Την έντεχνη δημιουργία μειωμένης προσφοράς την καταλαβαίνω, βγάζεις 1500 αριθμημένα αντίτυπα και τέλος. Την αυξημένη ζήτηση πως την δημιουργείς;
Audiophile (?) records: Μέσο υψηλής πιστότητας ή περιουσιακό στοιχείο;
- Thread starter Γιώργος Κουν.
- Start date
Η Sony/Columbia/RCA έχει κατι δεκαετίες να βγαλει μουσική σε βινύλιο. Δεν αναφέρομαι στις επανεκδόσεις μπουτικ τύπου Classic Records, ούτε στα ημιπειρατικά τύπου World of Vinyl που κάνουν μαστερινγκ απο το CD της Sony. Η ίδια η εταιρεία έχει γυρίσει την πλάτη στο φορμά, δεν εχει πλεόν την υποδομη σε μηχανήματα, προσωπικό και κυρίως νοοτροπία για να το στηρίξει.
Δεν σταμάτησε ποτέ; Μια τυχαία προσπέλαση στο discogs:
https://www.discogs.com/master/45347-The-Doors-The-Doors
H Eleκtra δεν είναι σοβαρή εταιρία; Οι Doors δεν είναι απο τα εμπορικότερα γκρουπ;
Το The Doors εκδόθηκε τελευταία φορά σε βινύλιο στην Αμερική το 1983
Η επόμενη έκδοση έγινε το...2009! Και μάλιστα μέσω Rhino.
Με το που είδαν το πανηγύρι που έγινε, καπακωτά μετά ξανά το 2010, να και στερεο να και mono ότι γουστάρει ο λαός.
Macmod
AVClub Addicted Member
Άρα έρχεσαι στα λόγια μου, όλο αυτό είναι έντεχνο και αρπαχτή. Άμα θεωρείται σοβαρό αυτό, τότε τι να σχολιάσει κανείς.
Όταν όμως βρίσκονται παντού πρόθυμοι να πληρώνουν τέτοια ποσά, τότε γιατί να σταματήσει κανείς?
Με εξαίρεση δίσκους άμεσης κοπής 180 ή 250 γραμμαρίων ποιοτικού υλικού από σοβαρό μάστερ, γιά όλους τους υπόλοιπους δίσκους
δεν έχω δαπανήσει ποτέ πάνω από 25 - 35€ το τεμάχιο και μιλάμε πάντα γιά νέους σφραγισμένους δίσκους.
Όταν όμως βρίσκονται παντού πρόθυμοι να πληρώνουν τέτοια ποσά, τότε γιατί να σταματήσει κανείς?
Με εξαίρεση δίσκους άμεσης κοπής 180 ή 250 γραμμαρίων ποιοτικού υλικού από σοβαρό μάστερ, γιά όλους τους υπόλοιπους δίσκους
δεν έχω δαπανήσει ποτέ πάνω από 25 - 35€ το τεμάχιο και μιλάμε πάντα γιά νέους σφραγισμένους δίσκους.
Όχι, τα δικά μου λόγια είναι 
Έγραψα πως οι εταιρίες σταμάτησαν να παράγουν βινύλιο, για πολύ συγκεκριμένους λόγους.
Και ξεκίνησαν ξανά, όταν είδαν το κύμα και είπαν να το καβαλήσουν.
Το διάστημα 1983 -2009 αν μη τι άλλο, μπορώ να το θεωρήσω ως "σταμάτημα", έτσι δεν είναι;
Έγραψα πως οι εταιρίες σταμάτησαν να παράγουν βινύλιο, για πολύ συγκεκριμένους λόγους.
Και ξεκίνησαν ξανά, όταν είδαν το κύμα και είπαν να το καβαλήσουν.
Το διάστημα 1983 -2009 αν μη τι άλλο, μπορώ να το θεωρήσω ως "σταμάτημα", έτσι δεν είναι;
Macmod
AVClub Addicted Member
Τι να πω? Εγώ ξεκίνησα προσωπικά την δισκοθήκη μου από το 1990, έως και τώρα που μιλάμε δεν αντιμετώπισα ποτέ
θέμα έλλειψης διαθεσιμότητας στην αγορά των δισκών. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι τους περισσότερους τους αγόραζα/άζω
από το εξωτερικό. Πάντως ακόμα και εδώ στην Ελλάδα, σε γνωστά και σοβαρά δισκάδικα συνήθως βρίσκεις υλικό.
