Ειδική Προσφορά 100 ΔΡΧ.

[Cicadelic Ranger]

_Δεν θυμαμαι καλα αν ηταν καλοκαίρι η άνοιξη. Ουτε αν ηταν απογευμα η βραδυ...Ηταν το '78 νομιζω.
Με τον καλυτερο μου φιλο, που ανακαλυπταμε μαζι το Ροκ, βρισκομασταν που και που μπροστα σε ενα ραδιο για να ακουσουμε την μονη εκπομπη που μας προσφερε ολα τα ακουσματα ανεξερετως και οτι γινοταν στον μακρυνο πλανητη Rock n Roll.
Δεν υπηρχαν πολα προγραμματα τετοια, τουλαχιστον εκτος των προγραμματων των εταιριων.
Υπηρχε η εκπομπη ενος Μεγάλου Κυρίου: Του Γιαννη Πετριδη. Και εκεινη την μερα μπορεσαμε να την ακουσουμε.
Καπου ο Πετριδης πεταει ενα "...ακουστε και αυτο" το ακουσαμε και με τον φιλο κυτταχτηκεμε σαν ηλιθιοι. Η Κιθαρα χτυπουσε καθαρια σαν καμπανα μεσα στον αερα χωριζοντας τον σε κοματια...συμφωνα με εναν γρηγορο ζωντανο ρυθμο.
Δεν ειχαμε ακουσει τιποτα τετοιο πριν, και ηταν σαν να απορουσαμε πως και δεν ειχε ηδη συμβει.
Ηταν το Sultans of Swing των Dire Straits. Ουτε καταλαβαμε το ονομα για τα καλά. Τι σημαινε ουτε καν ! Προσπαθησαμε να γραψουμε εξ ακοης σε τι περιπου εμοιαζε.
Μετα την ακροαση η φωνη επεσε περιπου σαν προφητικος λογος, του στυλ, ..και θυμηθειτε κατι νεο βρισεται στον Οριζοντα, ενα νεο Ροκ...κατι τετοιο.
Πρεπει κανεις να φανταστει οτι εκεινο τον καιρο, Για τον Πετριδη (και για μας) οι Dire Straits θα ηταν το Νεο Ροκ που ερχοταν με αλλα γκρουπ τριγυρω του για να μας αλαψουν τις ιδεες, η την ζωη.

Λιγους μηνες αργοτερα, ο Πετριδης κρατησε την υποσχεση του..."Θα δειτε τι θα δειτε τωρα " Και με συνεργασια με το περιοδικο Ποπ και Ροκ και μια νεα εφημεριδα δορυφορικη του, εξεδωσε εναν δισκο Compilation με πληθος απο αυτα τα ονοματα που θα αλλαζαν την μουσικη μας προσεγγιση. Νεο Rock ειδικη προσφορα προσφορα 100 Δρχ. Με καποιες τερατομορφες και γοτθικο-μπαροκ γραφιστικες αναφορες οπως τις βλεπετε:

Το οπισθοφυλλο με ειχε φρικαρει τοσο, σ εκεινη την ηλικεια που καπου πηρα ενα μολυβι και εκανα Retouche: Συλλεκτικό !

Κατω αριστερα: Ιδεα Επιλογη Γιαννης Πετριδης.
Και βεβαι το πρωτο κομματι που ανοιγε τον δισκο ηταν αυτος ο ηχος που εψαχνα The Sultans of Swing

Η δομη του δισκου ειχε ως εξης :

A side
1.Dire Straits-Sultans of Swing (Mark Knopfler)

2.Sham'69 - Angels with dirty faces (Pursey-Persons)

3.The Jam - David Watts (Ray Davis)
4.The Motors - Airport (McMaster)
5.Magazine - Touch and Go (Devoto-Mc Geoch)
6.Skids - Sweet Suburbia (Jobson-Adamson)
7.City Boy - 5-7-0-5 (Mason-Broughton)


B side
1.Flash and the Pan - Down among the dead men (Vanda Xoung)
2.The members - The sound of suburbs (Tersco-Carroll)
3.Blondie - Hanging on the telephone (Jack Lee)
4.Generation X - King Rocker (B.Idol-James)
5.Sham'69 - Hurry Up Harry (Pursey-Persons)
6.Penetration-Don't Dictate (Chaplin-Murray)

7.Fingerprinz-Dancing with myself (J. O'Neil)

Ολα τα groups που παρουσιαζονται; εχουν μια ιδαιτερη σημασια στην δημιουργια του νεου ηχου που θα εμφανιστει στην Ροκ μουσικη, και θα εξελιχθει σε αυτο που λεμε το New Wave.
Ηδη στον δισκο βλεπουμε και κυριως ακουμε τις βασεις και τα καταλειπα του Punk. Και διακρινουμε πως η κατασταση ξεγλιστραει σε μια πιο Pop, πιο χαρωπη ατμοσφαιρα, απο γκρουπ σε γκρουπ, η μεσα στο κομματι το ιδιο μερικες φορες.

_Για τους Dire Straits δεν χρειαζεται να κανουμε λογο ειναι γνωστη η πορεια που πηρε το γκρουπ, οπως και η solo εξελιξη του Mark Knopfler μεσα στα 00's κυριως με το θαυμασιο αλμπουμ του Sailing to Philadeplphia.

_Οι Sham'69 γκρουπ Βρεταννικο που ειχε ιδρυθει το '76 μεσα στο κινημα street punk και Οi!, μπαινουν αρκετα επιθετικοι, με την θορυβοδη χροιά του Angels with dirty faces: To ακουσμα Punk αλλα προσκαλει ανετα σε χορό.

<em>

Oι Sham'69ειναι το μονο γκρουπ που εχει την τιήτικη του με @ τραγουδια στον δισκο. ενα σε καθε πλευρα.

_Το τραγουδι David Watts του Ray Davis "επανεξεταζεται" απο τον Paul Weller και την μπαντα του, τους Jam, που προσπαθει να παντρεψει την αγριαδα Punk με την Mod's attitude, και που στην συνεχεια στην εκπληκτικη καλλιτεχνικη του σολο καρριερα, κατεληξε με τοσο δημιουργικο τροπο. Τοσο που ετυχαν σουρεαλιστικες καταστασεις οπου εγινε τσακωμος (αγριος) για το αν ηταν Pop καλλιτεχνης η Rock. Εδω μετα απο ενα αποτυχημενο εμπορικα αλμπουμ οι Jamερχονται με ενα τριτο αλμπουμ για να "εγκατασταθουν" στην Ροκ σκηνη.
Προσεξετε στο βιντεακι πως ο Paul Weller μοιαζει με τον Liam Gallagher

_Στην τεταρτη πιστα του δισκου ερχομαστε σε ενα απο τα πιο ενδιαφεοντα στοιχεια του δισκου. Αυτο που αναγγειλει πλεον ξεκαθαρα το New Wave: Ειναι το Airport των Motors. Ενα Αγγλικο γκρουπ χωρις ιστοριες, που δημιουργηθηκε στο Λονδινο το '77 και επαιζε στις Pubs για να βγαλει το ψωμι του, η μαλλον την μπυρα του. Μεχρι που το 1978 γφτασανε στο Νο 4 στα Βρετανικα τσαρτς με αυτο το κομματι. Και γινανε pop stars για καποιο καιρο με την διαρκεια ενος κομητη. Ο Bram Tchaikofsky (οχι δεν ειναι πλακα το ονομα) που εκανε σολο καριερα αργοτερα, μπηκε στο γκρουπ μολις πριν, τον Μαη του '77 αντικαθιστωντας τον Rob Hendry στην κιθαρα.

_ Στο Νο 5 κομματι μπαινουμε σε κατι τελειως διαφορετικο. Σε κατι βαρυ, γκριζωπο, και ανησυχητικο. Ειναι οι Magazines post-punk μπαντα που ιδρυθηκαν το 77, και που κατα τη γνωμη μου, θα σημαδεψουν αυτοι μονοι τους μια ολοκληρη σκηνη που θα ακολουθησει σε ολα τα '80. Οτι εχει σκοτεινη χρειά, υπογεα περασματα, και αγωνιωδη πληκτρα...αγγιζουμε ηδη τις διαμορφωσεις που θα δημιουργησουν αργοτερα το Blitz, η ακομα το Gothic κλιμα. Ειμαστε εκει ηδη...το 1978. Η φωνη του Ηoward Devoto ταλαντευεται αναμεσα στην θλιψη, την παρανοια και την εξαψη.

_Στην εκτη πιστα της πρωτης πλευρας, εχουμε αλλο ενα γκρουπ Punk που περασε στην Νew Wave: Ειναι οι Skids απο την Σκωτια με το σκληρο κομματι Sweet Suburbia. Μοιαζει με Αγχοτικο και γρηγορο υμνο, των συνοικειων που στοιχειωναν οι πανκις.
Γουσταραν αγριαδα. Σε μια αγγελια τους το 78 εγγραφαν "NEW WAVE BAND LOOKING FOR DRUMMER. NO HIPPIES" - Stuart Adamson
Φτιαχτηκαν το '77, διαλυθηκαν το '82 και η πιο μεγακη επιτυχια τους ηταν το Into the Valley(1979)

https://www.youtube.com/watch?v=x6bJUAiYs_U

_Η πρωτη πλευρα τελειωνει με ενα ρυθμικα και μελωδικα καταπληκτικο κομματι που προδιαγραφει το νεο κυμμα του ροκ με ενθουσιωδη τροπο.
Ειναι το 5-7-0-5 των City Boy: O χαρισματικος τραγουδιστης λεγεται Lol Mason (και οχι ουτε αυτο ειναι πλακα ονομαζοταν Lol ) και το γκρουπ ειχε μια σχετικη επιτυχια στην Αγγλια καθως ο χαρακτηριστικος ηχος με τους συνδυασμους αρμονικων φωνητικων και χορδων προσελκυσε το κοινο. Το συγκεκριμενο τραγουδι μπηκε στα Top 10

H Η δευτερη πλευρα ερχεται το 2015 !!! :Banane0::Banane0::Banane0:

Το be continued...coming soon:music-smiley-005:

Με το καλο να μπει το 15αρι και καλο ρεβεγιον σε ολους.

 

[Gojakla]

Ωραία παρουσίαση...

 

[Nikos F]

παροτι ειμαστε της ιδιας εποχης και το 78 ξεκινησα να διαβαζω το ποπ και ροκ
το συγκεκριμενο lp δεν το θυμαμαι...
thanks for the memories...

 

[supersonic]

Το sultans και τον δίσκο των straits το ακουσαμε στην παρεα το 78. Λιγο πριν τον σεισμό. Το ειχαν φέρει κατι γερμανιδες φιλες μας. Ηταν πολυ cool. Νομισα οτι ηταν ξεπεσμενος jjcale....
Φυσικά μου εκανε μεγαλη εντυπωση και φυσικά το ξεσηκωσαν ολοι οι κιθαρίστες στην πολη...
Τον αλλο δίσκο δεν τον θυμάμαι. Πετριδη άκουγα αλλά το περιοδικό το σνομπαρα κανονικα. Μονο ηχο. Και αυτον βαρεια βαρεια μέχρι το 85 περίπου

 

[Nikos F]

αχ αυτο το 85.... οροσημο....

 

[SR-71]

Dire Straits, Sultans of Swing ....

Και ομως, δεν μπορω να τους ξανακουσω (τι εχω παθει ?)

PS: Σ'ευχαριστουμε για το ταξιδι Cica -bye-

 

[Cicadelic Ranger]

Να μαστε ενα χρονο μετα... 2015 loipon Και παμε για την

Face B

_H δευτερη πλευρα αρχιζει με ενα Αυστραλεζικο συγκροτημα Flash and the Pan και το τραγουδι Down among the dead men γραμμενο απο καποιον Vanda Υoung.
Το ονομα σας θυμηζει τιποτα ; Σιγουρα γνωριζετε τα 2 αδελφια του.
Α! Αυτη η Αυστραλια ειναι μεγαλη ιστορια. Ελπιζω προσεχως να κανω 1 αφιερωμα σε σε 2 γκρουπ απο αυτη την Ηπειρο που θεωρειται ενας τοπος επαρχιοτων, αλλα εχει βγαλει μουσικους που εχουν σημαδεψει ανεξιτηλα τον χωρο του Ροκ. Νομιζω οτι ο Πετριδης σ'αυτον τον δισκο εκδοσε το κομματι πριν να βγει σε LP στην Ευρωπη.
Ποιος θυμαται αυτο το εξωφυλο ;

Το τραγουδι εχει σαν θεμα το ναυαγειο του Τιτανικου και το 79 μπηκε στο Billbord hot 100.

_ Ακολουθει μια αγγλικη μπαντα Punk με την πιο γνωστη τους ηχογραφηση που μιλαει παλι για αυτα τα προαστεια που ειδαν τα γυρες των Πανκις.
The Members με το The Sound of the Suburbs
Το τραγουδι ειναι σχεδον ενας πινακας μιας καθημερηνοτητας ακομα και τις μερες αργειας, βαρετες, σκηθρωπες οπυ τα ατομα φαινονται παγιδευμενα. Και η μονη ατραπος ενος νεου ειναι η διεξοδος της punk Rock μουσικης που μπορει να παιξει.
Βαζω εδω τα λογια για οσους θελουν να ριξιουν μια σκεψη πανω σ'αυτα.

Same old boring Sunday morning old mans out washing the car,
Mums in the kitchen cooking Sunday dinner her best meal moaning while it lasts
Johnnys upstairs in his bedroom sitting in the dark,
Annoying the neighbours with his punk rock electric guitar,

This is the Sound,
This is the Sound of the Suburbs
This is the Sound,
This is the Sound of the Suburbs

Every Lousy Monday Morning Heathrow jets goes crashing over my home,
Ten O'clock Broadmoor siren driving me mad won't leave me alone,
The woman next store just sits and stares outside,
She hasn't come out once ever since her husband died,

This is the Sound,
This is the Sound of the Suburbs
This is the Sound,
This is the Sound of the Suburbs

Youth club Group used to want to be free,
Now they want anarchy,
They play too fast, they play out of tune,
They practise in the singers bedroom,
The Drums quite good the bass is too loud,
And I… can't hear the words.

This is the Sound,
This is the Sound of the Suburbs
This is the Sound,
This is the Sound of the Suburbs

Saturday morning family shoppers crowding out, the centre of town,
Young blokes sitting on the benches shouting at the young girls walking around,
Johnny stands there at his window looking at the night,
I said, hey what you listening to there's nothing there (that's right)

This is the Sound,
This is the Sound of the Suburbs
This is the Sound,
This is the Sound of the Suburbs
Απ οτι φαινεται οι Members εχουν ακομα οπαδους και ξαναβρισκονται για να παιζουν σε κλαμπς γι αυτους.

_Τρτο στη σειρα ερχεται ενα κομματι που εκφραζει την αποκαλυψη των φαντασιοσεων μας εκεινης της εποχης. Προσωπο αγγελου, με ψυχρη χαμηλη και επιμονη φωνη.
Πολυ ομορφο για να ειναι αληθινο. Μας επεβαλε την λεπτοτητα με σκληροτητα. Ηταν οι Blondie με την Deborah Harry sτο Hanging on the telephone.

_ Αμεσως μετα ακοθμε στον δισκο ενα γκρουπ που εβγαλε ενα μεγαλο performer της σκηνης και μεγα ναρκισσο της Ροκ, και μπραβο του. Τους Generation X με τον Billy Idol. Ενα αστειο ειναι οτι ο Billy Idol ξεκινησε σαν κιθαριστας της μπαντας αλλα συντομα αντικατασταθηκε απο τον Bob Andrews. Ειχαν αρκετες επιτυχιες σαν Punk μπαντα και ο Idol θαμπωνει την σκηνη, η σπαει την οθωνη με την φυσικη ομορφια του. Κατι αντιστοιχο της Debbie Harry που ακουσαμε προηγουμενος αλλα στο αρσενικο γενος.

Δειτε καλυτερα το βιντεο με το τραγουδι που ειναι το King Rocker που κανει αναφορες τοσο στον King (Ελβις) οσο εδομυχα, ο Idol κλινει το ματι στον ιδιο του τον εαυτο.

_Στη πιστα Νο 5 της δευτερης πλευρας ξαναερχονται οι street punkies Shame'69 αυτη την φορα με τον τιτλο λογοπαιγνιο Hurry up Harry.

https://www.youtube.com/watch?v=z2xdCvhvyqY

_Το εκτο κομματι ειναι το Don't Dictate του Αγγλικου Punk, συγκροτηματος Penetration με την ιδιεταιροτητα για την εποχη, των γυναικειων φωνητικων απο την Pauline Murray. Oi Penetration ειχαν τις επιρροες τους απο τον Iggy και τους Stooges (και ποιος δεν τις ειχε τοτε , απο ενα τραγουδι του οποιου εμπνευστηκαν για να παρουν το ονομα τους. Το κομματι θεωρειται ενα απο τα κλασσικα πανκ singles και βρισκεται στο πρωτο τους αλμπουμ Moving Targets(1978).

