Αναρωτιέμαι αν αυτή η εκπληκτική ερμηνεία της Μελίνας θα ήταν καλύτερη χωρίς εικόνα και χωρίς τις ψεύτικες δακρυσμένες βλεφαρίδες...
Στην κηδεία της μας είχαν πάρει όλους τα ζουμιά χάρις και σε αυτο το τραγούδι....
Η αναγκαιότητα της εικόνας οδηγεί σε υποβιβασμό της τέχνης 99 φορές στις 100. Άλλο όταν η εικόνα είναι το αντικείμενο της καλλιτεχνικής δραστηριότητας.
Στο σινεμά πάλι η υποτιθέμενη ανάγκη να έχουμε συνεχώς ήχο έχει πολλές φορές αρνητικά αποτελέσματα και μπλοκάρει την μετάδοση των συναισθημάτων. O Lars von Trier έχει κάνει καλές δουλειές ακριβώς επειδή δεν χρησιμοποιεί ήχο χωρίς λόγο...
Πάντως το συγκεκριμένο τραγούδι του Ξαρχάκου ΚΑΙ λόγω της συγκεκριμενης ερμηνείας μου σηκώνει την τρίχα κάθε φορά που το ακούω.
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.