Ιταλικό προγκρέσιβ

[spacefreak]

Διαστημόφρικε οι Museo Rosenbach και Maxophone είναι προγραμματισμένοι για το μέλλον. Μάλιστα το Zarathustra των Museo Rosenbach με εκπληκτικό μουσικό περιεχόμενο είχε δημιουργήσει και σχετικό θόρυβο για τις ( υποτιθέμενες ; ) ακροδεξιόστροφες θέσεις τους, με τον Μουσολίνι στο κολάζ του εξώφυλλου και τους νιτσεϊκούς στίχους.
:ernaehrung004:

Επειδή το album πραγματεύεται τον υπεράνθρωπο και υπάρχει και ο Μουσολίνι στο εξώφυλλο, είχε όντως γίνει κάποιος ντόρος τότε, αλλά το ότι οι Museo Rosenbach ήταν ακροδεξιά μπάντα είναι μάλλον αστικός μύθος. Μήπως και οι Magma ή οι Blue Oyster Cult δεν είχαν κατηγορηθεί για φιλοναζιστές; Τα πραγματικά φιλοναζί groups δεν χρειάστηκε ποτέ να κρυφτούν στους συμβολισμούς (έτσι νομίζω)...

 

[grio]

Φίλοι μου, χαιρόμαστε για την συμμετοχή και την ενθαρρύνουμε αλλά τα λινκς με βίντεο χωρίς κανένα σχολιασμό πρέπει να μπαίνουν στην υποκατηγορία "Μουσικά Videoclip - Μουσικά Dvd" και όχι στις "Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα". Επίσης ο ρυθμός τους ανά ημέρα πρέπει να είναι μικρότερος, για αποφυγή ώθησης του συστήματος, σε οριακές καταστάσεις.

Σας ευχαριστώ για την κατανόηση.

 

[grio]

Επειδή το album πραγματεύεται τον υπεράνθρωπο και υπάρχει και ο Μουσολίνι στο εξώφυλλο, είχε όντως γίνει κάποιος ντόρος τότε, αλλά το ότι οι Museo Rosenbach ήταν ακροδεξιά μπάντα είναι μάλλον αστικός μύθος. Μήπως και οι Magma ή οι Blue Oyster Cult δεν είχαν κατηγορηθεί για φιλοναζιστές; Τα πραγματικά φιλοναζί groups δεν χρειάστηκε ποτέ να κρυφτούν στους συμβολισμούς (έτσι νομίζω)...

Βέβαια στην εποχή τους, τους είχε αποκλείσει η RAI. Αν πρόσεξες έβαλα το υποτιθέμενες με ερωτηματικό. Πάντως αυτό αποτελεί αντικείμενο δημοσιογραφικής έρευνας και ξεφεύγει από τις προθέσεις μου. Θα τους παρουσιάσω μελλοντικά, απλά ήθελα να ωριμάσει στο μυαλό μου, όπως κάνω για όλα άλλωστε.

Σπύρο σε θέλω να γράφεις, γιατί και ξέρεις και γουστάρεις...

 

[pelopis85]

Φίλοι μου, χαιρόμαστε για την συμμετοχή και την ενθαρρύνουμε αλλά τα λινκς με βίντεο χωρίς κανένα σχολιασμό πρέπει να μπαίνουν στην υποκατηγορία "Μουσικά Videoclip - Μουσικά Dvd" και όχι στις "Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα". Επίσης ο ρυθμός τους ανά ημέρα πρέπει να είναι μικρότερος, για αποφυγή ώθησης του συστήματος, σε οριακές καταστάσεις.

Σας ευχαριστώ για την κατανόηση.

Αγαπητέ grio για να μη χαλάσει το τοσο ομορφο νημα θα ηταν δυνατο τα ασχολιαστα βίντεο να μεταφερθουν καπου αλλου; Ηδη χαλασε η συνοχή για 2 σχεδόν σελίδες

 

[supersonic]

Ισως μπορεί να γινει νέο νημα με ιταλικά prog videoclips

 

[spacefreak]

Προσωπικό top 15 ιταλικής σκηνής 70s (αλφαβητική σειρά)...