_Και το τελος της δευτερης πλευρας ερχεται με το Dancing with myself των Fingerprinz που σχηματιστηκε απο τον Σκωτο τραγουδιστη kαι κιθαριστα Jimmie O Neil το ιδιο ετος οπου βγηκε το single το 1978. Ειναι απο τα λιγα αρχικα γκρουπ που ενεπνευσαν την εκφραση New Wave και χαραξαν μια διαχωρηστικη γραμμη με αυτο που ηταν μεχρι στιγμης το Punk. Το τραγουδι παιχτηκε και διασκευαστηκε στην συνεχεια απο αλλα επισης γκρουπ εγινε μεγαλη επιτυχια απο τον Billy Idol, αλλα και απο το γκρουπ nouvelle vague με γυναικεια φωνη. Το 1987 ο O Neil δημιουργσε τους Silencers. To Dancing with myself εγινε γνωστο και στην αλλη πλευρα του Ατλαντικου και λανσαραν εκ νεου τον ποθο για την χορευτικη μουσικη μεσα απο αυτο το νεο κυμα.

https://www.youtube.com/watch?v=nctmaXq8y34

 

[Cicadelic Ranger]

Το sultans και τον δίσκο των straits το ακουσαμε στην παρεα το 78. Λιγο πριν τον σεισμό. Το ειχαν φέρει κατι γερμανιδες φιλες μας. Ηταν πολυ cool. Νομισα οτι ηταν ξεπεσμενος jjcale....
Φυσικά μου εκανε μεγαλη εντυπωση και φυσικά το ξεσηκωσαν ολοι οι κιθαρίστες στην πολη...
Τον αλλο δίσκο δεν τον θυμάμαι. Πετριδη άκουγα αλλά το περιοδικό το σνομπαρα κανονικα. Μονο ηχο. Και αυτον βαρεια βαρεια μέχρι το 85 περίπου

Εγω τον JJ Cale ουτε που τον ηξερα τοτε. Ηξερα μολις τα βασικα δηλαδη με λιγα λογια αυτα που μας εδειχναν τα δισκαδικα, Who,Led Zep, Deep Purple, Pink Floyd, αντε και απο Αμερικη πλευρα κανενα Eagles, Grand Funk η Kansas. Και Doors βεβαια. Αυτα ανταλασαμε οι φιλοι μεταξυ μας. Αλλα μαθαμε πολυ γρηγορα χαριν του ειδικου τυπου. Μεσα σε ενα χρονο. Ασε που εγινε και το πρωτο (μετα απο χρονια) κοντσερτο Ροκ στην Ελλαδα με τους Police στο Σπορτινγκ. Τι θυμαμαι τωρα... ναι νομιζω οτι μεσα σε μια χρονια εκει γυρω στο 78 μαθαμε το Ροκ με εντατικους ρυθμους. (Για τους της γεννειας μου βεβαια λεω). Τον Ηχο τον παρακολουουσα μεχρι το 86 περιπου.Μετα πιο χαλαρα μεχρι το 89. Εκει σταματησα. Χαριν σ'αυτον μαθαμε ολα αυτα περι δισκων εισαγωγης (που τους περισσοτερους μονο τους λυμπιζομαστε βεβαια). Αλλα εκανε καλη δουλεια γιατι νομιζω μπουσταρε την εκδωση δισκων στην Ελλαδα, που αλλιως δεν θα εβλεπαν φως. Θα ηθελα να ηξερα πως μοιαζει ο Ηχος σημερα.

Αλλα ας ειναι καλα και ο Πετριδης χαριν του οποιου ακουγαμε οτι δεν μπορουσανε να ακουσουμε.

 

[grio]

Αυτή η διπλωματική προσέγγιση του Πετρίδη με το συνονθύλευμα ήχων, ρευμάτων και τάσεων, που για όλα είχε να πει ένα καλό λόγο και η συγκαταβατικότητα του λόγου του, ποτέ δεν μου άρεσαν, χωρίς βέβαια να αμφισβητείται η εμπλοκή του με το χώρο και οι γνώσεις του. Ομοίως, σαν τον τσιφ, το ΠΟΠ+ΡΟΚ, το προσπέρασα, έχω δύο-τρία τεύχη του, σε αντίθεση με την Μουσική, τον Ήχο και το ΖΟΟ τα οποία προμηθευόμουνα τακτικά. Για ενημέρωση προτιμούσα τον σταθμό της Αμερικάνικης βάσης στο Ελληνικό, με την ντιτζεϊκη αισθητική.