θέμα έλλειψης διαθεσιμότητας στην αγορά των δισκών. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι τους περισσότερους τους αγόραζα/άζω
από το εξωτερικό. Πάντως ακόμα και εδώ στην Ελλάδα, σε γνωστά και σοβαρά δισκάδικα συνήθως βρίσκεις υλικό.
Κώστας Γκαβάκος
AVClub Enthusiast
Τα στοιχεία της Γερμανικής μουσικής βιομηχανίας δείχνουν για το πρώτο εξάμηνο του 2021 μια αύξηση των πωλήσεων κατά 12,4 % σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Οι πωλήσεις του εξαμήνου ανέρχονται στα 903,8 εκατομμύρια ευρώ.
Η αγορά περιλαμβάνει το digital και το φυσικό προϊόν.
Digital
Η αγορά digital περιλαμβάνει το streaming και το download a la carte.
Το digital κομμάτι καταλαμβάνει το 78,6 % της αγοράς με το 70,6% των ακροατών να προτιμά το audio streaming . Σε σχέση με πέρυσι το streaming παρουσιάζει άνοδο κατά 20% ενώ η αγορά download a la carte παρουσιάζει μείωση κατά 25%.
Φυσικό προϊόν
Τα φυσικά προϊόντα αποτελούν το υπόλοιπο 21,4% δηλαδή το 1/5 της αγοράς. Από αυτό το 14,5% αποτελούν τα cd που παρουσιάζουν πτωτική τάση. Τα βινύλια αποτελούν το 6%. Έφθασαν αυτό το ποσοστό παρουσιάζοντας μια εντυπωσιακή αύξηση του 50% στις πωλήσεις των.
Η ακύρωση ζωντανών παραστάσεων και η πανδημία σίγουρα επέδρασαν στα παραπάνω στοιχεία.
Μια από τις πλατφόρμες που στην δημιουργία της παράπαιε οικονομικά είναι και το Qobuz.
Το Qobuz επεκτάθηκε εφέτος στην αγορά της Αυστραλίας, Νέας Ζηλανδίας και της Βόρειας Ευρώπης (Σουηδία, Νορβηγία, Δανία, Φιλανδία) ενώ από το 2019 είναι στην USA. Διαθέτει 70 εκατομμύρια τίτλους για ακρόαση και αγορά μεταξύ των οποίων αρχεία υψηλής ανάλυσης. Ταυτόχρονα διαθέτει τα digital booklets, βιογραφίες , συνεντεύξεις και κριτικές από ομάδες εξειδικευμένων συντακτών.
Άλλες πλατφόρμες διαθέτουν έξυπνους αλγόριθμους που σου κάνουν προτάσεις σύμφωνα με τις προτιμήσεις σου.
Η αγορά περιλαμβάνει το digital και το φυσικό προϊόν.
Digital
Η αγορά digital περιλαμβάνει το streaming και το download a la carte.
Το digital κομμάτι καταλαμβάνει το 78,6 % της αγοράς με το 70,6% των ακροατών να προτιμά το audio streaming . Σε σχέση με πέρυσι το streaming παρουσιάζει άνοδο κατά 20% ενώ η αγορά download a la carte παρουσιάζει μείωση κατά 25%.
Φυσικό προϊόν
Τα φυσικά προϊόντα αποτελούν το υπόλοιπο 21,4% δηλαδή το 1/5 της αγοράς. Από αυτό το 14,5% αποτελούν τα cd που παρουσιάζουν πτωτική τάση. Τα βινύλια αποτελούν το 6%. Έφθασαν αυτό το ποσοστό παρουσιάζοντας μια εντυπωσιακή αύξηση του 50% στις πωλήσεις των.
Η ακύρωση ζωντανών παραστάσεων και η πανδημία σίγουρα επέδρασαν στα παραπάνω στοιχεία.
Μια από τις πλατφόρμες που στην δημιουργία της παράπαιε οικονομικά είναι και το Qobuz.
Το Qobuz επεκτάθηκε εφέτος στην αγορά της Αυστραλίας, Νέας Ζηλανδίας και της Βόρειας Ευρώπης (Σουηδία, Νορβηγία, Δανία, Φιλανδία) ενώ από το 2019 είναι στην USA. Διαθέτει 70 εκατομμύρια τίτλους για ακρόαση και αγορά μεταξύ των οποίων αρχεία υψηλής ανάλυσης. Ταυτόχρονα διαθέτει τα digital booklets, βιογραφίες , συνεντεύξεις και κριτικές από ομάδες εξειδικευμένων συντακτών.
