Χαρούμενος ...θόρυβος! [Mother Earth]

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,305
Αθήνα
ME.gif

Οι Mother Earth προέρχονταν από το Τέξας (Andrews, Powell και Arthur), αλλά ήταν μια από τις πολλές μπάντες που τις προσέλκυσε η μουσική σκηνή του Σαν Φρανσίσκο. Σχηματίστηκαν το 1967, μετά την μετακόμιση του ιδρυτικού και ηγετικού μέλους τους, Tracy Nelson (1944), ένα χρόνο νωρίτερα στο Φρίσκο. Αρχικά κέρδισαν την προσοχή σε εθνικό επίπεδο, με την ταινία Revolution, στην οποία συμμετείχαν, τραγουδώντας τρία κομμάτια. Με τις ρίζες τους στα μπλουζ, η σκληρή φωνή της Tracy Nelson ήταν η μεγάλη δύναμή τους. Η εκλεκτική μπάντα έπαιξε σε όλες τις συναυλιακές αίθουσες μαζί με τους Grateful Dead, Jefferson Airplane, Janis Joplin, Jimi Hendrix κ.α. Το γκρουπ έκλεισε την καριέρα του στο Νάσβιλ και τα τελευταία άλμπουμ, διέθεταν κάντρι ύφος.

MotherEarth.jpg
Οικογενειακή φωτογραφία της κολεκτίβας με 5 σκύλους και δύο γάτες...​

Οι Mother Earth, πρέπει να είναι από τις καλύτερες, ξεχασμένες, ροκ εντ ρολ μπάντες της Αμερικής. Μια καυτή παρουσία στην εποχή τους, φαίνεται ότι παραβλέφθηκαν τα επόμενα χρόνια. Η αισθητική της μπάντας επικεντρώνεται στο μπλουζ, τη σόουλ και την κάντρι της δεκαετίας του '60, με όχι τόσο παράξενο και πειραματικό ήχο, αλλά οπωσδήποτε ενδιαφέροντα και με σεβασμό στις ρίζες.

MotherEarthTracyNelson.jpg
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,305
Αθήνα

Μητέρα Γη​

Mother Earth - Make A Joyful Noise (Αύγουστος 1969, Mercury)

MakeAJoyfulNoise.jpg

Τραγούδια: [City Side] A1 Stop The Train (Castille, Andrews, Arthur) - 3:21, A2 What Are You Trying To Do (Naomi Neville) - 3:56, A3 I Need Your Love So Bad (Little Willie John) - 5:23, A4 Soul Of The Man (Oliver Sain) - 3:03, A5 Blues For The Road (Stallings, Andrews) - 3:35 [Country Side] B1 You Win Again (Hank Williams) - 4:15, Come On And See (Robert Arthur) - 3:12, B3 Then I'll Be Moving On (R.B. St. John, Jr.) - 3:24, B4 I, The Fly (R.B. St. John, Jr.) - 3:33, B5 I Wanna Be Your Mama Again (Doug Sahm) - 3:30, B6 Wait, Wait, Wait (Naomi Neville) - 2:47
Μουσικοί: Tracy Nelson (φωνητικά: A2, A3, A4, B1, B5, B6, πιάνο: Α4), R. Powell St. John, Jr. (φωνητικά: B3, B4, φυσαρμόνικα: Β2, B3, B4), Ronald "The Rev" Stallings (φωνητικά: A1, A5, φλάουτο: B4), John Cameron Andrews (ληντ κιθάρα, ρυθμική ακουστική κιθάρα: B6), Robert Arthur (μπάσο: Α4, φωνητικά: B2), Boz Scaggs (ρυθμική κιθάρα), Lonnie Joseph Castille (τύμπανα), Clayborne Butler Cotton (όργανο, πιάνο: Β2), Pete Drake (στιλ κιθάρα: A1, B1, B3, B5), Hargus "Pig" Robbins (όργανο: A3), Jack Drake (ακουστικό μπάσο: B6), James "Curly" Cooke (ρυθμική ακουστική κιθάρα: B6), Dale Sellars (ηλεκτρική ρυθμική κιθάρα: B6), D. J. Fontana (τύμπανα: B6), Larry Butler (πιάνο: B6), Ben Keith (ντόμπρο: B6), John Gimble (βιολί: B1, B3, B4, B5, B6), Shorty Lavender (βιολί: B4, B6), Stoughton Scandinavian Symphony (ορχήστρα)
-- Πνευστά
Gene "Bowlegs" Miller (τρομπέτα), Joseph Arnold (σόλο A1, A2, Α3, Α4, Α5) / Aaron Varnell (τενόρο σαξόφωνο), Ronald Eades (βαρύτονο σαξόφωνο), Gerald Richardson (τρομπόνι)
-- Earthettes
Shalimar Samuelson / Joyce Dunn / Irma Routen (συνοδευτικά φωνητικά: A1, Α2, Α4, Β2, B6)
-- Earthmen
Robert Arthur / Lonni Castille / Clayborne Butler Cotton / Ronald Stallings / Boz Scaggs (συνοδευτικά φωνητικά: Α2)
Παραγωγή / Μηχανικοί: Travis Rivers, Tracy Nelson / Joe Mills, Scott Moore: B6

