια συμπαγή κινηματογραφική όπερα του σκουπιδοτενεκέ, ένα γκροτέσκο, αναρχικό ανοσιούργημα υψηλής αισθητικής και θυελλώδους κινηματογράφησης που εκρήγνυται με πάταγο στα μούτρα μας!
Ο Bunuel θα το ευλογούσε.
Ρισκάρω την πρόβλεψη ότι η ταινία, συν τω χρόνω, θα αποκτήσει μυθικές διαστάσεις και θα πάρει τη θέση που της αξίζει ανάμεσα στα cult φιλμικά αξιοπερίεργα όλων των εποχών.
Τα στοιχεία της ταινίας:
http://www.imdb.com/title/tt1572491/
Το trailer:
http://www.youtube.com/watch?v=fXm5zmAqBFw&feature=related
Η ταινία έφυγε από το φεστιβάλ της Βενετίας το 2010 με τον Αργυρό Λέοντα σκηνοθεσίας και το βραβείο σεναρίου.
Last edited: