Απόντες εραστές - και 'Απιστοι Θωμάδες'...

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

King Crimson: Absent Lovers - Live In Montreal 1984 (DGM/PANEGYRIC 2xCD - 1998)

Η τελευταία συναυλία της σύνθεσης του 1984, περίπου θρυλικής: είναι οι Robert Fripp, Adrian Belew, Bill Bruford, Tony Levin, υπεύθυνοι για τα άλμπουμ 'Discipline', 'Beat' και 'Three Of A Perfect Pair'. Tο κοντσέρτο, δικαιολογημένα, έχει πανηγυρικό χαρακτήρα: κλείνει την περιοδία και, ταυτόχρονα, τη συγκεκριμένη δημιουργική φάση των Crimson, μία από τις πιο σημαντικές της ιστορίας τους - αν και δυσκολεύομαι να βρώ κάποια (φάση) που να ήταν λιγότερο δυνατή από τις υπόλοιπες.
Δεν υπάρχει ‛ζωντανό’ άλμπουμ των Crimson που να είναι λιγότερο από Πολύ Καλό αλλά το Absent Lovers είναι το πιο αγαπημένο μου. Το λέω γιατί συγκαταλέγομαι στους Απιστους Θωμάδες που λιποψύχησαν και η Πίστη τους δοκιμάστηκε κάπου εκεί γύρω στο 'Larks’ Tongues In Aspic'. Χρειάσθηκε το 'Live In Argentina' (1994) για να με επαναφέρει στον Ορθό δρόμο και χρειάσθηκε το 'Absent Lovers', 4-5 χρόνια μετά, για να δώ Τι πραγματικά κρυβόταν πίσω από αυτό που θεωρούσα σεπτή, γαντοφορεμένη και αντισηπτική, 'μετρίως-μέτρια-και-πάντα-μετρημένη' ακουστική εικόνα του γκρούπ: πρέπει κάποιος να ακούσει την εκφορά του Larks’ Tongues (II & III) εδώ για να καταλάβει Τι έσπρωξε τους αφοσιωμένους πιστούς του γκρουπ στον ...ακανθώδη δρόμο της αμαρτίας.
Οι κιθάρες του Robert Fripp και του Adrian Belew περιελίσσονται η μία με την άλλη και σε εναγκαλισμό με την τρομαχτικά εκστατική rhythm section υφαίνουν μία πολυρρυθμία στα όρια της διαστροφής.
Αμφιβάλλω αν, το 1984, υπήρχε μουσικό σύνολο επί γής που μπορούσε να στήσει για πλάκα πάνω στο πάλκο παρόμοιο ακουστικό Αρμαγεδώνα και να τη βγάλει καθαρή.

Best fun you can have with your clothes ON και ***** φυσικά, αλλά μη με ακούτε εμένα: δεν είμαι στο ελάχιστο αντικειμενικός.

 

[by proxy]

:award:

 

[grio]

Το Larks' Tongues in Aspic υπήρξε κορυφή στη δισκογραφία των King Crimson και για μένα αποτελεί ένα αξεπέραστο έργο που κοσμεί το progressive και λόγω της πειραματικής του υπόστασης αποφεύγει τις απόλυτα δικαιολογημένες μομφές για το ιδίωμα. Επίσης, η προσφιλής μου περίοδος του γκρουπ ήταν αυτή μέχρι το 1981. Η αλλαγή που ξεκίνησε με το Discipline του '81 στο πιο εκμοντερνισμένο ήχο με τα new wave συστατικά ήταν αποτέλεσμα και της συμμετοχής του Αμερικανού κιθαρίστα Adrian Belew.