Άλλες πλατφόρμες διαθέτουν έξυπνους αλγόριθμους που σου κάνουν προτάσεις σύμφωνα με τις προτιμήσεις σου.
Δηλαδή το βινύλιο αποτελεί το 28% της αγοράς σε υλικά προϊόντα μουσικής. Δέν είναι και άσχημα.
Χαμηλό μου φαίνεται, αν σκεφτείς ότι είναι ουσιαστικά το μόνο που διαφοροποιείται ουσιαστικά από τα μη απωλεστικά streaming. Εγώ πολύ δύσκολα θα αγόραζα CD από κάτι που έχω διαθέσιμο στο Qobuz, ενώ θα ήμουν ανοιχτός για ένα (καλό) βινύλιο.
Υψηλό αν σκεφτείς ότι δεν περιλαμβάνεται το μεταχειρισμένο βινύλιο που διακινείται από ebay, discogs, μαγαζιά και παζάρια.
In 2020, Discogs saw an increase of 40.12% in items sold and 35.78% in total orders over 2019. Vinyl saw a 40.75% increase in sales through the Marketplace compared to 2019, results in a total of 11,961,998 records sold in 2020. CDs (+37.18% to 3,441,769) and cassettes (+33.33% to 282,798) experienced similar growth.
https://blog.discogs.com/en/discogs-end-of-year-report-2020/
https://blog.discogs.com/en/discogs-end-of-year-report-2020/
PetVoul
Established Member
- 25 May 2020
- 228
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,302
Nαι, πιστευω οτι ειναι μια (απο τις πολλες και διαφορες) αρπαχτες, που ηξερε οτι θα βρει τα ψαρια που θα δαγκωσουν το δολωμα.
Δεν εννοειται "τεχνικη προσεγγιση" σε φιλομουσο κοινο με 7500 ευρω ουτε με 5000 ουτε με 500 για μενα.
Αλοιμονο... ακομα και στον 18ο αιωνα οι ανθρωποι πληρωναν πολυ λιγοτερο για να ερθουν σε επαφη με τη μουσικη ( με ολη την διαδικασια και το κοστος της εποχης δηλαδη ζωντανη μουσικη καθε φορα).
Το ποσο δεν δικαιολογειται με τιποτα. Με κανενα τεχνικο dispositive. Aπλα ξερουν οτι υπαρχει "πελατεια"...
Θα ελεγα οτι ειναι σκανδαλωδες αλλα εφοσον ζουμε σε ελευθερη κοινωνια ο καθενας ας σπαταλησει τα λεφτα του οπως θελει. Απλα εμας (τους υπολοιπους) μη περασουν για μαλακες και πληρωσουμε τη νυφη (που ηδη την πληρωνουμε γιατι ολοι οι δισκοι εχουν αυξηθει το βλεπω με δισκους που αγοραζα στα 00ς σημερα εχουν τριπλασιαστει οι τιμες).
Αυτο ειναι το μονο προβλημα για μενα. μηπως εξ αιτιας αυτων πουν "ενταξει φωρτοστε και τους αλλους...ειναι του συναφιου που πληρωνουν για βινυλιο Αν αυτοι πληρωνουν 7500 οι αλλοι γιατι να μην πληρωσουν 50 ; ".
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,302
Και οι λογοι τοτε ημασταν εμεις, η τουλαχιστον πολλοι απο εμας που πιστεψαμε οτι ειδαμε το φως το αληθινο με το σι ντι, γιατι επεσε και πολυ προμοσιον, και το πιστεψαμε χωρος να ψαξουμε πολυ. Ασε που δεν υπηρχε φυσημα και σκρατς... αλλα μετα απο ψαξιμο καποιων ιδιαιτερων συγγινησεων για μας που δεν το βρισκαμε στο σι ντι, αρχισαμε να μυγιαζομαστε και να λεμε "βρε λες να..." και να αρχισουμε να ξαναδοκιμαζουμε τους δισκους. Και να κανουμε συγκρισεις. Κυριως κατι πολυ υποκειμενικο που νομιζω δεν μετριεται με κατι γιατι ειναι στον τομεα του συγκινησιακου. το συναισθημα που οταν ακους σου κανει κλικ... "ναι αυτο ειναι".
