Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ο κύριος 335: Larry Carlton
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="supersonic" data-source="post: 49643" data-attributes="member: 94"><p>Το 1982 επίσης συμμετέχει σαν lead κιθαρίστας σε όλο τον προσωπικό δίσκο του Donald Fagen μετά τη διάλυση των <strong>Steely Dan Nightfly*****. </strong>Ο δίσκος αυτός παίρνει ένα ολοστρόγγυλο 10άρι παντού. Ο ήχος του Larry είναι χαρακτηριστικός, αυστηρά jazz στο ύφος των συνθέσεων του Fagen, με απέριττο στυλ, και πολύ καθαρό ήχο. Τα σόλα είναι από αυτά που δεν εντυπωσιάζουν – απλά ακούγονται αρμονικά μέσα στο σύνολο, αλλά να μην περάσει στο μυαλό κανενός να προσπαθήσει να τα παίξει! Οι μουσικοί που συμμετέχουν στο δίσκο είναι γενικά ΑΑΑ και το master του Bob Ludwig. </p><p></p><p>Το 1983 έρχεται το κούρεμα! Ο Larry μετά τα πρώτα χρόνια της ξανθιάς χαίτης και τα εμφανή σημάδια τριχόπτωσης εμφανίζεται στο οπισθόφυλλο του <strong>Friends**** </strong>κουρεμένος! Ευτυχώς το παίξιμο διατηρεί όλη τη δύναμή του!</p><p>Ο δίσκος φιλοξενεί ονόματα – φίλους και τι φίλους! Joe Sample από Crudasers, Al Jarreau, Micahel Brecker, B.B. King κλπ. Ενδιαφέροντα και άξια ανάλυσης είναι τα θέματα των Breaking Ground και Song in the 5th grade, που ουσιαστικά είναι σόλο-θέματα με αυτοσχεδιαστικά σόλο στη συνέχεια. Επίσης το Tequila με αυτοσχεδιαζόμενα φωνητικά από τον μεγάλο (της φιλετο-τζαζ) Αl Jarreau και πνευστά και φυσικά το ντουέτο με τον B.B. King</p><p></p><p></p><p>Το 1986 έχουμε το <strong>alone/but never alone****1/2.</strong> Ο Larry γυρνάει στην MCA (και μάλιστα στη σειρά της master series) και αλλάζει εντελώς ύφος. Γυρνάει στην ακουστική αποκλειστικά. Στους μουσικούς προστίθεται ο γνωστός Rick Marrota στα τύμπανα, μεγάλη “άγνωστη” μορφή. Ο ηλεκτρικός μέχρι τότε κιθαρίστας τα ξεχνάει όλα και γυρίζει στην ακουστική! Τα κομμάτια είναι ήρεμα, ξεκούραστα, ευρηματικά, η δομή των συνθέσεων και των σόλων η ίδια και περιορίζεται μόνο στον περιορισμό που επιβάλλει το ακουστικό όργανο, πάντα με αρμονία και σε ύφος εύληπτης jazz. Ο δίσκος προτείνεται για grammy. Η ποιότητά του απλά audiophile.</p><p></p><p>Το 1987 έχουμε ακόμα ένα live. To <strong>Last Nite***1/2. </strong>Μουσικοί οι ίδιοι. Ηχογραφήθηκε στο Baked Potato στο Hollywood. Περιλαμβάνει κομμάτια από τους προηγούμενους δίσκους και δύο συνθέσεις του Miles Davis! Τα γνωστότατα ίσως So What και All Blues, ίσως εύπεπτα για τους ροκ φανς αλλά μεγαλειώδη κομμάτια. Οι εκτελέσεις δεν θα μπορούσαν να είναι κάτι λιγώτερο από άριστες.</p><p></p><p>Το 1987 έχουμε το <strong>Discovery*****. </strong>¨Ενας καταπληκτικός audiophile δίσκος όπου και πάλι ο Larry κρατάει την ακουστική Valley Arts και μόνο. Το ίδιο πάνω κάτω καστ μουσικών. Ο δίσκος περιλαμβάνει μια πολύ καλή εκτέλεση της soul επιτυχίας Knock on Wood, ενώ επίσης υπάρχει μια εκτέλεση του Minute by Minute του Michael McDonald με τον ίδιο στα keyboards που γνώρισε έπίσης μεγάλη επιτυχία και στην εκτέλεση αυτή.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="supersonic, post: 49643, member: 94"] Το 1982 επίσης συμμετέχει σαν lead κιθαρίστας σε όλο τον προσωπικό δίσκο του Donald Fagen μετά τη διάλυση των [B]Steely Dan Nightfly*****. [/B]Ο δίσκος αυτός παίρνει ένα ολοστρόγγυλο 10άρι παντού. Ο ήχος του Larry είναι χαρακτηριστικός, αυστηρά jazz στο ύφος των συνθέσεων του Fagen, με απέριττο στυλ, και πολύ καθαρό ήχο. Τα σόλα είναι από αυτά που δεν εντυπωσιάζουν – απλά ακούγονται αρμονικά μέσα στο σύνολο, αλλά να μην περάσει στο μυαλό κανενός να προσπαθήσει να τα παίξει! Οι μουσικοί που συμμετέχουν στο δίσκο είναι γενικά ΑΑΑ και το master του Bob Ludwig. Το 1983 έρχεται το κούρεμα! Ο Larry μετά τα πρώτα χρόνια της ξανθιάς χαίτης και τα εμφανή σημάδια τριχόπτωσης εμφανίζεται στο οπισθόφυλλο του [B]Friends**** [/B]κουρεμένος! Ευτυχώς το παίξιμο διατηρεί όλη τη δύναμή του! Ο δίσκος φιλοξενεί ονόματα – φίλους και τι φίλους! Joe Sample από Crudasers, Al Jarreau, Micahel Brecker, B.B. King κλπ. Ενδιαφέροντα και άξια ανάλυσης είναι τα θέματα των Breaking Ground και Song in the 5th grade, που ουσιαστικά είναι σόλο-θέματα με αυτοσχεδιαστικά σόλο στη συνέχεια. Επίσης το Tequila με αυτοσχεδιαζόμενα φωνητικά από τον μεγάλο (της φιλετο-τζαζ) Αl Jarreau και πνευστά και φυσικά το ντουέτο με τον B.B. King Το 1986 έχουμε το [B]alone/but never alone****1/2.[/B] Ο Larry γυρνάει στην MCA (και μάλιστα στη σειρά της master series) και αλλάζει εντελώς ύφος. Γυρνάει στην ακουστική αποκλειστικά. Στους μουσικούς προστίθεται ο γνωστός Rick Marrota στα τύμπανα, μεγάλη “άγνωστη” μορφή. Ο ηλεκτρικός μέχρι τότε κιθαρίστας τα ξεχνάει όλα και γυρίζει στην ακουστική! Τα κομμάτια είναι ήρεμα, ξεκούραστα, ευρηματικά, η δομή των συνθέσεων και των σόλων η ίδια και περιορίζεται μόνο στον περιορισμό που επιβάλλει το ακουστικό όργανο, πάντα με αρμονία και σε ύφος εύληπτης jazz. Ο δίσκος προτείνεται για grammy. Η ποιότητά του απλά audiophile. Το 1987 έχουμε ακόμα ένα live. To [B]Last Nite***1/2. [/B]Μουσικοί οι ίδιοι. Ηχογραφήθηκε στο Baked Potato στο Hollywood. Περιλαμβάνει κομμάτια από τους προηγούμενους δίσκους και δύο συνθέσεις του Miles Davis! Τα γνωστότατα ίσως So What και All Blues, ίσως εύπεπτα για τους ροκ φανς αλλά μεγαλειώδη κομμάτια. Οι εκτελέσεις δεν θα μπορούσαν να είναι κάτι λιγώτερο από άριστες. Το 1987 έχουμε το [B]Discovery*****. [/B]¨Ενας καταπληκτικός audiophile δίσκος όπου και πάλι ο Larry κρατάει την ακουστική Valley Arts και μόνο. Το ίδιο πάνω κάτω καστ μουσικών. Ο δίσκος περιλαμβάνει μια πολύ καλή εκτέλεση της soul επιτυχίας Knock on Wood, ενώ επίσης υπάρχει μια εκτέλεση του Minute by Minute του Michael McDonald με τον ίδιο στα keyboards που γνώρισε έπίσης μεγάλη επιτυχία και στην εκτέλεση αυτή. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ο κύριος 335: Larry Carlton
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…