Είχε λοιπόν ιδιαίτερο ενδιαφέρον η απόδοση του νέου σχήματος, με δύο μόνο από τα αυθεντικά μέλη της πρώτης περιόδου (Fripp και Bruford), πέρα από τις νέες συνθέσεις του, στα παλαιότερα κομμάτια με τα οποία η σύγκριση του χθες με το σήμερα ήταν αναπόφευκτη. Το Live in Montreal έδωσε αυτή την ευκαιρία και το αποτέλεσμα ήταν παραπάνω από ικανοποιητικό. Θα σταθώ ιδιαίτερα στις εκτελέσεις των τμημάτων του Larks' Tongues in Aspic και θα επισημάνω την αρτιότητά τους και την πετυχημένη δημιουργία του απαραίτητου συγκινησιακού κλίματος. Οφείλω όμως να πω, ότι το αυθεντικό Part II με τα ονειρωξικά ξεσπάσματα του Fripp είναι ανεπανάληπτο...

Κώστα, τα σέβη μου, για τις προς παρουσίαση επιλογές σου.

 

[supersonic]

Οσο κλικ μου έκανε αυτός ο Αντρέας στο dsicipline μετά ήθελα διακαώς να ξεχάσω την ύπαρξή του

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Το Larks' Tongues in Aspic υπήρξε κορυφή στη δισκογραφία των King Crimson και για μένα αποτελεί ένα αξεπέραστο έργο που κοσμεί το progressive και λόγω της πειραματικής του υπόστασης αποφεύγει τις απόλυτα δικαιολογημένες μομφές για το ιδίωμα. Επίσης, η προσφιλής μου περίοδος του γκρουπ ήταν αυτή μέχρι το 1981.

Ποτέ μου δεν κατάλαβα την ταυτοποίηση των Crimson κάτω από την ετικέτα του progressive. Οι Crimson, για μένα, είναι ένα σχήμα καθαρά εκστατικό, σχεδόν απερίσκεπτα (με την καλή ένοια) πειραματικό, ανοιχτό σε κάθε λογής εξερευνήσεις σε αχαρτογράφητες περιοχές, ένα λαμπρό παράδειγμα του Τι συμβαίνει όταν οι τεχνικές της τζάζ εφαρμόζονται στο ροκ. Πόσο πιο κοντά να φτάσει κάποιος -από το χώρο του ροκ πάντα- στον τότε Miles του Live-Evil;
Yπό το φώς των μεταγενέστερων κυκλοφοριών, ιδιαίτερα του The Great Deceiver (κυκλοφορία 1992, 4xCD, Live 1972-73) φυσικά και έχω επανεκτιμήσει το Larks' Tongues. Εκείνη την εποχή όμως, με όλο αυτό το progressive να σέρνεται γύρω μου, τα ethnic κρουστά του John Muir με είχαν ξενίσει. Μου έκαναν περισσότερο προς ECM -για όποιον θυμάται Τι αντιπροσώπευε τότε η ECM και ποιό ήταν το κοινό που έσπευσε πρώτο να την αγκαλιάσει.
Το στοιχείο που μου άρεσε ιδιαίτερα, ήταν το βιολί του David Cross.

 

[grio]

Ποτέ μου δεν κατάλαβα την ταυτοποίηση των Crimson κάτω από την ετικέτα του progressive. Οι Crimson, για μένα, είναι ένα σχήμα καθαρά εκστατικό, σχεδόν απερίσκεπτα (με την καλή ένοια) πειραματικό, ανοιχτό σε κάθε λογής εξερευνήσεις σε αχαρτογράφητες περιοχές, ένα λαμπρό παράδειγμα του Τι συμβαίνει όταν οι τεχνικές της τζάζ εφαρμόζονται στο ροκ. Πόσο πιο κοντά να φτάσει κάποιος -από το χώρο του ροκ πάντα- στον τότε Miles του Live-Evil;
Yπό το φώς των μεταγενέστερων κυκλοφοριών, ιδιαίτερα του The Great Deceiver (κυκλοφορία 1992, 4xCD, Live 1972-73) φυσικά και έχω επανεκτιμήσει το Larks' Tongues. Εκείνη την εποχή όμως, με όλο αυτό το progressive να σέρνεται γύρω μου, τα ethnic κρουστά του John Muir με είχαν ξενίσει. Μου έκαναν περισσότερο προς ECM -για όποιον θυμάται Τι αντιπροσώπευε τότε η ECM και ποιό ήταν το κοινό που έσπευσε πρώτο να την αγκαλιάσει.
Το στοιχείο που μου άρεσε ιδιαίτερα, ήταν το βιολί του David Cross.

