σχετικα με τα εργαλεια που αναφερθηκαν. με επιασε το φιλοσοφικο μου
προχτες με τον κουμπαρο και κολλητο απο παιδια, αυτο λεγαμε οτι εχουμε φτασει στην υβρι! τουλαχιστον ποσοτικα.
γιατι εμεις δεν ειμαστε επαγγελματιες να βγαζουμε λεφτα απο τα εργαλεια μας, εχουμε βρει ομως την ησυχια μας, την χαλαρωση μας, κανουμε απλα τη πλακα μας, ειτε εχουμε πολλα λεφτα ειτε λιγα. πειραματιζομαστε, διαλυουμε, ξαναφτιαχνουμε κλπ και απολαμβανουμε και την ποιοτητα οταν μπορουμε.
και με ενα γωνιακο τροχο, κανεις τη δουλεια σου, κανεις το χαβαλε σου. εμεις μπορει να εχουμε 10. άλλο ειναι το ζητουμενο.
το θεμα ειναι η καλη παρεα και να εχεις ενα χωρο δικο σου. που να τον οριζεις εσυ. και φιλους που ο ενας βοηθα τον αλλον.
ο συγκεκριμενος φιλος πολυτεκνος, στην αποθηκη-γκαραζ του βρισκει την ησυχια του, το ιδιο κι εγω, στην αποθηκη στο χωριο στο κηπο, καθομαι, πειραματιζομαι, παιρνω το κολλητο τηλεφωνο, του λεω ετσι εκανα ετουτο κλπ
αφηνω τη γυναικα πατρα και παω χωριο .
δεν τρεχει τιποτα αν δεν εχεις λεφτα για να κανεις τη διασκεδαση σου. εχουν οι φιλοι. αλλος λιγοτερα, αλλος περισσοτερα. αλλος χτες αλλος σημερα, αλλος αυριο
καποτε "κολυμπαγα" στο χρημα, σημερα κολυμπανε αλλοι, αυριο καποιοι αλλοι.
αυτο που μενει ειναι η εκτιμηση που εχεις και σου εχουν...
στην ηλικια μας κει γυρω στα 50-60 , συνειδητοποιεις οτι το πλεον πολυτιμο αγαθο ειναι ο χρονος. και το να τον περνας ευχαριστα, ειναι πολυ μεγαλυτερος πλουτος απο το να εχεις στην ακρη καποια τρελα λεφτα ή τρελα αμαξια, ή τρελα εργαλεια.
ξερω και μασκαραδες που εχουν τρελα λεφτα αλλά δεν γουσταρουν και πολλοι αξιολογοι ανθρωποι την παρεα τους.
δεν παει να εχουν εκατο εργαλεια στην αποθηκη τους, 3 αμαξαρες στο γκαραζ τους, ειναι μονοι και το ξερουν...
και παρακαλανε στην ουσια για την παρεα σου.
σε αυτην την ηλικια, εχεις ξεσκαρταρει τους μασκαραδες απο τη ζωη σου και εχεις κρατησει ωραιους ανθρωπους.
και καπου αναμεσα στο τρυπημα και το κοψιμο, λες : ρε φιλε τι ωραιο ηταν αυτο που ειπε εκεινος ο γκουρου, ή τι εκανε ο ταδε παπαρας, ή τι φωνη εχει ο ντιμάς κλπ, ή πως να χειριστουμε τον φιλο που καψουρευτηκε την πιτσιρικα κλπ ή τι επαθε ο ταδε μασκαρας που εφαγε τα λεφτα του ταδε κλπ
παιρνεις το αμαξι, πας σε κανενα απομερο μερος με θέα και πινεις καφε αναζωογονητικο, το φορτωνεις και με παρεα και δουλευεις και τα θηλυκα της παρεας και κανεις τη πλακα σου.
αρκει να υπαρχει αγαπη και εκτιμηση και ολα ερχονται...
προ ενος ετους, λεω σε αλλο φιλο:
- ρε εσυ, τι αστερι ανακαλυψα, εναν ντιμας η πλεον απιστευτη φωνη του συμπαντος!
- ελατε ρε απο εδω να τον ακουσουμε. τι να ακουστε ρε γυφτοι στα δικα σας?
* στερεοφΟνικο (γιατι σκοτωνει) του φιλου στη φωτο (στοιχιζει παραπανω απο μια μονοκατοικια)
ειναι αναγκη να εχεις εσυ κατι αντιστοιχο? εχει ο φιλος. αρκει να εχεις φιλους...
και το δικο μου ταπεινο λαμπατο του επταχιλιαρου, πολυ καλα τον παιζει. και του αλλουνου του διχιλιαρου, μια χαρα. ετσι κι αλλιως στην ηλικια μας δεν ακουμε και τελεια...
και ακομα δεν εχω παει καν να ακουσω ντιμας εκει. παρολο που ειναι εξαιρετικο παιδι ο φιλος που το εχει.
αλλος φιλος εχει γκραντε ουτόπια, στην ηλικια αυτη δεν σε νοιαζει αν εχεις ναυτιλους ,γκραντε ουτοπια, κόντο ή μαρκ λεβινσον, φεστουλ, μπος ή παρκσαιντ
αυτα νοιαζουν τους μικροτερους. εμεις που εχουμε θαψει καμια δεκαρια φιλους ηδη, άλλα πραγματα μας νοιαζουν...
σε νοιαζει να εχεις καλους φιλους , καλους ακομπλεξαριστους ανθρωπους με επιπεδο που να χαιρεσαι την παρεα τους. να τους πειραζεις, να σε πειραζουν, να γινεται χαβαλες. και εχω αρκετους τετοιους.
και να μην σου σκοτιζουν οι γυναικες τα νεφρα
ολα τα αλλα ειναι για να σε εξυπηρετουν.
ο κολλητος περισυ χαρισε σε εναν κοινο μας καλο φιλο, φτωχαδακι που εχει αρκετες ελιες, αλλά καλο παιδι, ενα αλυσοπριονο στιλ που το ειχε αγορασει κανα πεντακοσαρικο +
εχει 4-5 ακομα
οταν τον ρωτησα γιατι του χαρισε τοσο καλο κομματι, ενω ειχε να του δωσει και μακουλαχ και αλλα, μου ειπε: το ειχε περισσοτερο απο εμενα αναγκη, με τα φτηνοτερα θα παιδευοταν...
χαιρεσαι πια με το να βλεπεις το χαμογελο στη φατσα του φιλου σου, και οχι αν εχεις τα ταδε ή τα τοσα εργαλεια- υλικα αγαθα
ενα καλοκαιρι προπερσι, ειπα να παω ενα τριημερο καπου.
αλλος φιλος ηθελε να μου δωσει τη παναμέρα του να παω τριημερο λευκαδα, ο κουμπαρος μου λεει παρτο τζιπ το αυτοματο να μην κουραζεσαι και μη σε αφησει η σιτροεν πουθενα, κλπ
δεν πηρα κανενος γιατι θα αγχωνομουν μην παθουν καμια ζημια. οχι οτι θα τα πληρωνα βεβαια αν παθαιναν κατι. αλλωστε με τι? αλλά αν συνεβαινε κατι, γιατι να γινω η αιτια να στενοχωρηθει ενας φιλος? ενω ετσι πηγα με τη σακαρακα μου και ημουν χαλαρος
η γενια μου σταθηκε τυχερη!
ζησαμε τα πραγματα που επρεπε, τις ωρες που επρεπε, και τωρα εχουμε καταληξει στο ζουμι...