Η μυρωδιά του βινυλίου - Αυτός που είχε τον Διάβολο στη ντουλάπα του

[Νότης]

............έτσι ξεκινάει ο συναρπαστικός αυτός δίσκος και αναρωτιέσαι τι άλλο θ' ακούσεις μετά. Γιατί ο άνθρωπος που (ξανα)έφερε τη νεολαία κοντά στα blues τη δεκαετία του '90 - στα '80s ήταν ο Stevie Ray - είναι σαρωτικός και καταιγιστικός από το πρώτο ριφ.
Ο δίσκος "one believer" κατατάσεται άνετα δίπλα στο in the skies, το 1o Fleetwood Mac, στο Shake down ή ακόμα και δίπλα στο θρυλικό Bluesbreakers !
Δεν θα είχε νόημα να παραθέσω βιογραφικά στοιχεία σε μια τόσο βραχεία καριέρα, αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω οτι από την εφηβεία του άνοιγε τις συναυλίες των Clarence Gatemouth Brown, Albert Collins κ.α. Αργότερα ένα σοβαρό ατύχημα στα Ντράγκστερ που λάτρευε, παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή. Όταν μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να είναι μέσα στα blues, έτυχε να τον ακούσει ο Ronnie Earl. Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα, το 1991 γράφει το πολυσήμαντο one believer πού έχει απίστευτη παραγωγή στο βινύλιο. Η βαθιά και ανδροπρεπής φωνή του, ξελιγωνε τις γκόμενες, ενώ τα χτυπήματα της πένας του, τους άρρενες θαυμαστές του.
Μεγάλες στιγμές: Devil in my closet / Angel of sorrow / wild streak / tiny coffin / world of trouble / one believer
Αν τώρα υπήρχε και το down in the hole από τον δεύτερο δίσκο του, θα μιλούσαμε για ένα φοβερό best of από 2 μόνο δίσκους!!!

 

[Γιώργος Κουν.]

... ενώ τα χτυπήματα της πένας του, τους άρρενες θαυμαστές του.

Ενας απο αυτούς, όλως τυχαίως, υπήρξα κι εγώ, :grinning-smiley-043
Μιλάμε για το cd, αλλά νομίζω το ίδιο κάνει
Η αλήθεια είναι πως έχω αρκετά χρόνια να τον ακούσω.

Χορταστικός δίσκος απο πάσης πλευράς :a0210:


ΥΓ Το ατύχημα δεν του στοίχισε τότε, όμως η καρριέρα του και η ζωή του έμελε να είναι τελικά βραχεία.
"Εφυγε" πρόωρα το 1993.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Re: Απάντηση: Η μυρωδιά του βινυλίου - Αυτός που είχε τον Διάβολο στη ντουλάπα του

Θυμάμαι κάποτε που έψαχνα να βρω σε βινύλιο τον δεύτερο δίσκο του το Howlin' Mercy και είχε σταθεί αδύνατο. Ούτε σε cd δεν υπήρχε. Τον είχα ακούσει σε φίλο και είχα εντυπωσιαστεί από ένα κομάτι.
Ίσως να ήταν το down in the hole που αναφέρει ο Νότης. Απίστευτη εγγραφή. Άγρια πράγματα.

 

[grio]

O John Campbell (1952 -1993), παθιασμένος ερμηνευτής και κιθαρίστας με έκδηλη τη νότια καταγωγή του (Λουϊζιάνα) στη γενικότερη "εικόνα" του, ήταν όντως πολλά υποσχόμενος και δυστυχώς χάθηκε πρόωρα από ανακοπή. Τώρα απευθείας σύγκριση με τον Peter Green ή Eric Clapton δεν θα διακινδύνευα, από την άποψη ότι δεν υπήρξε συνέχεια λόγω του θανάτου του για να καταστεί τόσο επιδραστικός όσο αυτοί. Οι δύο κυκλοφορίες, πάντως που είχε όσο ζούσε, πιστοποιούν την αυθεντικότητα και την αγάπη του για το μπλουζ και μας γεμίζουν λύπη για το χαμό του...

 

[Γιώργος Κουν.]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Η μυρωδιά του βινυλίου - Αυτός που είχε τον Διάβολο στη ντουλ

Θυμάμαι κάποτε που έψαχνα να βρω σε βινύλιο τον δεύτερο δίσκο του το Howlin' Mercy και είχε σταθεί αδύνατο. Ούτε σε cd δεν υπήρχε. Τον είχα ακούσει σε φίλο και είχα εντυπωσιαστεί από ένα κομάτι.
Ίσως να ήταν το down in the hole που αναφέρει ο Νότης. Απίστευτη εγγραφή. Άγρια πράγματα.

