Το παλιό κλασσικό ερώτημα:
Ποιότητα ή ευκολίες;
Όταν η απάντηση είναι "
ποιότητα", τότε κάθε υποσύστημα πάει χωριστά, με τα δικά του ποιοτικά εξαρτήματα, με τις δικές του τροφοδοσίες και τα δικά του κουτιά.
Εκεί το κόστος ανεβαίνει. Από αρκετά έως εξωφρενικά πολύ!
Όταν η απάντηση είναι "
ευκολίες", τότε θέλουμε όσο το δυνατόν περισσότερα μαζεμένα, αν είναι δυνατόν "όλα σε ένα". Αναγκαστικά θα γίνουν και πολλοί συμβιβασμόί στην ποιότητα, προκειμένου να περιοριστεί το κόστος. Όσα περισσότερα μαζεμένα, τόσοι περισσότεροι οι συμβιβασμοί.
Απλά τα πράγματα.
Διαλέγουμε και παίρνουμε.
Αλλά, πιστέψτε με, με τη μικρή πείρα που διαθέτω.
Όταν στον ίδιο χώρο έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε ποιότητα και σε ευκολίες, κατά κανόνα νικούν οι ευκολίες.
Και μάλιστα εμάς, τους φανατικούς της ποιότητας!
Πόσες φορές δεν τυχαίνει, όταν είναι να διαλέξουμε ανάμεσα στο μεγάλο, το ποιοτικό μηχάνημα και στο άλλο, το μικρό, το εύκολο, το βολικό για εκείνη τη στιγμή μηχανηματάκι που δεν προτιμούμε το πιο βολικό;
Εννέα φορές στις δέκα και λίγες λέω!