-Nightstalker-Dead Rock Commandos (small stone rec./2012)
Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό κι ευλογημένο που μεγάλωσα σε αυτόν τον τόπο.
Όχι με την αυστηρή και στενή φόρμα των εκκολαπτόμενων συμφερόντων που κατοχύρωσε σαν πατέντα ο τσιφτοφινόφινος Σουηδός,Rudolf Kjellen,εν ονόματι της αέναης και συνάμα κατευθυνομενης αμπελοΡαμφοφιλοσοφίας,αλλά με την ουσιαστική έννοια του όρου που συγκεντρώνεται άνετα στην ζαριά του ''λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν''.
Και εξηγούμαι...
Οι Στερεο Νοβα πισω στον χρόνο συνόψιζαν το παρόν και το μέλλον μας σε μια φράση...Έλεγαν χαρακτηριστικά ''έχουμε χάσει τόσα,που δεν ξέρουμε τι είναι δικο μας''...
Το παραπάνω είναι ενα γεγονός που συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες..
Ο Argy είναι ένας 45αρης στα χρόνια αλλά 55αρης και βάλε στην εμφάνιση από τις καταχρήσεις...Σε μια πρόσφατη σχετικά συνέντευξη ,είχε πει ότι ''ευχαρίστως ρε παιδιά να πετάξω πέντε εξι κουτσούβελα αλλά πιάνω τον εαυτό μου μερικές φορές να μην μπορεί να δέσει τα κορδόνια των παπουτσιών..Τα παιδιά ειναι ευθύνη''.
Μεγάλο πράγμα η αυτογνωσία.
Μέχρι εδώ δεν νομίζω να διαφωνεί κανείς.
Ο Argy λοιπον μες στην έμφυτη ρεμπελοσυνη του που πολλές φορές μοιάζει με θεόσταλτο χάρισμα και επουράνια σφραγίδα, δεν έχει πάψει να δημιουργεί μέσα στα πλαισια της μεγαλύτερης του αγάπης,η οποία δεν είναι άλλη από την μουσική...Στην ίδια συνέντευξη λέει ότι ''δονήσεις είναι η μουσική που ο καθένας τις λαμβανει διαφορετικά,εξ ου και τα τόσα πολλά οσο και διαφορετικά μεταξύ τους είδη..
Δεν έχει αδικο αν το καλοσκεφτουμε..
Τον γνώρισα μεσα απο μια συλλογή του ΠΟΠ & ΡΟΚ πισω στα '90's,οπου κατέθετε τον οβολό του μαζί με άλλους ''πρωτολειους'' ξενοστιχουργητες...Blackmail,Ziggy Was κ.α.
Ψιλό-σπούδασε κιθάρα της οποίας της έβγαλε μονομιάς τα μάτια και μετέπειτα ασχολήθηκε με τα κρουστά,έως ότου τον κερδίσει η υπέρτατη ελαφρότητα της γλυκιάς ατσουμπαλοσύνης..
Το 2012 έπεσε σαν πανάρχαιος κομήτης στο stoner στερέωμα με μια τεράστια επιγραφή στην ακατοίκητη επιφάνεια του κομήτη που εκπροσωπούσε η οποία έγραφε Use με μεγάλα γράμματα στην κακοτράχαλη επιφάνειά της και έναν από τους μεγαλύτερους catchy ύμνους που γνώρισαν ποτέ οι ακατοίκητες ξεραΐλες της υφηλίου που λέγεται Dead Rock Commandos (κομμάτι και δίσκος).
Ο πολύς Henry Rollins είχε συμπεριλάβει τότε τον συγκεκριμένο δίσκο στα καλύτερά του,την χρονιά που κυκλοφόρησε αν αυτό λέει κάτι.
Κακά τα ψέμματα,ο Αργύρης άνοιξε τον δρόμο σε ένα σωρό άλλες μπάντες,να αναρριχηθούν στα τοιχώματα της αφάνειας και με σκληρή δουλειά να αναδείξουν έναν κόσμο ο οποίος δεν επαναπαύεται στις δάφνες της φυτεμένης απραξίας,αλλά χαίρεται να δημιουργεί και να πλάθει υπαρκτές εικόνες σε ένα ανύπαρκτο τοπίο..
Respect στον Argy πάνω απ' όλα...
ΥΓ..Το όνομα της εταιρίας λέει πολλά στους μυημένους..
-Συνεχίζεται...
Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό κι ευλογημένο που μεγάλωσα σε αυτόν τον τόπο.
Όχι με την αυστηρή και στενή φόρμα των εκκολαπτόμενων συμφερόντων που κατοχύρωσε σαν πατέντα ο τσιφτοφινόφινος Σουηδός,Rudolf Kjellen,εν ονόματι της αέναης και συνάμα κατευθυνομενης αμπελοΡαμφοφιλοσοφίας,αλλά με την ουσιαστική έννοια του όρου που συγκεντρώνεται άνετα στην ζαριά του ''λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν''.
Και εξηγούμαι...
Οι Στερεο Νοβα πισω στον χρόνο συνόψιζαν το παρόν και το μέλλον μας σε μια φράση...Έλεγαν χαρακτηριστικά ''έχουμε χάσει τόσα,που δεν ξέρουμε τι είναι δικο μας''...
Το παραπάνω είναι ενα γεγονός που συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες..
Ο Argy είναι ένας 45αρης στα χρόνια αλλά 55αρης και βάλε στην εμφάνιση από τις καταχρήσεις...Σε μια πρόσφατη σχετικά συνέντευξη ,είχε πει ότι ''ευχαρίστως ρε παιδιά να πετάξω πέντε εξι κουτσούβελα αλλά πιάνω τον εαυτό μου μερικές φορές να μην μπορεί να δέσει τα κορδόνια των παπουτσιών..Τα παιδιά ειναι ευθύνη''.
Μεγάλο πράγμα η αυτογνωσία.
Μέχρι εδώ δεν νομίζω να διαφωνεί κανείς.
Ο Argy λοιπον μες στην έμφυτη ρεμπελοσυνη του που πολλές φορές μοιάζει με θεόσταλτο χάρισμα και επουράνια σφραγίδα, δεν έχει πάψει να δημιουργεί μέσα στα πλαισια της μεγαλύτερης του αγάπης,η οποία δεν είναι άλλη από την μουσική...Στην ίδια συνέντευξη λέει ότι ''δονήσεις είναι η μουσική που ο καθένας τις λαμβανει διαφορετικά,εξ ου και τα τόσα πολλά οσο και διαφορετικά μεταξύ τους είδη..
Δεν έχει αδικο αν το καλοσκεφτουμε..
Τον γνώρισα μεσα απο μια συλλογή του ΠΟΠ & ΡΟΚ πισω στα '90's,οπου κατέθετε τον οβολό του μαζί με άλλους ''πρωτολειους'' ξενοστιχουργητες...Blackmail,Ziggy Was κ.α.
Ψιλό-σπούδασε κιθάρα της οποίας της έβγαλε μονομιάς τα μάτια και μετέπειτα ασχολήθηκε με τα κρουστά,έως ότου τον κερδίσει η υπέρτατη ελαφρότητα της γλυκιάς ατσουμπαλοσύνης..
Το 2012 έπεσε σαν πανάρχαιος κομήτης στο stoner στερέωμα με μια τεράστια επιγραφή στην ακατοίκητη επιφάνεια του κομήτη που εκπροσωπούσε η οποία έγραφε Use με μεγάλα γράμματα στην κακοτράχαλη επιφάνειά της και έναν από τους μεγαλύτερους catchy ύμνους που γνώρισαν ποτέ οι ακατοίκητες ξεραΐλες της υφηλίου που λέγεται Dead Rock Commandos (κομμάτι και δίσκος).
Ο πολύς Henry Rollins είχε συμπεριλάβει τότε τον συγκεκριμένο δίσκο στα καλύτερά του,την χρονιά που κυκλοφόρησε αν αυτό λέει κάτι.
Κακά τα ψέμματα,ο Αργύρης άνοιξε τον δρόμο σε ένα σωρό άλλες μπάντες,να αναρριχηθούν στα τοιχώματα της αφάνειας και με σκληρή δουλειά να αναδείξουν έναν κόσμο ο οποίος δεν επαναπαύεται στις δάφνες της φυτεμένης απραξίας,αλλά χαίρεται να δημιουργεί και να πλάθει υπαρκτές εικόνες σε ένα ανύπαρκτο τοπίο..
Respect στον Argy πάνω απ' όλα...
ΥΓ..Το όνομα της εταιρίας λέει πολλά στους μυημένους..
-Συνεχίζεται...
Last edited: