To Chat της Μουσικής

μόλις διάβασα ότι έφυγε ο στιχουργός Πάνος Ηλιόπουλος σε ηλικία 69 ετών..

αν θέλει κάποιος ας ανοίξει νήμα, 2ο για θανατικό δεν ανοίγω

καλή χρονιά με υγεία φίλοι της μουσικής !!

Θρησκος said:

Ως γκαραζιερης,ευχομαι να ειναι ευτυχες το νεον ετος 1966!!!

Click to expand...

ήταν καλή η σοδειά εκείνη την χρονιά ;;

Καλή και μουσική χρονιά να έχουμε.

το 1ο Live μετά τον covid ήταν απόψε στο Fuzz.

support οι δικοί μας Decipher.. νέα παιδιά (το '17 συγκροτήθηκαν) με καλές επιρροές από παλαιότερους του είδους, φοβερή ενέργεια στην σκηνή , πολύ καλοί στον ρυθμό και στα φωνητικά.
οι μαλλούρες must , πολύ τους ζήλεψα...





οι ARCTURUS που ήταν το "κυρίως μενού" είναι παλιές καραβάνες... ξέρουν τι θέλουν, ξέρουν τι θέλουμε....
ο black metal καμβάς τους έχει τα πάντα μέσα.. πειραματισμό, "ακρότητα", prog, αργό ρυθμό, γρήγορο , φωτοβολίδα...
όταν δε παίξανε το "La Masquerade Infernale" , δύσκολα κράτησα τα δάκρυά μου.. τα κράτησα όμως.

αυτός ο "ICS Vortex" κρατάει ακόμα την καλή φωνή του , μπροστά 1η σειρά ήμουν , τον άκουσα αρκετά καλά και χωρίς το μικρόφωνο και όλα τα σχετικά..
ο τύπος πρέπει να είναι πάνω από 2 μέτρα ύψος, το στυλ του είναι καταπληκτικό -γνήσιος Νορβηγός- και κόβω το χέρι μου ότι πιτσιρικάς είχε πρότυπο τον Robert Plant.
οι κινήσεις του ήταν σαν να έβλεπα τον Plant στο Μadison Square Garden σε συναυλία των Zeppelin κάπου το '70...
όχι δεν ήμουν παρών εκεί τότε, αλλά έχω δει την συναυλία 7-8 φορές...

φοβερός τύπος και ο Jan Axel Blomberg πίσω από τα ντράμς , απίστευτα βαμμένος στα μούτρα , αλλά ως συνήθως οι ντράμερς είναι χωμένοι πίσω πίσω και δύσκολα κατάφερα να τον "πιάσω" σε φωτογραφία με τον κατάλληλο φωτισμό..
ήταν το μπάσο συνέχεια στην ίδια ευθεία και με νευρίαζε...

έκανα χάζι και τον τύπο με τα ανάποδα κέρατα, αν και ήταν αρκετά μακριά μου...
















και ο ντράμερ που σας έλεγα.. :

το Fuzz παιδιά, απόψε ήταν "εκκλησία"..
ούτε κλωτσοπατινάδα, ούτε "καφρίλες" από το κοινό, ούτε ..καπνούρες.
παλικαράκι άναψε τσιγάρο παραδίπλα και περνάει από μπροστά μου βυτίο με σβέρκο, πάει στο παλικαράκι και του λέει κάτι από κοντά.. χαμηλώνει το βλέμμα το παιδί και σβήνει αμέσως το τσιγάρο του.
ο ήχος μπροστά ήταν καταπληκτικός για τα δεδομένα του Live.. καθαρά μπάσα, μποτιές που χτύπαγαν γλυκά στο σώμα, καλά και τα πιατίνια.. τα φωνητικά λίγο μου τα χάλαγαν, αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε και όλα απ'ότι φαίνεται...

λίγες φωτός ακόμα....

τους Sweet Smoke από τότε που τους "γνώρισα" , μόλις 20-25 χρόνια πριν, τους έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση..
έχω άλμπουμ τους σίγουρα σε cd , ίσως και 1 βινύλιο ;; ίσως όχι σε δίσκο.. δεν θυμάμαι καλά, ίσως τους μπερδεύω με άλλους "ομοϊδεάτες" που έχω...
τέλος πάντων σήμερα τους θυμήθηκα στην δουλειά και έβαλα το youtube στο κινητό να διαλέξει κάτι να ακούσω από αυτούς.
και μου βγάζει αυτό το live του '74


έβγαλα όλο το 8ωρο στο repeat !
θεωρώ τυχερό όποιον έχει το άλμπουμ... (όποιος το έχει να σηκώσει χέρι να τον ζηλέψω...)

αν κάποιος το ακούσει από το λίνκ πιο πάνω ας μου κάνει την χάρη να ΜΗΝ το ακούσει από τα μεγαφωνάκια κάποιου λάπτοπ παρακαλώ...
τουλάχιστον από κάποιο ΒΤ ηχείο τοποθετημένο σε καμιά γωνιά για να ενισχύσει λίγο το χαμηλό....