1. AKTUALA -La terra 1974
2. AREA -Arbeit macht frei 1973
3. BANCO (DEL MUTUO SOCCORSO) -Io sono nato libero 1973
4. BATTIATO, Franco -Sulle corde di aries 1973
5. CAMISASCA, Juri -La finestra dentro 1974
6. DE DE LIND -Io non so sa dove vengo... 1973
7. LINO CAPRA VACCINA -Antico adagio 1978
8. N.A.D.M.A. -Uno zingaro di Atlante con un fiore a New York 1973
9. OPUS AVANTRA -Lord Cromwell 1975
10. OSANNA -Palepoli 1973
11. PICCHIO DAL POZZO -Picchio dal pozzo 1976
12. PIERROT LUNAIRE -Gudrun 1977
13. PREMIATA FORNERIA MARCONI -Storia di un minuto 1972
14. SAINT JUST -Saint Just 1973
15. STORMY SIX -Macchina maccheronica 1979


ΥΓ. Sorry για τον καταιγισμό από video, αλλά νόμιζα ότι επιτρέπονται μέσα σε σχετικό νήμα, ώστε αυτό να γίνει πιο πλήρες. Θα μπορούσα να επιστρέψω και να τα σχολιάσω ένα προς ένα, αλλά δυστυχώς το "edit post" κρατάει για λίγο χρόνο εδώ...

 

[supersonic]

Αν προωθήσεις τα σχολια στους συντονιστες νομιζω μπορεί να τακτοποιηθεί. ..

 

[grio]

Προσωπικό top 15 ιταλικής σκηνής 70s (αλφαβητική σειρά)...

1. AKTUALA -La terra 1974
2. AREA -Arbeit macht frei 1973
3. BANCO (DEL MUTUO SOCCORSO) -Io sono nato libero 1973
4. BATTIATO, Franco -Sulle corde di aries 1973
5. CAMISASCA, Juri -La finestra dentro 1974
6. DE DE LIND -Io non so sa dove vengo... 1973
7. LINO CAPRA VACCINA -Antico adagio 1978
8. N.A.D.M.A. -Uno zingaro di Atlante con un fiore a New York 1973
9. OPUS AVANTRA -Lord Cromwell 1975
10. OSANNA -Palepoli 1973
11. PICCHIO DAL POZZO -Picchio dal pozzo 1976
12. PIERROT LUNAIRE -Gudrun 1977
13. PREMIATA FORNERIA MARCONI -Storia di un minuto 1972
14. SAINT JUST -Saint Just 1973
15. STORMY SIX -Macchina maccheronica 1979


ΥΓ. Sorry για τον καταιγισμό από video, αλλά νόμιζα ότι επιτρέπονται μέσα σε σχετικό νήμα, ώστε αυτό να γίνει πιο πλήρες. Θα μπορούσα να επιστρέψω και να τα σχολιάσω ένα προς ένα, αλλά δυστυχώς το "edit post" κρατάει για λίγο χρόνο εδώ...

Ωραίος, για τους Area, Premiata Forneria Marconi, Museo Rosenbach, Maxophone, Goblin, Cherry Five και Balletto di Bronzo θα ετοιμάσω στο μέλλον, στο ίδιο στιλ, σύντομο βιογραφικό και τα καλύτερα, κατά τη γνώμη μου έργα τους. Για τα υπόλοιπα, μπορείς να κάνεις κάτι ανάλογο; Να μπορεί, κάποιος να αποκομίσει μια σφαιρική, συνεκτική εικόνα για τη τρομερή Ιταλική σκηνή και ένα οδηγό με προτεινόμενη δισκογραφία.

 

[grio]

Maxophone

Οι Maxophone, από το Μιλάνο, σχηματίστηκαν το 1973 σαν σεξτέτο με μια ασυνήθιστη ποικιλία οργάνων, λόγω της προηγούμενης εμπειρίας τους ως σπουδαστές μουσικής. Τα μισά από τα μέλη ήταν κλασικά εκπαιδευμένοι, οι υπόλοιποι είχαν χρόνια εμπειρίας σε άλλες ροκ μπάντες.

Μια μπάντα μεγάλων ταλέντων και μουσικότητας και το μόνο LP τους που κυκλοφόρησε το 1975, ήρθε πολύ αργά για να ανταγωνιστεί τις σημαντικότερες ιταλικές μπάντες του είδους και πέρασε απαρατήρητο.

