Ο Σπίνουλας μου θυμίζει τους αριστερούς αγωνιστάδες κατά της χούντας που μερικά χρόνια αργότερα τους έβρισκες σε υπουργεία,υπηρεσίες,ΔΕΚΟ κλπ βουτηγμένους μέσα στην μίζα και την διαπλοκή, αλλά συνεχίζοντας να το παίζουν και εργατοπατέρες.
Οσοι είχαμε γνωρίσει το περιοδικό, κυρίως την δεκαετία του 80 (που η αγορά είχε ανέβει απότομα και είχαν αντικείμενο) ξέρουμε ότι τότε ήταν η ψυχή του περιοδικού, αλλά η πορεία του από ένα σημείο και μέτα ταυτίζεται απόλυτα με την "ελληνική φούσκα".
Δηλώσεις του τύπου "τα παιδιά μου ακούν από magnepan κλπ......" δεν δείχνουν μετρημένο και σοβαρό άνθρωπο.