Ουροβόρος όφις βλέπω στο εξώφυλλο..Καλό θα είναι.
Todd La Torre - Rejoice In The Suffering (Rejoice In The Suffering - 2021)
Δίσκος που φέρνει πιο πολύ στους Nevermore παρά στους όψιμους Queensryche στους οποίους εργάζεται..
Γι'αυτό και γ@@@@εί....
Δεν είμαι φαν των όψιμων Queensryche.Xωρίς De Garmo και Τate δεν....Ουροβόρος όφις βλέπω στο εξώφυλλο..Καλό θα είναι.
Ναι είμαι εγγεγραμμένος στο Sea Of Tranquility αλλά σπάνια το παρακολουθώ..Συμφωνώ σε όλα όσα γράφεις αλλά ακούγοντας τη φωνή είδα ότι δεν φτάνει σε intelligence τον μακαρίτη .Έχει αρκετά κενά στη ροή...Πρέπει να ακούσω τον δίσκο ολόκληρο για να σου πω και θα το κάνω μια από αυτές τις μέρες.Δεν είμαι φαν των όψιμων Queensryche.Xωρίς De Garmo και Τate δεν....
Αλλά έπεσα σε μια κουβέντα στο Sea Of Tranquility (κανάλι στο Youtube) όπου έβγαζαν το συγκεκριμμένο μέσα στις καλύτερες κυκλοφορίες του '21.
Το βαλα στο spoti μια μέρα στη δουλειά και φίλε σκοτώνει.
Mου θυμίζει πολύ Nevermore και η μπάντα του μακαρίτη μου άρεσε πολύ.
Στο "κλασσικό" μέταλ δεν βρίσκεις εύκολα πια τόσο καλές δουλειές.
Για τη φωνή συμφωνώ με χέρια και με πόδια,πιο πολύ για τη δομή και το ύφος των συνθέσεων (sic) μιλούσα.Ναι είμαι εγγεγραμμένος στο Sea Of Tranquility αλλά σπάνια το παρακολουθώ..Συμφωνώ σε όλα όσα γράφεις αλλά ακούγοντας τη φωνή είδα ότι δεν φτάνει σε intelligence τον μακαρίτη .Έχει αρκετά κενά στη ροή...Πρέπει να ακούσω τον δίσκο ολόκληρο για να σου πω και θα το κάνω μια από αυτές τις μέρες.
Πιο πάνω έκανες αναφορά στο κλασσικό μέταλ..Ποτέ δεν ήμουν φαν ..Αλλά υπάρχουν οι τρανταχτες εξαιρέσεις στο μυαλό μου..Στο τώρα, ελπίζω να έχεις ακούσει το τελευταίο Fates Warning..Σκοτώνει...Ένα άλλο που σκοτώνει (στην κυριολεξία) είναι το τελευταίο των Caligula's Horse...Ξέρεις ότι δεν είναι το είδος μου αλλά το συγκεκριμένο το τσίμπησα με κλειστά μάτια σε βινυλιούμπα κιόλας ..Το αναφέρω επειδή (και) στα φωνητικά το iq είναι πολύ υψηλό..Δεν θα σου λείψει ο μακαρίτης.Για τη φωνή συμφωνώ με χέρια και με πόδια,πιο πολύ για τη δομή και το ύφος των συνθέσεων (sic) μιλούσα.
Εγώ να μην πάρω?Πιο πάνω έκανες αναφορά στο κλασσικό μέταλ..Ποτέ δεν ήμουν φαν ..Αλλά υπάρχουν οι τρανταχτες εξαιρέσεις στο μυαλό μου..Στο τώρα, ελπίζω να έχεις ακούσει το τελευταίο Fates Warning..Σκοτώνει...Ένα άλλο που σκοτώνει (στην κυριολεξία) είναι το τελευταίο των Caligula's Horse...Ξέρεις ότι δεν είναι το είδος μου αλλά το συγκεκριμένο το τσίμπησα με κλειστά μάτια σε βινυλιούμπα κιόλας ..Το αναφέρω επειδή (και) στα φωνητικά το iq είναι πολύ υψηλό..Δεν θα σου λείψει ο μακαρίτης.
Αν δεν το έχεις ακούσει κάντο τώρα. Και πες μου εντυπώσεις..
ΥΓ..Και τα δύο παραπάνω πατούν και με τα δύο πόδια στο progressive αλλά το Caligula's Horse έχει καταφέρει το ακατόρθωτο..Να ακούγεται ποιοτικό και mainstream ταυτόχρονα..
Δημήτριε ,στο παρακάτω F.W. αναφέρομαι..Έχει και μπόλικο συναίσθημα..Εγώ να μην πάρω?
Διαβάζω και δελεάζομαι.
Αντε με ψήσατε,θα τους ακούσω απόψε..