​

Το φερώνυμο Maxophone, κυκλοφόρησε στην ετικέτα Produttori Associati, είναι ένα θαυμάσιο άλμπουμ με τυπικά χαρακτηριστικά συμφωνικού ροκ, γεμάτο από ονειρικές ατμόσφαιρες και πολύπλοκες ενορχηστρώσεις πνευστών, με καλά φωνητικά μέρη σε στιλ Genesis. Πνευστά, πιάνο, όργανο και συνθεσάιζερ, ηλεκτρικές και ακουστικές κιθάρες, χορωδιακές ενορχηστρώσεις και όργανα που σπάνια ακούγονται στο ροκ, όπως το κλαρινέτο, βιμπράφωνο, ακόμα και άρπα.

Το εναρκτήριο C'E Un Paese Al Mondo κυκλοφόρησε και ως σιγκλ εκείνη την εποχή, αλλά δεν είχε την επιτυχία που θα άξιζε, με μια καλύτερη παραγωγή και προώθηση. Κυκλοφόρησε επίσης και μια έκδοση με φωνητικά στην αγγλική για προώθηση στο εξωτερικό, αλλά αυτό ήταν μια αποτυχημένη επιλογή και η ιταλική εκδοχή θεωρείται σαφώς ανώτερη. (πηγή: εξώφυλλo, italianprog.com)

 

[grio]

- Fase -

- C'e Un Paese al Mondo -​

 

[grio]

Museo Rosenbach

Πείτε το όνομα, Museo Rosenbach και θα δείτε μια λάμψη στα μάτια του κάθε ευρωπαίου φίλου του προγκ, με το Zarathustra, να θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα παραδείγματα του είδους εκτός Αγγλίας. Ωστόσο, η μπάντα δεν υπήρξε τόσο επιτυχής τότε...

... το Zarathustra των Museo Rosenbach με εκπληκτικό μουσικό περιεχόμενο είχε δημιουργήσει και σχετικό θόρυβο για τις ( υποτιθέμενες ; ) ακροδεξιόστροφες θέσεις τους, με τον Μουσολίνι στο κολάζ του εξώφυλλου και τους νιτσεϊκούς στίχους!

... στην εποχή τους, τους είχε αποκλείσει η RAI...

Το γκρουπ, αρχικά ονομάστηκε Inaugurazione Museo Rosenbach, δημιουργήθηκε γύρω στο 1971 από τη συγχώνευση δύο γκρουπ από το Σαν Ρέμο, των La Quinta Strada και Il Sistema και η πρώτη τους σύνθεση περιλάμβανε το μελλοντικό μέλος των Celeste, Leonardo Lagorio στο σαξόφωνο και φλάουτο και το τραγουδιστή Walter Franco.

Τα κομμάτια για το Zarathustra ήταν έτοιμα στα τέλη του 1972, όταν η μπάντα συμφώνησε με την ετικέτα Ricordi, η οποία ενδιαφερόταν για την προώθηση νέων προοδευτικών γκρουπ, όπως οι Banco del Mutuo Soccorso και Reale Accademia di Musica και το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1973.

​

Η μεγάλη σουίτα Zarathustra στην πρώτη πλευρά είναι ίσως η καλύτερή τους προσπάθεια, με ελαφρά κλασικές επιρροές και πληκτροφόρα, στην καλύτερη ιταλική προγκ παράδοση, αλλά και η δεύτερη πλευρά με τρία μικρότερης διάρκειας κομμάτια έχει μεγάλες στιγμές. Ο τραγουδιστής "Lupo" Galifi έχει μια πολύ χαρακτηριστική φωνή και ο κιμπορντίστας Pit Corradi προσθέτει πρωτοτυπία στον ήχο της μπάντας.

Η αλληλεπίδραση μεταξύ της ηλεκτρικής κιθάρας, των χάμοντ, συνθεσάιζερ και πιάνου, η ρυθμ σέξιον και τα εκφραστικά φωνητικά, είναι συναρπαστικά. Όλα δημιουργούν μια συνεχή ένταση, που ολοκληρώνεται με τις μαγευτικές εκρήξεις του μέλοτρον. Το Zarathustra είναι ένα εξαιρετικό άλμπουμ, πολυσύνθετο και καλοφτιαγμένο. (πηγή: εξώφυλλo, italianprog.com)

 

[grio]

Συγκλονιστικοί...

- Degli Uomini -

- Zarathustra -​

 

[spacefreak]

Σημειώνω επιπροσθέτως στην περιεκτική παρουσίαση, ότι οι Museo Rosenbach επανήλθαν πέρσυ με δεύτερο studio album, το επίσης πολύ ενδιαφέρον -αν και κάπως πιο heavy- concept "Barbarica".

Ο ιδιοσυγκρατικός τραγουδιστής τους Stefano "Lupo" Galifi, βρέθηκε κάποιο φεγγάρι στους επίσης εξαιρετικούς Il Tempio delle Clessidre (στη πρώτη ομότιτλη κυκλοφορία τους του 2010).

 

[grio]

Οι ενθουσιώδεις μπορούν να διαβάσουν και το βιβλίο Rock Progressivo Italiano: An introduction to Italian Progressive Rock.

​

Θα ακολουθήσουν στις παρουσιάσεις μας, οι θρυλικοί Premiata Forneria Marconi και Le Orme...

 

[grio]

Le Orme

Μια από τις πιο σημαντικές και αγαπημένες ιταλικές προγκ μπάντες και από τις πιο διάσημες μεταξύ των ξένων ακροατών.
Οι Le Orme προέρχονταν από την μπητ περίοδο με την πιο πειστική μουσική εξέλιξη στη δεκαετία του '70. Σχηματίστηκαν στην Marghera (κοντά στη Βενετία), το 1966, αλλά το ντεμπούτο τους ήρθε το 1967 με το σινγκλ Fiori e Colori, ηχογραφημένο από την αρχική τετραμελή σύνθεση.

Η μπάντα είχε ένα επόμενο επιτυχημένο σινγκλ, το Senti l'estate che torna και ηχογράφησαν το πρώτο τους άλμπουμ Ad Gloriam στο τέλος του 1968 και το κυκλοφορήσαν το επόμενο έτος. Με ένα ψυχεδελικό εξώφυλλο, εξακολουθεί να θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα του ιταλικού μπητ.

Το 1970 η μπάντα υπέγραψε συμβόλαιο με τη Philips, που κυκλοφόρησε τα επόμενα 10 άλμπουμ τους σε δέκα χρόνια. Η παλιά ετικέτα CAR Juke Box κυκλοφόρησε το L' Aurora, μια συλλογή των σινγκλ τους που είναι επίσης πολύ σπάνια σήμερα.

Το πρώτο άλμπουμ με τη Philips, και το πρώτο τους ως τρίο ήταν το Collage, με τον Aldo Tagliapietra να έχει περάσει από την κιθάρα στο μπάσο και η μπάντα έχει πλέον ένα ήχο βασισμένο στα πλήκτρα, όπως οι ELP. Επίσης, τότε έκαναν και ένα ταξίδι στο Λονδίνο για να παρακολουθήσουν τις τρέχουσες εξελίξεις. Το Collage του 1971, περιέχει μερικά από τα καλύτερα κομμάτια τους, όπως το Sguardo verso il cielo και το Cemento armato.

 

[grio]

Le Orme (συνέχεια)

​

Μετά από μια εξαιρετική ζωντανή εμφάνιση, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το 1972 ένα νέο άλμπουμ, το Uomo di Pezza, με διπλό εξώφυλλο που απεικόνιζε ένα φανταστικό θέμα. Το άλμπουμ ήταν πολύ επιτυχημένο με πολλά κλασικά στοιχεία, καθώς και το σινγκλ, Gioco di bimba, που για πολλούς ήταν πολύ μελωδικό.

Το 1973 κυκλοφόρησαν ένα φιλόδοξο κονσεπτ άλμπουμ, το Felona e Sorona, βασισμένο στην ιστορία δύο πλανητών. Ένα όμορφο άλμπουμ, που περιέχει μια μεγάλη σουίτα και το οποίο τους καθιέρωσε στη μουσική σκηνή. Ο ήχος ήταν πρωτότυπος, με τα πλήκτρα του Pagliuca να είναι το κύριο όργανο και την ντελικάτη φωνή του Tagliapietra να δίνει μια ξεχωριστή πινελιά. Οι Le Orme έκαναν την πρώτη τους περιοδεία στην Αγγλία εκείνο το έτος και το Felona e Sorona επίσης μεταφράστηκε στα αγγλικά, με στίχους από τον Peter Hammill, και κυκλοφόρησε από την Charisma στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά με μικρή επιτυχία.