Εντάξει, Κώστα, το έχω ξαναπεί, ούτε και μένα με εκφράζουν οι γενικές κατηγοριοποιήσεις και ταξινομήσεις. Για συντομία του λόγου, εντάσσονται στο progressive (άλλωστε το προοδευτικό φορέθηκε πολύ εκεί στη δεκαετία του '70), όπως για συντομία εντάσσονται στη τζαζ οι, Gary Peacock, Jan Garbarek, Chick Corea, David Holland, Gary Burton, John Abercrombie και Keith Jarrett για να αναφερθώ στη μνεία σου και στη περίοδο που ηχογραφούσαν όλοι αυτοί στην ECM με κανένα έως ελάχιστα κοινά χαρακτηριστικά πέρα από τη γνωστή και χαρακτηριστική παραγωγή της εταιρείας.

Και μένα μου άρεσε το βιολί του Cross γιατί ξέφευγε από τη fusion προσέγγιση και προσέγγιζε τη κλασικότροπη (Terje Rypdal)...

 

[by proxy]

Ετσι. Αμα είμαστε αντιμέτωποι με τις δισκάρες* του progressive που είναι όντως δισκάρες και εκόντες-άκοντες μένουμε "κάγκελο" με την πολυμορφική αισθητική τους πρόταση, τότε, επειδή το progressive έπρεπε να είναι καταδικασμένο στο πυρ το εξώτερο, αφαιρούμε αυτές τις δισκάρες από το progressive και καμωνόμαστε πως ποτέ δεν αποδεχθήκαμε την υπαγωγή τους σε αυτό το εξοβελιστέο είδος. Long live progressive**.

* ( Soft Machine, Magma, King Crimson, Henry Cow κ.ο.κ.)
** εγώ πάντως ακούω πλέον funk, James Taylor και τα συναφή :Banane0:

 

[opsim]

Re: Απάντηση: Απόντες εραστές - και 'Απιστοι Θωμάδες'...

** εγώ πάντως ακούω πλέον funk, James Taylor και τα συναφή :Banane0:

Άργησες λίγο αλλά τελικά είδες το φως το αληθινόν!!!!! :flipout::flipout:

 

[superfly]

** εγώ πάντως ακούω πλέον funk, James Taylor και τα συναφή :Banane0:

Συναφη το φανκ και ο Τζειμς Τειλορ?:twoguns:

Να πατε πισω στο προγκρεσιβ σας κυριε....:vroam:

(εμενα με αρεσει το προγκρεσιβ παντως και ας μη λεγεται...προγκρεσιβ)

 

[opsim]

Re: Απάντηση: Απόντες εραστές - και 'Απιστοι Θωμάδες'...

Συναφη το φανκ και ο Τζειμς Τειλορ?:twoguns:

Να πατε πισω στο προγκρεσιβ σας κυριε....:vroam:

(εμενα με αρεσει το προγκρεσιβ παντως και ας μη λεγεται...προγκρεσιβ)

Για τον τραγουδιστή των Kool and the Gang λέει Πάνο, συνεπώς υπάρχει συνάφεια!!!!!!!!!!:flipout:

 

[superfly]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Απόντες εραστές - και 'Απιστοι Θωμάδες'...

Για τον τραγουδιστή των Kool and the Gang λέει Πάνο, συνεπώς υπάρχει συνάφεια!!!!!!!!!!:flipout:

Αααααααα....Και γω νομιζα οτι λεει τον αλλονα με το κουαρτετο του...

 

[opsim]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Απόντες εραστές - και 'Απιστοι Θωμάδες'...

Αααααααα....Και γω νομιζα οτι λεει τον αλλονα με το κουαρτετο του...

Όχι, το Hammond είναι progressive όργανο!!!!! :BDGBGDB55::BDGBGDB55:

 

[superfly]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Απόντες εραστές - και 'Απιστοι Θωμάδες'...

Όχι, το Hammond είναι progressive όργανο!!!!! :BDGBGDB55::BDGBGDB55:

:flipout:

 

[grio]

Re: Απάντηση: Απόντες εραστές - και 'Απιστοι Θωμάδες'...

...
** εγώ πάντως ακούω πλέον funk, James Taylor και τα συναφή :Banane0:

I know exactly what you mean!

Spoiler

 

[by proxy]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Απόντες εραστές - και 'Απιστοι Θωμάδες'...

Αααααααα....Και γω νομιζα οτι λεει τον αλλονα με το κουαρτετο του...

oχι ρε σεις ...γι αυτόν που ακούει ο υπέρηχας λέω...τον γλυκερό :fahne90: το "τα συναφή" αναφέρεται στον τύπο των ακουσμάτων (εύκολα, ευχάριστα, εύηχα)

 

[opsim]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Απόντες εραστές - και 'Απιστοι Θωμάδες'...

oχι ρε σεις ...γι αυτόν που ακούει ο υπέρηχας λέω...τον γλυκερό :fahne90: το "τα συναφή" αναφέρεται στον τύπο των ακουσμάτων (εύκολα, ευχάριστα, εύηχα)

Προσπαθήσαμε να σε σώσουμε αλλά εσύ δεν θες με τίποτα!!!!!!!!!!!!!! :flipout::flipout:

 

[grio]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Απόντες εραστές - και 'Απιστοι Θωμάδες'...

oχι ρε σεις ...γι αυτόν που ακούει ο υπέρηχας λέω...τον γλυκερό :fahne90: το "τα συναφή" αναφέρεται στον τύπο των ακουσμάτων (εύκολα, ευχάριστα, εύηχα)

Εγώ πάντως για τους Mandrill το εννοώ...
Έλα βρε συ ...ο γλυκερός, θα μείνει στην ιστορία και μόνο για τη γοητεία του Sweet Baby James:hippy:.

 

[Κάλλη Συνοδινού]

Ποτέ μου δεν κατάλαβα την ταυτοποίηση των Crimson κάτω από την ετικέτα του progressive. .

...να σας το εξηγήσει ο Μπάιρας :firstprize:, έτσι όπως το εξήγησε σε μένα όταν τον ρώτησα τι σημαίνει progressive (διότι ως γνωστόν εγώ εδώ μαθαίνω και μέχρι πρόσφατα και προ της ανάλυσής του το θεωρούσα ψυχεδέλεια, και ναι, μπορείτε ελεύθερα να γελάτε μέχρι αύριο!!), μου απάντησε:
"ένα κομμάτι διάρκειας μεγαλύτερης των 12 λεπτών, μονότονο και αργόσυρτο"... σε γενικές γραμμές πάντα....:flipout::flipout:

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Απόντες εραστές - και 'Απιστοι Θωμάδες'...

Έλα βρε συ ...ο γλυκερός, θα μείνει στην ιστορία και μόνο για τη γοητεία του Sweet Baby James:hippy:.

IMO, his only claim to fame, was his ex-wife

τυπικό 70ς ουρί, εν ολίγοις - κι εκεί αφόρητα mainstream ήταν ο καψερός.
Εμάς, μας άρεσαν άλλες.

 

[by proxy]

Απάντηση: Re: Απόντες εραστές - και 'Απιστοι Θωμάδες'...

...να σας το εξηγήσει ο Μπάιρας :firstprize:, έτσι όπως το εξήγησε σε μένα όταν τον ρώτησα τι σημαίνει progressive (διότι ως γνωστόν εγώ εδώ μαθαίνω και μέχρι πρόσφατα και προ της ανάλυσής του το θεωρούσα ψυχεδέλεια, και ναι, μπορείτε ελεύθερα να γελάτε μέχρι αύριο!!), μου απάντησε:
"ένα κομμάτι διάρκειας μεγαλύτερης των 12 λεπτών, μονότονο και αργόσυρτο"... σε γενικές γραμμές πάντα....:flipout::flipout:

αααα .......... κάτι σαν Om , Tortoise, Godspeed you Black Emperor , δηλαδή ; Οκ. Κατάλαβα