Eυχαριστώ Pleo, για το χρόνο και για τις παρατηρήσεις σας.
Διευκρινίζω, προς άρση παρανοήσεων, πως αυτό που αρχικά είπα, αλλά ίσως δεν το ανέπτυξα επαρκώς, είναι πως από τη μια υπάρχουν δύο ομάδες μεγαφώνων και από την άλλη δεκάδες είδη μουσικής.
Από μεγάφωνα έχουμε τα χαρακτηριζόμενα ως Hi-Fi και τα χαρακτηριζόμενα ως PA. Tα «οικιακά» και τα «επαγγελματικά» αν το θέλετε. Ενώ μοιράζονται την ίδια αρχή λειτουργίας, ουσιαστικά έχουν μεταξύ τους δύο σχεδιαστικές και κατασκευαστικές διαφορές.
Σχεδιαστικά, τα Hi-Fi «θυσιάζουν» την ευαισθησία και τον συντελεστή απόδοσης ισχύος χάριν μιας γραμμικά εκτεταμένης απόκρισης συχνότητας. Τα PA αντίθετα, «θυσιάζουν» την γραμμικά εκτεταμένη απόκριση συχνότητας χάριν της μεγαλύτερης ευαισθησίας και του μεγαλύτερου συντελεστή απόδοσης ισχύος.
Κατασκευαστικά, τα PA χαρακτηρίζονται για τα ισχυρά τους «μοτέρ» και για την ικανότητά τους να «διαχειρίζονται» μεγάλα ποσά ισχύος.
Αυθύπαρκτα, δεν είναι καλύτερα τα μεν από τα δε. Η ποιότητα του ήχου που θ’ αποδώσουν και τα δύο είδη, εξαρτάται από τον προορισμό χρήσης τους και τις ικανότητες του μηχανικού που θα σχεδιάσει συνολικά το πλήρες ηχείο.
Η μουσική που χρησιμοποιεί ηλεκτρικές/ηλεκτρονικές ταλαντώσεις για την παραγωγή των κυματομορφών, μέσω των οποίων εκφράζεται, μπορεί να έχει άκρως εκτεταμένο συχνοτικό φάσμα (από υπόηχους μέχρι υπέρηχους) κι εξαιρετικά «πυκνό» μουσικο-ακουστικό περιεχόμενο με τεράστιες δυναμικές εξάρσεις . Και φυσικά προορίζεται γι αναπαραγωγή μέσω μεγαφώνων. Το είδος (Hi-Fi ή PA) των μεγαφώνων στα ηχεία που χρησιμοποιούν οι καλλιτέχνες για ν΄ακούσουν στο πρωτότυπο τη μουσική που δημιούργησαν, εναπόκειται στη φαντασία μας.
Ή μήπως όχι;Τα Hi-Fi μεγάφωνα την αναπαράγουν με άριστη γραμμικότητα και με πλήρη δυναμικά. Αλλά σε χαμηλές έως φυσιολογικές μέσες στάθμες, της τάξης των 94dB στη θέση ακρόασης. Σε υψηλότερες στάθμες, ξεκινούν προοδευτικά η μηχανική «κόπωση» των αναρτήσεων και η θερμική «κόπωση» των πηνίων φωνής.
Τα PA μεγάφωνα την αναπαράγουν μ’ ελαφρώς μειωμένη γραμμικότητα και με πλήρη δυναμικά. Για να φτάσουν σε μέση στάθμη, της τάξης των 94dB στη θέση ακρόασης, απαιτούν μόνο λίγα Watt. Όταν αυξηθεί η ένταση για «περισσότερο συναίσθημα» κι ενίσχυση της ψευδαίσθησης του «ήμουν κι εγώ στη συναυλία», τα μεγάφωνα θα διαχειριστούν την πλεονάζουσα ισχύ και θ’ «ακολουθήσουν» αγόγγυστα.
Μετά από μακρά διαδρομή μουσικών απολαύσεων και πρακτική εμπειρία από πολλές σχεδιάσεις και κατασκευές (προενισχυτές, ενισχυτές, ηχεία κλπ), δεν ανέχομαι ούτε συγχωρώ, σε ηχείο ή ενισχυτή, οποιαδήποτε τάση για συμπίεση των δυναμικών ή απώλεια πλήρους ελέγχου επί των παραμορφώσεων, όταν αποφασίσω ν’ ακούσω «λίγο» πιο δυνατά για να μπω στο «κλίμα».
Αν κάποιος ακούει κυρίως αυτά τα είδη μουσικής και ζητήσει τη γνώμη μου, πάντα τον προτρέπω να σκεφτεί την επιλογή «επαγγελματικών» μεγαφώνων για τα υπό σχεδίαση ηχεία του, για τους λόγους που προανέφερα.