Πάντως, το θέμα της παρουσίασης, πρωτότυπο και η βιωματική οπτική της, μου άρεσε... :smile:
Καλή Χρονιά!

 

[SR-71]

Για Top40 ... ο αμερικανικος σταθμος ηταν σταθερη εγγυηση (τουλαχιστον μεχρι το 78).
Μετα ηρθε Ακης Εβενης και μετα .... Γιαννης Πετριδης.

 

[Nikos F]

Για Top40 ... ο αμερικανικος σταθμος ηταν σταθερη εγγυηση (τουλαχιστον μεχρι το 78).
Μετα ηρθε Ακης Εβενης και μετα .... Γιαννης Πετριδης.

μεχρι που εκλεισε ηταν η νουμερο 1 πηγη...
τι να λεμε τωρα woolfman jack , casey kasem ( μας αφησε πριν λιγους μηνες) ηταν ιερα τερατα
και οι πετριδηδες κλπ πτωχοι συγγενεις....

ιδου και τρακ αφιερωμενο απο τους εξαιρετικους καναδους guess who
https://www.youtube.com/watch?v=u12xbLeMY6A

 

[Cicadelic Ranger]

Αυτή η διπλωματική προσέγγιση του Πετρίδη με το συνονθύλευμα ήχων, ρευμάτων και τάσεων, που για όλα είχε να πει ένα καλό λόγο και η συγκαταβατικότητα του λόγου του, ποτέ δεν μου άρεσαν, χωρίς βέβαια να αμφισβητείται η εμπλοκή του με το χώρο και οι γνώσεις του. Ομοίως, σαν τον τσιφ, το ΠΟΠ+ΡΟΚ, το προσπέρασα, έχω δύο-τρία τεύχη του, σε αντίθεση με την Μουσική, τον Ήχο και το ΖΟΟ τα οποία προμηθευόμουνα τακτικά. Για ενημέρωση προτιμούσα τον σταθμό της Αμερικάνικης βάσης στο Ελληνικό, με την ντιτζεϊκη αισθητική.

Πάντως, το θέμα της παρουσίασης, πρωτότυπο και η βιωματική οπτική της, μου άρεσε... :smile:
Καλή Χρονιά!

Σιγουρα ο Πετριδης ηταν διπλωματης, επρεπε να αρεσει σε ολους τοτε πραγμα που μας εκνευριζε εμας τους ροκαδες. Αλλα ειχε πολλους δισκους και ειχε επιλογη. Απο τα περιοδικα που λες τη Μουσικη και το Ζοο δεν τα γνωριζω. Ειδικα το δευτερο ουτε το εχω ακουσει. Ισως να μην ημουν εκει οταν βγηκαν.

Ευχαριστω για τα λογια σου. Βασικα τις τελευταιες μερες ακουω αρκετα Punk Μετα-Punk, οποτε εγγαλα αυτον τον δισκο για να μου δωσει καποιες γενικες κατευθηνσεις επειδη ειναι επιλογη. Μετα σκεφτηκα να τον παρουσιασω, αλλα λεω ποιο το ενδιαφερον να παρουσιασεις μια compilation. Αλλα σκεφτηκα οτι ο ολογς θα ηταν ο ιδιος που εκανε εμενα να τον ακουσω. Ειναι σαν μια "βενταλια" Πιανεις εναν αρμο και ακολουθεις να δεις που θα παει. Κυριως εκεινη την εποχη που ηταν νομιζω καμπη.
Καλη χρονια και για σενα με παντα ορεξη για μουσικη.

Για Top40 ... ο αμερικανικος σταθμος ηταν σταθερη εγγυηση (τουλαχιστον μεχρι το 78).
Μετα ηρθε Ακης Εβενης και μετα .... Γιαννης Πετριδης.

Ο Αμερικανικος σταθμος σιγουρα θα ηταν ενδιαφερον, αλλα εγω δεν τον ακουγα οχι γιατι δεν επιανα τα ερτζιανα, αλλα γιατι θυμαμαι οταν τον εβαζα μιλουσε γρηγορα αμερικανικα και τοτε δεν καταλαβαινα χριστο. Ουτε καν τα ονοματα των γκρουπ δεν επιανα. Οποτε το αφησα. Νομιζω αυτο εγινε και με τους φιλους μου τοτε.
Αλλα σιγουρα σαν πηγη ενημερωσης δεν θα παιζοταν γιατι εκει ηταν Η ΠΗΓΗ.

