Η μυρωδιά του βινυλίου - Πόσο αγαπάτε τα blues;

Νότης

AVClub Enthusiast
14 October 2009
731
Αιγάλεω
albert-king-with-stevie-ray-vaughan-in-session.jpg


Πόσο αγαπάτε αλήθεια τα blues; Μάλλον πολύ. Έ λοιπόν υπάρχουν ακόμα περιθώρια για μεγαλύτερους έρωτες. Αρκεί να ακούσετε τον Albert King και τον Stevie Ray Vaughan στο "In session".
To 1983 η Καναδική τηλεόραση, καλεί τα παιδιά να παίξουν ζωντανά στο στούντιο και να ηχογραφηθούν. Το σετ συμπληρώνουν οι: Tonny Llorens - (piano, organ, bass) και Michael Llorens - (drums). Η συνεύρεση αυτή κυκλοφόρησε σε DVD το 2010, αλλά επιτέλους, ήρθε και η σειρά του βινυλίου με την ετικέτα της stax. Συνδέθηκε το άλμπουμ κατευθείαν με την καρδιά μου, μιάς και μεταφέρει την ζωντάνεια του στούντιο στ' αυτιά μας. Τέσσερα μεγάλα χορταστικά κομμάτια γεμίζουν το δίσκο (θα μπορούσε βεβαίως να είναι και διπλός). α1: Call it stormy Monday α2: Pride and joy β1: Ask me no questions β2: Blues at sunrise.
Καταπληκτικό παίξιμο, με πολύ κέφι σε μια απίθανη παραγωγή. Ένας φόρος τιμής, στους 2 γίγαντες των blues. Είχα πολλά χρόνια να ακούσω τόσο δυνατό δίσκο σε οποιοδήποτε είδος μουσικής!

Δοκιμάστε!
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,305
Αθήνα
Λοιπόν, το CD μου το είχε κάνει δώρο φίλος και όταν πήγα να το ακούσω διαπίστωσα πως είχε πρόβλημα ανάγνωσης σε όλες τις συσκευές μου. Τη προσδοκία μου, διαδέχτηκε η απογοήτευση την οποία βέβαια διασκέδασα αργότερα όταν εφοδιάστηκα μια υγιή κόπια. Όντως εξαιρετική συνεύρεση με ευρηματικό και δεξιοτεχνικό παίξιμο και από τους δύο.
It Ain't Nothin' But the Blues...
:ernaehrung004:
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,351
υπάρχουν κάποιες ενστάσεις εδώ...
το γνωστό θέμα όταν βάζουμε έναν υπό απόσυρση μουσικό να κάνει μια ευκαιριακή κολλεγιά με έναν σύγχρονο και καταξιωμένο.
Φυσικά από την πλευρά του νέου σίγουρα υπάρχει ο σεβασμός και η αποδοχή της αξίας του παλιού
Αλλά από τον γέρο...τί να πεις...όταν ίσως γνώρισε ποιός ήταν ο Stevie από κάποιο δελτίο τύπου λίγο πρίν την συνάντηση.
Το όλο θέμα είναι ....και δείχνει ακόμα περισσότερο στημένο.
(Για μένα, γιά τα αυτιά μου....οι διάλογοι είναι πολιτικά ορθοί: μεγάλη μου τιμή, πάντα ήθελα να παίξω μαζί σου, και εγώ μεγάλε και τέτοια...)

Επί του θέματος...
εξαιρετική (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ) ηχογράφηση. Γκάζι και ένταση και καλό γκρουπάκι.
Γενικά ο μέσα στην καλή χαρά Stevie κάνει όλα τα χατήρια του πιό έξω από τα νερά Albert.
παρ όλα αυτά γενικά θετικές εντυπώσεις.
 