Η ιστορία τους δεν σταματά εδώ αλλά συνεχίζει μέχρι τις ημέρες μας με τελευταία δισκογραφική εμφάνιση το 2011.
(πηγή: εξώφυλλo, italianprog.com)

 

[grio]

- Alienazione -

- Sospesi Nell 'Incredibile -

 

[spacefreak]

Για τους LE ORME θα πρόσθετα στα πρoτεινόμενα και το εξαίτερο, κλασσικίζον άλμπουμ "Florian" (1979). Ένα ασυνήθιστο -όλο ακουστικό- έργο στο οποίο η μπάντα ακούγεται σαν ορχήστρα μουσικής δωματίου. Νομίζω ότι είναι ένας δίσκος που αναδεικνύει όσο λίγους τον άφταστο λυρισμό του ιταλικού progressive.

 

[grio]

Premiata Forneria Marconi

Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί στην Ιταλία για τους Premiata Forneria Marconi και υπήρξε σίγουρα η πιο δημοφιλής μπάντα εδώ και πολλά χρόνια. Δεν υπάρχει κάποιος, που να ήταν έφηβος στην Ιταλία τη δεκαετία του '70 και δεν ξέρει τα E Festa ή Impressioni Di Settembre. Ήταν επίσης η πρώτη (και τελευταία, πιθανότατα) Ιταλική μπάντα που είχε κάποια επιτυχία στο εξωτερικό, με αρκετές πετυχημένες ευρωπαϊκές και αμερικανικές περιοδείες, παίζοντας ακόμη και στο δημοφιλές φεστιβάλ Reading στην Αγγλία.

Η μπάντα σχηματίστηκε στο Μιλάνο γύρω στο 1970, όταν οι πρώην Quelli (ένα δημοφιλές μπιτ συγκρότημα της δεκαετίας του '60), Mussida, Premoli, Piazza και Di Cioccio συνάντησαν τον πολυοργανίστα Mauro Pagani από το γκρουπ Dalton. Οι τέσσερις Quelli κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ και μερικά επιτυχημένα ιταλικά σινγκλ πριν υιοθετήσουν το νέο όνομά τους.

Η νέα μπάντα είχε ένα μεγάλο όνομα, όπως ήταν η τάση για τα προγκ ιταλικά συγκροτήματα της εποχής, και συνήθως αναφέρονται ως "La Premiata" και αργότερα PFM. Οι King Crimson και Jethro Tull ήταν μεταξύ των ισχυρότερων επιρροών τους.

Τον Ιούνιο του 1971 οι Premiata Forneria Marconi κλήθηκαν στο πρώτο μουσικό φεστιβάλ "d’Avanguardia e Nuove Tendenze" στο Viareggio και το κέρδισαν, μαζί με τους Osanna και Mia Martini.

Αλλά το πρώτο τους σινγκλ, Impressioni di settembre/La carrozza di Hans, ξεκίνησε ένα ιδιαίτερα πρωτότυπο μουσικό ύφος, όπου οι ξένες επιρροές είχαν αναμειχθεί με την κλασική μουσική και μερικούς τυπικούς μεσογειακούς ήχους, δημιουργώντας τον διακριτικό "italianprog" ήχο που τελειοποιήθηκε αργότερα από πολλούς άλλους.

​

Το πρώτο άλμπουμ, Storia di un minuto του 1972 είναι ένα ορόσημο στο είδος, η πεμπτουσία του ιταλικού προγκ που είναι σίγουρα ένα από τα κορυφαία πέντε ιταλικά άλμπουμ για το περιεχόμενο και την ενέργειά του. Τραγούδια όπως τα δύο του σινγκλ, τα E Festa και Dove... Quando... εξακολουθούν να είναι από τα καλύτερα παραδείγματα του χαρακτηριστικού ήχου τους. Το εξαιρετικό παίξιμο των Mauro Pagani, Franco Mussida και Flavio Premoli, παρά την έλλειψη ενός καλού τραγουδιστή (ήταν πάντα ένα από τα όριά τους), δημιουργεί ένα ιδιαίτερο ήχο που εξακολουθεί να πείθει και σήμερα.

Την ίδια χρονιά είδε την κυκλοφορία του δεύτερου LP τους, Per un amico, που περιέχει τα ίδια στοιχεία με το προηγούμενο με κομμάτια, όπως το ομώνυμο, Generale, Il Banchetto. Και τα δύο άλμπουμ ήταν πολύ επιτυχημένα και μαζί με το πρώτο άλμπουμ των Banco del Mutuo Soccorso, άνοιξαν το δρόμο στην αναγνώριση του νέου μουσικού ύφους από το μεγάλα ακροατήρια.



ΥΓ. Για τον Φραγκ που βρίσκεται στα Φώκλαντ...

 

[grio]

- È festa -

- Per un amico -