μεχρι που εκλεισε ηταν η νουμερο 1 πηγη...
τι να λεμε τωρα woolfman jack , casey kasem ( μας αφησε πριν λιγους μηνες) ηταν ιερα τερατα
και οι πετριδηδες κλπ πτωχοι συγγενεις....

Τον Γουλφμαν Τζακ ! Που μου τον θυμεσες τωρα. Μα τον ηξερα δηλαδη τον εβλεπα αλλα τηλεωραση πολυ αργοτερα.
Η πλακα ειναι οτι οι εκπομπες αυτες ερχοντουσαν στην Ελληνικη ΤΒ με χρονια καθυστερηση μετα. (υπηρχε και το Τοπ οφ δε Ποπς, κατι τετοιο πολυ καλο και με πλακα αλλα χρονια μετα καθε εκπομπη :smash

 

[lakiss51]

Απάντηση: Re: Ειδική Προσφορά 100 ΔΡΧ.

Για Top40 ... ο αμερικανικος σταθμος ηταν σταθερη εγγυηση (τουλαχιστον μεχρι το 78).
Μετα ηρθε Ακης Εβενης και μετα .... Γιαννης Πετριδης.

Kαι Λευτερης Κογκαλιδης για την Β. Ελλαδα (συνεργατης παντως του Γ.Π.)
Παντως, ειναι λιγο "καπως" η απαξιωση (ΣΗΜΕΡΑ) ανθρωπων που εμαθαν στη νεολαια τι εστι ξενη μουσικη (κυρια ροκ). Μπορει εσεις οι Αθηναιοι να ειχατε τον σταθμο της Βασης (και οι Κρητικοι νομιζω κατι αντιστοιχο), αλλα περαν εκει, δεν υπυρχε τιποτα. Εδω (Λαρισα) υπηρετησε ο Πετριδης τη θητεια του στην Αεροπορια (ταυτοχρονα ή λιγο πριν απο τον Πασχαλη - ενας ειναι ο Πασχαλης), και αρχισε εκπομπες στον τοπικο σταθμο της ΥΕΝΕΔ. Φοβερο σουξε! Φυσικα οι επιλογες του ηταν παντα εταιρικες (Μιουζικ Μποξ - Πολυντορ κλπ) αλλα η ενημερωση σφαιρικη, σε συνεργασια (και στη σκια) με τον Θειο Μαστ. (ενας ηταν ο Μαστ.!), και ηταν η αφορμη να "παρει" μπρος η νεολαια εδω (εφερνε και συγκροτηματα τοτε, χαμος!). Σεμνο παιδι (τον ειχα γνωρισει με την γυμνασιακη παρεα, μιας και ημασταν η ψυχη του "κυκλου" του), και νομιζω οτι σεμνος παρεμεινε παντα οπως διαπιστωσα 10 χρονια μετα - και ...30 πριν απο τωρα (με ολα τα, προσωπικα, κουσουρια του και τις δεσμευσεις που ειχε).

 

[Cicadelic Ranger]

Re: Απάντηση: Re: Ειδική Προσφορά 100 ΔΡΧ.

Και μενα σεμνος μου φαινοταν σαν ανθρωπος, και χωρις κακιες απεναντι σε καλλιτεχνες κλπ. Σιγουρα δεν ηταν κριτικος με την εννοια των ειδικων του τυπου.

Λεγεται οτι εχει την μεγαλυτερη δισκοθηκη στον κοσμο. Αληθευει ;

 

[lakiss51]

Στον κοσμο δε νομιζω! Οταν τον ειδαμε στην Αθηνα, ειχε ενα πληρεστατο δισκοπωλειο, περυσι ειδα φωτο με ενα...μουσειο δισκου - χιλιαδες!

Μη μιλας στον αοριστο (φαινοταν...ηταν) - μια χαρα ειναι, ζωντανοτατος!

 

[Cicadelic Ranger]

Re: Απάντηση: Ειδική Προσφορά 100 ΔΡΧ.

