"Wake up! Wake up!"

17 June 2009
3,594
%C3%8Dndice%20de%20Biograf%C3%ADas%20-%20Francisco%20de%20Goya%20-%20Perro%20semihundido.jpg


Laurie Anderson - Heart of A Dog (Nonesuch 2015)

Κλείνεις τα μάτια. Σιωπή. Τ' ανοίγεις ξανά, και δεν είναι εκεί. Μην κλάψεις.... τα δάκρυα τον μπερδεύουν. Θέλει να γυρίσει πίσω, σε σένα, στον κόσμο σου, και δεν μπορεί. Μην κλάψεις.

Ν' αγαπάς σημαίνει να χάνεις, να χάνεις σημαίνει να μετανιώνεις, να ματώνεις,να θυμάσαι, να ονειρεύεσαι.... να ξαναβρίσκεις αυτόν που έχασες, με χίλιους άλλους τρόπους...
Περίπου75 λεπτά μιας ταινίας που πιθανότατα δεν θα επιδιώξω να δω ποτέ.
75 λεπτά αφήγησης, που τη μια στιγμή σου προκαλεί ανατριχίλες στη σπονδυλική στήλη και την άλλη τρυφερά χαμόγελα, οι σκέψεις της, η θεώρησή της πάνω στα ερωτηματικά του θανάτου, του επέκεινα, της αγάπης, της ενοχής...κι αν;...
Αυτή, δεν φοβάται να πει τη λέξη θάνατος.
Να φτιάξει ιστορίες για την απώλεια, πριν αυτή ακόμη συμβεί. Να απελευθερώσει από το φόβο, το άγχος, το θυμό.... Πανέμορφες μελωδίες από βιολί, wind chimes, διάσπαρτες πινελιές από ηλεκτρονικά και καμπάνες, φωνές, η Lolabelle στο πιάνο, αφηγήσεις. Ένας δίσκος φτιαγμένος για μια ταινία, μια ταινία φτιαγμένη για ποιόν; Για τη Lolabelle, για τον Gordon, για την μητέρα της, σκέψεις βαθύτερες για τη ζωή, το θάνατο, την κάθε σου πράξη;

Κι Αυτός;
Ανάμεσα σε όλα αυτά τα "€œεμείς"€, Αυτός, δεν αναφέρεται πουθενά;
Στάσου λίγο.... ένα τελευταίο τραγούδι....
Τελικά, όλο αυτό, δεν ήταν παρά ένα πρόσχημα για να μιλήσει για την μεγάλη της απώλεια...να τον κρατήσει για πάντα ζωντανό δίπλα της..

what do you call love, well, I don't call it family and I don't call it lust, and as we all know marriage isn't a must, and I suppose in the end is a matter of trust
...and yes, that's what love is, my time is your time when you're in love,and time is what you never have enough of, you can't see or hold, it's exactly like love...

anderson-heart-of-a-dog-450sq.jpg



 
  • Like
Reactions: #@george@#

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,305
Αθήνα
Το δέος του σκύλου του Γκόγια μπροστά στο άγνωστο που φαντάζει απειλητικό και ισοπεδωτικό.

Και όμως αγαπητή μου Κάλλη πόσο ανήμποροι αισθανόμαστε μπροστά στην απώλεια και τη φθορά και πόσο δύσκολο είναι να αντιμετωπίσουμε το πηγαίο συναίσθημα; Πολλοί παραδίδονται σ' αυτό ελπίζοντας στη λύτρωση που θα επιφέρει το ψυχικό τους άδειασμα ενώ άλλοι με σύμμαχο το χρόνο προκρίνουν τη ορθολογική προσέγγιση. Όλα βέβαια σκοπό έχουν τη δικιά μας ανακούφιση αφού το γεγονός είναι δεδομένο και αμετάκλητο.

Ο Reed έφυγε το 2013 και ο χρόνος, με την απόσταση από το γεγονός, την βοήθησε αλλά προφανώς εάν βασιστούμε στο τίτλο του δίσκου κάποια άλλη "χαμένη" ψυχή μέσα από ένα σκύλο πυροδότησε τα συναισθήματά της. Τους δίσκους αυτούς τους "φοβάμαι" γιατί σκαλίζουν κάτι δικό μου, εσωτερικό και συνάμα πολύ προσωπικό και βέβαια μου υπενθυμίζουν πόσο μόνοι είμαστε τελικά...

Κάλλη, ...θεά!
 
  • Like
Reactions: #@george@#