Η ηχογράφηση έγινε στο Bradley's Barn, Mt. Juliet, Τενεσί
Το (Β6) ηχογραφήθηκε στα Music City Recorders, Νάσβιλ, Τενεσί


Το δεύτερο άλμπουμ της μπάντας, "Make A Joyful Noise" του 1969, σηματοδοτεί μια σαφή δυναμική εξέλιξη, περιέχοντας τόσο μια "πλευρά της πόλης" (αστικά μπλουζ και σόουλ) όσο και την "πλευρά της υπαίθρου" (με άρωμα κάντρι και γουέστερν), που ηχογραφήθηκε στο Νάσβιλ, με τον θρυλικό pedal steel κάντρι μουσικό, Pete Drake. Όποιες και αν ήταν οι νέες προοπτικές στον ήχο της μπάντας, σίγουρα δεν είχε χάσει τη δύναμή της, αφού υπήρχε άφθονο μπλουζ και σόουλ και στις δύο πλευρές αυτής της συλλογής.

Το εναρκτήριο της σόουλ πλευράς, "Stop the Train", με πρωταγωνιστή τον, μερικής απασχόλησης, τραγουδιστή τους "Reverend" Ron Stallings είναι εκρηκτικό. Ο ίδιος κλείνει ερμηνευτικά, την πρώτη πλευρά με το "Blues For The Road". Η μπάντα, συνήθως, μνημονεύεται περισσότερο για τα φλογερά φωνητικά προσόντα της Tracy Nelson, τα όποια είναι έκδηλα στα επόμενα τρία κομμάτια με το αξεπέραστο "I Need Your Love So Bad" να εντυπωσιάζει ιδιαίτερα. Σε όλη τη πλευρά ξεχωρίζει και το τενόρο σαξόφωνο του Joseph Arnold.

BG188_FD124.jpg
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,305
Αθήνα
Promo68_Billboard69.jpg

Η κάντρι πλευρά αναδεικνύει το ταλέντο της Nelson για τον ήχο της Music City (παρατσούκλι του Νάσβιλ), το οποίο έλαμψε και στο πρώτο προσωπικό της άλμπουμ, "Tracy Nelson Country", ηχογραφημένο την ίδια εποχή με το "Joyful Noise". Το θαυμάσιο κάντρι σόουλ "You Win Again" του Hank Williams ακολουθείται από το "Come On And See" με τη διασκεδαστική ερμηνεία του μπασίστα Bob Arthur, ο οποίος με τη σειρά του παραδίδει στα τεμπέλικα, τεξάνικα, φωνητικά του Powell στο "Then I'll Be Moving On".

Στον αινιγματικό ταλαντούχο τραγουδοποιό, Powell St. John, φίλο της Janis Joplin και περιστασιακό στιχουργό των 13th Floor Elevators, ανήκει και το επόμενο "Ι, The Fly", που είναι δύσκολο να περιγραφεί, αλλά καταφέρνει να μεταδώσει μια άλλη εμπειρία μέσα στο πλαίσιο ενός ποπ τραγουδιού και ανυψώνει τη διαδικασία σε πραγματικό ποιητικό επίπεδο.

Ακούστηκε ένα τρένο να έρχεται βροντώντας μέσα από το βουνό
Ηχεί σαν ένα σμήνος από ασημί πεταλούδες
Κράτησα την αναπνοή μου και άκουσα την ανάσα της πόλης
Άκουσα εκατομμύρια κοιμώμενους να αλλάζουν πλευρό και να αναστενάζουν
Γύρο από τον κόλπο εκατομμύρια φώτα λαμπυρίζουν
Τα φανάρια πάλλονται στον τοίχο μου
Στη βραδιά της πόλης, η αγάπη μου κοιμάται ελαφρά
Και εγώ εδώ, αλιεύω τις σκέψεις μου, τις δικές της και όλων.

...​

και όταν αρχίζει να διαφαίνεται ότι πρόκειται για μια μύγα που τελικά η ασημαντότητά της, παραλληλίζεται με την δική του, παραληρεί...

...
Εγώ, Η Μύγα έμπλεξα χωρίς ελπίδα
Πήγαινε και πες το στο κοράκι της βροχής και το νυχτοπούλι
Εγώ, Η Μύγα βουίζω, γκρινιάζω
Αγωνίζομαι στους αραχνοϊστούς, στο περβάζι
Μετά, έρχεται το τρένο βροντώντας μέσα από το βουνό
Απλά ψιλοκουβέντα, πίσω από την πόρτα
Εγώ, Η Μύγα υποβάλω την παραίτησή μου
Παρακαλώ διαγράψτε, δεν μπορώ να επαναλαμβάνομαι περισσότερο.

LPInside.jpg

Το άλμπουμ ολοκληρώνεται με δύο κομμάτια τραγουδισμένα από την Tracy Nelson. Το αργό και ευχάριστο "I Wanna Be Your Mama Again" του Doug Sahm, ένα τραγούδι που υποτίθεται ότι γράφτηκε με την Nelson κατά νου, πραγματικά συναρπάζει. Ακούστε τον τρόπο που το βιολί, η πεντάλ στιλ και η ηλεκτρική κιθάρα υφαίνουν από κοινού κατά τη διάρκεια των οργανικών διαλειμμάτων. Η αναγνωρίσιμη κάντρι μελωδία "Wait, Wait, Wait", αποδεικνύει γι' ακόμα μια φορά ότι κατάφεραν να κάνουν τόσο ποικίλη μουσική, σε τόσα πολλά στυλ και μάλιστα με τέσσερις διαφορετικούς τραγουδιστές, παρότι είχαν το προνόμιο να διαθέτουν μια από τις μεγαλύτερες λευκές τραγουδίστριες της εποχής. Προφανώς η νοοτροπία που είχαν σαν χίπικη κολεκτίβα, επέτρεπε σε όλους να έχουν την ευκαιρία τους και το αποτέλεσμα υπήρξε αριστουργηματικό.

Τελικά, ένας παράνομος που τριγυρίζει με το άλογό του στα λιβάδια του νότου ή μια πληγωμένη καρδιά που πνίγει τον καημό της για ένα ανομολόγητο έρωτα σε ένα μπουκάλι ποτό μέσα στο καπνισμένο καταγώγιο; Εσείς τι λέτε;

(*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia, powellstjohn.com, Vernon Joynson, Nik Rayne)

TracyNelson.jpg
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,305
Αθήνα
- Mother Earth and Tracy Nelson · Σπάνια πλάνα από το 1969 στο Νάσβιλ -
Προσέξτε την ερμηνεία της...

- Mother Earth · Make A Joyful Noise [Playlist] -
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,024
Αιγάλεω
Οι Mother Earth, πρέπει να είναι από τις καλύτερες, ξεχασμένες, ροκ εντ ρολ μπάντες της Αμερικής.
Οταν βρέθηκα σε γνωστό δισκάδικο του Μοναστηρακίου και έπαιζε ο δίσκος, πραγματικά απόρησα που δεν είχα ακούσει ποτέ και πουθενά όλα αυτά τα χρόνια κάποια έστω αναφορά για το συγκρότημα αυτό!
Μου ήταν αδιανόητο, αυτό το κράμα blues, soul, gospel, country-rock να μην το έχω ξανακούσει!

Πιστεύω κι εγώ πως ο συγκεκριμένος είναι ο καλύτερος τους δίσκος συνολικά, αν και ο πρώτος τους, Living with the Animals είναι και αυτός εξαιρετικός

MI0002004863.jpg


Satisfied, Mother Earth, Bring Me Home, Poor man's Paradise δεν φτάνουν τα δύο πρώτα, παρότι έχουν αρκετές καλές στιγμές.
Γενικά, προϊόντος του χρόνου, οι slow μπαλάντες κέρδισαν τη μερίδα του λέοντος στους δίσκους τους και το όνομα της Tracy Nelson μπήκε μπροστά απο εκείνο του συγκροτήματος.
 
Last edited by a moderator:

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,305
Αθήνα
Re: Απάντηση: Χαρούμενος ...θόρυβος!

Γιώργαρε, όπως τα λες είναι, τα δύο πρώτα είναι τα καλύτερά τους και σχεδόν ισάξια. Στο Living With The Animals συμμετέχει και ο Bloomfield. Στο Joyful Noise έχουν ωριμάσει και διαφαίνεται η κάντρι στροφή τους. Για τα επόμενά τους ισχύει ότι, όταν υπάρχουν αρχηγικές τάσεις, δικαιολογημένες ή μη και κάποιος προβάλλεται και καθορίζει την "εικόνα" της ομάδας, τότε η μαγεία χάνεται. Η ομαδική φωτογραφία τους με τα ζώα - το εξώφυλλο του Living With The Animals είναι από την ίδια φωτογράφιση - τεκμηριώνει τα παραπάνω. Στην αρχή ήταν κολεκτίβα και στη συνέχεια έγιναν γκρουπ με αρχηγό τη Νέλσον. Το Joyful Noise το έχω ορίτζιναλ από τις μέρες τι παλιές και η φωτό με το ποίημα του Powell, είναι από αυτό. Ο Powell, για να μην αναφερόμαστε συνέχεια στη Νέλσον και τη φωνάρα της, είναι μεγάλη φυσιογνωμία και στην προσωπική του ιστοσελίδα θα βρείτε πολλά και σημαντικά, γι' αυτή την καλτ φιγούρα.

Τελικά, ένας παράνομος που τριγυρίζει με το άλογό του στα λιβάδια του νότου ή μια πληγωμένη καρδιά που πνίγει τον καημό της για ένα ανομολόγητο έρωτα σε ένα μπουκάλι ποτό μέσα στο καπνισμένο καταγώγιο; Εσείς τι λέτε;
Για το ερώτημα, τι λες.
Εγώ κατέληξα, ούτε λιβάδια, ούτε καταγώγιο, αλλά σε μεταξύ μας συναντήσεις με τέχνη, κοινωνικά και "αμπελοφιλοσοφία"...
Φιλιά
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,024
Αιγάλεω
Απάντηση: Re: Απάντηση: Χαρούμενος ...θόρυβος!