Προσωπικα ειχα την τυχη στην Ροκ να μου συμβει με κομματια που γνωριζα πολυ καλα και εγω και το προσωπο που μοιραζομαι ολα μαζι του και οταν ακουγαμε το κομματι μας ελειπε κατι... και απο εκει και περα αρχισε το ψαξιμο. και δοξα τον Θεο δεν εκανα υτο που εκαναν πολλοι που πουλησα βινυλια για να αγορασω σιντια. Αγοραζα και σιντια ταυτοχρονα αλλα αρχισα να ξανααοραζω δισκους.
ΒΕβαια σε τετοιες τιμες που σκεφτονται να μας πλασαρουν με ολα αυτα τα χαϊ εντ (και να δειτε εκει θα το πανε) ε τοτε θα ακουω με τρανζιστορακι δε πειραζει. Σκεφτομαι και τον Μπετοβεν πως ακουγε με τα αυτια του... ε... παλι καλα το ουσιωδες θα το ακουσουμε. Αλλα εμενα προσωπικα "καταναλωτη που καταναλωνει πολιτισμικο υλικο" (sic) δεν προκειται να με κανουν.
Στην εποχή του νέου αιώνα η νεκρανάσταση του βινυλίου βασίζεται σχεδόν μόνον στην επανέκδοση ήδη υπαρχόντων εγγραφών και στους μεταχειρισμένους δίσκους που κουβαλάνε μαζί τους και ένα hype, ένα μύθο, που για τους μεγαλίτερους σε ηλικία μπορεί να είναι και παιδικοί ανεκπλήρωτοι πόθοι που πιθανώς τώρα μπορούν οικονομικά να διαθέσουν κάποιο ποσό. Όσο όμως και να ανεβαίνει το ποσοστό δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ όσο δηλαδή οι καινούριες δημιουργίες δεν προτιμούν το βινύλιο. Δεν μπορεί να μην βλέπουμε όμως ότι το βινύλιο (και όχι μόνο αυτό αλλά και το srereo γενικά και ακόμη περισσότερο το multichannel ) χρειάζεται χώρο στο σπίτι που πλέον δεν διατίθεται εύκολα, ησημερινή κατοικία έχει ακριβύνει πολύ και παγκοσμίως η 4μελής οικογένεια βολεύεται στα 65τμ (σε πολλές κοινωνίες είναι και πολλά) οπότε το σαλόνι πλέον είναι ο καθημερινός χώρος ολόκληρης της οικογένειας και δεν μπορεί εύκολα να τον οικειοποιηθεί κάποιος για ατομικές ακροάσεις, αλλά ούτε και χώρος για τα μηχανήματα και τα ηχεία και την δισκοθήκη. Σαφώς και μειώνεται ο αριθμός των οικογενειών που μπορούν να πληρώσουν μεγαλίτερες κατοικίες που να διαθέτουν μάλιστα και dedicated χώρο για τα χομπυ της οικογένειας. Μοιραία η ζήτηση θα πέσει και το χόμπυ θα μπορεί να το εξασκήσει μόνο μία ελίτ με προτίμηση στο βινύλιο που σε 20 χρόνια δεν θα ξέρει τι είναι. Το μέλλον είναι στο streaming και στα ακουστικά άντε και σε καμμιά ηχομπάρα. Το αισιόδοξο βέβαια είναι ότι η ποιότητα του streaming εξελίσσεται και σήμερα είναι σε καθόλα αποδεκτά επίπεδα.
Macmod
AVClub Addicted Member
Σύμφωνοι γιά το streaming και τα ακουστικά. Στο θέμα του χώρου όμως (αν μιλάμε γιά χώρο ακρόασης), δεν είναι ανάγκη να έχει κανείς μεγάλο χώρο γιά
ποιοτικό ηχοσύστημα που να περιλαμβάνει και κάποιο σοβαρό πικάπ. Ο όγκος της δισκοθήκης βέβαια είναι ένα θεματάκι, αλλά με κάποιες έξυπνες λύσεις
βολεύεται και αυτό, εκτός αν μιλάμε γιά πολύ μεγάλες δισκοθήκες (αρκετών χιλιάδων δίσκων), εκεί όντως υπάρχει πρόβλημα.
ποιοτικό ηχοσύστημα που να περιλαμβάνει και κάποιο σοβαρό πικάπ. Ο όγκος της δισκοθήκης βέβαια είναι ένα θεματάκι, αλλά με κάποιες έξυπνες λύσεις
βολεύεται και αυτό, εκτός αν μιλάμε γιά πολύ μεγάλες δισκοθήκες (αρκετών χιλιάδων δίσκων), εκεί όντως υπάρχει πρόβλημα.
Δε βλέπω κάποιο πρόβλημα στο ζήτημα του χώρου. Μια καλή δισκοθήκη πιάνει λιγότερο χώρο από μια καλή βιβλιοθήκη, εκεί δε φαίνεται να έχει κανείς πρόβλημα με το "τι θα κάνω τα βιβλία μου".
Τι γίνεται όμως όταν έχεις πολλά και από τα δύο είδη; Προσωπικά, αν δεν υπήρχε χώρος στο πατρικό μου, θα είχα μείνει με 1000 δίσκους και άλλα τόσα βιβλία...
Στο θέμα του νηματος τώρα. Έχοντας δύο φίλους με δισκοπωλεία και έναν με αποθήκη (πουλάει στο διαδίκτυο και στην σελίδα του), παίρνω αρκετά καλές πληροφορίες όσον αφορά την ποιότητα των επανεκδόσεων και των εταιρειών που τις εκδίδουν, καθώς και των τιμών που διατίθενται. Αποφεύγω εκ πεποιθήσεως τις ακριβές «υψηλής πιστότητας» επανεκδόσεις, ίσως γιατί βρίσκω τις περισσότερες ηχογραφήσεις που με ενδιαφέρουν, πάρα πολύ καλές για τις τιμές (20-28€) που πωλούνται. Σήμερα ο ανταγωνισμός έχει κορυφωθεί και υπάρχουν οι κριτικές των ακροατών, που καίνε όποιον τους κλέβει τα λεφτά από την τσέπη. Αυτό είναι κάτι που δεν υπήρχε κάποτε και νομίζω πως η Blue Note κάπως έτσι πήρε το μηνυμα. Χρειάζεται βεβαίως και η σωστή διοίκηση μιας δισκογραφικής, για να παραγάγει ένα άριστο προϊόν σε ανταγωνιστική τιμή. Είμαι πεπεισμένος, πως θα ακολουθήσουν κι άλλες μεγάλες εταιρείες το παράδειγμα της B.N. Μερικές ξύπνησαν (Impulse), άλλες το συζητάνε ακόμα στο ΔΣ πίνοντας καφέ και αμολώντας αετό.
Στο θέμα του νηματος τώρα. Έχοντας δύο φίλους με δισκοπωλεία και έναν με αποθήκη (πουλάει στο διαδίκτυο και στην σελίδα του), παίρνω αρκετά καλές πληροφορίες όσον αφορά την ποιότητα των επανεκδόσεων και των εταιρειών που τις εκδίδουν, καθώς και των τιμών που διατίθενται. Αποφεύγω εκ πεποιθήσεως τις ακριβές «υψηλής πιστότητας» επανεκδόσεις, ίσως γιατί βρίσκω τις περισσότερες ηχογραφήσεις που με ενδιαφέρουν, πάρα πολύ καλές για τις τιμές (20-28€) που πωλούνται. Σήμερα ο ανταγωνισμός έχει κορυφωθεί και υπάρχουν οι κριτικές των ακροατών, που καίνε όποιον τους κλέβει τα λεφτά από την τσέπη. Αυτό είναι κάτι που δεν υπήρχε κάποτε και νομίζω πως η Blue Note κάπως έτσι πήρε το μηνυμα. Χρειάζεται βεβαίως και η σωστή διοίκηση μιας δισκογραφικής, για να παραγάγει ένα άριστο προϊόν σε ανταγωνιστική τιμή. Είμαι πεπεισμένος, πως θα ακολουθήσουν κι άλλες μεγάλες εταιρείες το παράδειγμα της B.N. Μερικές ξύπνησαν (Impulse), άλλες το συζητάνε ακόμα στο ΔΣ πίνοντας καφέ και αμολώντας αετό.
Macmod
AVClub Addicted Member
. . . 6000+ δίσκοι. οι 1000 στο σπίτι, οι υπόλοιποι σε διαμορφωμένη αποθήκη γιά αυτή τη δουλειά . . .