- 17 June 2006
- 14,350
Delaney & Bonnie and Friends: Motel Shot (Atco/Atlantic - 1971)
Το 5ο studio album των Delaney & Bonnie είναι μία ακουστική δίνη που ηχογραφήθηκε “στο δρόμο”, στη διάρκεια περιοδείας, σαν “ζέσταμα” πριν από τις συναυλίες ή σαν αυθόρμητα παρεϊστικα ακουστικά jams που έλαβαν χώρα ως επί το πλείστον σε δωμάτια ξενοδοχείων και μικρά επαρχιακά στούντιο. O δίσκος έτσι κι αλλιώς είναι διαμάντι, αφ ενός δεδομένου του εκτυφλωτικού cast των μουσικών που παρεπιδημούσαν εκείνη την εποχή γύρω από το γκρούπ - Leon Russel, Jim Keltner, Gram Parsons, Duane Allman, Carl Raddle, Bobby Keys, Bobby Whitlock, Clarence White κ.α. - και αφ ετέρου γιατί εξαπολύει κατά ριπές πάνω σου ένα στρόβιλο ανελέητης έντασης, μιά μουσική αβάσταχτης πυρετικής ομορφιάς, με ομοβροντίες καυτής λάβας: Δεν χρειάζεται φτιασίδια γιατί κάθε νότα της μοιάζει να ματώνει και δεν υπάρχει υποκατάστατο για την αμεσότητα και το Αίσθημα της ανθρώπινης φωνής. Καμία τεχνολογική μαγγανεία, καμία αλχημεία που να μπορεί να βγάλει την Ψυχή που δίνει αυτό το κουρασμένο, συχνά μεθυσμένο τσούρμο που συνοδεύει εδώ τους τραγουδιστές. Ακούς τα φωνητικά να ξεδιπλώνονται σαν εκείνα τα φυτά της ζούγκλας που ακμάζουν οργιαστικά μετά από τροπική καταιγίδα – και δεν μιλάω εδώ για καλλίφωνους, πειθαρχημένους αοιδούς που εξωραϊζουν το στυλ: οι φωνές συχνά είναι χύμα, σφριγηλές ή ραγισμένες, μελίρρυτες ή βραχνές, να σου γδέρνουν τ αυτιά σαν αγκαθωτό συρματόπλεγμα. Ανήκουν σε ανθρώπους που γιορτάζουν και ονειρεύονται, που λατρεύουν και προδίδονται, που πονούν, ευσεβείς μαζί και βλάσφημοι, παλληκάρια και ριψάσπιδες, δοκησίσοφοι και μπεκρήδες. Η αύρα του δίσκου, είναι η ίδια η Ζωή: αιθέρια και πνιγηρή, υψιπετής και χαμερπής, ραψωδία και θρήνος .
Η πρώτη πλευρά του βινυλίου είναι gospel, η δεύτερη blues.
Τη μιά σε ρίχνει σε υπνωτική καταληψία, την άλλη νιώθεις σαν ένας δυσοίωνος άγγελος να χαϊδεύει οικεία το πρόσωπό σου με το σκοτεινό φτερό του .