Για το ερώτημα, τι λες.
Εγώ κατέληξα, ούτε λιβάδια, ούτε καταγώγιο, αλλά σε μεταξύ μας συναντήσεις με τέχνη, κοινωνικά και "αμπελοφιλοσοφία"...
Φιλιά

Δεν ξέρω, αλλά οι πληγωμένοι ή προδομένοι έρωτες έχουν τη μερίδα του λέοντος στην θεματολογία των Τεχνών.
Οι ανομολόγητοι έρωτες όμως όχι τόσο, παρότι εξίσου οδυνηρή εμπειρία, που πολλές φορές μάλιστα δεν ξεπερνιέται και ποτέ...
 

sokmav

AVClub Fanatic
5 February 2012
14,227
Γρηγόρη ευχαριστώ θερμά για την ανατριχίλα.
Έχει δίκιο ο Στέλιος παραπάνω,κι εσύ και μερικοί άλλοι φίλοι εδώ είσαστε μεγάλο σχολείο.
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,305
Αθήνα
Σωκράτη, εγώ ευχαριστώ για την ικανοποίηση που μου δίνετε, όταν βρίσκετε κάτι σημαντικό για εσάς, σ' αυτά που γράφω. Για μένα, προφανώς και σημαίνουν πολύ περισσότερα απ' αυτά που αφήνω να φανούν...

Γιώργο, φίλε μου, ο κατατρεγμένος και ο ερωτοχτυπημένος και ο αδικημένος και ο περιθωριοποιημένος, όλοι απασχόλησαν τη τέχνη αλλά και τη σκέψη μας. Τη σκέψη μας, άλλοτε σαν παρατηρητές, άλλοτε σαν πρωταγωνιστές...

Το συμπέρασμα το δικό μου έχει να κάνει με τη συλλογικότητα και τη κοινή αντιμετώπιση κάποιων γενικών/αντικειμενικών θεμάτων. Στα προσωπικά, ούτως ή άλλως είμαστε μόνοι μας, αν και η κουβέντα/συμπαράσταση ενός φίλου είναι πάντα λυτρωτική...

:ernaehrung004:
 

Cicadelic Ranger

AVClub Fanatic
16 December 2014
15,302
Re: Απάντηση: Χαρούμενος ...θόρυβος!

Το Joyful Noise το έχω ορίτζιναλ από τις μέρες τι παλιές και η φωτό με το ποίημα του Powell, είναι από αυτό. Ο Powell, για να μην αναφερόμαστε συνέχεια στη Νέλσον και τη φωνάρα της, είναι μεγάλη φυσιογνωμία και στην προσωπική του ιστοσελίδα θα βρείτε πολλά και σημαντικά, γι' αυτή την καλτ φιγούρα.

Ποτε δεν σκεφτηκα πριν επισκεφτω το λινκ οτι ηταν αυτος ο ιδιος Powell που εγραψε για Joplin, 13 floor elevqtors, Bob Scqggs...
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,305
Αθήνα
Re: Απάντηση: Χαρούμενος ...θόρυβος!

Ποτε δεν σκεφτηκα πριν επισκεφτω το λινκ οτι ηταν αυτος ο ιδιος Powell που εγραψε για Joplin, 13 floor elevqtors, Bob Scqggs...
Ναι για τον ίδιο πρόκειται, άλλωστε το επισημαίνω όταν αναφέρομαι στα τραγούδια που συνέθεσε και τραγούδησε και βέβαια υπάρχει και στο πρόμο της Mercury του 1968, μαζί με την Νέλσον, αποδεικνύοντας ότι ακόμη και η εταιρεία τον θεωρούμε τουλάχιστον εξίσου σημαντικόν με αυτήν.
...Στον αινιγματικό ταλαντούχο τραγουδοποιό, Powell St. John, φίλο της Janis Joplin και περιστασιακό στιχουργό των 13th Floor Elevators...