Και το Howlin' Mercy το έχω Κώστα, σε cd βέβαια.
Αν σε ενδιαφέρει ακόμα μπορώ να στα... δανείσω αμφότερα.

 

[superfly]

"Εφυγε" πρόωρα το 1993....

Και εχω την εντυπωση οτι "εφυγε" σχεδον αμεσως μετα τις συναυλιες που ειχε δωσει στο ΡΟΔΟΝ.
Οπως περιπου εγινε και με τον Screaming J...

Ο συγκεκριμενος δισκος ηταν απο τους πρωτους μπλουζ δισκους που πηρα.Ειχα παθει πλακα με τη (χεβι)μεταλλικη φωνη του.Τον αγαπαω πολυ αυτο το δισκο...

Υ.Γ.Αν θυμαμαι καλα πρεπει να ειχε και Ινδιανικο αιμα στις φλεβες του...Γι'αυτο ακουγεται σαν σαμανος...

 

[supersonic]

δεν μου είπε τίποτα, ποτέ.

waste bin....
sorry

 

[geovar]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Η μυρωδιά του βινυλίου - Αυτός που είχε τον Διάβολο στη ντουλ

Θυμάμαι κάποτε που έψαχνα να βρω σε βινύλιο τον δεύτερο δίσκο του το Howlin' Mercy και είχε σταθεί αδύνατο. Ούτε σε cd δεν υπήρχε. Τον είχα ακούσει σε φίλο και είχα εντυπωσιαστεί από ένα κομάτι.
Ίσως να ήταν το down in the hole που αναφέρει ο Νότης. Απίστευτη εγγραφή. Άγρια πράγματα.

Βλέπω πως τις πολύ προχωρημένες μεταμεσονύχτιες,σε πιάνει κάτι σε "jazzmania". Για δες το....

 

[ΜΙΧΑΗΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ Heaven]

Σπουδαίος καλλιτέχνης σπουδαίος δίσκος!

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Η μυρωδιά του βινυλίου - Αυτός που είχε τον Διάβολο στη ν

Και το Howlin' Mercy το έχω Κώστα, σε cd βέβαια.
Αν σε ενδιαφέρει ακόμα μπορώ να στα... δανείσω αμφότερα.

Γιώργο ευχαριστώ.
Τον πρώτο δίσκο τον είχα σε cd. Τον δεύτερο με την βοήθεια της τεχνολογίας (που δεν υπήρχε τότε) τον απέκτησα στο pc μου από εχθές έως σήμερα.
Αλλά βρε παιδί μου εκείνο το βινύλιο που είχα ακούσει τότε σε φίλο ήταν καλύτερο. Μπορεί να ήταν η παρέα, μπορεί οι τότε προτιμήσεις μου, το ότι ήταν κάτι καινούργιο, μπορεί το ουισκάκι, δεν ξέρω.
Πάντως για όποιον ακούει "μαύρη μουσική" ο δίσκος είναι must.

Πρός @geovar
Στην επόμενη όπερα του Verdi που θα θελήσεις ανάμεσα στα flac θα σου βάλω και κομάτια του Campbell σε Ιταλική μετάφραση για να ταιριάζουν.

 

[Νότης]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Η μυρωδιά του βινυλίου - Αυτός που είχε τον Διάβολο στη ν

Τώρα απευθείας σύγκριση με τον Peter Green ή Eric Clapton δεν θα διακινδύνευα, από την άποψη ότι δεν υπήρξε συνέχεια λόγω του θανάτου του για να καταστεί τόσο επιδραστικός όσο αυτοί.

Αδερφέ δεν συνέκρινα με τους καλλιτέχνες, αλλά με τους δίσκους! Δεν θα μπορούσα άλλωστε, όπως πολύ σωστά είπες.

Αλλά βρε παιδί μου εκείνο το βινύλιο που είχα ακούσει τότε σε φίλο ήταν καλύτερο. Μπορεί να ήταν η παρέα, μπορεί οι τότε προτιμήσεις μου, το ότι ήταν κάτι καινούργιο, μπορεί το ουισκάκι, δεν ξέρω.

Είναι βινύλιο αναφοράς όσον αφορά ΚΑΙ την παραγωγή