- 27 June 2006
- 7,771
1. Salaryman - Karoshi (City Slang)
2. Trans Am - Futureworld (Thrill Jockey)
Δυο δίσκοι του ίδιου χώρου που αλλάζουν συνεχώς κατεύθυνση στη ροή του παιξίματός τους. Κοινό χαρακτηριστικό η πληθώρα επιρροών της robotic electronica των Kraftwerk με προορισμό και διαθέσεις, πιο γήινες, πιο ροκ.
Η "ηλεκτρονικότητά" τους είναι εκτελεσμένη και βασισμένη στα καθαρόαιμα μπαντικά όπλα (κιθάρες, μπάσα, ντραμς), αντλώντας ηχητική από την αυστηρότητα του beat, τη παγωμένη διαγαλαξιακή τονικότητα και τη περιδύνηση μινιμαλ μπασογραμών που κατακλύζουν εκωφαντικά κάθε δευτερόλεπτο. Φωνητικά δεν υπάρχουν πουθενά.
Kraftwerk, Devo, This Heat, Can, Booker T and the MGs, The Meters(!), Joe Meek, Neu, Harmonia, Brian Eno, Cluster, όλοι τους τριγυρνούν στα σωθικά αυτής της νεοροκ-συμπαντικής πραγματικότητας.
Οι Salaryman είναι γνήσιοι υπηρέτες όλων των παραπάνω τάσεων, έχουν ακολουθήσει την ίδια ακριβώς γραμμή και στα 3 άλμπουμ που ως τώρα έκαναν (το Karoshi είναι το δεύτερο και ίσως πιο αντιπροσωπευτικό).
Για τους Trans Am τα δεδομένα είναι λιγο διαφορετικά. Δεν έχουν ποτέ αυτοαναπαραχθεί. Κάθε τους κυκλοφορία είναι κάτι το απρόσμενο. Δεν ξεχνούν τα παγωμένα '80ς των βαριών τυμπάνων, ούτε όμως και τα 4adικά σκοτεινά anthems..
Το futureworld ειδικά είναι κυριολεκτικά χωρισμένο στη μέση. Electronica και σκόνη στον ίδιο καμβά.
Συστήνεται εκεί που εκτιμούνται ιδιαιτέρως όλες οι όψεις κάθε νομίσματος.
Εντελώς συμπτωματικά και τα δυο κυκλοφόρησαν το '99.
2. Trans Am - Futureworld (Thrill Jockey)
Δυο δίσκοι του ίδιου χώρου που αλλάζουν συνεχώς κατεύθυνση στη ροή του παιξίματός τους. Κοινό χαρακτηριστικό η πληθώρα επιρροών της robotic electronica των Kraftwerk με προορισμό και διαθέσεις, πιο γήινες, πιο ροκ.
Η "ηλεκτρονικότητά" τους είναι εκτελεσμένη και βασισμένη στα καθαρόαιμα μπαντικά όπλα (κιθάρες, μπάσα, ντραμς), αντλώντας ηχητική από την αυστηρότητα του beat, τη παγωμένη διαγαλαξιακή τονικότητα και τη περιδύνηση μινιμαλ μπασογραμών που κατακλύζουν εκωφαντικά κάθε δευτερόλεπτο. Φωνητικά δεν υπάρχουν πουθενά.
Kraftwerk, Devo, This Heat, Can, Booker T and the MGs, The Meters(!), Joe Meek, Neu, Harmonia, Brian Eno, Cluster, όλοι τους τριγυρνούν στα σωθικά αυτής της νεοροκ-συμπαντικής πραγματικότητας.
Οι Salaryman είναι γνήσιοι υπηρέτες όλων των παραπάνω τάσεων, έχουν ακολουθήσει την ίδια ακριβώς γραμμή και στα 3 άλμπουμ που ως τώρα έκαναν (το Karoshi είναι το δεύτερο και ίσως πιο αντιπροσωπευτικό).
Για τους Trans Am τα δεδομένα είναι λιγο διαφορετικά. Δεν έχουν ποτέ αυτοαναπαραχθεί. Κάθε τους κυκλοφορία είναι κάτι το απρόσμενο. Δεν ξεχνούν τα παγωμένα '80ς των βαριών τυμπάνων, ούτε όμως και τα 4adικά σκοτεινά anthems..
Το futureworld ειδικά είναι κυριολεκτικά χωρισμένο στη μέση. Electronica και σκόνη στον ίδιο καμβά.
Συστήνεται εκεί που εκτιμούνται ιδιαιτέρως όλες οι όψεις κάθε νομίσματος.
Εντελώς συμπτωματικά και τα δυο κυκλοφόρησαν το '99.
