Πρώτον, εξ αρχής άφησα την παράμετρο κατανάλωση εκτός.
Αλλά και πάλι δεν μου λέει κάτι. Αν είναι να παγώσει η οικογένειά μου για 0,10 ευρώ ανά ώρα δεν το σκέφτομαι καν. Αν η διαφορά είναι στα 20 ευρώ/ώρα θα το σκεφτόμουν. Ίσως.
Δεύτερον, ζέστανε σε ένα μπρίκι λάδι και σε ένα άλλο νερό και δες σε ποιό θα μπορέσεις να βάλεις γρηγορότερα το χέρι σου μέσα χωρίς να καείς. Προφανώς κάποιος λόγος υπάρχει που το λάδι κρατάει περισσότερο. Ποιός είναι ο λόγος αυτός; κλάϊν μάϊν, το θέμα είναι πότε θα βουτήξω το χέρι μου.
Τρίτον, τα τεχνοκρατικά χαρακτηριστικά με αφήνουν παγερά αδιάφορο για έναν και μόνο λόγο. Αναφέρονται σε απόλυτα νούμερα με μετρήσεις σε ιδανικές συνθήκες. Στην πράξη αυτές οι συνθήκες σπανίως πληρούνται. Το θέμα είναι να γίνεται η δουλειά με τις συγκεκριμένες παραμέτρους όταν - όπου - όπως θέλω εγώ. Αυτό το έχω κάνει, στον ίδιο χώρο, την ίδια εποχή, με τις ίδιες (θεωρητικά) καιρικές συνθήκες έχω «δοκιμάσει» σώμα λαδιού, ξυλόσομπα, σόμπα κηροζίνης και τζάκι, για πολλά χρόνια. Κι εγώ και οι γονείς μου. Το σώμα αναδείχθηκε το καλύτερο μέσο θέρμανσης. Στο δικό μου σπίτι, στο σπίτι κάποιου άλλου μπορεί να βγεί νικητής το "ταπεινό" τζάκι. Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες, αυτός άλλωστε είναι ένας από τους λόγους που δεν υπάρχει μόνο μια λύση για κάθε πρόβλημα.
Τέταρτον, αυτές οι συζητήσεις δεν έχουν και πολύ νόημα, όπως προείπα η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και μάλλον μοναδική. Εγώ απλά μια πρόταση έκανα ως μια ακόμα εναλλακτική.
