Φροντίζω να απεχω απο τα δημοσίως γραφόμενα και να κρατώ πάντα μια θετική αν οχι ουδέτερη στάση προς αυτά. Φροντίζω επίσης πάντα να εκτιμώ και να εστιάζω στα θετικά του κάθε ενός που συναναστρέφομαι.
Ειναι όμως πλέον, χρονιά με τη χρονιά εξαιρετικά λυπηρό το πόσο πολύ, κάποιοι, αρέσκονται στο να βγάλουν το μάτι του άλλου, όποιου άλλου, χωρίς απαραίτητα να έχουν προσωπικό όφελος απο αυτή τη προσέγγιση.
Είναι πραγματικά κρίμα για όλους, ως χομπίστες και φίλους του θέματος, ως επαγγελματίες και ως εκθέτες, ή απο όποια άλλη σκοπιά, να μην χαιρόμαστε με το οτι υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να στήσουν εκθέσεις, επαγγελματίες που προσπαθούν να μας δείξουν πράγματα και επισκέπτες που θέλουν να τιμήσουν όλους αυτούς για ολη αυτή τη δουλειά και κανένας να μήν εκτιμάει τη προσπάθεια του άλλου.
Εδώ και στο άλλο και στο τρίτο και στο πέμπτο φόρουμ, για αυτήν, για την άλλη, για την όποια έκθεση, για τον όποιο επαγγελματία, προσπαθούν μόνο, να ξεπεράσει ο ένας τον άλλον σε "εξυπνάδα" και να εστιάσει μόνο σε φτηνό καυτηριασμό ατελειών, υπαρκτών ή πλασματικών.
Ένα χόμπι, μια ασχολία, αλλά και μία εργασία παροχής εσόδων για κάποιους (ναι πρέπει και αυτοί να βγάλουν λεφτά για τις οικογένειες τους), θα έπρεπε να μας ενώνει και να πυροδοτεί θετικές και ευχάριστες συζητήσεις, να ευνοεί συνεργασίες επαγγελματικές ή μη , ανταλλαγές απόψεων, ευχαρίστηση και χαρά, δουλεύοντας, πουλώντας, κατασκευάζοντας, βλέποντας και αγγίζοντας μηχανές που πιθανών μερικοί δε θα μπορούσαν ούτε να ονειρευτούν, και τοσα αλλα θετικα.
Παρόλα αυτά κάποιοι γεύονται μεγαλύτερη ευχαρίστηση απλά εξωτερικέυοντας ρηχές κακίες προς οποιονδήποτε στόχο.
Έχω την τύχη να έχω βρεθεί σε πολλές ανάλογες εκθέσεις του εξωτερικού, Ευρωπη, Ασια και Αμερικη, μεγάλες αλλά και μικρότερες που οι δικές μας δεν έχουν κάτι να ζηλέψουν.
Δε μπορεί κάποιος να μην αντιληφθεί τη διαφορά στη προσέγγιση του μεγαλύτερου ποσοστού εμπλεκομένων.
Είναι κρίμα να περνάνε άτομα απο το εξωτερικό και να μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για τις δικες μας εκθέσεις, για τις δικες μας προσπάθειες, για τη παρουσία όλων μας, είναι κρίμα Έλληνες σε όποιο πόστο να αποθεώνονται στο εξωτερικό, ομως εδω να υπάρχει αυτή η κατήφεια. Προφανώς ο καθε ενας είναι πιθανό να σταματήσει να προσπαθεί.
Κλείνοντας και ζητώντας συγγνώμη για το μακροσκελές γραπτό μου, ως ενας πολύ μικρός, και ίσως απο τους νεότερους, κρίκος αυτής της μεγάλης αλυσίδας, προτρέπω όλους, θιασώτες, λάτρεις, χομπίστες, επαγγελματίες, δημοσιογράφους και εκθέτες, να εστιάσουμε στο τι μπορούμε να κάνουμε καλά και να αναδείξουμε το τι μπορεί να κάνει καλά ή καί καλύτερα ο αλλος. Θετική προσέγγιση και ειλικρίνεια. Τότε και μονο τότε θα χαρούμε πραγματικά το κοινό μας πάθος και θα το ανεβάσουμε επίπεδα στην Ελλάδα και σε ολο τον κόσμο.
Όλες οι τεράστιες εκθέσεις του εξωτερικού ξεκίνησαν απο μικρά, πιθανώς βρωμικα, με πιθανως ακριβό καφέ, ξενοδοχεία, απο μικρά μαγαζιά, μικρούς κατασκευαστές και σίγουρα με πολλές ατέλειες. Κάποιοι όμως υποστήριξαν κάποιους με αποτέλεσμα να εξελιχθούν χερι-χερι και οι προσπάθειες να γίνουν τεράστιες με αποτέλεσμα να κερδίσουν όλοι. Επαγγελματίες και καταναλωτές.
Δεν στοχοποιώ και δεν αναφέρομαι σε κανέναν προσωπικά. Αναφέρομαι στο γενικό φαινόμενο πού πραγματικά, προσωπικά με κάνει να λυπάμαι, καποιες στιγμες, για την όποια ελάχιστη προσπάθεια μπορεί και εγώ να εχω προσφέρει σε αυτή την όμορφη ιστορία.
Με μεγάλη εκτίμηση και σεβασμό, Στράτος Βήχος