- 16 December 2014
- 15,302
Bevis Frond - London Stone
Ο Nick Saloman πρέπει να είναι γνωστός στην Ελλάδα αν κρίνω απο το ότι είχε ήδη έρθει στην Αθήνα για κάποια συναυλία κάπου στο 2013. Παρ'ολ αυτά είναι ένας underground δημιουργός, με όλη τη σημασία της λέξεως, [εμπορική, εκφραστική, (αντιχρονική, εμφανισιακή], πράγμα που δείχνει οτι στην Ελλάδα υπάρχει πάντα ένα κοινό που ψάχνει το σπάνιο, το περίεργο το αντισυμβατικό. Επίσης πόσοι απο μάς δεν μάθαμε τόσα πράγματα γαι τις Obscure Bands, τα υπόγεια της ψυχεδέλειας, τα ανέκδοτα του Garage, μέσα απο το Fanzine που o Saloman συν-εκδίδει και επιμελείται τόσα χρόνια τώρα (απο το 88), το διάσημο και έγκυρο στον μικρό αυτο χώρο: Ptolemaic Terrascope.
Ο Σάλομαν ειναι ο άνθρωπος-γκρουπ πισω απο την ονομασία Bevis Frond.
Προσοχη δεν πρόκειται να τεστάρετε το Hi End στερεοφωνικό σας με τα έργα αυτά. Οι παραγωγές των Bevis Frond ειναι home made , Ο Saloman κάνει τα μονταζ του τις νύχτες στην κουζίνα. καθώς το σαλόνι του έχει μετατραπει σε στουντιο ηχογράφησης.
Ο ήχος είναι αισθητικής Lo Fi και οξύμωρης αναχρονιστικής πρωτοπορίας.
O Nick δέν έχει την γοητεία ενός Μόρισον, ούτε την φινέτσα ενός Τζάγκερ. Δεν εχει την Guitar hero attitude, ούτε τα φωνητικά του κινδυνεύουν να σπάσουν τζαμαρίες.
Έχει όμως ένα κρυφό άσσο στο μανίκι του η μάλλον μέσα στο κεφάλι του...Το μυαλό του είναι γεμάτο εικόνες, σκηνές, συναισθήματα, ακούσματα, ποίηση, αναζήτηση νοημάτων, και μία διάχυτη νοσταλγία. Όλο αυτό το μείγμα μέσα στην προσωπική του database, όταν βγαίνει προς τα έξω, δεν μπορεί να γίνει παρά δημιουργία, και επειδή ο εσωτερικός αυτος κόσμος ειναι μιας τέτοιας χροιάς, ονειροπόλος, διηγηματικός, και ακατέργαστος, δεν μπορεί παρά να εκραγεί σαν μιά Rock έκφραση. Πολλοι θα πουν ψυχεδελική, νεοψυχεδελική, αναβιωτική, ανανεωτική...σίγουρα, αλλα πρώτα απ'όλα είναι Rock, βάση των πάντων, πρωταρχικό και οξύ. Το όνειρο έρχεται κατόπιν του ήχου και δίπλα του, κιαι αυτο το όλο ήχου λόγου καλύπτει την βασική ανάγκη του ποιητή.
Γιατί περί ποιητή πρόκειται, με την αρχαία και ολοκληρωτική έννοια του Ποιείν.
Συνθέτης, στιχουργός, ερμηνευτής (παίζοντας σχεδόν όλα τα όργανα), Μηχανικος ήχου , εκδότης περιοδικού, συν-διοργανωτης/συντονιστής φεστιβάλ του είδους, συνεχής ακροατής δίσκων ψυχεδέλεια και γκαραζ συνήθως (αλλα χωρις περιορισμούς) με τεράστιες γνώσεις και ακούσματα... Όλα αυτά είναι πολύ δουλειά (χτυπάει αλλεπάλληλα 24ωρα εγγραφών στο στούντιο-σπίτι του όταν βγάζει δίσκο). Και ο Νick συχνά είναι κουρασμένος, απογοητευμένος απο διάφορα, σε κατάθλιψη, λέει να τα παρατήσει...και ξαφνικά μετά κάποιο καιρό εμψυχωνεται, εμπνέεται και ειδού ένας καινούριος δίσκος. Κατα τη γνώμη μου κανένας δίσκος του δεν είναι περιττός, γιατι όπως λέει ο ίδιος ακούει τις εγγραφές του, και αν κάτι δεν του αρέσει, τοτε δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης.
Οπότε οι Bevis Frond ακόμα και όταν είναι γνωστοί σε μία χώρα, το κοινό είναι κατά την εικόνα του εκκεντρικού Εγγλέζου, περιορισμένο και underground. Γι αυτο σκέφτηκα να κάνω την παρουσίαση του γκρουπ-καλλιτεχνη Bevis Frond, όσοι περισσότεροι τους γνωρίσουν τόσο το καλυτερο.