Last edited:

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,024
Αιγάλεω
Απάντηση: Re: Η μυρωδιά του βινυλίου - Πόσο αγαπάτε τα blues;

υπάρχουν κάποιες ενστάσεις εδώ...
το γνωστό θέμα όταν βάζουμε έναν υπό απόσυρση μουσικό να κάνει μια ευκαιριακή κολλεγιά με έναν σύγχρονο και καταξιωμένο.
Φυσικά από την πλευρά του νέου σίγουρα υπάρχει ο σεβασμός και η αποδοχή της αξίας του παλιού
Αλλά από τον γέρο...τί να πεις...όταν ίσως γνώρισε ποιός ήταν ο Stevie από κάποιο δελτίο τύπου λίγο πρίν την συνάντηση.
Το όλο θέμα είναι ....και δείχνει ακόμα περισσότερο στημένο.
(Για μένα, γιά τα αυτιά μου....οι διάλογοι είναι πολιτικά ορθοί: μεγάλη μου τιμή, πάντα ήθελα να παίξω μαζί σου, και εγώ μεγάλε και τέτοια...)

Επί του θέματος...
εξαιρετική (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ) ηχογράφηση. Γκάζι και ένταση και καλό γκρουπάκι.
Γενικά ο μέσα στην καλή χαρά Stevie κάνει όλα τα χατήρια του πιό έξω από τα νερά Albert.
παρ όλα αυτά γενικά θετικές εντυπώσεις.

Το '83 που μιλάμε, η "επιτυχία" του Stevie ήταν η συμμετοχή του στο Let's Dance του Bowie και η κυκλοφορία του δικού του Texas Flood. Μάλλον δεν θα τον έλεγα ακριβώς καταξιωμένο εκείνη την εποχή. Αρα η συνύπαρξη του με τον γέροντα στην περίπτωση που εξετάζουμε, θα μπορούσε να έχει και την ανάποδη ανάγνωση.
Η ηχογράφηση πραγματικά εξαιρετική. Οι κιθάρες αναδεικνύουν τόσο τις διαφορές τους στο ηχόχρωμα, όσο και στη διαφορετική τεχνική του κάθε κιθαρίστα.
 

SIMPLYMUSIC

Established Member
4 October 2007
271
προσωπικά ο STEVE δεν μπόρεσε ποτέ να μου πει κάτι. Ο Albert King έχει δίσκους που δεν θέλω να τους ξέρω και άλλους που τους έχω λιώσει (π.χ. ένα διπλό live με πολύ καλή εκτέλεση του as the years go passing by). Ο συγκεκριμένος δεν με τρελαίνει.
 

kotsidisjohn

AVClub Addicted Member
26 April 2008
2,030
Θεσ/νικη
τ αγαπαμε παρα πολυ τα blues!!

john lee hooker, bb king, albert king , αγαπημενοι!

ακομα , οι Eric Clapton , TOm Waits, αν μπορουν βεβαια να θεωρηθουν bluesmen!
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,351
προσωπικά ο STEVE δεν μπόρεσε ποτέ να μου πει κάτι. Ο Albert King έχει δίσκους που δεν θέλω να τους ξέρω και άλλους που τους έχω λιώσει (π.χ. ένα διπλό live με πολύ καλή εκτέλεση του as the years go passing by). Ο συγκεκριμένος δεν με τρελαίνει.

Κριμα....
ηταν εξαιρετικα αγνος.
Και η τεχνικη του κορυφαια.
Μονο ο Hendrix εσκαβε σαν αυτον. Ειχε την μοναδικη δυνατοτητα να μιξαρει στο παιξιμο του ακορντα και σολο φρασεις.
απιστευτος.
και ...ναι ηταν μπλουζ
 

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,838
Ελλαδα
Απάντηση: Re: Η μυρωδιά του βινυλίου - Πόσο αγαπάτε τα blues;

Κριμα....
ηταν εξαιρετικα αγνος.
Και η τεχνικη του κορυφαια.
Μονο ο Hendrix εσκαβε σαν αυτον. Ειχε την μοναδικη δυνατοτητα να μιξαρει στο παιξιμο του ακορντα και σολο φρασεις.
απιστευτος.
και ...ναι ηταν μπλουζ


σωστα αυτα που λες ...
αλλα του ελειπε η ψυχη !

.
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,351
Re: Απάντηση: Re: Η μυρωδιά του βινυλίου - Πόσο αγαπάτε τα blues;

σωστα αυτα που λες ...
αλλα του ελειπε η ψυχη !

.


την είχε....με το παραπάνω
πίστεύω έχεις το dvd Live at the Mocambo...
 

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,838
Ελλαδα
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Η μυρωδιά του βινυλίου - Πόσο αγαπάτε τα blues;

την είχε....με το παραπάνω
πίστεύω έχεις το dvd Live at the Mocambo...