Στον κοσμο δε νομιζω! Οταν τον ειδαμε στην Αθηνα, ειχε ενα πληρεστατο δισκοπωλειο, περυσι ειδα φωτο με ενα...μουσειο δισκου - χιλιαδες!

Μη μιλας στον αοριστο (φαινοταν...ηταν) - μια χαρα ειναι, ζωντανοτατος!

Πολυ χαιρομαι που το ακουω :ernaehrung004:

 

[lakiss51]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Ειδική Προσφορά 100 ΔΡΧ.

Πολυ χαιρομαι που το ακουω :ernaehrung004:

Κανει εκπομη, νομιζω στον Βημαfm

Nα σημειωσω/διορθωσω, οτι ο Γ.Π ηταν πολυ πριν το ´78 στην Αθηνα (εγω αναφερω γεγονοτα του 68-69!!!) που αρχισε εκπομπες!

 

[SR-71]

Re: Απάντηση: Re: Ειδική Προσφορά 100 ΔΡΧ.

Kαι Λευτερης Κογκαλιδης για την Β. Ελλαδα (συνεργατης παντως του Γ.Π.)
Παντως, ειναι λιγο "καπως" η απαξιωση (ΣΗΜΕΡΑ) ανθρωπων που εμαθαν στη νεολαια τι εστι ξενη μουσικη (κυρια ροκ). Μπορει εσεις οι Αθηναιοι να ειχατε τον σταθμο της Βασης (και οι Κρητικοι νομιζω κατι αντιστοιχο), αλλα περαν εκει, δεν υπυρχε τιποτα. Εδω (Λαρισα) υπηρετησε ο Πετριδης τη θητεια του στην Αεροπορια (ταυτοχρονα ή λιγο πριν απο τον Πασχαλη - ενας ειναι ο Πασχαλης), και αρχισε εκπομπες στον τοπικο σταθμο της ΥΕΝΕΔ. Φοβερο σουξε! Φυσικα οι επιλογες του ηταν παντα εταιρικες (Μιουζικ Μποξ - Πολυντορ κλπ) αλλα η ενημερωση σφαιρικη, σε συνεργασια (και στη σκια) με τον Θειο Μαστ. (ενας ηταν ο Μαστ.!), και ηταν η αφορμη να "παρει" μπρος η νεολαια εδω (εφερνε και συγκροτηματα τοτε, χαμος!). Σεμνο παιδι (τον ειχα γνωρισει με την γυμνασιακη παρεα, μιας και ημασταν η ψυχη του "κυκλου" του), και νομιζω οτι σεμνος παρεμεινε παντα οπως διαπιστωσα 10 χρονια μετα - και ...30 πριν απο τωρα (με ολα τα, προσωπικα, κουσουρια του και τις δεσμευσεις που ειχε).

Δεν απαξιωνω κανεναν.
Ουτε τον Εβενη, ουτε τον Πετριδη.
Αλλωστε οποιος εζησε ραδιοφωνικες εποχες (τα μεσα με τελη του 70, πρεπει να ηταν η δυση της χρυσης εποχης)
θα πει ψεμματα αν ρωτησει ποιοι ηταν οι παραπανω δυο ΚΥΡΙΟΙ. Δεν γινοταν ραδιοφωνο χωρις αυτους. Οχι για
τους εφηβους (εκεινης της εποχης ). Ομως, το Top40 της αμερικανικης βασης ηταν η ΠΗΓΗ (οπως γραφτηκε).
Ηταν τα πετρινα χρονια μεσα στα οποια η πετρα αρχισε να "μαλακωνει".

Ημουν πολυ τυχερος που βρισκομουν Αθηνα το 1977 με 1981. Το ξερω οτι στην υπολοιπη Ελλαδα, τα πραγματα
(ραδιοφωνικως) ηταν τραγικα. Ιδιως πριν το 1977. Αλλωστε εζησα στο Πολυκαστρο (νομου Κιλκις) και γνωρισα καλα
την "γλυκα" της απομονωσης. Ομως - ξαναλεω - ημουν τυχερος που το καλοκαιρι του 77 κατεβηκαμε οικογενειακως
στον Χολαργο (με Παπαγο). Παραδεισενιες εποχες (οχι μονο μουσικα !!!!!). Η μπαντα ειχε τοσο "πολυ πραμα μεσα".

 

[lakiss51]

SR71B περισσοτερο στον grio (μην.9) απευθυνομουν, οχι σε σενα

 

[SR-71]

Α ok .... -bye-