Ο Nick Saloman πρέπει να είναι γνωστός στην Ελλάδα αν κρίνω απο το ότι είχε ήδη έρθει στην Αθήνα για κάποια συναυλία κάπου στο 2013. Παρ'ολ αυτά είναι ένας underground δημιουργός, με όλη τη σημασία της λέξεως, [εμπορική, εκφραστική, (αντιχρονική, εμφανισιακή], πράγμα που δείχνει οτι στην Ελλάδα υπάρχει πάντα ένα κοινό που ψάχνει το σπάνιο, το περίεργο το αντισυμβατικό. Επίσης πόσοι απο μάς δεν μάθαμε τόσα πράγματα γαι τις Obscure Bands, τα υπόγεια της ψυχεδέλειας, τα ανέκδοτα του Garage, μέσα απο το Fanzine που o Saloman συν-εκδίδει και επιμελείται τόσα χρόνια τώρα (απο το 88), το διάσημο και έγκυρο στον μικρό αυτο χώρο: Ptolemaic Terrascope.
Ο Σάλομαν ειναι ο άνθρωπος-γκρουπ πισω απο την ονομασία Bevis Frond.
Προσοχη δεν πρόκειται να τεστάρετε το Hi End στερεοφωνικό σας με τα έργα αυτά. Οι παραγωγές των Bevis Frond ειναι home made , Ο Saloman κάνει τα μονταζ του τις νύχτες στην κουζίνα. καθώς το σαλόνι του έχει μετατραπει σε στουντιο ηχογράφησης.
Ο ήχος είναι αισθητικής Lo Fi και οξύμωρης αναχρονιστικής πρωτοπορίας.
O Nick δέν έχει την γοητεία ενός Μόρισον, ούτε την φινέτσα ενός Τζάγκερ. Δεν εχει την Guitar hero attitude, ούτε τα φωνητικά του κινδυνεύουν να σπάσουν τζαμαρίες.
Έχει όμως ένα κρυφό άσσο στο μανίκι του η μάλλον μέσα στο κεφάλι του...Το μυαλό του είναι γεμάτο εικόνες, σκηνές, συναισθήματα, ακούσματα, ποίηση, αναζήτηση νοημάτων, και μία διάχυτη νοσταλγία. Όλο αυτό το μείγμα μέσα στην προσωπική του database, όταν βγαίνει προς τα έξω, δεν μπορεί να γίνει παρά δημιουργία, και επειδή ο εσωτερικός αυτος κόσμος ειναι μιας τέτοιας χροιάς, ονειροπόλος, διηγηματικός, και ακατέργαστος, δεν μπορεί παρά να εκραγεί σαν μιά Rock έκφραση. Πολλοι θα πουν ψυχεδελική, νεοψυχεδελική, αναβιωτική, ανανεωτική...σίγουρα, αλλα πρώτα απ'όλα είναι Rock, βάση των πάντων, πρωταρχικό και οξύ. Το όνειρο έρχεται κατόπιν του ήχου και δίπλα του, κιαι αυτο το όλο ήχου λόγου καλύπτει την βασική ανάγκη του ποιητή.
Γιατί περί ποιητή πρόκειται, με την αρχαία και ολοκληρωτική έννοια του Ποιείν.
Συνθέτης, στιχουργός, ερμηνευτής (παίζοντας σχεδόν όλα τα όργανα), Μηχανικος ήχου , εκδότης περιοδικού, συν-διοργανωτης/συντονιστής φεστιβάλ του είδους, συνεχής ακροατής δίσκων ψυχεδέλεια και γκαραζ συνήθως (αλλα χωρις περιορισμούς) με τεράστιες γνώσεις και ακούσματα... Όλα αυτά είναι πολύ δουλειά (χτυπάει αλλεπάλληλα 24ωρα εγγραφών στο στούντιο-σπίτι του όταν βγάζει δίσκο). Και ο Νick συχνά είναι κουρασμένος, απογοητευμένος απο διάφορα, σε κατάθλιψη, λέει να τα παρατήσει...και ξαφνικά μετά κάποιο καιρό εμψυχωνεται, εμπνέεται και ειδού ένας καινούριος δίσκος. Κατα τη γνώμη μου κανένας δίσκος του δεν είναι περιττός, γιατι όπως λέει ο ίδιος ακούει τις εγγραφές του, και αν κάτι δεν του αρέσει, τοτε δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης.
Οπότε οι Bevis Frond ακόμα και όταν είναι γνωστοί σε μία χώρα, το κοινό είναι κατά την εικόνα του εκκεντρικού Εγγλέζου, περιορισμένο και underground. Γι αυτο σκέφτηκα να κάνω την παρουσίαση του γκρουπ-καλλιτεχνη Bevis Frond, όσοι περισσότεροι τους γνωρίσουν τόσο το καλυτερο.
Last edited by a moderator:
