- 16 December 2014
- 15,302
Σήμερα μιλούσαμε με κατι συμφορουμίτες για σταυροδρόμια, γεωπολιτικά κ.α.
Έπεσε καπου η κουβέντα για το Βέλγιο. Ειναι σταυροδρόμι της Ευρώπης λέει...
Αλλα τι σταυροδρόμι ;
Μου ήρθε λοιπόν μια ιδέα, να παρουσιάσω έναν καλλιτέχνη δημιουργό από αυτο το "σταυυροδρομι".
Ειναι ο Arno, η κατά τα ρεζίστρα της γεννήτhρας του Οστmqνδης, Arnold Charles Ernest Hintjens.
Ξεκίνησε καριέρα στην ντόπια punk σκηνή, και σήμερα ακόμα συνθέτει και ερμηνεύει περισσότερο σε ενα Blues style, οπου συχνά βρυχάται μπρος στο πιάνο του.
Συχνά σ'αυτα τα μέρη τον αποκαλούν ο "Βέλγος Tom Waits"...
Άλλα άμα ακούσετε προσεκτικά θα δείτε οτι εκτός απο την σπηλαιώδη, ορυκτή φωνή του, όπως αυτή της χροιάς του Waits, έχει κάτι πιο Ευρωπαϊκό, που θυμίζει ναυτικούς της βόρειας θάλασσας που έχουν ξωκειλει σε μπαρ με πολλούς βαθμούς αλκοόλ.
Ισως να είμαι επηρεασμένος απο τον άλλο μεγάλο Βελγο, Τον Μεγάλο Ζακ (τον Μπρέλ βεβαια), και τους ναυτικούς του που τραγουδάει...του Αμστερνταμ.
Είναιπερίεργο, οι φωνές των δύο Βέλγων, καθώς και οι ρυθμοί που καθορίζουν την μουσική τους διαδρομή, ειναι διαφορετικοί, παρόλα αυτα αισθάνεσαι οτι έχουν κάτι κοινό.
Αυτήντην μελαγχολία της επίπεδης βόρειας γης, της Φλάνδρας, που το άνοιγμα της στον κόσμο ειναι μια σκούρα βόρεια θάλασσα.
Ηταν σταυροδρόμι εξ ανάγκης, τοσο η flat and lightless χωρα, όσο και η έκφραση αυτών των δυο καλλιτεχνών Φλαμανδών και των δύο αλλα που κάναν καριέρα σαν γαλλόφωνοι :
Ο Arno λοιπόν παρουσιάζεται εδω με το όνομα Charles και τον δίσκο Charles and the White Trash European Blues Connection
Παίζουν οι
Arno Hintjens : φωνη, φυσαρμόνικα
Geoffrey Burton : κιθάρα
Alan Gevaert : Μπάσσο
Herman CambrΓ© : Κρουστά (Καμπρέ δυστυχώς μερικοι χαρακτήρες δεν αφισσάρονται)
Τα κομμάτια του δίσκου είναι
Εδω ο Arno δεν πιανει βελονα να κανει κεντηματα. Παίρνει μάλλον ένα καρφί και σμιλεύει στην πετρα. Σκαλιζει μεσα στην ορυκτή ύλη, και μέσα απ αυτην, ακούσια βγαίνει ακομα, ακοντρολάριστη, μια κραυγη Punk...Που και που.
Ανάμεσα σε εναν δρομο που θα καταληξει σε Blues Bar
Σταυροδρόμι ολόκληρο.
Το album βγήκε το 1998.
Εχει 3 reprises (covers)
Το πρωτο κομμάτι που εισάγει τον δισκο (και δινει τον τόνο) ειναι η reprise των Kinks « Death Of A Clown »
O Arno σήμερα
Νο Job No Rock
Έπεσε καπου η κουβέντα για το Βέλγιο. Ειναι σταυροδρόμι της Ευρώπης λέει...
