Το Low Spark.. είναι όντως δισκάρα. Και το θεωρούσα σαν τέτοιο, απο την εποχή που το πρωτοάκουσα, πριν ακόμα το αγοράσω. Θέλω να πω πως η προσέγγισή και η έγκρισή του έγινε με αμιγώς "μουσικά" ας πούμε (πάντα για τα γούστα μου) κριτήρια.
Αντίθετα το Barleycorn και το Eagle, "ήρθαν" εξαρχής φορτωμένα με ένα συναισθηματικό βάρος (λόγω συγκεκριμένων συγκυριών), που δεν τό έχουν αποβάλει μέχρι σήμερα (το σήμερα σχετικό, την τελευταία φορά ας πούμε καλύτερα, καθώς έχω να τ'ακούσω πολύν καιρό) που δεν μου επιτρέπει να τα κρίνω αντικειμενικά, καθώς κάθε ακρόαση τους αναπαράγει το χρόνο, το κλίμα, τα συναισθήματα, τις εικόνες, σαν ταινία, κάτι που ορισμένοι έχετε δηλώσει οτι απεχθάνεσθε. Απλά συμβαίνει με τα συγκεκριμένα. Μόλις είμαι σε θέση να ξαναπαίξω βινύλια, θα τα ακούσω και θα επανέλθω.