το εχω δει
δεν το εχω ...

κιθαρα βρε παιδι μου πολυ κιθαρα

αυτος και ο gary moore ..... μμμμμμ



αλλο πραγμα ομως ο αργοχερης !!


.
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,351
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Η μυρωδιά του βινυλίου - Πόσο αγαπάτε τα blues;

το εχω δει
δεν το εχω ...

κιθαρα βρε παιδι μου πολυ κιθαρα

αυτος και ο gary moore ..... μμμμμμ



αλλο πραγμα ομως ο αργοχερης !!


.

μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι ο τεξανός ήταν πολύ καλύτερος κιθαρίστας από τον αργοχέρη.
Δεν συζητάμε για προσφορά. Μιλάμε για τεχνική και προσέγγιση απέναντι στο όργανο.
Τον Gary άστον έξω από τη συζήτηση. Καμμία σχέση.
 

SIMPLYMUSIC

Established Member
4 October 2007
271
Κριμα....
ηταν εξαιρετικα αγνος.
Και η τεχνικη του κορυφαια.
Μονο ο Hendrix εσκαβε σαν αυτον. Ειχε την μοναδικη δυνατοτητα να μιξαρει στο παιξιμο του ακορντα και σολο φρασεις.
απιστευτος.
και ...ναι ηταν μπλουζ

η τεχνική είναι μία από τις παραμέτρους. Ωστόσο τα album του δεν με συγκίνησαν, από άποψη μουσικού περιεχομένου. Για παράδειγμα ο Winter σε κάποια καθαρόαιμα blues albums του μου αρέσει περισσότερο.
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,024
Αιγάλεω
Δεν επιδιώκω να πείσω κανέναν.
Όποιος θέλει να καταλάβει τι εννοούσε ο υπέρηχας με το Μόνο ο Hendix έσκαβε σαν κι αυτόν.Ειχε την μοναδικη δυνατοτητα να μιξαρει στο παιξιμο του ακορντα και σολο φρασεις. ας ακούσει το παρακάτω κομματι.

Αν βαριέται, ας είναι εστω απο το 5.15 και μετά


http://www.youtube.com/watch?v=sF2ZqlPNuqU
 

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,838
Ελλαδα
μα Γιωργο μου αυτες οι σολο φρασεις ειναι που δεν με συγκινουν
τι να κανουμε ....
ισως εσεις το εχετε ψαξει περισσοτερο
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,305
Αθήνα
Ελάτε, βρε σεις μη λέτε τέτοια και τρίζουν τα κόκαλά του. Ο τεξανός ήταν αλλού. Συγκλονιστικός και συγκινητικός.
Αφήστε κατά μέρος την ασύγκριτη τεχνική του και χαθείτε μαζί του στο καταιγισμό συναισθήματος που αποπνέει η κίνησή του και η έκφρασή του. Δείτε τα Live at Montreux 1982 & 1985 και θα διαπιστώσετε το μεγαλείο του.
 

Emilot

AVClub Fanatic
18 June 2006
32,852
Εξάρχεια
Καταλαβαίνω τον Στέλιο.....πως το εννοεί...

Αλλά ο Steve είχε την τεχνική που λίγοι ευτύχησαν να έχουν και λίγοι θα ευτυχήσουν να την έχουν....

Άλλο συναίσθημα ο King και άλλο ο Steve.... O Steve ήταν το "κωλόπαιδο" που πίνει, γκομενίζει, κλπ και αυτό το έβγαζε με τις "βρώμικές" κιθάρες του....και τις "επιδείξεις" του.... Ήταν πάθος όμως....αδιαμφισβήτητα....

Ο King είχε το συναίσθημα του "μαύρου" που ξετυλίγει σε λίγες νότες τον εαυτό του.... Δεν περιγράφει την ζωή του, την καθημερινότητα του, την περνάει στα σόλα του...με ένα συναίσθημα που λίγοι μπόρεσαν να κάνουν....


Το έχω γράψει και στο νήμα των blues, ο Steve για μένα είναι στους 5 πρώτους κιθαρίστες του πλανήτη ever......και δεν υστερεί σε συναίσθημα....Το αντίθετο...απλά είναι "άλλου" τύπου.....