To Studio 60,ναι δεν ηταν το καλυτερο του.Υπεφερε λογω concept περισσοτερο παρα σε χαρακτηρες ή διαλογους (αν και εδω ηταν ολιγον ντεφορμε ειναι η αληθεια).
Οταν βαζεις πολιτικα ζητηματα με φοντο τα παρασκηνια ενος τηλεoπτικου σοου τυπου Saturday Night Live,καπου το πραγμα δεν δενει.Παρ'ολα αυτα στεκεται ανετα αρκετα ψηλα σε σχεση με οτι κυκλοφορει τριγυρω.
Το ιδιο και το,πολυ καλυτερο,Newsroom,οπου ως concept ηταν και πιο ταιριαστο,απλα εδω ο Σορκιν ηταν λιγο παραπανω...συφιλιασμενος απ'οτι πρεπει σε σχεση με οτι εβλεπε και αυτο περναγε στο χαρτι,χανοντας καπου το μετρο.Παρ'ολα αυτα παντως και εδω θεωρω οτι σε σχεση με οτι κυκλοφορουσε ηταν πολυ ψηλα.
Οσον αφορα τις γυναικες,εγω διαφωνω.Εχει γραψει μερικους απο τους καλυτερους γυναικειους χαρακτηρες που εχω δει στην τηλεοραση,χωρια που ενα απο τα βασικα θεματα του ηταν τα δικαιωματα των γυναικων,και πιστευω οτι οσοι γκρινιαζουν το κανουν απλα για να γκρινιαξουν (συνηθως κατι ενοχικοι ψευτο-liberals της κακιας ωρας).
Δεν νομιζω οτι εχει ξεπεραστει ο Σορκιν.Παντα θα υπαρχει χωρος για λιγο ρομαντικο ιδεαλισμο.
Απλα τον κορεσμο δεν μπορει να τον γλιτωσει κανενας και ο Σορκιν εκανε καλο στον εαυτο του που επεστρεψε στο σινεμα.Αλλωστε εχει γραψει το σεναριο για μερικες απο τις καλυτερες ταινιες που βγηκαν τα τελευταια χρονια απο το χολιγουντ.
Εννοω χιουμοριστικα, οτι οι αμερικανοι, τοτε ηταν στην ακρη του γκρεμου, ενω πλεον εχουν πεσει και εχουν ανοιξει και κρατηρα στο σημειο προσγειωσης 