Αλλα τι σταυροδρόμι ;
Μου ήρθε λοιπόν μια ιδέα, να παρουσιάσω έναν καλλιτέχνη δημιουργό από αυτο το "σταυυροδρομι".
Ειναι ο Arno, η κατά τα ρεζίστρα της γεννήτhρας του Οστmqνδης, Arnold Charles Ernest Hintjens.
Ξεκίνησε καριέρα στην ντόπια punk σκηνή, και σήμερα ακόμα συνθέτει και ερμηνεύει περισσότερο σε ενα Blues style, οπου συχνά βρυχάται μπρος στο πιάνο του.
Συχνά σ'αυτα τα μέρη τον αποκαλούν ο "Βέλγος Tom Waits"...
Άλλα άμα ακούσετε προσεκτικά θα δείτε οτι εκτός απο την σπηλαιώδη, ορυκτή φωνή του, όπως αυτή της χροιάς του Waits, έχει κάτι πιο Ευρωπαϊκό, που θυμίζει ναυτικούς της βόρειας θάλασσας που έχουν ξωκειλει σε μπαρ με πολλούς βαθμούς αλκοόλ.
Ισως να είμαι επηρεασμένος απο τον άλλο μεγάλο Βελγο, Τον Μεγάλο Ζακ (τον Μπρέλ βεβαια), και τους ναυτικούς του που τραγουδάει...του Αμστερνταμ.
Είναιπερίεργο, οι φωνές των δύο Βέλγων, καθώς και οι ρυθμοί που καθορίζουν την μουσική τους διαδρομή, ειναι διαφορετικοί, παρόλα αυτα αισθάνεσαι οτι έχουν κάτι κοινό.
Αυτήντην μελαγχολία της επίπεδης βόρειας γης, της Φλάνδρας, που το άνοιγμα της στον κόσμο ειναι μια σκούρα βόρεια θάλασσα.
Ηταν σταυροδρόμι εξ ανάγκης, τοσο η flat and lightless χωρα, όσο και η έκφραση αυτών των δυο καλλιτεχνών Φλαμανδών και των δύο αλλα που κάναν καριέρα σαν γαλλόφωνοι :
Ο Arno λοιπόν παρουσιάζεται εδω με το όνομα Charles και τον δίσκο Charles and the White Trash European Blues Connection
Παίζουν οι
Arno Hintjens : φωνη, φυσαρμόνικα
Geoffrey Burton : κιθάρα
Alan Gevaert : Μπάσσο
Herman CambrΓ© : Κρουστά (Καμπρέ δυστυχώς μερικοι χαρακτήρες δεν αφισσάρονται)
Τα κομμάτια του δίσκου είναι
1. | Death of a Clown | 3:39 |
---|---|---|
2. | It's My Birthday | 4:30 |
3. | Commit a Crime | 4:05 |
4. | No Job No Rock | 4:05 |
5. | Cry Like a Man | 3:04 |
6. | Goldfish | 2:53 |
7. | See-line Woman | 4:33 |
8. | You Got to Move | 3:15 |
9. | What's in Your Head ? | 2:38 |
10. | Americans |
Εδω ο Arno δεν πιανει βελονα να κανει κεντηματα. Παίρνει μάλλον ένα καρφί και σμιλεύει στην πετρα. Σκαλιζει μεσα στην ορυκτή ύλη, και μέσα απ αυτην, ακούσια βγαίνει ακομα, ακοντρολάριστη, μια κραυγη Punk...Που και που.
Ανάμεσα σε εναν δρομο που θα καταληξει σε Blues Bar
Σταυροδρόμι ολόκληρο.
Το album βγήκε το 1998.
Εχει 3 reprises (covers)
Το πρωτο κομμάτι που εισάγει τον δισκο (και δινει τον τόνο) ειναι η reprise των Kinks « Death Of A Clown »
O Arno σήμερα
Νο Job No Rock
Last edited: